هرمان هسه ۶۲ سال پیش در چنین روزی درگذشت. او از سال ۱۹۲۳ به تابعیت سوئیس درآمده بود و طی چهل سال پس از آن پیوسته کم‌تر و کم‌تر از مونتانیولا بیرون می‌رفت. سرانجام هم همان‌جا بود که در نهم اوت ۱۹۶۲ جان سپرد.
توماس مان درباره‌ی هسه می‌نویسد: «به مدد وقار ذاتی بر شور و شر خویش مهار می‌زد و به هاله‌ی اعتدال آراسته می‌گشت. به یاد می‌آورم نیک‌اندیشی شیطنت‌آمیز نگاه عمیق و زیبای چشمانِ –ای دریغ!– بیمارگونش را که کبودی‌شان چهره‌ی تکیده و زاویه‌دارش را روشن می‌ساخت، چهره‌ای که به سیمای یک روستایی پیر شوابی می‌مانست... آه که چقدر به او رشک می‌بردم که بر خاکی آزاد پناه یافته بود. به حالش غبطه می‌خوردم که پیش از من به آزادمنشیِ روحی دست یافته بود. در حسرت احوالات او بودم، چرا که این حکمت را بر فراز اندیشه‌های همه‌ی سیاست‌بازان جای می‌داد.»

آثار هسه در نشر ماهی:
🔸سیدارتها/ ترجمه‌ی سروش حبیبی/ ۱۷۴ صفحه/ جیبی
🔸سلوک به سوی صبح/ ۱۲۸ صفحه/ جیبی
🔸داستان دوست من (کنولپ)/ ۱۳۲ صفحه/ جیبی
🔸خواب نی‌لبک/ ۲۰۲ صفحه/ رقعی

🔸کلاین و واگنر/ ترجمه‌ی علی‌اصغر حداد/ ۲۴۷ صفحه/ رقعی

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

یک امپراتوریِ با هزاران کیلومتر سیم خاردار
درباره‌ی کتاب امپراتوری؛ روایتی از شوروی استالین که کل فلز خامش در ساخت سیم خاردار به کار می‌رفت

لئونید نیدوف، یک شهروند اوکراینی به جرم این‌که گفته بود: «در دوره‌ی رومانیایی‌ها سوسیس این‌قدر کمیاب نبود» هفت سال از عمرش را در اردوگاه کار اجباری گذراند. وقتی در سال ۱۹۶۴ از اردوگاه آزاد شد، سولژنیتسین از ریازان تلگرافی برایش فرستاد: «سلام و درود. از شنیدن خبر آزادی‌تان مسرور شدیم.» نیدوف که پس از ترک اردوگاه، آه در بساط نداشت و از آن‌جا که در کارهای هنری استعدادی داشت، شروع کرد به ساختن مجسمه‌ی سربی رهبران حزب کمونیست شوروی برای فروختن به نهادهای دولتی. زندگی و زنده‌ماندن در دوران حکمرانی اتحاد جماهیر شوروی همین‌قدر متناقض و تراژیک بود. انگار که حق با نیکالای رستوف بود: در جنگ و صلح تولستوی، نیکالای رستوف با سورتمه در دشت‌های برف‌پوش روسیه می‌راند و با خود می‌اندیشید: زاخار فریاد می‌زند که باید به چپ بپیچم، ولی چرا چپ؟ مگر به خانه‌ی میلو کووا نمی‌رویم؟ فقط خدا می‌داند به کجا می‌رویم و چه عاقبتی در انتظارمان است.

ریشارد کاپوشچینسکی، روزنامه‌نگار ماجراجوی لهستانی، در امپراتوری شمه‌ای از عاقبتی را که بر روس‌ها در اتحاد جماهیر شوروی رفت روایت کرده است. امپراتوری گزارشی است از سفر او به غرب و شرق و شمال و جنوب شوروی محتضر.

🔸از یادداشت مریم شبانی در مجله‌ی اندیشه‌ی پویا (شماره‌ی ۹۱)، در معرفی کتاب امپراتوری


🔸امپراتوری
نوشته‌ی ریشارد کاپوشچینسکی
ترجمه‌ی راضیه خوشنود

۳۵۰ صفحه
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

«مُد» شدنِ عینک

اندی وارهول همیشه با عینکی بزرگ و قاب‌پلاستیکی به رنگ روشن دیده می‌شد.

دیوید هاکنی نقاش بریتانیایی نیز از قاب‌های رنگی عینک‌هایش برای جلوه‌های دراماتیک استفاده می‌کرد، طوری که با رنگ‌های نقاشی‌هایش جفت و جور می‌شدند.

طرح‌های عجیب و مبالغه‌آمیز عینک‌های التون جان هم در فضای عامه‌پسندْ عینک را به‌عنوان یک مؤلفه‌ی سبک و مد جا انداخت که فرم و کارکرد را با هم ترکیب می‌کرد.

جان لنون عینک گرد قاب‌فلزی را یکی از خصیصه‌های ظاهری خودش ساخت و این عینک با قاب ساده را به وسیله‌ای ضروری بدل کرد.

با ابداع و رواج لنزهای چشمی و شیوه‌های جدید جراحی چشم، عینک امتیاز انحصاری‌اش را از دست داده است و به‌عنوان یک مؤلفه‌ی سبک و مد به کار می‌رود.

🔸تاریخ فرهنگی عینک
نوشته‌ی استفانا سابین
ترجمه‌ی مهدی حبیب‌زاده

۱۱۲ صفحه مصور رنگی
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

تنهاماندن سخت محزون خواهد بود، محزون است که حتی کاری نکرده باشی که افسوسش را بخوری، هیچ، هیچ، هیچ، زیرا آن‌چه بر باد رفته چیزی نبوده است. هیچ، یک «هیچ» احمقانه و بی‌معنی، همه خواب بوده است.
🔸 از شب‌های روشن

شب‌های روشن از داستان‌های اولیه‌ی داستایفسکی است، داستان‌هایی که پیش از زندان و تبعید به سیبری نوشت. ماجرای آن درباره‌ی مثلثی عشقی است که جوانی رویاپرداز گرفتار آن می‌شود.
داستان‌های داستایفسکی، خلاف آثار بسیاری از نویسندگان هم‌عصرش مانند تورگنیف و تالستوی، در دل پترزبورگ می‌گذرد، شهری که او خود زاده و بالیده‌ی آن بود. در شب‌های روشن این شهر حضوری چشمگیر دارد. کتاب حاضر نسخه‌ای مصور از داستان است که به‌خوبی پترزبورگ داستایفسکی را تصویر می‌کند. خالق تصاویر آن، مستیسلاف دابوژینسکی، برای این شاهکار داستایفسکی حدود ده تصویر سیاه‌سفید طراحی کرده است.

🔸شب‌های روشن
نوشته‌ی فیودور داستایفسکی
ترجمه‌ی سروش حبیبی
تصویرسازی مستیسلاف دابوژینسکی

۱۲۸ صفحه مصور گلاسه
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

🔸تجدید چاپ شد

🔸کلنل پسیان و ناسیونالیسم انقلابی در ایران/ نوشته‌ی استفانی کرونین/ ترجمه‌ی عبدالله کوثری/ ۱۴۴ صفحه/ رقعی، شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

بلینسکی معتقد بود که فقط حقیقت زیباست و هرگز نمی‌تواند زشت و وحشتناک یا ناچیز باشد و در ظاهر و در سیلان زندگی جای بگیرد. حقیقت در زیر ظواهر پنهان است و تنها به کسانی آشکار می‌شود که فقط دغدغهٔ آن را به دل دارند و، بنابراین، نه در دسترس بی‌طرفها و بی‌تفاوتها، بلکه از آنِ کسانی است که به اخلاق متعهدند و حاضرند همه‌چیز خویش را فدا کنند تا حقیقت به اثبات برسد و هم خود و هم دیگران از بند توهمات و رسوم و عادات قراردادی و خودفریبی برهند.
🔸از آیزایا برلین، «بلینسکی: مردی که اسطوره شد»، قدرت اندیشه


آیزایا برلین که فرهنگ روسیه را به‌خوبی می‌شناخت، در مقاله‌ای خواندنی ویساریون بلینسکی را از بنیادگزاران جنبشی معرفی کرد که به انقلاب ۱۹۱۷ انجامید.
او در این مقاله از شور بی‌مهار بلینسکی به حقیقت سخن می‌گوید، از این‌که یک اثر ادبی نزد بلینسکی ورای هنری صرف بود و به پشیزی نمی‌ارزید اگر رو به سوی حقیقت نداشت.
این مقاله‌ی خواندنی با ترجمه‌ی درخشان عزت‌الله فولادوند در مجموعه مقالات قدرت اندیشه منتشر شده است.

🔸قدرت اندیشه
نوشته‌ی آیزایا برلین
ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند

۲۸۴ صفحه
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

ماکیاوللی و صلح

ماکیاوللی صلح‌گرا نیست، اما بی‌گمان به اهمیت صلح و پایداری برای توسعه‌ی ذوات سیاسی آگاه است.

ماکیاوللی می‌داند صلح چیزی بیش از یک طرح نیست که همواره به ضرورت ذیل واقعیت مادی جهان سیاست قرار می‌گیرد، جهانی که در بدو امر و از همه مهم‌تر با زور شکل گرفته است.

جنگ لازم است زیرا دیگران همیشه دنبال تحمیل مقاصد خودشان‌اند، چه از راه صلح‌آمیز چه از راه جنگ.

ماکیاوللی پیوسته در برابر بزرگان و اشراف جانب مردم و شهریاری را می‌گرفت که یاور مردم بود و با هر وسیله‌ی ممکن، از جمله جنگ، سایه‌ی صلح را بر زندگی آنان می‌افکند.

🔸تاریخ فرهنگی مفهوم صلح
نوشته‌ی رانلد ادزفورث
ترجمه‌ی محمدابراهیم محجوب

۲۶۸ صفحه
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

مزرعه‌ی حیوانات هفتادونه سال پیش در‌ چنین روزهایی منتشر شد. این رمان از برترین آثار قرن بیستم است و اثری کلاسیک در ژانر دیستوپیایی به شمار می‌رود. تاکنون آثار ادبی بی‌شماری با الهام از «مزرعه‌ی حیوانات» خلق شده و با وجود گذشت چند دهه، همچنان اصل اثر معتبر و خواندنی است.

جورج اورول در مقدمه‌ای که در ۱۹۴۷ برای ترجمه‌ی اوکراینی این رمان نوشت، هدفش از این داستان را افشای افسانه‌ی شوروی اعلام کرد: «وقتی از اسپانیا برگشتم، به این فکر افتادم که چهره‌ی واقعی افسانه‌ی شوروی را در قصه‌ای نشان دهم که تقریباً همه به‌آسانی آن را بفهمند و و به‌سهولت بتوان به زبان‌های دیگر ترجمه کرد.». با این حال تمثیل داستان چنان قدرتمند است که هنوز هم جوامعی خود را در آینه‌ی آن بازمی‌شناسند.

نشر ماهی این رمان را با ترجمه‌ی خواندنی احمد کسایی‌پور در دو شکل جیبی و مصور وزیری منتشر کرده است.

🔸 مزرعه‌ی حیوانات/ نوشته‌ی جورج اورول/ ترجمه‌ی احمد کسایی‌پور/ ۱۵۲ صفحه/ جیبی، شومیز
🔸 مزرعه‌ی حیوانات/ نوشته‌ی اورول/ ترجمه‌ی کسایی‌پور/ تصویرسازی رالف استیدمن/ ۱۷۲ صفحه/ وزیری گلاسه، گالینگور

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
www.nashremahi.com

نیک‌خوی، نیک‌اندام و برنا، خوش‌رو، دلاور، چالاک: سیاوش نخستین قهرمان چوگان در سرگذشت جهان است. در روزگاری که باید در مرز میان اسطوره و تاریخ جایش داد، سیاوش همراه دلیران ایرانی در توران‌زمین به میدان رفت تا با پادشاه ترکان چوگان ببازد. چون دو گروه پا به میدان نهادند، غریو از مردمان برخاست، کوس و طبل و سنج و کرنا آواز برآوردند. دو گروه اسب تاختند و گوی زدند. سیاوش گوی را چنان زخمه زد که از دیده‌ها پنهان شد. شاه گوی دیگری به سویش افکند. قهرمانِ آدابدان نخست به گوی بوسه زد و باز از مردم غریو شادی برخاست و سپس گوی را به خم چوگان چنان به آسمان افکند که دیگر بازنگشت: «گویی سپهرش برکشید»، اما این همه دلاوری و رادمردیْ تخم کینه و حسد در دل ترکان افکند، چندان‌که سرانجام قصد جانش کردند. در آن روز که خواستند سر از تنش باز کنند، طشتی زرین نهادند تا خون او به زمین نریزد و درخت کین نروید، اما خون او به زمین ریخت و از جایش پر سیاوشان رویید. داستان کین سیاوش سراسر ایران، از سیستان تا فرارودان، را فراگرفت و همگان در سوگ او زار گریستند و جامه دریدند. آن‌گاه کین سیاوش از فضای اسطوره‌ها به درون تاریخ گام نهاد و نماد ایران‌دوستی شد.

این داستان، که بهتر از هر روایت تاریخی بر هویت ملی ایرانی دلالت دارد و از سیاوش و یارانش نماد ایران‌دوستی ساخته، آغاز تاریخ چوگان را به زمانی چنان دور می‌برد که از دسترس اقوام دیگرِ جهانْ خارج می‌سازد.

🔸تاریخ چوگان
نوشته‌ی آذرتاش آذرنوش

۲۰۰ صفحه
وزیری شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
www.nashremahi.com

آخر بخت و اقبال را که نمی‌توان تغییر داد، یا هست یا نیست. اگر هست، راهی برای تغییرش نیست، و اگر نیست، به پرندگانی می‌مانیم در توفان شن، با این فرق که خودمان نمی‌دانیم.

🔸 از یک رمانک لمپن


🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

سرعت از همه‌ی ما آدم‌هایی دورو می‌سازد. ما می‌دانیم که تصادفات رانندگی روزانه سه‌هزار نفر را به کام مرگ می‌کشد، یعنی رقمی بیش از تعداد کسانی که در حملات تروریستی در حمله به مرکز تجارت جهانی کشته شدند. همچنین می‌دانیم که اغلب سرعت عامل این تصادفات است. با وجود این هنوز با سرعت خیلی زیاد رانندگی می‌کنیم.
🔸از متن کتاب

🔸در ستایش آهستگی
نوشته‌ی کارل اونوره
ترجمه‌ی محمود حبیبی

۲۸۷ صفحه
رقعی، شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

چوگان چوبی است که با آن گوی زنند و سپس از آن‌جا بر بازی چوگان نیز اطلاق گردید.

کهنگی تاریخ چوگان و پراکندگی آن در سرزمین‌های ایرانی پژوهشگران را بر آن داشته که خاستگاه چوگان را در این گوشه از جهان جست‌وجو کنند.

گزارش فردوسی از مسابقه‌ی سیاوش و افراسیاب کهن‌ترین گزارشی است که از یک چوگان قانونمند به دست رسیده است.

در زمان هخامنشی‌ها، چوگان در ایران رواج داشته است؛ یونانیان نیز از چوگان بی‌خبر نبوده‌اند. اما هیچ معلوم نیست که در آن روزگار چوگان صورت ورزشی قانونمند یافته باشد.

در روایت‌های عصر ساسانی به زبان پهلوی، در کارنامه‌ی اردشیر بابکان و رساله‌ی خسرو و ریدک، به چوگان اشاره شده است.

چوگان در ایران یک «بازی ملی» بوده است و ادبیات ایران آکنده از روایت‌های تاریخی و استعاره‌های زیبای ادبی درباره‌ی چوگان است.

🔸تاریخ چوگان؛ در ایران و سرزمین‌های عربی
نوشته‌ی آذرتاش آذرنوش

۲۰۰ صفحه
وزیری/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

🔸تجدید چاپ شد

🔸خانواده‌ی پاسکوآل دوآرته/ نوشته‌ی کامیلو خوسه سلا/ ترجمه‌ی فرهاد غبرایی/ ۱۹۶ صفحه/ جیبی، شومیز
🔸بیروت ۷۵/ نوشته‌ی غادة السمان/ ترجمه‌ی سمیه آقاجانی/ ۱۴۴ صفحه/ جیبی، شومیز
🔸سیدارتها/ نوشته‌ی هرمان هسه/ ترجمه‌ی سروش حبیبی/ صفحه/ جیبی، شومیز
🔸قلب سگی/ نوشته‌ی میخاییل بولگاکوف/ ترجمه‌ی آبتین گلکار/ صفحه/ جیبی، شومیز

🔸در ستایش آهستگی/ نوشته‌ی کارل اونوره/ ترجمه‌ی محمود حبیبی/ ۲۸۷ صفحه/ رقعی، شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com

اگر عنوان اثر را آن‌گونه که در هنگام چاپ نخستین در لندن نوشته شده بود بنویسیم: «هزارونهصدوهشتادوچهار»، و نه به صورت عدد ۱۹۸۴ که غالباً نوشته می‌شود، شاید کمکی به درک بهتر آن بکند. چرا که این اثر پیش‌گویی نیست، بلکه بی‌شک طنز است، طنزی خاص و حتی عجیب، به سبک جاناتان سویفت. خواندن این اثر، در هنگام انتشار و حتی امروز، نباید این انتظار را در ما به وجود آورد که جهان آینده به گونه‌ای خواهد بود که در این اثر توصیف شده، همان‌طور که با خواندن «گالیورِ» سویفت این انتظار به وجود نمی‌آید که با ساکنان جزایر لیلیپوت و برابدینگنَگ روبه‌رو شویم – با این همه، کافی است به دور و برمان نگاهی بیندازیم تا زنان و مردان کوچکی را ببینیم که تظاهر به بزرگی و قدرت می‌کنند، و مردان و زنان بزرگی که، با بی‌اعتنایی و بی‌مبالاتی، آدم‌های کوچک‌تر را زیر پا له می‌کنند.
🔸از مقاله‌ی «هزارونهصدوهشتادوچهار: زمینه و بحث»، نوشته‌ی برنارد کریک، ترجمه‌ی نرگس انتخابی، منتشرشده در نگاه نو، شماره‌ی ۱۴۲

🔸هزارونهصدوهشتادوچهار
نوشته‌ی جورج اورول
ترجمه‌ی احمد کسایی‌پور

۳۵۶صفحه
رقعی/ شومیز

🔸سفارش از طریق وب‌سایت نشر ماهی
🌐 www.nashremahi.com