‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۰ اسفند زادروز حسن انوری

(زاده ۱۰ اسفند ۱۳۱۲ تکاب) استاد زبان و ادبیات فارسی

او بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت معلم، مؤلف فرهنگ بزرگ سخن، مصحح کلیات سعدی و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و به‌عنوان چهره ماندگار در رشته ادبیات معرفی شده‌است.
وی دارای دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران از ۱۳۵۰ و کارشناسی ارشد ادبیات فارسی از دانشگاه تهران از ۱۳۴۶ و کارشناسی ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز از ۱۳۴۰ است.

آثار:
یک قصه بیش نیست "ملاحظاتی درباره شعر حافظ و اندیشه‌های او" تهران: انتشارات علمی
فرهنگ بزرگ سخن (سرپرستی) تهران: انتشارات سخن ۱۳۸۱
فرهنگ فشرده سخن (سرپرستی)  تهران: انتشارات سخن ۱۳۸۲
دستور زبان فارسی "با همکاری حسن احمدی گیوی"  تهران: انتشارات فاطمی
راهنمای تدریس فارسی "راهنمای تدریس آموزگاران برای سالهای چهارم و پنجم و اول و دوم و سوم راهنمایی"
رزمنامه رستم و سهراب "با همکاری جعفر شعار" ۱۳۶۳
سخن و اندیشه "باهمکاری علی‌اصغر خبره‌‌زاده" تهران: انتشارات توس
صدای سخن عشق، تهران: انتشارات سخن ۱۳۷۴
غمنامه رستم و سهراب، تهران: انتشارات توس ۱۳۶۳
فارسی دانشسرای مقدماتی ۱۳۵۲
کتاب فارسی و تاریخ ادبیات
این کتاب برای تدریس در سال‌های ۱۳۵۱–۱۳۵۲ در وزارت آموزش و پرورش به‌چاپ رسیده‌است.
کتاب قرائت فارسی برای مدارس
این کتاب برای تدریس در سالهای چهارم و پنجم دبستان و اول و دوم و سوم راهنماییِ آموزش و پرورش در سال‌های ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۱ به‌چاپ رسیده‌است.
گزیده اشعار رودکی "با همکاری جعفر شعار" تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۵
گزیده اشعار صائب "با همکاری جعفر شعار و زین‌العابدین مؤتمن" تهران: نشربنیاد
گزیده بوستان سعدی،تهران: انتشارات علمی ۱۳۷۱
گزیده غزلیات سعدی، تهران: انتشارات سعدی ۱۳۶۹
گزیده گلستان سعدی، تهران: انشارات علمی  ۱۳۷۱
شوریده و بی‌قرار درباره سعدی و آثار او، تهران: نشرقطره ۱۳۸۴.‌
اراده، پشتکار، عشق (زندگینامه خودنوشت)، تهران: انتشارات آیدین ۱۴۰۲.
راز ماندگاری ایران، تهران: نشر لنا، زمستان ۱۴۰۲.
معنی زندگی، تهران: نشر لنا، زمستان ۱۴۰۳.

‎

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_انوری، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۰ اسفند زادروز مهدی اخوان‌ثالث

(زاده ۱۰ اسفند ۱۳۰۷ مشهد -- درگذشته ۴ شهریور ۱۳۶۹ تهران) شاعر

او تا دوره متوسطه در مشهد ادامه تحصیل داد و از نوجوانی به شاعری روی آورد و در آغاز قالب شعر کهن را برگزید. در سال ۱۳۲۶ دوره هنرستان مشهد، رشته آهنگری را به پایان برد و در همین رشته آغاز به‌کار کرد و در  دهه بیست زندگی به‌تهران آمد و پیشه آموزگاری را برگزید.
در سال ۱۳۳۳ برای چندمین بار به اتهام سیاسی زندانی شد و پس از آزادی از زندان در ۱۳۳۶ به‌کار در رادیو پرداخت و مدتی بعد به تلویزیون خوزستان منتقل شد. وی در سال ۱۳۵۳ از خوزستان به‌تهران بازگشت و این بار در رادیوتلویزیون ملی ایران به کار پرداخت. در سال ۱۳۵۶ در دانشگاه‌های تهران، ملی و تربیت معلم به‌تدریس شعر سامانی و معاصر روی آورد. در سال ۱۳۶۰ بدون حقوق و با محرومیت از تمام مشاغل دولتی بازنشسته شد.
او در سال ۱۳۶۹ به‌دعوت خانه فرهنگ آلمان برای برگزاری شب شعری از تاریخ ۴ تا ۷ آوریل، برای نخستین بار به‌خارج رفت و سرانجام چند ماهی پس از بازگشت از سفر، درگذشت.
آرامگاه وی در باغ آرامگاه فردوسی است. 

کتابها:
ارغنون، زمستان، آخر شاهنامه، از این اوستا، منظومه "شکار"  پاییز در زندان،  عاشقانه و کبود،  بهترین امید، زندگی می‌گوید: اما باز باید زیست...، در حیاط کوچک پاییز در زندان، دوزخ اما سرد،  ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم.

‎

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهدی_اخوان_ثالث، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۰ اسفند زادروز نصرت رحمانی

(زاده ۱۰ اسفند  ۱۳۰۸ تهران -- درگذشته ۲۷ خرداد ۱۳۷۹ رشت) شاعر نوگرا

او پس از دبیرستان وارد مدرسه پست و تلگراف و تلفن شد، سپس به‌کار در رادیو پرداخت و به‌ روزنامه نگاری مشغول شد و سرپرستی صفحات شعر مجله زن‌روز را به‌عهده گرفت.
وی در سه مجموعه کوچ، کویر و ترمه که در سالهای ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۶ منتشر کرد و از لحاظ شکل، چارپاره را برگزید و از جهت محتوا در دنیای درد و تاریکی، مرگ و گناه غوطه‌ور شد. او خود در مقدمه ترمه اشعارش را اشعار سیاه می‌خواند و به‌خواننده خطاب می‌کند، تو ای خواب زده بیهوده در سراب اشعار سیاه من به‌دنبال خورشید گمشده‌ات می‌گردی جز گوری تهی و تابوتی قفل شده چیز دیگر نخواهی یافت. به توام ای خواننده، چشمانت را به‌ دست کلمات جذامی بیرحم اشعار سیاه من مسپار و بدان که در آن اگر روزنه‌ای پیدا شود درمان نیست
ابلیس خدای بی سر و پاییست
انگشت نما شده به‌ناپاکی
تن شسته در آب چشمه خورشید
تف کرده بروی آدم خاکی
خندیده به‌بارگاه شیطانی
دندان طمع ز آسمان کنده
بندی غرور خویشتن گسسته
زانو نزده به‌پای هر بنده
در بند کشیده ناخدایان را
خود نیز در انزوای خود زنجیر
از دوزخ و از بهشت آواره
در برزخ خویش مانده بی‌تدبیر
مطرود شما سیاه کیشان است
لیکن چون به‌خویشتن پناه آرید
دانید که بندگان شیطانید
ابلیس منم خدای بی‌تا جان
پیشانی خود بر آسمان سوده
سوزانده غرور اگر چه بالم را
ابلیس اگر منم
وی در اشعار بعد از ترمه از جهت شکل چارپاره را رها کرد و به‌سوی نوعی وزن نیمایی روی آورد و در مجموعه میعاد در لجن به‌بازی گرفتن کلمات و تصاویر بسنده نمی‌کرد و گاه گاه کم و بیش به‌سوی بازی اوزان با روشی ویژه خود می‌رفت. در مجموعه دیگر مانند حریق باد نوعی زبان حماسی به‌کار بسته و احساس ساده و بی‌پیرایه خویش را با نوعی تفکر در می‌آمیخت. 
ديدگاههاى وى در خصوص شعر، شاعران نوپرداز، وزن در شعر و رسالت شاعر در گفتگويی تفصيلى با دكتر بقايی ماكان در كتاب شاملو و عالم معنا أمده است.
آرامگاه وی در سلیمان داراب رشت است..

آثار:
کوچ
کویر
میعاد در لجن
ترمه
حریق باد
درو
شمشیر معشوقه قلم
پیاله دور دگر زد
در جنگ باد

‎

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نصرت_رحمانی، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۰ اسفند زادروز عزت‌اله نگهبان

(زاده ۱۰ اسفند ۱۳۰۴ اهواز -- درگذشته ۱۶ بهمن ۱۳۸۷ امریکا) باستانشناس و استاد دانشگاه

او در سال ۱۳۲۸ در رشته باستانشناسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۳۲۹ به مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو رفت و  مدرک فوق لیسانس گرفت. طی این سالها با راهنمایی رونالد مک‌کان، به بررسی سیر سفال نخودی‌ رنگ در منطقه خوزستان پرداخت و اطلاعات بسیاری در این زمینه جمع‌آوری کرد که حاصل آن را در نهایت در رساله‌اش تدوین کرد.
وی بیشترین سهم را در ایجاد کارگاه دایمی در دشت قزوین برای فعالیتهای باستانشناختی دانشگاه تهران و تربیت دانشجو در این کارگاه داشت. او با پشتکار فراوان و روحیه خستگی‌ناپذیر، موفق به کسب مجوز و بودجه لازم برای تعمیر کاروانسرای مخروبه محمدآباد شد. این مکان منحصر به‌فرد به کانونی برای پژوهش‌های مستمر و درازمدت دانشگاه تهران تبدیل شد که در آن دانشجویان با شرکت در انواع فعالیت‌های میدانی، برای پیشبرد اهداف باستانشناسی در ایران تربیت می‌شدند.
او یکی از سرسخت‌ترین مدافعان منظم‌کردن فعالیت‌های مربوط به باستانشناسی بود و بسیاری او را دشمن بزرگ قاچاقچیان و دلالان عتیقه در ایران می‌دانستند. وی در پنجمین کنگره بین‌المللی باستانشناسی و هنر ایران در سال ۱۳۴۷ مقاله‌ای ارائه داد و در آن ماده‌ای پیشنهاد کرد که بر اساس آن خرید و فروش اشیاء باستانی به صورت غیرمجاز و از طریق قاچاق ممنوع اعلام شود و کنگره را ملزم به صدور قانونی در این زمینه کرد. او با ارائه این مقاله، نقش اساسی در تصویب قطعنامه محکوم‌کردن قاچاق و فروش اشیاء عتیقه داشت.
وی بیشترین میزان طلا را در حفاریهای ایران بدست آورده‌ است و کاوش‌های وی در قالب مقاله، گزارش و کتاب، همواره مورد توجه باستانشناسان بوده‌است.
به خاطر فعالیت‌هایش به او لقب پدر باستانشناسی ایران داده‌اند.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عزت_اله_نگهبان، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۰ اسفند سالروز درگذشت صادق کیا

(زاده سال ۱۲۹۹ تهران -- درگذشته ۱۰ اسفند ۱۳۸۰ امریکا) زبان‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی

او در رشته زبان و ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت و در ۱۳۲۰ دوره لیسانس را به‌پایان رساند و وارد خدمت وزارت فرهنگ شد. در سال ۱۳۲۳ پس از دفاع از رساله‌اش با موضوع «تصحیح متن منظوم به‌نام نصاب طبری» دکترای ادبیات گرفت و از سال ۱۳۲۴ در سمَت دانشیاری در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. درسال ۱۳۳۰ به‌عنوان استاد کرسی زبان و ادبیات پهلوی در دانشگاه تهران ارتقا یافت و در سال‌های بعد علاوه بر خدمت دانشگاهی، متصدی سمت‌های اداری از جمله ریاست اداره فرهنگ عامه در وزارت فرهنگ و هنر شد. او همچنین در تأسیس دوره دوم فرهنگستان زبان ایران در دهه ۱۳۴۰ نقش فعالی داشت و ریاست این فرهنگستان را تا پایان فعالیت در سال ۱۳۵۷ بر عهده داشت. در سال ۱۳۴۹ به کوشش وی پژوهشگاه گویش‌های ایرانی تأسیس شد که دستور کار آن بررسی گویش‌های ایرانی و فراهم کردن واژه‌نامه برای هر یک از گویش‌های ایرانی بود که تعدادی از آنها تا سال ۱۳۵۷ انتشار یافت و لغت «گویش» را او وضع کرد.
او شعر هم می گفت و در اشعارش به‌ فارسی سره گرایش داشت و واژه‌های پهلوی را که در زبان فارسی امروز از میان رفته به‌کار می‌برد، او «تیرا» تخلص می‌کرد.
وی پس از انقلاب، از تمامی مشاغل برکنار و بازنشسته اجباری شد.
بنا به وصیتش، جسدش سوزانده و خاکسترش به دریای مازندران ریخته شد.

آثار:
چند نمونه از متن نوشته‌های پهلوی
نُقطَویان یا پَسیخانیان ۱۳۲۰
کتاب قلب در عربی
داستان جم "با همکاری محمد مقدم"
گشته‌دبیره یا خط کَستَج، درباره خط کتیبه‌ها و سکه‌ها و مهرهای دوره اشکانی و ساسانی
گویش آشتیان ۱۳۳۵
ماه فروردین روز خرداد "متن پهلوی و ترجمه فارسی با واژه‌نامه" ۱۳۳۵
راهنمای گردآوری گویش‌ها ۱۳۴۰
واژه‌نامه گرگانی
مجمع‌الامثال، محمدعلی هبله‌رودی (تصحیح) ۱۳۴۴.

‎

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#صادق_کیا، د

گذری کوتاه به قلعه بنپور

🔹 قلعه بنپور از معروف‌ترین و بزرگ‌ترین قلعه‌های بلوچستان است؛ و قرن‌ها مرکز حکومت‌های محلی بلوچستان بوده است. بنا بر تحقیق باستان‌شناسان، قدمت آن به دوره‌های اشکانیان و ساسانیان برمی‌گردد. اما بنای قلعه بنپور بسیار کهن‌تر از آن است؛ در سال ۱۹۶۰ میلادی، خانم بئاتریس دکاردی دیرینه‌شناس انگلیسی، بخشی از سراشیبی تپهٔ زیر قلعه بنپور را مورد کاوش قرار داد و آثاری از دوران آغازین تاریخ به دست آورد.

🔹 قلعه بنپور (بمپور) در ۲۵ کیلومتری غرب پهره (ایرانشهر) و در شمال غربی شهر بنپور، بر روی تپه‌ای مصنوعی قرار دارد و ارتفاع آن به ۸۰ متر می‌رسد. این موقعیت استراتژیک موجب می‌شد تا حاکمان بتوانند دید گسترده‌ای به اطراف داشته باشند و حمله‌های دشمنان را خنثی کنند. علاوه بر موقعیت استراتژیک، قرارگیری قلعه بمپور در فاصله ۲ کیلومتری تا رودخانه مزیت دیگر آن محسوب می‌شد.

🔹 این قلعه که کاربری سیاسی و نظامی داشته، حتی تا دوران معاصر نیز مورد استفاده بوده و برخی در آن زندگی می‌کردند، اما پس از آن بخشی از قلعه در برخی درگیری‌ها تخریب و سپس بسته می‌شود. این قلعه در دوران قاجار آسیب‌های فراوانی دید. در سال ۱۲۵۷ خورشیدی، با شورش آقاخان محلاتی و حمایت محمد علی خان حاکم بنپور از او، حبیب‌الله خان شاهسون امیر توپخانه ارتش قاجار به این قلعه یورش برد که این امر صدمات جدی به قلعه وارد کرد؛ اما کاملاً ویران نشد. پس از آن، در سال ۱۳۰۷ یک نیروی نظامی به سرکردگی سرتیپ امان‌الله خان جهانبانی قلعه را به توپ بست و این قلعه تاریخی را ویران کرد. بدین‌ترتیب قلعه بنپور پس از قرن‌ها ایستادگی، به ضرب توپ و خمپاره تخریب شد، و مرکزیت سیاسی بلوچستان از بنپور به پهره منتقل شد. آنچه که امروز از این قلعه مشاهده می‌شود بازمانده این نزاع و آسیب‌هاست.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

⭕️ فردوسی و مرگ شخصیت های شاهنامه


✍️#یونس_پیرزاده

یکی از حیرت انگیز ترین رفتارهای فردوسی ، واکنش او به مرگ شخصیت های #شاهنامه است.
بجز افرادی مثل سهراب ، سیاوش و ایرج  که بی گناه و مطلومانه کشته شده اند، فردوسی در تعریف نحوه مرگ سایر شخصیت های شاهنامه (از کی قباد گرفته تا پهلوانان بزرگ کیانی)  بسیار خونسرد و کاملا عادی است.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

درنظر بگیرید که نقوش تخت جمشید در زمان خود دارای چه شکوه و زیبایی بودند 🌹✔️

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
🔻🔻

‌

رنگ در دل بنای تخت جمشید نهادینه شده بود

🔹 الکساندر ناگل، مولف کتاب «رنگ و معنی در هنر هخامنشی پارسی» گفت: رنگ در دل بنای تخت جمشید نهادینه شده بود. امروز اگر شما به تخت جمشید بروید، هیچ رنگی نمی‌بینید اما من خواستم که با روش میکروسکوپی این رنگدانه‌ها را پیدا کنم زیرا معتقدم که نقاشان چه در این دوره و چه در عهد باستان، نقش مهمی را ایفا ‌کردند و اهمیت و جایگاه بسیار مهمی داشتند.

🔹کتاب «رنگ و معنی در هنر هخامنشی پارسی» تألیف الکساندر ناگل از آلمان چاپ انتشارات کمبریج برگزیده سی‌ودومین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد. این کتاب درباره کاربرد رنگ در هنر و معماری ایران باستان است و نقشی برجسته در کاربرد دانش فناوری در دنیای باستان و بازسازی بناهای باستانی به خصوص اثر ارزشمند تخت جمشید در دوره هخامنشی دارد. در این اثر نویسنده با بهره‌گیری از روش‌های علمی نوین و مستند به بررسی دقیق عنصر رنگ به صورت تک‌رنگی و چندرنگی در هنر و معماری دوران هخامنشی می‌پردازد. با نویسنده کتاب «رنگ و معنی در هنر هخامنشی پارسی» به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

چه شد که از بین هنر توجه شما به رنگ جلب شد؟

🔹اولین باری که از تخت جمشید بازدید کردم همه چیز خاکستری و سیاه بود. همه بناها این رنگی بود و من فقط این رنگ را دیدم. از روی شوش و آنچه که در موزه لوور وجود دارد، می‌دانستم که رنگ‌های بسیار زیادی در این بنا کار شده است.

یعنی رنگ در دل بنای تخت جمشید نهفته بود؟

🔹بله، رنگ در دل این بنا نهادینه شده بود. امروز اگر شما به تخت جمشید بروید، هیچ رنگی نمی‌بینید. اما من خواستم که با روش میکروسکوپی این رنگدانه‌ها را پیدا کنم. زیرا معتقدم که نقاشان چه در این دوره و چه در عهد باستان، نقش مهمی را ایفا می‌کردند و اهمیت و جایگاه…
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

‍ ☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️

۱۲ اسفند زادروز بیژن ترقی

(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران -- درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا

او ترانه‌های به‌یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده‌ است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته‌ است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان  به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری می‌کرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.

آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛  محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_ترقی، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱۲ اسفند زادروز اسفندیار اسفندیاری

(زاده ۱۲ اسفند ۱۲۸۸ کرمان -- درگذشته ۱۲ امرداد ۱۳۷۴ تهران) استاد دانشگاه، پژوهشگر و از پیشکسوتان دانش گیاه‌شناسی

او در مدرسه ملی کشاورزی گرینیون فرانسه به تحصیل پرداخت، اما به دلیل مشکلات مالی تحصیلاتش را نیمه تمام گذاشت و به ایران بازگشت و در مدرسه عالی فلاحت کرج، ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۰۷ از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد. وی به دلیل علاقه و شایستگی در فراگیری گیاه‌شناسی و تسلط به زبان خارجی، درسال ۱۳۰۹ به‌عنوان دستیار آقای ژولین گوتیه کارشناس و استاد گیاه‌شناسی مدرسه عالی فلاحت کرج برگزیده شد و درسال ۱۳۱۴ از طرف مدرسه عالی، برای ادامه تحصیل به وین اعزام شد.
او در سال ۱۳۱۷ موفق به‌گرفتن دکترا از مدرسه عالی کشاورزی وین شد و به ایران بازگشت و به دستیاری اروین گائوبای اتریشی که مدرس گیاه‌شناسی دانشکده بود پرداخت و در سال ۱۳۲۰ پس از رفتن گائوبا از ایران، عهده‌دار تدریس دروس گیاه‌شناسی و بیماری‌شناسی گیاهی و علفهای هرز شد.
وی فعالیتش را در بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی وزارت کشاورزی که در آن زمان آزمایشگاه حشره‌شناسی و دفع آفات نباتی نامیده می‌شد، ادامه داد و اساس هرباریوم ایران را بنا نهاد. به همراهی دستیارانش مهندس عین‌اله بهبودی شاهسون از سال ۱۳۲۴ در بخش گیاه‌شناسی و علف‌های هرز و قوام‌الدین شریف از سال ۱۳۲۶ در قسمت قارج‌شناسی و بیماری‌های گیاهان، برای اعتلای هرباریوم کوشید و تا واپسین روزهای زندگی دست از تلاش برنداشت.

خدمات و افتخارات:
از نخستین استادان مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی ۱۳۰۸
ریاست اداره کل بررسی‌ها (۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹)، مدیریت کل حفظ نباتات (۱۳۳۴ تا ۱۳۳۸)، معاونت فنی وزیر کشاورزی (۱۳۳۸ تا ۱۳۴۳)، ریاست بخش تحقیقات رستنی‌ها در مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور (۱۳۴۳-۱۳۵۰)، ریاست مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور (۱۳۴۵ تا ۱۳۵۳)
نامگذاری تعداد زیادی گیاه، قارچ و حشره توسط دانشمندان دیگر به‌نام و افتخار او.
دریافت مدال لیاقت در کشاورزی از کشور فرانسه درسال ۱۹۵۸،
مدال افتخار و حمایل از اتریش درسال ۱۹۶۲، مدال لژیون دونور فرانسه از دست ژنرال دوگل رئیس جمهور پیشین فرانسه درسال ۱۹۶۳،
مدال خدمت با ستاره از آلمان در سال ۱۹۷۰
تقدیرنامه حسن انجام خدمت از وزارت کشاورزی ایران در پانزدهم فروردین ۱۳۷۲

آثار و مقالات:
وی علاوه بر آموزش تعداد زیادی از دانشجویان کشاورزی، مولف بیست و یک عنوان اثر علمی تحقیقاتی در زمینه‌های قارچ‌شناسی، گیاه‌شناسی و بیماری‌شناسی گیاهی است که به‌شکل انفرادی یا با مشارکت دیگر دانشمندان تهیه و در مجلات علمی ایران یا خارج از کشور به‌چاپ رسیده است.
او در این مقالات ۴۴ گونه و یک ترکیب جدید از گیاهان گلدار و ۲۹ گونه قارچ را به‌عنوان آرایه جدید معرفی و توصیف کرده‌ است.

‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#اسفندیار_اسفندیاری، ز

دکتر حسن انوری: شاهنامه چگونه سروده شد؟ آیا فردوسی در قبال پول شاهنامه را سرود؟

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

✅زبان فارسی شیرین است، این زبان ماندنی است در اساسِ آن خللی وارد نخواهد شد، کاخی است که از باد و باران گزند نخواهد یافت زیرا این بذر سخن در جای جای سرزمین ما به بار نشسته‌است و با پارسی زبانان آن سوی مرزهای ایران هم مستحکم تر خواهد شد و گلهای تازه ای خواهد داد و با میوه ‌هایی شیرین به بار خواهد نشست.


#ژاله_آموزگار
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi

معبد مهر قدمگاه ـ میترا
🔹قدمت این معبددیدنی و بینظیر ، طبق نظر باستان شناسان آلمانی در سال ۱۳۴۷ شمسی، به بیش از ۵۰۰۰ سال و طبق نظر دکتر ماهیار نواب، استاد تاریخ و رئیس پیشین دانشگاه تبریز، ۱۲۰۰۰سال قدمت دارد.

🔹 این معبد در سیر تاریخ، در ابتدا بعنوان پناهگاه، سپس بعنوان معبد مهر پرستی، در دوره ایلخانی بعنوان تکیه گاه و خانقاه درویشان و بعد از آن بعنوان مسجد کاربرد داشت.
ددر زمان ایلخانان محراب آن ایجاد شده است.

🔹در قسمت ورودی سمت راست و پائین معبد محل خالی وجود دارد که قبلا سنگ یشمی در آنجا موجود بود که۴۵ سال پیش مورد سرقت قرارگرفته و هم اکنون در موزه لندن بعنوان سنگ آذرشهر در معرض دید عمومی قرار می گیرد، در بالای قسمت مخروطی ، جای ۷ حفره وجود دارد که محل آویزان کردن ۷ شمش طلا بود که نقش روشنائی معبد را به عهده داشت که در حمله روسها به آذربایجان موردسرقت تاراج قرار گرفت،

#ایران_زیبای_من❤️


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💎
🆔 @maneshparsi