Telegram Web
| چهار نکته از مارک منسن برای نشخوار فکری |

۱. ذهن ما تمایل به اغراق در هر چیزی را داراست. در زندگی به ندرت چیزها به آن بدی که ما فکر می‌کنیم اتفاق می‌افتد؛ همانطور که آنقدر که امیدواریم هم خوب نمی‌شود. ‏
۲. اغلب تلاش ما برای جلوگیری از یک مشکل، مشکل بدتری به وجود می‌آورد.
‏۳. بعضی وقت‌ها دردی که ترسناکه و سعی می‌کنیم از آن دوری کنیم، لازمه رشد و یادگیری‌ست.
۴. نشخوار فکری بعضی موقع‌ها برای ما بهانه‌ای است برای حواس‌پرتی و فرار از مسئولیت‌های‌مان.

🌱
If you believe strongly in something, don't be afraid to fight for it. Keep going. In time, things will fall right in place.

اگر به چیزی اعتقاد قوی دارید،
از جنگیدن برای آن نترسید.
ادامه دهید، با گذشت زمان،
همه چیز در جای خود قرار خواهد گرفت...

📚
از نظر فیلوژنیک سازوکار قدیمی عصبی برای پردازش درد و لذت طی تکامل در میان همه گونه‌ها تقریبا بدون تغییر مانده است. این مکانیسم برای زندگی در جهانی مناسب بود که کمبود منابع و امکانات در آن شایع بود. در چنان شرایطی بدون انگیزه لذت، انسان‌ها تمایلی به خوردن و نوشیدن و تولید مثل نداشتند. از طرفی اگر درد نبود، از خود در برابر جراحت و مرگ دفاع نمی‌کردند.

وقتی انسان‌ها توانستند سطح تنظیم عصبی خود را با برخورداری مکرر از لذت بالا ببرند، درگیر تلاشی بی‌پایان برای کسب لذت بیشتر شدند. از آن پس انسان‌ها هیچ وقت به چیزی که داشتند راضی نبودند و مدام در پی فزونی زحمت می‌کشیدند.

اما مشکل همین‌جاست انسان‌ها به‌عنوان جویندگان ماهر توانستند به بهترین وجه از پس چالش جستجوی لذت و اجتناب از درد برآیند. لذا جهان را از حالت کمبود منابع و امکانات به میدانی انباشته از فراوانی نعمت بدل کردند. مغزهای ما برای زندگی در دنیایی تا این حد سرشار از منابع و امکانات، ساخته نشده است.

آنا لمبکی، از کتاب ملت دوپامین

🍃
يکی از مهارت های مورد نياز زندگی مشترک، مهارت دلجویی کردن است.

از آنجا که خانم ها خيلی شنيداری هستند و دوست دارند بشنوند بهتر است، مردها عبارت هايی مانند اين که

«من هنوز تو رو دوست دارم» و «تو برايم مهمی» و «من منظوری نداشتم» را زياد استفاده کنند. نياز ذاتی خانم ها دوست داشته شدن و دوست داشتن است؛ بنابراين وقتی در موضوعی قرار مي گيرند که آزرده خاطرند نياز ذاتی شان، آسيب مي بيند و با خودشان فکر می کنند «من رو دوست نداره» يا «نفهميد من دوستش دارم.»

لازم به ذکر است که نياز ذاتی آقايان نيز قدرت و توانايی است. معمولا در بحران ها احساس آزاردهنده آقايان بي کفايتی و تحقير شدن است؛

بنابراين بايد کلماتي به کار گرفته شود که اين احساس از او گرفته و حس توانمندی به او بازگردانده شود؛ بيان عبارت هایی مانند

«من می دونم که تو می تونی» و «می دونم به فکر ما هستی و حواست هست» بسيار مهم است.

به طور کلی در دلجويی کردن بايد به فرهنگ کلماتی که بين تان است، بيشتر توجه کنيد و هر آنچه را که برای بهتر شدن حال طرف مقابل تان لازم است انجام دهيد.

🌱
چمی‌دونم؛
منم بار اولی هست که دارم زندگی می کنم ...

صبح پاییزیتون به خیر و شادی

🍃
اگر نمى دانيد مى خواهيد با زندگيتان چه بكنيد، احساس گناه نكنيد.
جالبترين آدم هايى كه در زندگى ام شناختم در ٢٢ سالگى نمى دانستند مى خواهند با زندگيشان چه كنند.
برخى از جالبترين ٤٠ ساله هايى هم كه مى شناسم هنوز نمى دانند.
ممكن است ازدواج كنيد، ممكن است نكنيد. ممكن است صاحب فرزند شويد، ممكن است نشويد.
ممكن است در چهل سالگى طلاق بگيريد، احتمال هم دارد كه در هشتاد و پنجمين سالگرد ازدواجتان رقصكى هم بكنيد.
هر چه مى كنيد، نه زياد به خودتان بگيريد، نه زياد خودتان را سرزنش كنيد.
انتخاب هاى شما بر پايه ى ٥٠ درصد بوده، همانطور كه براى همه بوده است.

👤كورت ونه گات

🌹
چه ویژگی نزیسته‌ای در زندگی والدین‌تان، پدربزرگ و مادربزرگ‌تان وجود داشت؟ زندگی نزیسته آن‌ها چه تأثیری بر زندگی شما گذاشته است؟ شما چطور با انجام دادن کاری مخالف آنچه که آن‌ها انجام می‌دادند به دام زندگی نزیسته آن‌ها افتاده‌اید؟‌

وقتی به زندگی نزیسته والدین‌مان می‌پردازیم، منزجر شدن از آن‌ها دردی را دوا نمی‌کند. ضدیت با والدین تنها چسبیدن به الگوهای کهنه خانوادگی را محکم‌تر می‌کند. سعی کنید خطاهای آن‌ها را با دلسوزی و شفقت بپذیرید، و علیه‌شان واکنش نشان ندهید. آن‌ها فقط آگاهی لازم برای بهتر عمل کردن در شرایط موجود زمان خودشان را نداشتند.‌

هدف از تعمق درباره شرایط کودکی خودتان این نیست که مقصر را پیدا کنید بلکه این کار، گام اول در راه آگاه شدن از الگوهایی است که همچنان تجربه‌های کنونی زندگی‌تان را شکل می‌دهند. آن عکس‌العمل‌های روانی کاملاً می‌توانست متفاوت از چیزی باشند که اکنون هست و هنوز هم می‌توان تغییرشان داد.‌

شما نمی‌توانید از شر عقده‌ها خلاص شوید، اما می‌توانید چنگال‌شان را شل کنید و تنوع و دامنه واکنش‌هاتان را وسیع‌تر کنید. تغییر دادن این عقاید تکراری مستلزم آگاهی بیشتر و وسیع‌تر است. دفترچه یادداشتی بخرید و بنویسید که کی، کجا و چطور احساس می‌کنید گیر افتاده‌اید، محدود یا کوچک شده‌اید.‌

وقتی از اثر عقده‌هاتان آگاه می‌شوید، نباید درباره خودتان قضاوت کنید یا مأیوس شوید. فقط با آگاه شدن بیشتر از این روندهایِ جهان زیرین، زندگی شما شروع به تغییر می‌کند. هرگاه برنامه قدیمی محدودکننده را رها کنید، توان بالقوه نزیسته‌تان به طرز کامل‌تری ظهور خواهد کرد.

🍃
ده عادت کوچیکی که در بلندمدت مدت اثر مثبت داره🤌

۱) هفته‌ای سه بار ورزش سنگین کنیم.
۲) هر روز برای فردا ۳-۴ اولویت کاری/فکری مشخص داشته باشیم.
۳) روزانه ۶۰ دقیقه مطالعه کنیم.
۴) روزانه ۳۰ دقیقه بنویسیم.
۵) هر روز ۷-۸ ساعت بخوابیم.

۶) هر روز ۳۰ دقیقه پیاده‌روی داشته باشیم.
۷) برنامه ی روزه ی گاه-به-گاه داشته باشیم و برای زمان طولانی (مثلا ۱۵-۱۶ ساعت) هیچ چیزی نخوریم

۸) در حال زندگی کنیم و تمرین حضور ذهن یا Mindfulness داشته باشیم.
۹) عشق و محبت به دیگران رو تمرین و تجربه کنیم.
۱۰) سی‌درصد درآمد‌مون رو پس‌انداز کنیم

🍃
Unknown paths in life may seem frighteningly caliginous but you have to choose one of two things; stop and let it be the end, or step into the shadows and explore what the unknown brings

مسیرهای ناشناخته در زندگی ممکن است به طرز وحشتناکی خطرناک به نظر برسند، اما شما باید یکی از این دو چیز را انتخاب کنید:
توقف کنید و اجازه دهید به پایان برسید،
یا قدم در سایه ها بگذارید و کشف کنید که ناشناخته ها چه چیز هایی براتون به ارمغان می آورند.


عزت نفس

از قشنگ ترین پژوهش هایی که اخیرا منتشر شده، مقاله دکتر چیکی دیویس از دانشگاه برکلی بود.

این پژوهشگر دنبال این بود ببینه چطور میشه با یه سری رفتار های به شدت ساده اما اثر گذار، یه تکونی به عزت نفس خودمون بدیم و حس خود ارزشمندی بیشتری تو زندگی داشته باشیم. مرور منابع دکتر دیویس نشون میده که خط اول خطای خیلی از ما وابسته کردن عزت نفس به عوامل بیرونیه. فکر اینکه با داشتن فلان مدل گوشی تو دستم، فلان عمل زیبایی، فلان مدل ماشین، فلان تیپ و لباس یا خونه، سفر لاکچری و پست و استوری کردن عکس هاش من آدم ارزشمندی خواهم بود.

در حالی که حس واقعی خود ارزشمندی، دوست داشتنی بودن و عزت نفسی که از درون میاد؛ موندگار تره و برای رسیدن بهش میشه از این چهار راه حل ساده اما اثرگذار استفاده کرد:

مورد اول

یادگیری رو مقدم بر عملکردت بدون.
وقتی زوم کنی روی عمل کرد و فقط نتیجه رو ببینی و ارزشمندیت رو مشروط به اون کنی، ترس از شکست پر رنگ تر میشه و نشدن ها مساوی با بی لیاقت بودنه! اما وقتی اولویتت میشه یادگیری و اوستای اون کار شدن، شکست میشه بخشی از اون کار و لیاقت میشه هنر یادگیری.

مورد دوم

یه چیزی به دنیا اضافه کن. تمرکز کردن روی خودت و یه چیزی اضافه کردن به خودت تا جایی خوبه که خودمحور نشی. خود محور شدی قافیه رو باختی و پوچی میاد سراغت. واسه بالا بردن حس بدرد بخور بودن، ارزشمندی، مفید و کافی بودن یه وقت هایی فکر کن؛ چیکار کنم یه خط به دنیا و آدماش اضافه بشه.

مورد سوم

هر چه بیشتر خودت رو با چیزایی که متعلق به تو نیست سرگرم کنی، به چیزایی که متعلق به دنیای توئه دیر تر میرسی. ظاهر قشنگ دنیای دیگران عکس، های کراپ شده، خونه های لوکس و لباسای مارک ویترین قشنگه؛ اما حواس پرتی و مقایسه کردن شدید میاره.

مورد چهارم

در نهایت نقطه ضعف هارو که همه میبینن، نقطه قوت چی داری؟! از خودت بپرس نقطه قوتم چیه و چطور میتونم تقویتش کنم. مهارت هام چیه و چطور میتونم بهترش کنم! هر چه بیشتر بهشون بپردازی کمتر خودت رو سرزنش میکنی.



در نهایت عزت نفس این نیست که فکر کنی از همه بهتر، سرتر و خفن تری. عزت نفس یعنی اصلا نیازی نداشته باشی خودت رو با بقیه مقایسه کنی. با آدم هایی بگرد که بهت چیزی اضافه کنن. اگه آدم های مسئله دار را به حریم شخصیت و خونه راه دادید، اون وقته که مجبور میشید جلوی در، راه خروج رو بهشون نشون بدید و کلی از عزت نفس و حس خود ارزشمندی شما رو توی جیبشون گذاشتن و با خودشون میبرن.

🌱
اینو یادت باشه:
هیچ کس نمیتونه به خوبی خدا یه شکست رو به موفقیت تبدیل کنه!🌱

صبح بخیر زندگی

🍃
Accept yourself, love yourself, and keep moving forward. If you want to fly, you have to give up what weighs you down.

خودت رو بپذیر، خودت رو دوست داشته باش و به حرکت رو به جلو ادامه بده.
اگر می خوای پرواز کنی،
باید از چیزی که تو رو سنگین می کنه، دست بکشی.


اگر نمى دانيد مى خواهيد با زندگيتان چه بكنيد، احساس گناه نكنيد.
جالبترين آدم هايى كه در زندگى ام شناختم در ٢٢ سالگى نمى دانستند مى خواهند با زندگيشان چه كنند.
برخى از جالبترين ٤٠ ساله هايى هم كه مى شناسم هنوز نمى دانند.
ممكن است ازدواج كنيد، ممكن است نكنيد. ممكن است صاحب فرزند شويد، ممكن است نشويد.
ممكن است در چهل سالگى طلاق بگيريد، احتمال هم دارد كه در هشتاد و پنجمين سالگرد ازدواجتان رقصكى هم بكنيد.
هر چه مى كنيد، نه زياد به خودتان بگيريد، نه زياد خودتان را سرزنش كنيد.
انتخاب هاى شما بر پايه ى ٥٠ درصد بوده، همانطور كه براى همه بوده است.

👤كورت ونه گات

🌹
آزمون واقعی شخصیت این است:
که چگونه
با کسی که
هیچ سودی برای شما ندارد
رفتار می‌کنید.

#جورج_اورول

📚
Forwarded from بهترین هارا با ما دنبال کنید
همین الان منابع ارشد و دکتری رو تو مشتت داشته باش😎😍

📔جمع‌بندی «روانشناسی تربیتی»
📔شناسایی و یادآوری مفاهیم پایه و پرتکرار
📔جمع‌بندی «آسیب‌شناسی روانی و کودکان استثنایی»
📔جمع‌بندی «روانشناسی بالینی»
📔جمع‌بندی «روانشناسی عمومی»
و.............

هرچه سریعتر عضو بشید چونکه ظرفیت محدوده
https://www.tgoop.com/+O5vrlf0eVxkSo0Yo
https://www.tgoop.com/+O5vrlf0eVxkSo0Yo
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
"بعضیا
می‌فهمنت
حتی وقتی حرف نمی‌زنی.
بعضیام
نمی‌فهمنت
حتی وقتی حرف می‌زنی."
🍃
اشتباه می‌کنند بعضی‌ها 
که اشتباه نمی‌کنند! 
باید راه افتاد، 
مثل رودها که بعضی به دریا می‌رسند 
بعضی هم به دریا نمی‌رسند. 
رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد!

📚
صبح که می شود دنبال اتفاقات
خوب بگرد، دنبالِ آدم هایِ خوبی
که حالِ خوبت را با لبخند هایشان
به روزگارت سنجاق کنی، یک روزِ خوب،
اتفاق نمی افتد ساخته می شود....

سلام صبح پنج شنبه بخیر☕️

🍃
#تلنگر

این مطلب را استیفنز داویدُویتس نوشته است
و با عنوان «Don’t Let Facebook Make You Miserable» در وب‌سایت
نیویورک تایمز منتشر شده

دنیای واقعی آدمها خیلی با دنیای شبکه های اجتماعیشان تفاوت دارد

همۀ ما کم‌وبیش آگاهیم که امکان ندارد دیگران آن‌قدر موفق، ثروتمند، جذاب،
خونسرد، روشنفکر و سرخوش باشند که در فیس‌بوک و اینستاگرام نشان می‌دهند.
اما بااین‌حال انگار دست خودمان نیست و زندگی درونی‌مان را با زندگی تزیین‌شدۀ
دوستانمان مقایسه می‌کنیم.

دنیای واقعی چقدر با دنیای رسانه‌های اجتماعی تفاوت دارد؟

در دنیای واقعی،هفته‌نامۀ نشنال انکوایرر در سال حدود سه برابر بیشتر از ماهنامۀ
آتلانتیک به فروش می‌رسد
اما، در فیس‌بوک، آتلانتیک ۴۵ برابر محبوب‌تر است!

زمانی‌که آمریکایی‌ها صرف ظرف‌ شستن می‌کنند شش برابر بیشتر از زمانی است
که گلف بازی می‌کنند
اما توییت‌های مربوط به گلف‌بازی دو برابر بیشتر از توییت‌های ظرف ‌شستن است.


صاحبان ماشین‌های لوکسی مانند بِ.ام.دابلیو و مرسدس حدود
دوونیم برابر بیشتر از دارندگان ماشین‌های معمولی مدل ماشینشان را در فیس‌بوک و
اینستا اعلام می‌کنند.


جملات قصاری را که اعضای «الکلی‌های گمنام» می‌گویند در نظر بگیرید:
«درون خود را با ظاهر دیگران مقایسه نکنید».
البته انجام این نصیحت دشوار است، چون هرگز درون دیگران را نمی‌بینیم.

من خودم طی پنج سال اخیر در لایه‌های درونی مردم سرک کشیده‌ام. در این سال‌ها
مشغول مطالعۀ داده‌های جست‌وجوهای گوگل بوده‌ام.

مردم وقتی بی‌نام و تنها کنار یک صفحۀ نمایش هستند
چیزهایی را به گوگل می‌گویند که در رسانه‌های اجتماعی فاش نمی‌کنند

حتی چیزهایی را به گوگل می‌گویند که به افراد دیگر هم نمی‌گویند.
گوگل نوعی سِرُم حقیقت‌یاب دیجیتال است.

کلماتی که در گوگل تایپ می‌کنیم بسیار صادقانه‌تر از عکس‌هایی هستند که در
فیس‌بوک یا اینستاگرام به اشتراک می‌گذاریم.

در رسانه‌های اجتماعی مثل اینستا ، در تکمیل کپشن ِجملۀ «شوهرم...»
بیشترین پاسخ‌های ارسال‌شده چنین مواردی بودند:

«بهترین است»، «بهترین دوستم است»، «فوق‌العاده است»، «عالی‌ترین است» و
«خیلی خوش‌تیپ است».

در گوگل اما وقتی میزنی شوهرم... اولین عبارتها اینها هستند:
شوهرم...
«کثافت است»، «آزاردهنده است»، «آشغال است» و «بدذات است».

چیزی را که داده‌های گوگل به من آموخته است
می‌توانم به این صورت خلاصه کنم:
همۀ ما یک افتضاح حسابی هستیم.


هربار که پس از کاوش فیس‌بوک در مورد زندگی‌تان حس بدی دارید
سری به گوگل بزنید و چیزهایی را در جعبۀ جست‌وجو تایپ نمایید.


تایپ کنید «من همیشه...»
و پیشنهاداتی را بر اساس جست‌وجوهای دیگر افراد می‌بینید :

«من همیشه احساس خستگی می‌کنم» _ «من همیشه اسهال دارم» «من همیشه افسرده م».

این تفاوتی آشکار با رسانه‌های اجتماعی است
که در آن‌ها ظاهراً همه «همیشه» در حال گذران تعطیلات در کارائیب هستند.

پس: پست‌های فیس‌بوکی دیگران را با جست‌وجوهای گوگلتان مقایسه نکنید.

🍃
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بعضی از بیماران داستان زندگی خود را طوری تعریف می‌کنند که گویی همیشه قربانی بوده‌اند. این افراد در مورد عواقب بدی که در زندگی به آن گرفتار شده‌اند هیچ مسئولیتی را نمی‌پذیرند. اغلب این افراد کج خلق و ناراضی هستند و همیشه هم این‌طور باقی می‌مانند. این قبیل افراد به حدی وقت خود را صرف سرزنش دیگران می‌کنند که دیگر فرصتی برای جستجوی راه بهبود برای خود باقی نمی‌گذارند.

برخلاف این دسته، هر بار که با کسانی روبرو می‌شوم که بر مسئولیت خود انگشت می‌گذارند و بر آن تاکید می‌کنند، می‌فهمم که امکان بهبودی زیاد و زمان فرارسیدن آن کوتاه است.

آنا لمبکی، از کتاب ملت دوپامین

🍃
2024/11/11 19:58:15
Back to Top
HTML Embed Code: