tgoop.com/medprofessionalism/782
Last Update:
شکستن سکوت: حمایت طلبی و پاسخگویی در حملات به بیمارستانها در منازعات مسلحانه
Hakki L, Stover E, Haar RJ. Breaking the silence: Advocacy and accountability for attacks on hospitals in armed conflict. International Review of the Red Cross. 2020 Dec;102(915):1201-26.
*⃣ این مقاله چهار حادثه حمله به بیمارستانها در منازعات مسلحانه را مورد بررسی قرار میدهد؛ شامل حمله به بیمارستان Quynh Lap در ویتنام (1965)، بیمارستان Kosevo در بوسنی و هرزگوین (1992)، بیمارستان الشفاء در فلسطین (2014) و بیمارستان قندوز در افغانستان (2015). و به اهمیت افزایش مسئولیت پذیری در موارد نقض قوانین بین المللی بشردوستانه(IHL) تأکید میکند.
نویسندگان این مقاله، زمینه، شیوه حملات، واکنشهای بینالمللی، تحقیقات انجام شده، و نتایج هر مورد را تجزیه و تحلیل میکنند.
این مقاله با بررسی این case ها بر سه اقدام برای افزایش مسئولیت پذیری نسبت به موارد نقض قوانین بین المللی بشردوستانه (IHL) تاکید می کند:
1) تقویت سازوکارهای تحقیقات ملی و بینالمللی برای اطمینان از تحقیقات بیطرفانه و جامع در خصوص نقض قوانین بین المللی بشردوستانه (IHL). این امر از طریق ارتقاء نقش کمیسیونهای مستقل تحقیقاتی و بهبود مکانیزمهای حقیقت یابی و گزارشدهی برای بررسی ادعاهای نقض قوانین بین المللی بشردوستانه (IHL) قابل دستیابی است.
2) ترغیب کشورها در اعلام رسمی به رسمیت شناختن صلاحیت نهادهای بینالمللی، مانند کمیسیون بینالمللی حقیقت یاب حقوق بشر (IHFFC)، برای بررسی ادعاهای نقض قوانین بین المللی بشردوستانه، پیروی از ماده 90 پروتکل الحاقی I ( که در خصوص تشکیل کمیته حقیقت یاب بین المللی است) حتی اگر IHFFC مکانیزم کاملی نباشد، میتواند چارچوبی برای این به رسمیت شناختن فراهم کند،.
3) حمایت از حل مسائل شناخته شده توسط کمیسیونهای تحقیق و سایر سازوکارهای مستقل نظارت و گزارش دهی از طریق سازمان ملل متحد (UN). سازمان ملل باید به یافته های این کمیسیونها توجه نشان داده و اقداماتی برای اطمینان از پاسخگویی کشورها در موارد نقض قوانین بین المللی بشردوستانه اتخاذ کند و تحقیقات بیطرفانه و مستقل داخلی را نیز ترویج کند.
BY Medical Professionalism
Share with your friend now:
tgoop.com/medprofessionalism/782