tgoop.com/mehraanjoman/161
Last Update:
قالبهای شعر زبان فارسی؛ غزل
|اوج غزل|
در قرن هشتم، خواجوی کرمانی عشق و تصوف را در غزل خود در هم آمیخت و شیوهای پدید آورد که بعداً مورد توجه حافظ قرار گرفت. او زبانی ساده و روان داشت و در سرایش غزل گاهی از قافیههای دشوار، ردیفهای طولانی و وزنهای نادر استفاده میکرد.
اوج روش خواجو، در غزلیات حافظ، که همعصر و همنشین او بود، دیده میشود. غزل حافظ آشناترین غزل برای مخاطب خاص و عام است. او توجه زیادی به شاعران پیشین و همعصر خود داشت و بسیاری از مضمونها را از آنها اقتباس میکرد، اما آن را با طبع شاعرانهٔ خود پرورش میداد و شعرهایی که به این ترتیب سروده میشد، اغلب از نمونهٔ اصلی برجستهتر بود.
غزل هم در معنا و هم در لفظ، در آثار حافظ به اوج رسید. به نظر خانلری، مشخصهٔ شعر او ایهام است. ایهام در غزلیات او باعث شده است که استفاده از دیوان اشعارش برای فال گرفتن رایج شود و بحثهای زیادی در مورد عاشقانه یا عارفانه بودن غزلهایش در بگیرد که هنوز هم ادامه دارد.
حافظ در شعر خود، ممدوح و معشوق را با هم یکی کرد و از این رو، مدحهای او که به فرم غزل است، در ظاهر، ماهیت خود را آشکار نمیکند.
ادامه دارد...
برای دانستن غزل، یار باشید.
#کارگاه_شعر
#غزل ۱۴
BY انجمن زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی
Share with your friend now:
tgoop.com/mehraanjoman/161