tgoop.com/maktuob/3962
Last Update:
از زمان سقوط بشار اسد در۱۸ آذر ۱۴۰۳/۸ دسامبر ۲۰۲۴، ابومحمد جولانی، که بعد از به قدرت رسیدن «احمد الشرع» شد و با ظاهر جدید و سیاست های تازه ای که در پیش گرفت، سعی کرد از گذشته خود فاصله جدی بگیرد، اقدامات قابل توجه زیادی در رابطه با تحکیم رابطه با اسرائیل و آمریکا انجام داد که در نوع خود بی نظیر است. از سکوت و بی موضعی در مقابل تهدیدها و تحمل عملیات نظامی و حملات مکرر اسرائیل به تجهیزات نظامی به‌جا مانده از دوران حکومت اسد و نابودی پایگاهها و تسلیحات و بخش های تحقیقاتی و نظامی کشور توسط اسرائیل در مناطق مختلف سوریه تا اعلام ایران و حزب الله و گروههای وابسته به مقاومت فلسطین به عنوان تهدید اصلی و بستن مسیرهای مواصلاتی به حزب الله. از پذیرش وضع موجود و عدم طرح ادعا نسبت به بلندی‌های جولان و عدم واکنش نسبت به عبور اسرائیل از خطوط آتش‌بس تا هماهنگی مانورهای فرماندهان نظامی تحت امرش در جنوب سوریه با افسران ارتش اسرائیل یا ملاقات جولانی با مقامات اسرائیلی در امارات متحده عربی و جمهوری آذربایجان و مذاکرات محرمانه برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و دراز کردن دست صلح به سمت نتانیاهو در قالب پیش‌نویس یک توافق عدم‌تخاصم، که قرار بود ادعاهای سوریه درباره بلندی‌های جولان کنار گذاشته شود و مسیر عادی‌سازی روابط میان دو کشور هموار گردد. از اعلام پشیمانی در رابطه با گذشته اش در همکاری با گروههای سلفی - تکفیری همچون داعش و القاعده تا اتخاذ مواضعی دمکرات مآبانه در حمایت از آزادی فعالیت دینی اقلیت‌های مذهبی سوریه...
مقامات اسرائیلی، اعم از نتانیاهو و وزرایش هم بارها اذعان کرده اند که این آنها بودند که رژیم اسد را سرنگون کرده اند. به عبارت روشن تر عامل به قدرت رسیدن جولانی، مطابق گفته مقامات رژیم، اسرائیل بوده است.
حال با توجه به مواضع پیش گفته جولانی در قبال اسرائیل و سیاست هایی که از بدو روی کار آمدن در پیش گرفته، و اذعان اسرائیل به سرنگونی اسد، چرا رژیم صهیونیستی در حالی که هیچ تهدیدی از سوی رژیم جدید حاکم بر سوریه علیه اسرائیل وجود نداشت و سوریه جولانی نسبت به اسرائیل در موضع تسلیم و تمکین کامل بود، به نهادهای حاکمیتی در دمشق حمله کرد و با بمباران کاخ ریاست‌جمهوری، وزارت دفاع و ستاد کل ارتش، در عمل دولتی را هدف گرفت که دست صلح به سویش دراز کرده بود؟
تردیدی نیست که رژیم صهیونیستی با اعمال سیاست های توسعه طلبانه، به دنبال تشکیل «اسرائیل بزرگ» در قالب طرح «خاورمیانه جدید» مورد نظر خود با توجه به شکاف ها و اختلافات موجود در منطقه است. رژیم با مصونیت آهنین و تضمین شده ای که دارد، و با توجه به اینکه در غزه تا این زمان به اهداف اعلام شده خود نرسیده، جبهه های دیگر را فعال نموده، نقشه‌های جدیدی برای کشورهای مختلف منطقه، از سوریه و لبنان گرفته تا اردن و عراق وترکیه و ایران و سایر کشورها در نظر دارد که هدف اصلی آن تضعیف دولت های مرکزی منطقه، بی ثبات کردن آنها، کوچک سازی و تجزیه و فروپاشی این کشورها و ایجاد دولتهای کوچک طایفه‌ای برای اقلیت‌های ساکن این کشورها است؛ مثلا با فروپاشی سوریه، تشکیل دولتهای دروزی، کردی و علوی را در نظر دارد. یا در لبنان، به موازات تلاش برای خلع سلاح حزب الله و فشار بر دولت این کشور برای اجرای نقشه های آمریکا و فرانسه، اسرائیل تمایلی به اجرای بخش مربوط به خود در توافق آتش بس را ندارد و در حال حاضر با وجود داشتن منطقه‌ای به عمق ۲۰ کیلومتر در جنوب لبنان به عنوان منطقه حائل، با حملات مکرر و ترورهای هر از چندگاه بعد از آتش بس با لبنان، در صدد تضعیف بیشتر حزب‌الله است.
پس از آن‌که در تاریخ۲۰ تیر ۱۴۰۴/ ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵یک تاجر دروزی ربوده شد و این حادثه به درگیری‌هایی میان نیروهای محلی، گروههای سلفی و قبایل بدوی و شبه‌نظامیان دروزی در استان سویدا منجر شد، الشرع با اعزام نیروهای دولتی به منطقه، این حادثه را فرصتی برای تثبیت کنترل دولت بر جنوب‌غربی سوریه قرار داد. صدها نفر از طرفین در جریان این خشونت‌ها کشته شدند. در برخی موارد، مهاجمان سبیل‌های سنتی مردان دروزی را تراشیدند و تصاویر تحقیرامیزی از آنها به‌سرعت در رسانه ها منتشر شد. پس از وقوع درگیری‌های فرقه‌ای شدید در استان سویدا جنگنده‌های اسرائیلی در روز چهارشنبه ۲۵ تیر/ ۱۶ژوئیه پایتخت سوریه را هدف قرار دادند ـ اقدامی بی‌سابقه که کاخ ریاست‌جمهوری، وزارت دفاع و ستاد ارتش را نشانه گرفت. اسرائیل ادعا کرد هدف از این حمله، دفاع از اقلیت دروزی و پایان دادن به یورش نیروهای دولتی سوریه به مناطق دروزی‌نشین و همچنین اعمال منطقه‌غیرنظامی اعلام‌شده اطراف سویدا بود که اسرائیل پس از سرنگونی رژیم بشار اسد در دسامبر، به‌طور یک‌جانبه به‌عنوان منطقه‌حائل معرفی کرد.
BY مكتوب
Share with your friend now:
tgoop.com/maktuob/3962