مكتوب

میناگری های قرآنی
(۴۷)
مقدمه پانزدهم
صورتگری قرآن مجید
(۲)
سید عطاء الله مهاجرانی

پائلو کوئیلو در ابتدای کتاب «۱۱ دقیقه» اشاره می کند: « کتاب ها دو دسته اند. برخی چشم در چشم واقعیت می دوزند و از واقعیت سخن می گویند. برخی خیال انگیزند و از واقعیت فراتر می روند.» (۱)
هر قدر دامنه خیال گسترده تر باشد؛ ما با جهان زیباتر و غنی تری روبرو می شویم. می توان سه جهان را از یکدیگر تمییز داد. هر یک با گستردگی و ژرفای ویژه خویش. جهان شنیدن، جهان دیدن و جهان خیال! تصویر فراتر از جهان کلمات است. حتما لبخند مونالیزا از تفسیر و توضیح تابلو فراتر است. شاید به همین دلیل ویتگنشتاین نشان دادن را از بیان کردن با اهمیت تر می داند. « آنچه می تواند نشان داده شود، نمی تواند گفته شود.» (۲)
اما ساحت خیال که تبسم مونالیزا چیست و چگونه است ؟ دلیلش چیست، جهان فراتری دارد. تفاوت غزل عرشی حافظ با غزلیات دیگر شاعران، خیال انگیزی غزل حافظ است. به ویژه غزل های عرشی او که معیار در شناخت و سنجش غزل در زبان و ادبیات ماست. دامنه خیال و اوج خیال در این غزل ها برتر و فراتر از غزلیات دیگر شاعران است. به ویژه زبان «خلاف آمد» و یا « متناقض نما» که حافظ به کار می برد. دوگانه سازی های بُهت انگیز او، به خیال مجال پرواز و گذار به سرزمین ها و آسمان های ناشناخته می دهد. تصویر یا صورت بندی و خیال با هم دوبال پرواز تا ناکجایند.

www.tgoop.com/maktuob/3783

1.43K viewsMay 11 at 15:27

میناگری های قرآنی
(۴۷)
مقدمه پانزدهم
صورتگری قرآن مجید
(۲)
سید عطاء الله مهاجرانی

پائلو کوئیلو در ابتدای کتاب «۱۱ دقیقه» اشاره می کند: « کتاب ها دو دسته اند. برخی چشم در چشم واقعیت می دوزند و از واقعیت سخن می گویند. برخی خیال انگیزند و از واقعیت فراتر می روند.» (۱)
هر قدر دامنه خیال گسترده تر باشد؛ ما با جهان زیباتر و غنی تری روبرو می شویم. می توان سه جهان را از یکدیگر تمییز داد. هر یک با گستردگی و ژرفای ویژه خویش. جهان شنیدن، جهان دیدن و جهان خیال! تصویر فراتر از جهان کلمات است. حتما لبخند مونالیزا از تفسیر و توضیح تابلو فراتر است. شاید به همین دلیل ویتگنشتاین نشان دادن را از بیان کردن با اهمیت تر می داند. « آنچه می تواند نشان داده شود، نمی تواند گفته شود.» (۲)
اما ساحت خیال که تبسم مونالیزا چیست و چگونه است ؟ دلیلش چیست، جهان فراتری دارد. تفاوت غزل عرشی حافظ با غزلیات دیگر شاعران، خیال انگیزی غزل حافظ است. به ویژه غزل های عرشی او که معیار در شناخت و سنجش غزل در زبان و ادبیات ماست. دامنه خیال و اوج خیال در این غزل ها برتر و فراتر از غزلیات دیگر شاعران است. به ویژه زبان «خلاف آمد» و یا « متناقض نما» که حافظ به کار می برد. دوگانه سازی های بُهت انگیز او، به خیال مجال پرواز و گذار به سرزمین ها و آسمان های ناشناخته می دهد. تصویر یا صورت بندی و خیال با هم دوبال پرواز تا ناکجایند.

BY مكتوب