کشف تکه‌ای از کتیبه داریوش هخامنشی به خط میخی و زبان پارسی باستان در « فاناگوریا » پایتخت شرقی « پادشاهی بوسپور » در جنوب روسیه ...

در پست قبلی درباره پادشاهی بوسپور - کیمری در دوره مهردادیان صحبت کردیم. جالب است که ردپای ایرانیان هخامنشی در این منطقه به چندصد سال پیش از مهردادیان برمی‌گردد ؛ زمانی که داریوش بزرگ در نبرد با سکاها به این منطقه لشکرکشی کرد

یکی از معروف‌ترین نبردهای داریوش هخامشی، نبرد با سکاهای غربی یا همان سکاهای شمال دریای سیاه ( در اوکراین و روسیه امروزی ) است که در کتیبه نقش رستم از آنها با عنوان « سکاهای آن سوی دریا » یاد می‌کند𐎿𐎣 شرح این نبردها توسط هرودوت، تاریخ‌نگار معروف یونانی ثبت شده است و امروزه کشفیات باستانشناسی به یاری این مطالعات آمده‌اند

داریوش موفق به رویارویی مستقیم با سکاها نشد. سکاهای کوچ‌رو، مدام به عمق دشت‌های شمال دریای سیاه می‌گریختند و لشکر داریوش را به دنبال خود می‌کشاندند. داریوش دست‌ کم تا ساحل جنوبی رود دانوب را به آسانی تصرف کرد، اما پس از عبور از دانوب وارد سرزمین ناشناخته سکاها شد و ...


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۹ بهمن زادروز مجتبی مینوی

(زاده ۱۹ بهمن ۱۲۸۲ عراق -- درگذشته ۶ بهمن ۱۳۵۵ تهران) ادیب، نویسنده و مورخ

او در دارالفنون تحصیل کرد و در سال ۱۲۹۸ در پی انتصاب پدرش به ریاست عدلیه رشت، به همراه خانواده به آن شهر رفت و از سال ۱۲۹۹ به تحصیل در دارالمعلمین مشغول شد و در سال ۱۳۰۲ در پی اشتغال پدر در مجلس شورای ملی، به تهران بازگشت. وی در همان دوره آموزش زبان پهلوی را نزد پروفسور هرتسفلد آلمانی آغاز کرد و در سال ۱۳۰۷ به ریاست کتابخانه معارف منصوب شد که بعد کتابخانه ملی نامگذاری شد. در همین دوره با محمد قزوینی آشنا شد و روش نقد تحقیقی متون را نزد او فراگرفت و در سال ۱۳۰۸ برای اشتغال در دفتر سرپرستی محصلین در سفارت ایران در لندن به انگلستان رفت. او طی سال‌های بعد به تکمیل آموزش زبانهای انگلیسی و فرانسه پرداخت و طی دوره اقامت چندساله در اروپا با تعدادی از خاورشناسان به‌نام اروپایی آشنایی یافت. وی در سال ۱۳۱۲ به ایران بازگشت و در تهیه و چاپ دوره شاهنامه توسط کتابفروشی بروخیم شرکت کرد و همچنین با محمدعلی فروغی در تهیه خلاصه شاهنامه همکاری داشت و در سال ۱۳۱۳ در کنگره بین‌المللی هزاره فردوسی در تهران حضور داشت و با بسیاری از خاورشناسان اروپایی که به ایران آمده بودند آشنا شد. او در همان سال دوباره به انگلستان رفت و اقامت طولانی‌اش در این کشور موجب شد که با تعدادی از خاورشناسان سرشناس چون ولادیمیر مینورسکی، دنیسن راس، هارولد بیلی و والتر هنینگ مراوده داشته باشد. وی در زمان اوج گرفتن نهضت ملی شدن نفت در سال ۱۳۲۸ در پی دعوت به کار از سوی دانشگاه تهران به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات پرداخت و از سال ۱۳۳۱ مدتی ریاست تعلیمات عالیه وزارت فرهنگ را داشت. از سال ۱۳۲۹ از طرف دانشگاه تهران مأموریت یافت که طی سفرهایی به ترکیه، ضمن جست‌وجو در کتابخانه‌های آن کشور و بررسی کتب خطی فارسی و عربی و ترکی به عکسبرداری و تهیه میکروفیلم از تعدادی از کتب خطی بپردازد. گزارشی از نتایج علمی این سفرها را در مقالاتی با عنوان «از خزائن ترکیه» در مجله دانشکده ادبیات تهران در سه شماره متوالی در سال ۱۳۳۵ منتشر کرد. طی همین دوران موفق به تهیه میکروفیلم از بیش از هزار نسخه خطی شد که در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می‌شود. وی از سال ۱۳۳۶ به مدت ۴ سال به سمت رایزن فرهنگی ایران در ترکیه منصوب شد و در همین سال در کنگره بین‌المللی خاورشناسان در استانبول حضور یافت. در همین دوره عضویت در شورای عالی دانشگاه‌ها و شورای عالی سازمان اسناد ملی و عضویت پیوسته فرهنگستان ادب و هنر ایران (از سال ۱۳۵۲) و مشاوره در بنیاد فرهنگ ایران را داشت و در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد و در همان سال سرپرستی علمی بنیاد شاهنامه فردوسی را به‌عهده گرفت.

‎


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مجتبی_مینوی، ز

نشست ۲۴۹ شاهنامه خوانی در دبی

به نام جهان داور دادگر
کزو گشت پیدا به گیتی هنر
به گفتار دهقان یکی داستان
بپیوندم از گفته باستان
همه رخش اندیشه را زین کنیم
جهان را ز شهنامه آئین کنیم
هر انکس که شهنامه خوانی کند
چه مرد و چه زن پهلوانی کند

#انجمن_شاهنامه_خوانی_دبی
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

سکه‌های زرین هخامنشی و ساسانی در حراجی نیویورک به فروش گذاشته شدند !

سه قطعه سکه باستانی ایران اواخر دی ماه گذشته در حراج سی‌ان‌جی نیویورک فروخته شدند. برگزار کنندگان این حراج، پیشتر از ۱۵ سکه دوره هخامنشی و ساسانی رونمایی کرده بودند. بر اساس گزارش رسانه صدای میراث، تنها دو سكه نقره آذرمیدخت و شاه پارسه هخامنشی كه طی حفاری‌های غیرمجاز شهر بیضا در استان فارس کشف شدند، به این حراجی نرسیده و تعداد زیادی از ۶۰۰ سکه خارج شده توسط قاچاقچیان آثار باستانی، اکنون در خارج از کشور است. سکه‌های زرین هفت و نیم گرمی هخامنشی و ساسانی، در حالی با قیمت بین ۴۵ تا ۷۵ هزار دلار در نیویورک فروش رفته است که وزارت میراث فرهنگی و گردشگری اعلام کرده بود رایزنی برای بازگرداندن این سکه‌ها به داخل کشور را آغاز کرده است
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

نقشۀ ايران
از آثار يوهان هومن آلمانی که اطلس نقشه‌های او آوازه جهانی دارند. اين اطلس در سال 1788 چاپ شد.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•🍃☘ @didYouKonw‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۰ بهمن زادروز ابراهیم پورداوود

(زاده ۲۰ بهمن ۱۲۶۴ رشت -- درگذشته ۲۶ آبان ۱۳۴۷ تهران) حقوقدان، مترجم و زبانشناس

او سال ۱۲۸۷ در مدرسه لوییک بیروت،  زبان و ادبیات فرانسه فراگرفت و شهریور ۱۲۸۹ به فرانسه رفت و با محمدعلی جمالزاده آشنا شد.
سال ۱۲۹۲ با یاری محمد قزوینی نشریه ایرانشهر را منتشر ساخت و در۱۲۹۳ به بغداد رفت و در  همان سال به یاری جمالزاده روزنامه رستخیز را انتشار داد.
سال ۱۲۹۵ در دانشگاه برلین و سپس در دانشکده ارلانگن به ادامه تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در آنجا با تقی‌زاده آشنا شد و در نشر مجله کاوه با او همکاری کرد. همکاری با تقی‌زاده و نیز با محمد قزوینی و آشنایی با خاورشناسان آلمانی از جمله یوزف مارکوارت تأثیری ژرف بر اندیشه او نهاد و او را بیش از پیش به تحصیل و تحقیق درباره ایران باستان علاقه‌مند ساخت. در ۱۳۰۳ به همراه خانواده به ایران بازگشت و در مهر ۱۳۰۴ به دنبال دعوت پارسیان هند به هندوستان رفت. دو سال و نیم در آنجا ماند و به انتشار بخشی از ادبیات مزدیسنا و گزارش اوستا پرداخت و چند سخنرانی درباره تمدن ایران باستان از جمله شرح آتش بهرام، پیشوایان دین مزدیسنا، تقویم و فرق دین مزدیسنا، زبان فارسی، فروردین، دروغ و ایران قدیم و نو ایراد کرد.
در ۱۳۱۱ به دنبال درخواست رابیندرانات تاگور از سوی دولت ایران برای تدریس فرهنگ ایران باستان به هند رفت و در دانشگاه ویسوبهارتی به تدریس پرداخت.
در ۱۳۱۲ از بمبئی به آلمان رفت و به ادامه کار ترجمه و گزارش اوستا پرداخت و سرانجام در ۱۳۱۶ به ایران بازگشت و در دانشکده حقوق و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و در ۱۳۱۷ عضو پیوسته فرهنگستان ایران شد.
به مناسبت شصتمین زادروز وی، مجلس جشن باشکوهی در تالار اجتماعات دانشسرای عالی تهران با حضور استادان و دانشمندان و دانشجویان و شخصیت‌های کشور برپا شد و به همین مناسبت در ۱۶ مهر ۱۳۲۵ یادنامه‌ای در دو مجلد تدوین و چاپ شد. یکی به فارسی با مقاله‌ای مفصل از محمد معین درباره او و دیگری حاوی مقالات خاورشناسان به زبان‌های بیگانه بود.
وی در ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران بازنشسته شد و در ۱۳۴۶ عنوان استاد ممتاز دانشگاه را به دست آورد. از زمان بازنشستگی به بعد، اوقاتش را به مطالعه و پژوهش گذراند و کمتر در مجامع دیده شد.
او ایران‌شناس، اوستاشناس و نخستین مترجم اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی در دانشگاه تهران بود.
بوته بادام زمينى را او از اروپا به ايران آورد و در آستانه اشرفيه پرورش داد.
آرامگاه وی در رشت است.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ابراهیم_پورداود، ز

🇹🇯 جشن سده در تاجیکستان

جشن سده را بنگر
در صد گونه رنگ آمد
صد شاخه خشکیده
آتش‌ شده می‌گردد
دل ز آتش زرتشتی
آتشکده می‌گردد
صدها هنر مردم
صدها رده می‌گردد
صد یار قرین دربند
جشن سده می‌گردد

📝 جشن سده طی سال‌های گذشته در تاجیکستان برگزار نمی‌شده و گویی مردم تاجیکستان با این جشن آشنایی نداشتند؛ اما تنها یک سال پس از ثبت مشترک جشن سده از سوی ایران و تاجیکستان در یونسکو، این جشن در سراسر تاجیکستان به زیبایی و باشکوه برگزار می‌شود.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

🇹🇯🔴🇹🇯 ورود عمو نوروز به تاجیکستان، ۴۰ روز مانده به نوروز ...

عمو نوروز (بابا گل افروز) با زلف و ریشِ سفید کلاهِ نمدی، کمربندِ ابریشمیِ آبی، شالِ سفید، شلوارِ کتان و گیوهٔ تخت‌نازک از میانِ کوه راه می‌افتد و عصا به دست می‌آید به سمتِ دروازهٔ شهر برای بچه ها هدیه می آورد و خبر از عید نوروز می‌دهد.

#پارک_فردوسی_تاجیکستان

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۱ بهمن سالروز درگذشت پرویز رجبی

(زاده ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۸ قوچان -- درگذشته ۲۱ بهمن ۱۳۹۰ تهران) مورخ، مترجم و محقق تاریخ ایران باستان
 
او در سال ۱۳۴۲ برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و در سال ۱۳۴۹ از دانشگاه گوتینگن آلمان دکترا دریافت کرد و در بازگشت نخست به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و در سال ۱۳۵۳ مرکز تحقیقات ایرانشناسی را تأسیس کرد.
وی در ۱۳۶۷ دوباره به آلمان رفت و مدت ۶ سال به‌تحقیق و تدریس در دانشگاه‌های ماربورگ و گوتینگن مشغول بود و در ۱۳۷۳ به ایران بازگشت و ریاست بخش ایرانشناسی مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی را عهده‌دار شد.
در سال۱۳۷۹ براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدن، خانه‌نشین شد اما همچنان به‌کار تحقیق و ترجمه اشتغال داشت. در این مدت بیش از ۲۰۰ مقاله علمی تالیف و حدود ۹۰ مقاله نیز برای مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی ویرایش کرد.

تالیفات:
کریم‌خان زند و زمان او ۱۳۵۲، ۱۵۵۴، ۱۳۵۶، ۱۳۷۵.
• معماری ایران در عصر پهلوی ۱۳۵۶.
• جندق و ترود دو بندر فراموش شده کویر بزرگ نمک ۱۳۵۳، ۱۳۵۶، ۱۳۸۴.
• جشنهای ایرانی ۱۳۵۸، ۱۳۷۵ ، ۱۳۸۵.
• تاریخ خط میخی فارسی باستان ۱۳۵۹.
• مهر ایران ۱۳۷۷.
• تخت جمشید بارگاه تاریخ ۱۳۷۷.
• ارج‌نامه شهریاری ۱۳۸۰
• ایران‌شناسی، فرازها و فرودها ۱۳۸۱.
• هزاره‌های گمشده: اهورامزدا، زرتشت، اوستا، جلد ۱، ۱۳۸۰، ۱۳۸۳.
• هزاره‌های گمشده: هخامنشیان به‌روایت، جلد ۲، ۱۳۸۰، ۱۳۸۳.
• هزاره‌های گمشده: از خشایارشا تا فروپاشی هخامنشیان، جلد ۳، ۱۳۸۰، ۱۳۸۳
• هزاره‌های گمشده: اشکانیان، جلد ۴، ۱۳۸۱ ، ۱۳۸۳.
• هزاره‌های گمشده: ساسانیان، جلد ۵، ۱۳۸۲ ، ۱۳۸۳.
• ترازوی هزارکفه ۱۳۸۳.
• شما در این خانه حقی ندارید ۱۳۸۳.
• ایران ۱۳۸۴.
• سده‌های گمشده، مجلد۱ از فتح ایران به‌دست اعراب تا برآمدن صفاریان (۱۳۸۵).
• سده‌های گمشده، مجلد۲ صفاریان، سامانیان، غزنویان، غوریان (۱۳۸۵)
• سده‌های گمشده، مجلد۳ علویان، دیلمیان، آل زیار و آل بویه (۱۳۸۵).
• سده های گمشده، مجلد۴ سلجوقیان (۱۳۸۷).
• فرمایش‌های شاهان، آماده چاپ در سال ۱۳۸۵.
• سفرنامه اونور آب ۱۳۸۴-۱۳۸۵.
• خوشا شیراز...، زیر چاپ ۱۳۸۵.
• تاریخ جامع کاشان، برای بنیاد کاشان.
• تاریخ ایران در دوره ایلامی، مادی و هخامنشی (کتاب درسی دانشگاه پیام نور) ۱۳۸۴.
• تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان (کتاب درسی دانشگاه پیام نور) ۱۳۸۴.

ترجمه:
سون هدین، کویرهای ایران ۱۳۵۴.
آلفونس گابریل، مارکوپولو در ایران ۱۳۵۴ و ۱۳۸۱.
کارستن نیبور، سفرنامه نیبور ۱۳۵۵.
ویلهم لیتن، ماه عسل ایرانی ۱۳۵۵و۱۳۸۵.
هایدماری کخ، از زبان داریوش ۱۰ چاپ ۱۳۸۳-۱۳۷۵.
والتر هینتس، یافته‌های‌نو ۱۳۸۵
والتر هینتس، داریوش و ایرانیان جلد ۱،۱۳۸۵
والتر هینتس، داریوش و ایرانیان جلد ۲، ۱۳۸۵.
نامنامه ایران باستان ۱۳۸۰ آماده چاپ
والتر هینتس، شهریاری ایلام ۱۳۸۹
ارنست گروبه، هنر جهان اسلام
از زبان داریوش که ۱۸ بار تجدید چاپ شده است.

داستان ها:
• شهرما (مجموعه قصه) ۱۳۵۲، ۱۳۸۴.
• ماهی قرمز حوض همسایه (مجموعه قصه) ۱۳۵۷.
• دشنه و سیب گمشده (رمان) ۱۳۷۹.
• لاهوت (رمان). 
• سیمرغ (رمان) ۱۳۸۵.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_رجبی، د

‍ ‍ ‍ ☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘

۲۱ بهمن سالروز درگذشت فرامرز گودرزی

(زاده ۲۴ آبان ۱۳۱۲ تهران -- درگذشته ۲۱ بهمن ۱۳۸۴ تهران) پدر پزشکی قانونی نوین ایران

او در سال ۱۳۳۲ وارد دانشكده پزشكی دانشگاه شیراز شد و در سال ۱۳۳۸ دكترای طب عمومی دریافت كرد. سپس به تحصیل تخصصی پزشكی قانونی پرداخت و پس از یك سال و نیم كار در مركز پزشكی قانونی و آزمایشگاههای سم‌شناسی و سرم، با ارائه پایان‌نامه «پیوند روده كوچك به‌جای حالب» كه یكی از ایده‌های نوین پزشكی آن زمان بود، موفق به پایان دوره تخصصی شد.
او علاقه‌ زیادی به ادبيات و حقوق داشت، اما پدرش كه قاضی و مسئول قضايی در كشور بود، از ترس حقوقدان شدن فرزندش، او را مجبور به آموختن علم پزشكی كرد. هرچند پدر نمی‌دانست زندگی برای فرامرز كوچكش، خواب ديگری ديده است. اگر او قاضی و وكيل نشد اما دست سرنوشت او را به سيستم قضايی وارد كرد و همكار پدر شد، به این نحو که رشته پزشکی قانونی را انتخاب کرد که هم با پزشکی ارتباط دارد و هم حقوق! او در خاطرات خود گفته است:
«علت علاقه من به عدلیه پزشكی قانونی، استفاده از استادان بزرگ علم حقوق مانند عبدالعلی لطفی وزیر اسبق دادگستری در دهه ۱۳۳۰ كه پسر خاله مادرم بود و پدرم كه مقامات عالیه قضایی از جمله دادستانی تهران و دیوان كیفر و مستشاری دیوان عالی كشور را به‌عهده داشتند و در اواخر كار عضو دادگاه عالی تجدیدنظر انتظامی قضات بود و نیز علی‌اصغر شریف از قضات عالی مقام كه مورخ و نویسنده مشهوری بود، می‌دانم».
او سالها در شهرهای مختلف از جمله ساری و تهران به شغل پزشكی قانونی و بعدها سرپرستی پزشكی قانونی مشغول بود. او از سال ۱۳۴۲ به تدریس این رشته در دانشگاه‌های مختلف كشور و دوره‌های کارآموزی قضایی قضات تهران مشغول بوده است.
وی مدتی عهده‌دار سرپرستی و معاونت سازمان پزشكی قانونی كشور و بعد رئیس آن نیز بود.

آثار تالیفی و تحقیقی:
۱- پزشكی قانونی (چاپ پلیس قضایی)
۲- پزشكی قانونی (چاپ موسسه آینشتین)
۳- خاطرات پزشكی قانونی دكتر گودرزی (نشر عدالت، نایاب)
۴- پزشكی قانونی (بارها تجدید چاپ شده است)
۵- مجموعه مقاله‌ها در باره شعر و زندگي طالب آملی که در مجله فرهنگ و هنر منتشر شد و در سال ۱۳۸۱ از طرف وزارت ارشاد به صورت کتابي مستقل چاپ شد.
۶- دیوان اشعار
۷- گردآورنده «مجموعه طالب و زهره» که نوار طالب و زهره احمد محسن‌پور براساس آن تهيه شده است.
۸- کتاب پزشکی قانونی برای دانشجویان رشته حقوق، کار مشترک با دکتر مهرزاد کیانی

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فرامرز_گودرزی، د

‍ ‍ ☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘

۲۱ بهمن سالروز درگذشت عباس اقبال‌آشتیانی

(زاده سال ۱۲۷۵ آشتیان -- درگذشته ۲۱ بهمن ۱۳۳۴ ایتالیا) ادیب، تاریخدان و نویسنده

او در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد و به معلمی در همان مدرسه انتخاب شد و معاونت کتابخانه عمومی معارف را نیز به‌عهده گرفت. وی پس از تأسیس دارالمعلمین عالی، با توجه به درخشندگی خاصی که در دارالفنون از خود نشان داده بود، برای تدریس دعوت شد و سال‌ها تدریس ادبیات، تاریخ و جغرافیا در دارالمعلمین عالی و همچنین در مدارس نظام و علوم سیاسی برعهده او بود. وی سمت معلمی در مدرسه نظام را هم به‌عهده داشت و در سال ۱۳۰۴ با سمت منشی هیئت نظامی ایران به‌ پاریس رفت و در آنجا به مطالعه و تحقیق در کتابخانه‌ها و تکمیل دانش خود ادامه داد و دوره لیسانس ادبیات را نیز در دانشگاه سوربن گذراند. او در پاریس با محمد قزوینی مراوده یافت و از همکاری و راهنمایی وی در تحقیق و تصحیح متون بهره جست.
او پس از بازگشت به ایران، از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ به استادی دانشگاه برگزیده شد و در سال ۱۳۱۷ به عضویت فرهنگستان ایران انتخاب شد، اما بارها مخالفت صریح خود را با نحوه کار فرهنگستان اعلام کرد.
او آنگاه به تأسیس انجمن نشر آثار ایران مبادرت ورزید که نشر متون کهن فارسی را در نظر داشت و در سال ۱۳۲۸ در حالی که از تعطیل اجباری مجله یادگار آزرده‌خاطر بود، با سمت رایزن فرهنگی ایران در ترکیه به آنکارا رفت.
اقبال در بهار ۱۳۳۳ در کنگره هزاره ابن‌سینا در تهران حضور یافت و سخنرانی او مورد توجه قرارگرفت.
وی در طی سال‌های فعالیت نویسندگی‌اش تعداد پرشماری مقاله در زمینه‌های ادبی، تاریخی و اجتماعی از خود به یادگار نهاد. این مقاله‌ها در مجله‌های بهار، دانشکده، مهر، ایرانشهر، ارمغان، یغما، فروغ و تربیت انتشار یافت.
خود او مجله یادگار را تأسیس کرد و به مدت پنج سال از ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ انتشار داد که در میان معدود نشریات ادبی و تاریخی آن زمان کاملاً متمایز بود. او را بنیان‌گذار مقاله‌نویسی به معنی فنی آن در ایران دانسته‌اند.
عباس اقبال آشتیانی در حالی که متصدی سمت رایزنی فرهنگی ایران در ایتالیا بود، درگذشت.

تألیفات:
شرح حال عبداله بن‌مقفع (۱۳۰۶)
خاندان نوبختی (۱۳۱۱)
تاریخ مفصل ایران از استیلای مغول تا اعلان مشروطیت (۱۳۱۲)
تاریخ اکتشافات جغرافیایی و تاریخ علم جغرافیا (۱۳۱۴)
تاریخ ایران بعد از اسلام (۱۳۱۸)
مطالعاتی درباره بحرین و جزایر و سواحل خلیج فارس (۱۳۲۸)
وزارت در عهد سلاطین بزرگ سلجوقی (۱۳۳۸)
میرزاتقی‌خان امیرکبیر (۱۳۴۰)
تاریخ جواهر در ایران (۱۳۴۰)
قابوس وشمگیر زیاری (۱۳۴۲)
تاریخ مفصل ایران از صدر اسلام تا انقراض قاجاریه (۱۳۴۷)
تاریخ مغول، جلد اول از تاریخ مفصل ایران

ترجمه‌ها:
یادداشت‌های ژنرال تره‌زل (۱۳۰۸)
مأموریت ژنرال گاردن در ایران (۱۳۱۰)
طبقات سلاطین اسلام، استانلی لین‌پول (۱۳۱۲)
سه سال در دربار ایران، خاطرات دکتر ژان باتیست فُوریه (۱۳۲۶)
محاسن اصفهان، حسین بن آوی (۱۳۲۸)

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عباس_اقبال_آشتیانی، د

‌ باستان‌شناسی و موزه

🔹 راز گنجینه وایکینگ‌ها حاوی ظرف متعلق به شاهنشاهی ساسانی سرانجام آشکار شد

🔹 زمانی که «گنجینه گالووی» در سال ۲۰۱۴ در مزرعه‌ای در غرب اسکاتلند کشف شد، باستان‌شناسان در شگفتی فرو رفتند. زیرا مشخص شد این بزرگ‌ترین مجموعه آثار مربوط به عصر وایکینگ‌ها بوده که تاکنون در بریتانیا پیدا شده است.

🔹باستان‌شناسان حالا می‌گویند راز دیرینه‌ای که درباره مالک اصلی این گنجینه وجود داشته است، ممکن است حل شده باشد.

🔹به گفته آنان، این گنجینه غنی از نقره و طلا که امروز به‌عنوان دارایی عمومی در اختیار موزه ملی اسکاتلند قرار دارد در عصر وایکینگ‌ها نیز بخشی از اموال عمومی محسوب می‌شده است.

🔹مدرک این ادعا کتیبه‌ای است که بر روی یکی از چهار دستبند نقره‌ای تزئین‌شده گنجینه یافت شده و به‌تازگی رمزگشایی شده است.

🔹عبارت حک‌شده روی این دستبند چنین ترجمه شده است: «این ثروت متعلق به جامعه است».

🔹دکتر مارتین گلدبرگ، متصدی ارشد مجموعه‌های قرون وسطایی و وایکینگی در موزه ملی اسکاتلند، گفت: «ایده‌ای که این گنجینه را به‌عنوان ثروتی متعلق به جامعه معرفی می‌کند، بسیار جالب است.»

🔹کتیبه‌ای که در داخل یکی از دستبندهای نقره‌ای گنجینه گالووی قرار داشت در ابتدا برای محققان غیرقابل درک بود و عبارت ثبت‌شده روی آن در هیچ‌یک از زبان‌های بریتانیا یا ایرلند قرون وسطایی یافت نشده بود.

🔹راز این نوشته زمانی کشف شد که محققان متوجه شدند حرف «F» در انتهای متن، که با دو نقطه احاطه شده است، می‌تواند نشان‌دهنده کلمه «feoh» در زبان انگلیسی کهن باشد که به معنای «دارایی» یا «ثروت» است.

🔹محققان دریافتند که کلمه اول «DIS» نیز نسخه اشتباهی از کلمه «This» بوده که در آن زمان مشابه برخی گویش‌های امروزی در ایرلند تلفظ می‌شده است.

🔹کلمه «Higna» نیز که در انگلیسی کهن به معنای «جامعه» است به همین طریق کشف شد. این کلمه اغلب در اسناد آنگلوساکسونی به‌عنوان اشاره‌ای به جوامع مذهبی استفاده شده است.

دکتر گلدبرگ در این باره می‌گوید: «جالب است که این کلمه روی…
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

قلمرو ایران در دوران ساسانیان و‌ نام قدیم شهرها


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•🍃☘ @didYouKonw‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‏ترجمه متن روی آجر
#زیگورات #چغازنبیل

کسی که این معبدِ مطبق را ویران کند و کسی که آجرهایش منهدم کند، کسی که طلا و نقره‌اش را، سنگ‌های عقیق سیاه، سنگ‌های سفید و آجرهایش را بردارد و به محل دیگری ببرد، باشد که نفرین خدایان... بر سرش نازل شود و باشد که نسل او در زیر خورشید برچیده شود. 
       ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۲ بهمن زادروز پروین دولت‌آبادی

(زاده ۲۲ بهمن ۱۳۰۳ اصفهان – درگذشته ۲۷ فروردین ۱۳۸۷ تهران) شاعر و از بنیانگذاران شورای کتاب کودک

او از مادری فرهنگی و مدیر مدرسه ناموس به نام فخرگیتی و پدری به‌نام حسام‌الدین دولت‌آبادی که رئیس اداره اوقاف اصفهان بود، زاده شد. وی سالهای اولیه دبیرستان را در مدرسه نور و صداقت که آموزگاران انگلیسی داشت گذراند و سالهای بعد را در مدرسه آمریکایی نوربخش تحصیل کرد. تحصیلاتش را در رشته نقاشی و مجسمه‌‌سازی در دانشکده هنرهای زیبا ادامه دهد و چند جلسه هم در دانشگاه شرکت کرد، اما با بازدید از یک پرورشگاه مسیرش تغییر یافت. پرورشگاه متعلق به‌شهرداری تهران بود و پدرش ریاست کل آن را برعهده داشت و خواهرش مهین نیز بخش شیرخوارگاه آن پرورشگاه را مدیریت می‌کرد. وی تصمیم گرفت به‌سرپرستی و تربیت کودکان پرورشگاه بپردازد. در پرورشگاه شعرهایی که برای کودکان سرود بسیار مورد توجه آنان قرارگرفت.
او تلاش کرد تا شعر کودکان را از حالت پندگونه خارج کرده و اشعاری که جنبه سرگرمی و تفریح داشته باشد ارائه کند. وی همچنین آثاری برای بزرگسالان نیز در هر دو سبک سنتی و نیمایی سروده و از معدود شاعرانی است که آثارش در کتب درسی نیز آمده است.
کتاب شعر گل بادام او، برنده جایزه شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶ شد. وی بیشتر با اشعاری که برای کودکان سروده و به‌ویژه اشعاری که در کتب درسی به‌چاپ رسیده است شهرت دارد، در حالی که وی شاعری توانا در سبک های گوناگون غزل، قصیده، مثنوی و شعرنو نیز بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.

آثار:
گل بادام (برگزیده)
بر قایق ابرها
شوراب
هلال نقره‌سا
آتش و آب
باز می‌آید پرستو نغمه‌خوان
گنجشک و وزغ
شهر سنگ
در بلورین جامه انگور
جمجمک برگ خزان
گذری در ادبیات کودکان
یک بازیگر
و ویرایش بیش از ۲۰ کتاب کودکان.

‎

       ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پروین_دولت_آبادی، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۲ بهمن سالروز درگذشت جواد اقبال

(زاده ۵ اسفند ۱۳۰۱ تهران -- درگذشته ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ تهران) از پیشکسوتان صنعت نشر ایران

او همراه با ابراهیم رمضانی، حسن معرفت و عبدالغفار طهوری و چندتن دیگر، نسل اول ناشران ایران بودند و وی بنیانگذار «سازمان چاپ و انتشارات اقبال» و از بنیانگذاران «شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران» بود که به انتشار آثار کلاسیک در حوزه‌ ادبیات و تاریخ نیز می‌پرداخت. خانواده‌ اقبال از نخستین کسانی بودند که صاحب چاپخانه شدند و در سالهای آغازین دهه‌ی ۲۰، اقبال در کتابفروشی پدر مشغول به کار شد و پس از درگذشت پدرش، انتشارات و کتابفروشی را با هم اداره کرد، همچنین او از موسسان شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان نیز بود.
در هشتم اسفندماه ۱۳۸۱ بزرگداشتی برای صدمین سال تاسیس انتشارات اقبال و بزرگداشت جواد اقبال در تالار وحدت با شرکت ناشران، نویسندگان، ارباب جراید، اهالی فرهنگ و وزیر ارشاد برگزار شد و انتشارات اقبال "میراث فرهنگی کشور" نامیده شد.
از موسسین اتحادیه ناشران و کتابفروشان، جواد اقبال (اقبال)  محمدحسین اقبال (اقبال) نصراله سبوحی (مرکزی) محمد رمضانی (کلاله خاور) اکبر زوار (زوار) محمدعلی ترقی (خیام) و عبدالغفار طهوری (طهوری) بودند.
«تقویم نجومی» و «اولین سررسید در ایران»، توسط انتشارات اقبال به چاپ رسید که این تقویمها هنوز هم هرساله توسط همین انتشارات چاپ می‌شود.

‎

       ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جواد_اقبال، د