مسجد شفا

📌... همه یا اکثر شما در دعاها و اعمال ماه رجب این دعا را خوانده‌اید:( اَللَّهُمَّ اِنِّی اَساَلُکَ بِالمَولُودَینِ فِی رَجَبِِ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیِِِّ الثَّانِی وَ ابنُهُ عَلِیِِِّ بنِ مُحَمَّدِِ المُنتَجَبِ). اسم حضرت جواد(ع)، محمّد و پدر بزرگوارش نیز علی نام دارد. در این دعا می‌خوانیم: خدایا تو را به دو مولود در ماه رجب یکی محمّد پسر علی، امام محمّد تقی(ع) و دیگری علی پسر محمّد، امام علی النقی(ع) قسم می‌دهم.
با توجه به این‌که در این ماه ولادت‌ها و مناسبت‌های زیادی است، سؤال این است که در این دعا چرا فقط به این دو امام بزرگوار اشاره شده است؟ شما می‌دانید که اول ماه، ولادت امام محمد باقر(ع) و دوم ماه هم ولادت حضرت هادی(ع)، دهم ماه هم ولادت حضرت جواد(ع) و سیزدهم این ماه ولادت مولی امیرالمؤمنین(ع) است. راز این کلام را بعداً عرض خواهم کرد.
📌 از امام محمّد تقی(ع) ۲۵۰ روایت به ما رسیده که روایت ابتداء سخن یکی از آنهاست. امام محمّد تقی(ع) و حضرت هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) این سه امام بزرگوار وضع خاصی نسبت به امامان دیگر داشته‌اند. این سه امام بزرگوار اکثر عمرشان را تحت نظر و تحت مراقبت قوه ظالمه و حکومت غاصب بنی العباس بودند تا جایی که امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) در پادگان زندگی می‌کردند. عمر حضرت جواد(ع) کوتاه‌ترین عمر در میان امامان است، یعنی ایشان ۲۵ سال بیشتر عمر نکردند.
📌بنا به عقیده‌ای که ما داریم، احاطه امام نه فقط به احکام واقعی است،( یعنی می‌داند که مسایل تشریعی واقعی کدام است) بلکه معتقدیم امام تمام علوم را از راه الهام واجد و دارا می‌باشد، یعنی مثلاً پزشکی را خوب می‌داند. شاهد روشن و واضح آن، کلماتی است که در علم پزشکی و مسایل آن از امامان به دست ما رسیده است. کتاب‌هایی مثل طبّ الصادق و طبّ الرضا(ع) از کلمات به یادگار مانده آن دو امام تألیف شده است.
پس ائمه ما با استعانت از علم الهی به تمام مسایل پزشکی آشنایی داشتند و از طرفی هم تمام مسایل شرعی را آن طوری که واقع و حقیقتش هست، می‌دانستند و نیز همه عمر را در عبادت و ریاضت و زهد صرف کردند. امام پرخوری ندارد و به میزان نیاز واقعی می‌خورد، امام پرخوابی ندارد، امام پرگویی ندارد، به طور کلی امام به تمام راه‌های سلامتی آشناست و به آنها عمل می‌کند.

📚آیت الله سید رضی شیرازی/کتاب زلال حکمت جلد ۲/صفحه ۳۳۷ و ۳۳۸

www.tgoop.com/masjed_shefa/2231

301 viewsJan 2 at 07:14

📌... همه یا اکثر شما در دعاها و اعمال ماه رجب این دعا را خوانده‌اید:( اَللَّهُمَّ اِنِّی اَساَلُکَ بِالمَولُودَینِ فِی رَجَبِِ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیِِِّ الثَّانِی وَ ابنُهُ عَلِیِِِّ بنِ مُحَمَّدِِ المُنتَجَبِ). اسم حضرت جواد(ع)، محمّد و پدر بزرگوارش نیز علی نام دارد. در این دعا می‌خوانیم: خدایا تو را به دو مولود در ماه رجب یکی محمّد پسر علی، امام محمّد تقی(ع) و دیگری علی پسر محمّد، امام علی النقی(ع) قسم می‌دهم.
با توجه به این‌که در این ماه ولادت‌ها و مناسبت‌های زیادی است، سؤال این است که در این دعا چرا فقط به این دو امام بزرگوار اشاره شده است؟ شما می‌دانید که اول ماه، ولادت امام محمد باقر(ع) و دوم ماه هم ولادت حضرت هادی(ع)، دهم ماه هم ولادت حضرت جواد(ع) و سیزدهم این ماه ولادت مولی امیرالمؤمنین(ع) است. راز این کلام را بعداً عرض خواهم کرد.
📌 از امام محمّد تقی(ع) ۲۵۰ روایت به ما رسیده که روایت ابتداء سخن یکی از آنهاست. امام محمّد تقی(ع) و حضرت هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) این سه امام بزرگوار وضع خاصی نسبت به امامان دیگر داشته‌اند. این سه امام بزرگوار اکثر عمرشان را تحت نظر و تحت مراقبت قوه ظالمه و حکومت غاصب بنی العباس بودند تا جایی که امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) در پادگان زندگی می‌کردند. عمر حضرت جواد(ع) کوتاه‌ترین عمر در میان امامان است، یعنی ایشان ۲۵ سال بیشتر عمر نکردند.
📌بنا به عقیده‌ای که ما داریم، احاطه امام نه فقط به احکام واقعی است،( یعنی می‌داند که مسایل تشریعی واقعی کدام است) بلکه معتقدیم امام تمام علوم را از راه الهام واجد و دارا می‌باشد، یعنی مثلاً پزشکی را خوب می‌داند. شاهد روشن و واضح آن، کلماتی است که در علم پزشکی و مسایل آن از امامان به دست ما رسیده است. کتاب‌هایی مثل طبّ الصادق و طبّ الرضا(ع) از کلمات به یادگار مانده آن دو امام تألیف شده است.
پس ائمه ما با استعانت از علم الهی به تمام مسایل پزشکی آشنایی داشتند و از طرفی هم تمام مسایل شرعی را آن طوری که واقع و حقیقتش هست، می‌دانستند و نیز همه عمر را در عبادت و ریاضت و زهد صرف کردند. امام پرخوری ندارد و به میزان نیاز واقعی می‌خورد، امام پرخوابی ندارد، امام پرگویی ندارد، به طور کلی امام به تمام راه‌های سلامتی آشناست و به آنها عمل می‌کند.

📚آیت الله سید رضی شیرازی/کتاب زلال حکمت جلد ۲/صفحه ۳۳۷ و ۳۳۸

BY مسجد شفا