tgoop.com/medvoice/4465
Last Update:
🔶دکتر فرهاد میثمی و بهلول عاقل!
🔻نظرات نویسندگان مهمان لزوما بازتاب دهنده نگاه صدای پزشکان نیست
✍🏼 سوران امین‌زاده
چشم پزشک
دانش آموخته دانشگاه تهران
❌پس از انتشار تصاویر دکتر فرهاد میثمی که موجب تاسف و تاثر هر وجدان بیداری شد، کنشگران اجتماعی به روش‌های گوناگون اعم از واکنش‌های احساسی، تحلیل‌های حقوقی‌و... اظهار نظر کردند که ترجیع‌بند همه آن‌ها، آزادی ایشان بود. ضمن آرزوی تحقق این خواسته، ذکر چند نکته در این رابطه خالی از لطف نخواهد بود:
۱. دکتر میثمی همواره خواستار تغییرات و کنشگری خشونت‌پرهیز بوده و هست و در این راستا کتابی با همین مضمون نیز ترجمه کرده است. پر واضح است لفظ خشونت‌پرهیزی هم شامل مردم خواستار تغییر و هم حکومت می‌شود.
۲. طی این چند روز افرادی در مورد آزادی ایشان اظهار نظر کرده‌اند که در نقطه مقابل خشونت‌پرهیزی قرار دارند، به نظر میرسد برای این افراد دکتر میثمیِ در بند با آن عکس‌ها کارکرد بیشتری نسبت به دکتر میثمی‌ای داشته باشد که آزاد است و از خشونت‌پرهیزی می‌گوید. شاید اگر ایشان در جریان اعتراضات خارج از زندان بود، سرنوشتی مشابه احمد زیدآبادی پیدا می‌کرد.
۳. روزی تاجری از بهلول پرسید که یا شیخ! سرمایه‌ای دارم،آن را چه کنم که سود خوبی حاصل آید؟ گفت: آهن و پنبه بخر. این دو کالا بعد از مدتی کمیاب شدند و تاجر سود خوبی کرد. چند ماه بعد،دوباره بهلول را دید و پرسید: آهای بهلول دیوانه، این بار چه کنم؟ بهلول در پاسخ گفت: پیاز بخر. پس از مدتی پیازها فروش نرفت و گندید و تاجر ورشکست شد. تاجر از بهلول پرسید: چرا بار اول آن شد و این بار این؟ بهلول پاسخ داد: بار اول مرا شیخ خطاب کردی و بار دوم دیوانه. نتیجه شیخ آن باشد و دیوانه این!
اگر حکومت معتقد است که هر معترضی اغتشاش‌گر است و هر منتقدی دست‌نشانده دشمن، نتیجه‌اش می‌شود همین وضعیت زندان‌های ما. به نظر میرسد امثال دکتر میثمی قربانی چنین نگاهی هستند که راه را بر گفتگو و کنشگری خشونت‌پرهیز می‌بندد. آیا وجود منتقدانی مانند دکتر میثمی، احمد زیدآبادی و امثالهم که با وجود تمام مشقت‌هایی که بر آن‌ها رفته کماکان بر وجه خشونت‌پرهیزی کنشگری اصرار می ورزند برای یک حکومت نعمت نیست؟
۴. میگویند پزشکان در کنش‌های سیاسی و اجتماعی آدم‌های محافظه‌کاری هستند، چرا که همیشه احساس می‌کنند چیزهایی برای از دست دادن دارند، البته تا حدی هم درست میگویند. به نظر میرسد این طرز فکر مشترک ناشی از اتمسفر این شغل و رشته باشد. با این وجود شخصی مانند دکتر میثمی حاضر است مسیر دیگری را انتخاب کند. چرا؟ چه انگیزه‌ای باعث شد ایشان، این مسیر را انتخاب کند؟ چرا در جامعه‌ای که افراد حاضرند از هر رانت و سهمیه و تقلبی استفاده کنند تا پزشک شوند، دکتر میثمی آن را میبوسد و دو دستی تقدیم می‌کند؟ آیا ارزشش را داشت یا دارد؟
پاسخ به این سوال‌ها جوهره فکری ایشان را تشریح خواهد کرد. جوهره‌ای که احتمالا مختص یک فرد خاص نیست و هر شخصی ممکن است در برهه‌ای از زندگی به آن برسد. در واقع شاید مرحله‌ای از تکامل روح و روان آدمی باشد که فرد حاضر است جانش را برای اعتقادش بدهد. به مثابه سربازی که جانش را برای وطنش میدهد.
در هر صورت دکتر میثمی اگر همین امروز هم به اعتصابش پایان دهد به هدف خود رسیده چرا که پیامش به بهترین شکل منتقل شده است.
ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کآن سوخته را جان شد و آواز نیامد
این مدعیان در طلبش بی خبرانند
کآن را که خبر شد خبری باز نیامد
@MedVoice
BY MedVoice صدای پزشکان
Share with your friend now:
tgoop.com/medvoice/4465