‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۴ فروردین سالروز درگذشت احمد بیرشک

(زاده ۴ بهمن ۱۲۸۵ باجگیران -- درگذشته ۱۴ فروردین ۱۳۸۱ تهران) ریاضیدان، تقویم‌نگار و پژوهشگر تاریخ علم

او نزد پدرش آموزش‌های پایه و همچنین زبان فرانسه فراگرفت و پس از مدتی تحصیلاتش را در مدرسه آلیانس فرانسوی زبان تهران ادامه داد.
سپس به دارالمعلمین عالی در رشته ریاضیات وارد شد و به‌خدمت وزارت معارف و اوقاف درآمد. پس از آن نیز مدتی در ساری به تدریس ریاضی، فیزیک، علوم طبیعی و زبان از کلاس اول تا ششم متوسطه مشغول شد.
وی مدتی رئیس اداره استخدام شهرستان‌ها در کارگزینی وزارت فرهنگ و مدتی رئیس کارگزینی دانشگاه تهران بود و در سال ۱۳۲۱ پس از آنکه دانشگاه تهران از وزارت معارف جدا شد، به‌‌عنوان رئیس دانشگاه تهران برگزیده شد. او در سال ۱۳۲۲ مقاله معروف «نقد قانون دانشگاه» را به‌نگارش درآورد.
پس از آنکه در سال ۱۳۲۴ دانشگاه تهران دوباره به‌وزارت معارف بازگردانده شد، منوچهر اقبال ریاست دانشگاه را برعهده گرفت و بیرشک از شغل اداری دانشگاه تهران کناره‌گیری کرد و به‌تدریس در پلی‌تکنیک و دانشسرای عالی مشغول شد. در این دو دانشگاه وی به مدت ۱۸ سال درس مناظر و مرایا "پرسپکتیو" را تدریس کرد. او در دانشسرای عالی با غلامحسین رهنما، بدیع‌الزمان فروزانفر، رضازاده شفق، لویی لونگ، گابریل یاریئر، آشنا شد و از آنها بهره برد. همچنین چندین بار برای مطالعه در مورد سیستم آموزشی به‌فرانسه، انگلستان و آمریکا اعزام شد.
وی در سال ۱۳۴۱ در زمان وزارت ناتل خانلری، به‌معاونت وزارت فرهنگ رسید و همچنین با دانشگاه صنعتی شریف "آریامهر سابق" در ویرایش متون ریاضی و فیزیک همکاری کرد.
یکی از بزرگترین خدمات او به‌ جامعه فرهنگی ایران، بنیانگذاری مدارس هدف بود.
او و تنی چند از یارانش "احمد دیانی، احمدرضا قلی‌زاده، محمد قاضی نوری، علی متمدن، تقی هورفر و احمد انواری" در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۲۷ با سرمایه‌ای اندک "۳۵۰۰۰ تومان" اولین مدرسه هدف "مخفف هنر، دانش و فرهنگ" را بنیان نهادند. گروه فرهنگی هدف، متشکل از چهار دبستان دخترانه و پسرانه و چهار دبیرستان، تا سال انحلال یعنی ۱۳۵۸ بیش از ۱۶ هزار دانش آموز دیپلمه پرورش دادند.
وی در سال ۱۳۷۰ بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی را بنیان‌گذارد و تا سال ۱۳۷۷ ریاست آن را برعهده داشت. او در این سال با دریافت لوح تقدیر ریاست جمهوری به‌عنوان استاد نمونه شناخته شد و از دانشگاه شهید بهشتی دکتری افتخاری ریاضیات دریافت کرد.
او علاوه بر دانشنامه بزرگ فارسی، در تألیف دانشنامه ایرانیکا، فرهنگ کامل انگلیسی - فارسی تألیف عباس آریان‌پور و منوچهر آریان پور، فرهنگنامه کودکان و نوجوانان و دانشنامه ایران و اسلام، همکاری داشته‌است.
تقویم دکتر بیرشک، برخلاف تقویم‌های پیشین از دوره‌های ۳۳ ساله "هفت دوره ۴ ساله و یک دوره ۵ ساله" تشکیل نشده، بلکه از دوره‌های ۲۸۲۰ ساله تشکیل شده‌است. هر دوره به زیر دوره‌های ۱۲۸ یا ۱۳۲ ساله تقسیم می‌شود که هرکدام از آنها نیز به  زیر دوره‌های ۲۹، ۳۳، یا ۳۷ ساله تقسیم می‌شوند که در هرکدام سالهای مضرب ۴ غیر از آخرین‌شان کبیسه است. هر سال ۱۲ ماه دارد که شش‌تای اول ۳۱، پنج‌تای بعد ۳۰، و ماه آخر بر حسب کبیسه بودن یا نبودن ۲۹ یا ۳۰ روز دارد.

‎
.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_بیرشک، د

‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۴ فروردین سالروز درگذشت احمد آرام

(زاده ۷ فروردین ۱۲۸۳ تهران -- درگذشته ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ آمریکا) نویسنده و مترجم

او در تدوین دائرةالمعارف فارسی مشارکت داشت و یکی از نخستین مؤلفان کتابهای درسی و آموزشی بود که هم به تنهایی و هم با کمک دیگران کتابهای فیزیک و شیمی دبیرستان را تألیف کرد. علاقه‌ای که به امیرکبیر داشت، نام مجموعه‌ای از کتابهایش را به نام «مجموعه امیر» نامگذاری کرد و تا حدود سال ۱۳۳۰ نزدیک به چهل جلد کتاب درسی و آموزشی نوشت.
وی یکی از پرکارترین مترجمان معاصر بود که بیش از یک‌ صد و چهل اثر از زبانهای انگلیسی فرانسه و عربی ترجمه کرده‌است. او در ترجمه کتابها  دقت می‌کرد تا معادلهای فارسی مناسب برای واژه‌های خارجی بیابد و از اصطلاحات و واژه‌های فرنگی استفاده نکند. خود وی در این باره می‌گفت :
من در زمینه طب کتابی ترجمه کرده‌ام که حدود ۱۲۰۰ صفحه دارد. در این کتاب کوشیده‌ام حتی یک کلمه فرنگی نیاورم. البته کار بسیار مشکلی است، ولی من این کار را انجام دادم.
وی در سال‌ ۱۳۸۲ به‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده  شد.

‎
.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_آرام، د

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۴ فروردین زادروز نادر ابراهیمی

‍ (زاده ۱۴ فروردین ۱۳۱۵ تهران -- درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۸۷ تهران) نویسنده، مترجم، فیلمساز و روزنامه‌نگار

او که فرزند عطاءالملک ابراهیمی، فرزندِ آجودان حضور قاجار و از نوادگانِ ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، حاکم نامدارِ کرمان در عصر قاجار بود، در رشته زبان و ادبیات انگلیسی لیسانس گرفت. فهرستی از مشاغلی که داشته، در دو کتاب «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» شرح داده است. از جمله: کمک تعمیرگاه سیار، حسابداری و تحویلداری بانک، کار در چاپخانه و صفحه‌بندی روزنامه، منشی حجره فرش در بازار، مترجمی و ویراستاری، ایران‌شناسی و چاپ مقاله‌های ایران‌شناختی، فیلمسازی مستند و سینمایی، مصور کردن کتاب‌های کودکان، مدیریت کتاب‌فروشی، خطاطی، نقاشی و تدریس در دانشگاه‌ها و ...
وی در سال ۱۳۴۲ نخستین کتابش را با عنوان «خانه‌ای برای شب» به‌چاپ رسانید که در آن داستان «دشنام» مورد استقبال و چشمگیر بود. تا سال ۱۳۸۰ علاوه بر صدها مقاله تحقیقی و نقد، بیش از صدکتاب از او چاپ و منتشر شد که دربرگیرنده داستان بلند و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایشنامه، فیلمنامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون بود، ضمن آن‌که چند اثرش به‌زبان‌های مختلف دنیا برگردانده شد.
وی چندین فیلم مستند و سینمایی و همچنین دو مجموعه تلویزیونی را نوشت و کارگردانی کرد و آهنگ‌ها و ترانه‌هایی برای آنها ساخت. او همچنین توانست نخستین مؤسسه غیرانتفاعی ـ غیردولتی ایران‌شناسی را تأسیس کند که هزینه و زحمت‌های فراوانی برای سفر، تهیه فیلم و عکس و اسلاید از سراسر ایران و بایگانی کردن آنها صرف کرد، ولی چنان‌که باید، شناخته و به‌کار گرفته نشد و با فرارسیدن انقلاب و جنگ، متوقف شد.
او فعالیت حرفه‌ای‌اش را در زمینه ادبیات کودکان، با تأسیس «مؤسسه همگام با کودکان و نوجوانان» ـ با همکاری همسرش ـ در آن مؤسسه متمرکز کرد.
«همگام» عنوان «ناشر برگزیده آسیا» و «ناشر برگزیده نخست جهان» را از جشنواره‌های آسیایی و جهانی تصویرگری کتاب کودک دریافت کرد.
وی در زمینه ادبیات کودکان، جایزه نخست براتیسلاوا، جایزه نخست تعلیم و تربیت یونسکو، جایزه کتاب برگزیده سال ایران و چندین جایزه دیگر را هم دریافت کرد و همچنین عنوان «نویسنده برگزیده ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب» را به‌خاطر داستان بلند و هفت جلدی «آتش بدون دود» به‌دست آورده‌ است.
او همچنین رشته‌های مختلف ورزشی را نیز تجربه کرد و یکی از قدیمی‌ترین گروه‌های کوهنوردی به‌نام «اَبَرمرد» را بنیان نهاد و در توسعه کوهنوردی و اخلاق کوهنوردی، تأثیرگذار بود.

‎
.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نادر_ابراهیمی، ز

🔻عرصه اثر ثبت جهانی پل بند لشکر، محل دپوی زباله شد!

🖋مطهره کشاورز محمدیان

🔸پل بند لشکر، یکی از سازه‌های شاخص مجموعه نظام آبی تاریخی شوشتر که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده، به جای حفاظت و نگهداری، به محل دپوی زباله تبدیل شده است.

🔸در حالی که گردشگران نوروزی برای بازدید از این اثر ثبت جهانی به شوشتر سفر کرده‌اند، پیش از هر چیز با تصویری ناخوشایند و انباشتی از زباله روبه‌رو می‌شوند. این وضعیت نه‌تنها تجربه گردشگران را تلخ کرده، بلکه به اعتبار جهانی این میراث ارزشمند نیز لطمه وارد می‌کند.

🔸تصاویر و گزارش‌های میدانی خبرنگار جماران نشان می‌دهد که در عرصه این اثر جهانی، انبوهی از زباله‌های پلاستیکی و پسماندهای شهری انباشته شده که علاوه بر مخدوش کردن منظر این سازه تاریخی، موجب تخریب تدریجی آن نیز خواهد شد. حضور زباله و رشد گیاهان مهاجم ناشی از آن، می‌تواند فرسایش مصالح تاریخی و آسیب‌های جدی به ساختار پل بند لشکر را به دنبال داشته باشد.

🔸پل بند لشکر یکی از شاهکارهای مهندسی آبی ایران در دوران ساسانیان است که در سال ۱۳۸۸ به همراه دیگر اجزای نظام آبی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. اما نبود نظارت کافی و بی‌توجهی مسئولان شهری و میراث فرهنگی، این اثر ارزشمند را در شرایطی نامناسب قرار داده است.

🔸بی‌توجهی به اثری با ثبت جهانی یونسکو، نگرانی‌های بسیاری را در میان فعالان و دوستداران میراث فرهنگی ایجاد کرده است. بسیاری بر این باورند که عدم نظارت مستمر، نبود برنامه مدون برای حفاظت، و کمبود بودجه در حوزه نگهداری آثار تاریخی، سبب شده تا بناهای ارزشمند با مشکلاتی همچون تخریب تدریجی و آلودگی‌های زیست‌محیطی مواجه شوند.

🔸حال باید دید مسئولان میراث فرهنگی و مدیران شهری برای نجات پل بند لشکر و جلوگیری از تخریب بیشتر آن اقدامی خواهند کرد یا این شاهکار تاریخی نیز، همانند بسیاری از آثار ارزشمند دیگر، در سایه بی‌توجهی و زباله‌های رها شده، به فراموشی سپرده خواهد شد؟!

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1663856

.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۵ فروردین سالروز درگذشت پروین اعتصامی

(زاده ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ تبریز – درگذشته ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ تهران) شاعر

او از کودکی، فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان زمان زیر نظر پدر و استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار سرودن شعر را آغاز کرد. پدر وی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان معاصر بود که در شکل‌گیری زندگی هنری پروین و کشف استعداد و گرایش وی به‌سرودن شعر، نقش مهمی داشت. وی در ۲۸ سالگی ازدواج کرد اما به دلیل اختلاف فکری با همسرش، از او جدا شد و  بعد از جدایی،  مدتی در کتابخانه دانشسرای عالی  به شغل کتابداری مشغول شد.
او پیش از دومین نوبت چاپ اشعارش، بیمار شد و درگذشت. آرامگاه وی در مزار خانوادگی‌‌اش در قم است.
زادروز پروین اعتصامی "۲۵ اسفند" به‌عنوان «روز بزرگداشت پروین اعتصامی» نام‌گذاری شده است.
تنها اثر چاپ و منتشر شده از وی دیوان اشعار اوست که دارای ۶۰۶ شعر شامل اشعاری در قالب‌های مثنوی، قطعه و قصیده است.
این سروده زیبا از اوست.

بلبل آهسته به گل گفت شبی
که مرا از تو تمنایی هست

من به پیوند تو یک رای شدم
گر ترا نیز چنین رایی هست

گفت فردا به گلستان باز آی
تا ببینی چه تماشایی هست

گر که منظور تو زیبایی ماست
هر طرف چهره زیبایی هست

پا بهرجا که نهی برگ گلی است
همه جا شاهد رعنایی هست

باغبانان همگی بیدارند
چمن و جوی مصفایی هست

قدح از لاله بگیرد نرگس
همه‌جا ساغر و صهبایی هست

نه ز مرغان چمن گمشده‌ایست
نه ز زاغ و زغن آوایی هست

نه ز گلچین حوادث خبری است
نه به گلشن اثر پایی هست

هیچکس را سر بدخویی نیست
همه را میل مدارایی هست

گفت رازی که نهان است ببین
اگرت دیده  بینایی هست

هم از امروز سخن باید گفت
که خبر داشت که فردایی هست

(پروین اعتصامی)

‎.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پروین_اعتصامی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۵ فروردین زادروز ناظم‌الاطبا

‍(زاده ۱۵ فروردین ۱۲۲۶ کرمان -- درگذشته ۸ تیر ۱۳۰۳ تهران)  ادیب و دانشمند

او از برجسته‌ترین پزشکان اواخر دوره قاجار و پزشک مخصوص دربار مظفرالدین شاه و مؤثر در امضای فرمان مشروطیت بود. در تأسیس چند مریضخانه به سبک اروپایی در تهران، مشهد و… نقش اصلی داشت و از بنیان‌گذاران نخستین مجلس حفظ‌الصحة در تاریخ کشور به‌شمار می‌آید.
تألیفات پزشکی وی متعدد بود و در زمینه‌های غیرپزشکی نیز شاخص‌ترین اثر او فرهنگ لغت بزرگ و چهارجلدی است که با عنوان فرهنگ ناظم‌الاطبا مشهور است.
پدر و نیاکانش که به طبابت اشتغال داشتند، از اعضای خاندان نفیسی‌های کرمان بودند که از چند قرن پیش در این شهر طبابت می‌کردند. و نسب آنها به حکیم برهان‌الدین نفیس بن‌عوض بن‌حکیم کرمانی از معروف‌ترین پزشکان قرن نهم هجری و پزشک دربار الغ‌بیک بن‌شاهرخ بن‌تیمور گورکانی میرسیده‌است.
وی مقدمات علوم و فنون طب را نزد پدر و سایر اطبای آن دوران فراگرفت و در نوزده سالگی در دارالفنون به تحصیل پرداخت و چنان استعداد و علاقه‌ای در این کار از خود نشان داد که پس از اندک زمانی به دستیاری و معاونت استادان خود برگزیده شد. در سال ۱۲۸۵ق ضمن تحصیل در دارالفنون برای طبابت در فوج مهندسی قشون انتخاب شد و در سال ۱۲۸۸ق که قحطی و امراض گوناگون شهر تهران را فرا گرفت، برای درمان بیماران، خدمات بسیاری کرد و در سال ۱۲۸۹ق از طب فارغ‌التحصیل شد.
در سال ۱۳۱۵ق، مدرسه شرف را پایه‌گذاری کرد و تا سال ۱۳۲۳ق، نه تنها بدون دریافت پاداش مالی آن را به شیوه اروپایی اداره میکرد، بلکه بیشتر مخارج آن را شخصاً می‌‌داد.
وی در مدت ۵۷ سال شب و روز و تاپان زندگی که ناتوان شده بود، در خدمت مداوای بیماران بود و هرگاه فرصتی می‌شد، به تألیف و ترجمه از زبان فرانسوی می‌پرداخت.
علی‌اصغر نفیسی، نخستین وزیر بهداشت ایران و سعید نفیسی، تاریخ‌نگار، ادیب و نویسنده و مترجم نامدار، پسران او بودند.

‎
.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناظم_الاطبا، ز

همه شهر ایران سراسر دهی
جهان گشته از نام تو آگهی
همه بوم و بر زنده یک تن مباد
که ایران به مانند گلشن بود

✍🏻حکیم ابوالقاسم فردوسی


.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

تندیس فردوسی در گذر زمان

تندیس اول، ۱۰ مهرماه ۱۳۲۴
تندیس دوم، ۱۶ خرداد ۱۳۲۸
تندیس سوم، ۵ مهر ۱۳۵۰


.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

پیدا شدن قسمتی از سرستون تخت جمشید در جاده ورودی تخت جمشید


یا زیر خاک مدفون بوده و به دلیل عملیات تعمیر و خاک‌برداری جاده برای عبور مسافران نوروزی، به سطح زمین اومده،
یا یکی از مسافرا اون رو از جای اصلی جدا کرده و قصد قاچاق داشته، اما موفق نشده و کنار جاده رها کرده!
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

📌 نگین کاروانسراهای ایران در #ورامین

اینجا کاروانسرای قصر بهرام است.
یکی از کاروانسراهای زیبای ایران که علاوه بر جاذبه معماری که داره، به دلیل قرار داشتن در دل پارک ملی کویر مرکزی ایران، از نظر داشتن حیات وحش هم دیدنی است.
خود کاروانسرا به نظرم خیلی خاص بود. مخصوصا سنگ هایی که دیوار کاروانسرا باهاش ساخته شده. جلوه قشنگی داره. داخلشم تمیز و قابل استفاده است.
دیدن این کاروانسرا یه کم دردسر داره البته. باید از پارک ملی مجوز بگیرید و بعدشم یه مسافت نسبتا طولانی را رو جاده خاکی برید که مناسب هر ماشینی نیست.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎•🍃☘ @didYouKonw‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‍ سند هويت شهر بيشاپور.

🔹دقيقا در مركز شهر باستانى بيشاپور و در محل تلاقى دو خيابان بزرگ شهر به دو ستون سنگى حدود ٧ مترى برميخوريم با كتيبه اى به دو زبان اشكانى در ١٦ سطر و زبان پهلوى ساسانى در ١٢ سطر كه شناسنامه شهر بيشاپور محسوب ميشود و زهى سعادت كه اين دو ستون از گذر ايام و گزند روزگار و حمله اعراب در امان مانده اند🙏🏻
.
🔹متن كتيبه از قول فرديست به نام "اپسا" كه خودش را دبير و اهل حران ( شهرى در روم آن روز و سوريه امروزى )معرفى كرده است ،كه در سال ٢٦٦ ميلادى با هزينه خودش ، پيكره اى از شاپور اول ساسانى ساخته بوده و شاپور اول آمده و به او پاداش داده است .به گفته باستانشناسان اين تاريخ ، زمان افتتاح شهر بيشاپور است و اپساى دبير هم به احتمال زياد مهندس ناظر ساخت شهر بيشاپور بوده است.سرستونهاى اين دو ستون شبيه سرستونهاى گلدانى شكل ( كورينتى) هستند كه در يونان ابداع شد و مورد توجه و تقليد روميان قرار گرفت .در نظر داشته باشيد كه شاپور پس از شكست والرين ( امپراتور روم) به كمك اسرا و مهندسين رومى دستور ساخت شهر بيشاپور را در مسير شاهى حد فاصل تخت جمشيد به شوش و تيسفون داد .

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

نخستين كشوری كه درجهان به ايجاد موسسه تاليف و ترجمه كتاب همت گماشت ایران بود که در دوران خسرو انوشيروان داير شد. ترجمه كليله و دمنه از سانسكريت به فارسی يكی از این شاهكارها بود!

.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

کاخ های هخامنشی :

.1 پارسه تخت جمشید .2 پارسه گرد (پاسارگاد)

3 نقش رستم آرامگاه شاهان هخامنشی

.4 کاخ آپادانای شوش

.5 دروازه کوروش تل آجری (مرودشت)

.6 کاخ کوروش در چرخاب برازگان (برازجان)

.7 شهر هخامنشی بردک سیاه روستای ،تموکن درودگاه (برازگان 8 شهر هخامنشی لیدوما نورآباد ممسنی

و دهانه غلامان سیستان

10. سرخ داغ در زرنگ ایران خاوری افگانستان) .11. کاخ هخامنشی تخت قباد در شهر قبادیان تاجیکستان

.12 تپه اولوز آماسیای تورکیه Oluz Hoyük

.13 آرامگاه پارسی در ازمیر تورکیه (Pers Mezari)

.14. کاخ هخامنشی قره جمیرلی شمکیر (آران)

.15 کاخ گنبدی در گورجستان

.16 کاخ هخامنشی تل کیسان در شمال اسرائیل

17. کاخ هخامنشی هیبس در خورگاه مصر

اسنگ نوشتههای هخامنشی

.1 تخت جمشید

2. نقش رستم

3 پاسارگاد

4. شوش

.5 گنج نامه هگمتانه

6. بیستون بزرگترین سنگ نوشته میخی جهان

7. جزیره خارک

8 وان توركيه

9. سوئز مصر

10. فاناگوریا روسیه

.11 گرلا رومانی


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

کشف یک خمره بزرگ حین حفر گودال برق جاده مروشت به ارسنجان

روستایی نزدیک تخت‌ جمشید


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
🔻🔻

🔺انتقال خمره هخامنشی تازه کشف شده به موزه تخت جمشید

🔸یک خمره بزرگ تاریخی متعلق به دوره هخامنشی در روستای «جلودر» از توابع شهرستان ارسنجان و در نزدیکی تخت‌ جمشید کشف شده است.

🔸این خمره روز گذشته در حین حفاری برای نصب تیر برق در یک زمین کشاورزی در مسیر جاده مرودشت به ارسنجان پیدا شد و مالک زمین آن را به موزه تخت‌ جمشید تحویل داد.

🔸به گفته کارشناسان میراث فرهنگی، با توجه به موقعیت محل کشف، احتمال وجود آثار تاریخی بیشتری از دوره هخامنشی در این منطقه وجود دارد.


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

مهندسی کندن کاریز (قنات) به دست ایرانیان و تاثیر آن در جهان


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۹ فروردین جشن فروردینگان

«فروردینگان» یا «فرودُگ» یکی از جشن‌های ماهانه‌ زرتشتی است که روز برگزاری این جشن نوزدهم فروردین‌ ماه است. فروردینگان جشنی است برای یادبود درگذشتگان و از آنجا که در دین زرتشت، آیین‌های سوگواری به اشکالی که می‌شناسیم وجود ندارد، این مراسم به‌صورت جشن برگزار می‌شود و مردم روان درگذشتگان "فروهر" را هم در شادی خود شریک می‌کنند.
فروهر (frawahr) که گونه اوستایی آن فروشی (fravashi) و گونه پارسی باستان آن فرورتی (fra-vrti-) است، یکی از نیروهای باطنی است که به عقیده‌ مزدیسنان پیش از پدید آمدن موجودات، وجود داشته و پس از مرگ و نابودی آنها، به عالم بالا رفته و پایدار می‌ماند. این نیروی معنوی که آن را می‌توان جوهر حیات نامید، فناپذیر و زوالی نیست.
در دوران باستان، فروردگان جشن فروهرها بود و ظاهراً در آن هنگام ده روز و ده شب برگزار می‌شد. بعدها جشن «همسپثمیدیه» به یادبود آفرینش انسان تخصیص یافت. جشن‌های نوروزی و ماه فروردین با فروهرها پیوند خورده‌ است، چون عقیده بر این است که در این روزها، فروهرها به زمین فرود می‌آیند و به خانه‌های سابق خویش می‌روند. پس مردم باید برای پیشواز آنان خانه را پاکیزه کنند، برای هدایت آنان آتش بیفروزند و در این روزها، بوهای خوش در آتش نهند و روان‌ها را ستایش کنند و اوستا بخوانند تا روان‌ها آسایش داشته باشند و با شادی و نشاط باشند و برکت ارزانی دارند. در این روزها، به‌هیچ کاری نباید دست زد، مگر انجام وظایف و کار نیک تا اینکه فروشی‌ها با رضایت خاطر به جای‌های خویش برگردند و خوبی بخواهند و در پایان جشن، روان‌ها را بدرود می‌گویند.
در روز نوزدهم فروردین، روز جشن فروردینگان مراسم خاصی در بزرگداشت این موجودات مینوی و در بعدی گسترده‌تر، در بزرگداشت روان درگذشتگان برگزار می‌شد که هنوز در میان هموطنان زرتشتی، به‌خصوص در یزد، با تشریفات خاصی برگزار می‌شود. در این جشن که امروزه بیشتر به‌جشن فرودگ معروف است، زرتشتیان سر مزار درگذشتگان خود "در تهران به‌قصر فیروزه، گورستان زرتشتیان" می‌روند و برای خشنودی روان‌ها عود و کندر آتش می‌زنند و گل و گیاه و میوه و شمع و لرک بر سر مزار می‌گذارند. لرک مخلوطی است از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما، توت. ترکیبات لرک به مناسبت‌های مختلف تغییر می‌کند. لرک مراسم درگذشته با لرک مراسم عروسی و سدره‌پوشی متفاوت است. در لرک شادی، پسته و بادام و فندق بو داده‌ است، انجیر و خرما و توت ندارد و نقل هم حتماً به آن اضافه می‌شود. معمولاً برای مراسم عقد "گواگ‌گیران" لرک را داخل تور بسته‌بندی و بعد از مراسم بین نزدیکان توزیع می‌کنند.
در جشن فرودگ، هفت موبد وارد می‌شوند و می‌نشینند. لرک‌ها را در چادرشب‌هایی می‌ریزند و جلو‌ی موبدان می‌گذارند. چند «موبدیار» هم حضور دارند. موبدان شروع به اوستاخوانی می‌کنند، بیشتر هم سرودهایی از فروردین یشت می‌خوانند و به این ترتیب، لرک را تبرک می‌کنند. سپس، موبدیاران چادرشب‌ها را به کمر می‌بندند و لرک را بین مردم تقسیم می‌کنند. اگر کسی هم نذری دارد، در این روز نذرش را میان مردم پخش می‌کند. این مراسم در واقع گونه‌ای دعا یا در اصطلاح مسلمانان، فاتحه دسته جمعی برای شادی ارواح درگذشتگان است. در یزد، این مراسم از ساعت چهار بعدازظهر نوزدهم فروردین به‌طور مفصل برگزار می‌شود، اما در تهران به‌دلیل مشغله‌های روزانه مردم، همه نمی‌توانند در یک ساعت مشخص یک‌جا جمع شوند. از این‌رو، مراسم چند سالی است که منسجم برگزار نمی‌شود و هر زرتشتی هر ساعتی از روز مذکور که توانست، برای زیارت قبور به قصر فیروزه می‌رود.
در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «بُستان ‌افروز» یا «بوستان افروز» یا «بوی‌ستان ‌ابروز» گل ویژه فروردین معرفی شده و آمده است: «... این را نیز گوید که هر گلی از آن امشاسپندی است؛ و باشد که گوید:... بُستان ‌افروز فروردین را ... خویش است...». نام های دیگر گل «بُستان ‌افروز»، «تاج خروس» یا «زلف عروسان» است.
✍ محبوبه پوریوسفی

‎

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جشن_فروردینگان

۱۹ فروردین در تقویم ایران باستان فروردین_روز یا فروردینگان نام دارد.
در این روز خانواده‌هایی که در سال گذشته کسی را از دست دادند برای شادی روح رفتگان‌شان پس از نیایش، آتش و عود روشن می‌کنند

مناسبت‌ها


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

جشن #فروردینگان؛ جشنی برای شادی روان و فروهر درگذشتگان گرامیباد

🔹جشن فروردینگان برابر با روز فروردین از ماه فروردین (نوزدهم فروردین ماه) در پیوند با فروهر پاک درگذشتگان و نیاکان است

🔹ایرانیان بهدین از دیرباز این روز را جشن می گیرند و با برگزاری آیینهای ویژه و آفرین خوانی بر روان و فروهر درگذشتگان و نیاکان درود می فرستند

🔹از آیینهای آماده ساختن این جشن می توان فراهم آوردنِ سیر و سداب، سیروگ، آش و لُرک و میوه های تازه را نام برد. باشندگان با رفتن به آرامگاه درگذشتگان و نیایش و آفرین خوانی یاد درگذشتگان را گرامی می دارند

🔹به مینو و فروهر پاک پارسایان و اشوان درود می فرستیم. با نیایش کردن یادشان را گرامی می داریم و می ستاییم فروهر همه ی مردان و زنان پیرو راستی را… آنان که فروهرشان شایسته ی سرای نور است شادی و رامشی آرزومندیم

                        ایدون باد
                     ایدون ترج باد

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

ایران سخت جان

ای سرزمین من،
ای پیر سخت جان،
ای از هزار دام دد و اژدها رها،
در بند بسته پنجه دهاک های مست،
در هم شکسته جادوی پتیارگان پست،
سد بار جسته از زبر دام سرنوشت !
تا آسمان به پا ست
خدا تکیه گاه تو ست.


سراینده و گوینده:
استاد #هما_ارژنگی(🪷زاد روز 🪷)


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi