Արարատ Միրզոյանն ելույթ է ունեցել Երևանում անցակցվող «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» ֆորումում՝ նշելով, որ նախորդ տարի ցեղասպանություն է իրագործվել(նկատի ունենալով Ադրբեջանի հարձակումը Արցախի Հանրապետության վրա)։ Մի քանի օր առաջ նույն Արարատ Միրզոյանը խոսել է Մալթայում ԵԱՀԿ ԱԳ նախարարների խորհրդի նիստին, որտեղ ոչ մի հիշատակում չի արել նախորդ տարի Ադրբեջանի իրականացրած ցեղասպանությունից, էթնիկ զտումից, Արցախցիների հետ վերադարձի արդարացի պահանջից, Ադրբեջանում պահվող մեր հայրենակիցների, Հայաստանի առջև դրվող ոչ արդարացի պահանջների և այլնի մասին: Մեր արտաքին գերատեսչությունը պետք է օր ու գիշեր խոսեր այս ամենից, բոլոր առիթները մաքսիմալ օգտագործեր: Սա անելն առավել կարևոր է տարածաշրջանում իրական և հարատև խաղաղության հասնելու համար: Եթե ՄԱԿ, ԵԱՀԿ և մյուս միջազգային հարթակներում չեք խոսում այս ամենից, ի՞նչ արժեք ունի սրա մասին Երևանում անցկացվող միջոցառմանը ձեր կցկտուր, կիսավախեցած խոսացածը:

Լևոն Քոչարյան

2 տարի առաջ այս օրը` դեկտեմբերի 12-ին, մեկնարկեց Արցախի նկատմամբ ագրեսիայի հանգրվանային փուլը:

Ադրբեջանական հատուկ ծառայությունները, բնապահպան ցուցարարների անվան տակ, փակեցին Հայաստանն Արցախին կապող միջանցքը. մի գործողություն, որը հակասում էր 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի տխրահռչակ եռակողմ փաստաթղթին:

Այս քայլով, ըստ էության, սկիզբ դրվեց Արցախի դեմ լայնածավալ ագրեսիային, որի եզրափակիչ փուլը 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ի ռազմական գործողություններն էին:

Այս օպերացիային նախորդել էր Պրահայի անփառունակ պայմանավորվածությունները, երբ ՀՀ իշխող ուժի ղեկավարը բաց տեքստով Արցախը հռչակեց ադրբեջանական:

Ո´չ եռակողմ փաստաթղթի մասնակից ու Արցախում խաղաղապահ զորախումբ տեղակայած Ռուսաստանը, ո´չ աշխարհաքաղաքական մյուս դերակատարները` ԱՄՆ-ն, ԵՄ-ն, որևէ լուրջ քայլ չձեռնարկեցին` կանխելու Արցախի բլոկադան, իսկ հետագայում հայերի բռնի տեղահանությունն ու Արցախի օկուպացիան:

Ադրբեջանի ցեղասպան գործողություններն Արցախի նկատմամբ այդքանով չավարտվեցին: 2021-24 թվականները ՀՀ ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ ագրեսիայի և տարածքային օկուպացիայի տարիներ էին, իսկ Ադրբեջանի պահանջները որևէ ձևով չեն դադարում:

Տիգրան Աբրահամյան

Ստեփանակերտի հանրապետական հիվանդանոցի բուժքույրերից մեկը Մոսկվայից Երևան ժամանելիս ձերբակալվել է Զվարթնոց օդանավակայանում։

Ըստ հայտնի դարձած տեղեկությունների՝ արցախցին մասնակցել է 2023 թվականին ՀՀ կառավարության շենքի դիմաց կազմակերպված հավաքներին, ինչի հիմքով էլ այժմ մեղադրվում է զանգվածային անկարգություններին մասնակցելու մեջ։

3 ժամից ավել վերջինս գտնվել է անազատության մեջ, իսկ այժմ էլ նրան տեղափոխում են ՀՀ քննչական կոմիտեի հատկապես կարևոր գործերի քննության գլխավոր վարչություն։

Լրացում։ Մեղադրյալը Հայաստան էր ժամանել պապիկի հուղարկավորությանը մասնակցելու նպատակով։

Ռոման Երիցյան

Պարզաբանում` արցախցի կնոջ ձերբակալության վերաբերյալ

Քիչ առաջ հայտարարել էի, որ 2023 թվականի սեպտեմբերին ՀՀ Կառավարության շենքի դիմաց կազմակերպված հավաքներին մասնակցելու պատճառով այսօր Զվարթնոց օդանավակայանում ձերբակալվել է Մոսկվայից Երևան ժամանած Զարինե Աղաբաբյանը։

Այժմ պարզաբանում եմ, որ վերոգրյալ փաստերի հիման վրա ՀՀ քննչական կոմիտեի հատկապես կարևոր գործերի քննության գլխավոր վարչությունում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 327-րդ հոդվածով (զանգվածային անկարգություններ) նախաձեռնվել է քրեական վարույթ։ Նշված վարույթի շրջանակում Զ․Աղաբաբյանին մեղադրանք է առաջադրվել խմբի կազմում խուլիգանություն կատարելու համար, որը, բնականաբար, վերջինս չի ընդունել։

Զարինեին կալանավորելու միջնորդությունը դատարանը մերժել է՝ պայմանավորված հիմքերի բացակայությամբ, իսկ այժմ էլ նրա նկատմամբ ընտրված է բացակայելու արգելք խափանման միջոցը։

Զարինեն 2023 թվականի հոկտեմբերից ընտանիքի, այդ թվում՝ անչափահաս երեխաների հետ բնակվում և աշխատում է ՌԴ-ում։ Այսօր վերջինս Հայաստան էր ժամանել պապիկի հուղարկավորությանը մասնակցելու նպատակով։ Առաջադրված մեղադրանքի և կիրառված խափանման միջոցի պատճառով առնվազն մինչև գործը դատարան հասնելը վերջինս ստիպված է լինելու չբացակայել Հայաստանի Հանրապետությունից։

Ռոման Երիցյան

Ադրբեջանը նոր մեղադրանքներ է ներկայացրել Ռուբեն Վարդանյանի դեմ

Արցախի նախկին պետական նախարար Ռուբեն Վարդանյանի նկատմամբ Ադրբեջանի դատախազությունը ներկայացրել է շուրջ 45 նոր մեղադրանքների փաթեթ, որոնք կարող են հանգեցնել նրան ցմահ ազատազրկման։ Այս մասին հայտնել է Վարդանյանի պաշտպանական թիմը։

Մեղադրանքները ներառում են Ադրբեջանի Քրեական օրենսգրքի 20 տարբեր հոդվածներ։ Ադրբեջանի իշխանությունները պնդում են, թե իրենց ներկայացրած ապացույցներն ընդգրկում են 100 հատոր՝ ընդհանուր 25,000 էջի չափով։ Սակայն դրանք ամբողջությամբ գրվել են ադրբեջաներենով և չեն տրամադրվել Վարդանյանին ու նրա փաստաբաններին։

Ադրբեջանը փաստաբաններին թույլատրում է ծանոթանալ գործի նյութերին սահմանափակ ժամկետում՝ առանց պատշաճ թարգմանության։ Բացի այդ, արգելվում է որևէ նշում կամ լրացուցիչ նյութ հավաքել՝ պատճառաբանելով «ազգային անվտանգության» նկատառումները։ Վարդանյանի պաշտպանները սա որակում են որպես Ադրբեջանի միջազգային պարտավորությունների կոպտագույն խախտում։

Վարդանյանի ընտանիքի միջազգային իրավախորհրդատու Ջարեդ Գենսերը նշել է.

«Այս մեղադրանքները քաղաքական դրդապատճառներ ունեն։ Նրանք փորձում են Ռուբեն Վարդանյանին մեղադրել այն ամենի համար, ինչ իրենք են իրականացրել Լեռնային Ղարաբաղում։ Գործի գաղտնի պահպանումը հստակ ցուցիչ է, որ ներկայացված ապացույցները զուրկ են հիմնավորվածությունից»։

Ռուբեն Վարդանյանի որդին՝ Դավիթ Վարդանյանը, դատապարտել է իր հոր դեմ մեղադրանքները՝ դրանք որակելով որպես արդարադատության ծաղր։

«Հայրս ընդամենը երեք ամիս էր, ինչ զբաղեցնում էր Արցախի պետնախարարի պաշտոնը, և նրա միակ նպատակը ժողովրդի կյանքը բարելավելն էր։ Սակայն այսօր նա կանգնած է կեղծ մեղադրանքների առջև՝ աշխարհի ամենակոռումպացված ռեժիմներից մեկի կողմից։ Եթե ժողովրդավարական երկրները չմիջամտեն, մենք կարող ենք այլևս նրան չտեսնել», - ասել է Դավիթ Վարդանյանը։

Վարդանյանի ընտանիքը և պաշտպանական թիմը դիմել են ժողովրդավարական երկրներին՝ կոչ անելով վերահսկել դատավարության ընթացքը և ապահովել միջազգային կազմակերպությունների ու լրատվամիջոցների ներկայությունը։

Այս գործը դիտարկվում է ոչ միայն որպես Ռուբեն Վարդանյանի դեմ քաղաքական ճնշման դրսևորում, այլև նախազգուշացում բոլոր հայերին՝ Ադրբեջանի ռեժիմի վարած քաղաքականության վտանգավորության մասին։

ReArtsakh

ԼՂ-ում Ադրբեջանի գործողությունները կարող են որակվել որպես ռազմական կամ մարդկության դեմ հանցագործություն

Լեռնային Ղարաբաղում Ադրբեջանի իրականացրած գործողությունները կարող են դիտարկվել որպես ռազմական կամ մարդկության դեմ հանցագործություն: Այս մասին «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» 5-րդ գլոբալ ֆորումի ընթացքում հայտարարել է ՄԱԿ-ի ազգային փոքրամասնությունների հարցերով նախկին հատուկ զեկուցող Ֆեռնան դը Վարենը:

Ըստ նրա, թեև ցեղասպանությունը միջազգային իրավունքում դժվար ապացուցվող հանցագործություն է, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցածը հստակ ունի էթնիկ զտման հատկանիշներ, ինչը միջազգային իրավունքի տեսանկյունից կարող է համարվել ռազմական կամ մարդկության դեմ հանցագործություն:

Դը Վարենն ընդգծել է, որ ատելության խոսքի, հակամարտությունների և փոքրամասնությունների նկատմամբ ճնշումների աճի պայմաններում աշխարհը դարձել է ավելի վտանգավոր վայր, և նման ֆորումները կարևոր դեր ունեն այդ վտանգները վեր հանելու գործում։

Նա նաև շեշտել է, որ Հայաստանը պետք է իր պատմության փորձի հիման վրա առաջնորդություն ստանձնի ցեղասպանությունների կանխարգելման և ՄԱԿ-ի բարեփոխումների գործընթացում՝ այն ավելի արդիական մարտահրավերներին հարմարեցնելու համար:

ReArtsakh

Շվեյցարիայի Ազգային խորհուրդը կոչ է անում խաղաղության ֆորում կազմակերպել Ադրբեջանի և ԼՂՀ հայերի միջև

Շվեյցարիայի Ազգային խորհուրդը (խորհրդարանի ստորին պալատը) 96 կողմ, 80 դեմ և 16 ձեռնպահ ձայներով ընդունել է բանաձև, որը կոչ է անում երկրի կառավարությանը նախաձեռնել միջազգային խաղաղության ֆորում: Ֆորումը նպատակ ունի ապահովել բաց երկխոսություն Ադրբեջանի և Լեռնային Ղարաբաղի հայերի միջև՝ միջազգային հսկողության ներքո քննարկելու նրանց անվտանգության և հավաքական վերադարձի իրավունքի հարցերը։

Բանաձևը դեռ պետք է քննարկվի խորհրդարանի վերին պալատում՝ Նահանգների խորհրդում, որտեղ դրա հաստատման դեպքում այն կստանա օրենքի ուժ։

ReArtsakh

Ադրբեջանի իշխանությունը հայտարարել է, որ Արցախի նախկին ռազմաքաղաքական ղեկավարության գործն ուղարկված է դատարան, ինչը նշանակում է, որ Բաքվում ավարտվել է ստեղծագործական-քարոզչական նախապատրաստությունը և առաջիկայում բազում տհաճ տեսարաններ են սպասվում:

Բաքվի բանտերում գտնվող հայերը` որևէ մեկին ոչ հայտնի անուններից մինչև նախագահներ Բակո Սահակյան և Արկադի Ղուկասյան, այս պահին գտնվում են ապօրինի գերեվարման մեջ այն պատճառով, որ շատ էին սիրում իրենց հայրենիքը և իրենց ողջ կյանքը նվիրել են Արցախի պետականության կերտմանը, դրա ամրապնդմանն ու հայության շահերի պաշտպանությանը:

Գեներալներ Լևոն Մնացականյանն ու Դավիթ Մանուկյանը մի ամբողջ կյանք անցել են կյանքի ու մահի ճանապարհով` որպես առաքելություն մտքում և սրտում ունենալով հայրենիքի պաշտպանությունը:

Դավիթ Իշխանյանը կամավորականից, մանկավարժից մինչև պետական գործիչ` իր պարտքն է համարել, անձնական նվիրվածությամբ և հոգատարությամբ ծառայել արցախցուն ու Արցախին:

Դավիթ Բաբայանը բազում պատվիրակություններ ընդունել-ճանապարհով երբեք չի մտածել, որ մի օր Արցախը կլինի օկուպացված, իսկ հայի ազգանուն ունեցող անձինք հպարտությամբ կազդարարեն իր հայրենիքի ադրբեջանական լինելու մասին:

Ռուբեն Վարդանյանն էլ Արցախ տեղափոխվելիս, նույնիսկ իր ամենավատ երազներում, Արցախն այսպիսի կապանքներում չէր պատկերացնում:

Արայիկ Հարությունյանին հարցնելու, ասելու շատ բան կա, բայց ոչ մի հայի ճակատագիր չպետք է որոշվի թուրքերի քմահաճույքներով և նրա հետ կապված ցանկացած տեսարան նորմալ հայի համար չի կարող հաճելի լինել:

Ազատությու´ն Բաքվի բանտում գտնվող բոլոր հայերին:

Տիգրան Աբրահամյան

Միացյալ Նահանգների սենատորներ Գարի Փիթերսն ու Բիլ Քեսիդին ներկայացրել են համապարփակ երկկուսակցական բանաձև, որով դատապարտվում են Ադրբեջանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության (ԼՂՀ) հայության նկատմամբ իրականացված էթնիկ զտումները։ Բանաձևը կոչ է անում նպատակային պատժամիջոցներ սահմանել Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի ռեժիմի դեմ և պահանջում է անհապաղ ազատ արձակել Բաքվում անազատության մեջ գտնվող հայ գերիներին։

Այս մասին տեղեկացնում է ԱՄՆ հայ դատի հանձնախումբը՝ հավելելով, որ բանաձևում սենատորները կոչ են անում արգելել ԱՄՆ-ի ռազմական օգնությունը Ադրբեջանին և ապահովել ԼՂՀ-ից տեղահանված հայերի անվտանգ վերադարձի իրավունքը:

Բանաձևը շեշտում է, որ 2022 թվականի դեկտեմբերից մինչև 2023 թվականի սեպտեմբեր իրականացված շրջափակումը և հետագա հարձակումները էթնիկ զտումների ակնհայտ դրսևորում են: Այն դատապարտում է Ադրբեջանի կառավարության գործողությունները, որոնք հանգեցրել են ԼՂՀ հայ բնակչության տեղահանմանը և ճանաչում այդ գործողությունները որպես էթնիկ զտում:

Բանաձևում ներկայացվում է մի շարք պահանջներ՝
• Նպատակային պատժամիջոցներ սահմանել այն ադրբեջանցի պաշտոնյաների դեմ, ովքեր մասնակցել են ԼՂՀ հայ բնակչության իրավունքների խախտմանը։
• Ապահովել վերադարձի անվտանգության երաշխիքներ բոլոր տեղահանվածների համար և զսպել Ադրբեջանի հետագա ագրեսիան։
• Մարդասիրական աջակցություն տրամադրել՝ արձագանքելու Հայաստանում ապաստան գտած ավելի քան 100,000 արցախահայերի ճգնաժամին։
• Կիրառել 907-րդ հոդվածը, որով նախատեսվում է արգելել ԱՄՆ ռազմական օգնությունը Ադրբեջանին։

Բանաձևում շեշտվում է Հայաստանի անվտանգության աջակցության կարևորությունը՝ ամրապնդելու ԱՄՆ-Հայաստան անվտանգության համագործակցությունը։ Այն նաև կոչ է անում ակտիվացնել դիվանագիտական ջանքերը Հարավային Կովկասում՝ հանուն տևական խաղաղության, ներառյալ՝ Ադրբեջանի կողմից անարդարացիորեն բանտարկված բոլոր հայերի ազատ արձակումը։

Բանաձևը հատուկ անդրադառնում է ԼՂՀ-ից տեղահանված հայերի վերադարձի իրավունքին, հայկական մշակութային ժառանգության պահպանմանը և տասնյակ հայ ռազմագերիների ու քաղաքացիական անձանց ազատ արձակման անհրաժեշտությանը:

Ադրբեջանի կողմից անազատության մեջ գտնվող ԼՂՀ նախկին ղեկավարների ճակատագիրը, ըստ բանաձևի, պետք է լուծվի Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային կոնվենցիայի դրույթներին համապատասխան, որի կողմ է Ադրբեջանը։

Բանաձևի հեղինակները նշում են, որ Ադրբեջանի կառավարությունն ունի լավ փաստագրված պատմություն՝ կապված հայ բանտարկյալների խոշտանգումների, նվաստացումների և Ժնևի կոնվենցիաներով նախատեսված իրավունքների խախտումների հետ։

Ավարտին ընդգծվում է միջազգային իրավական փորձագետների կարծիքը, որոնց թվում են Միջազգային քրեական դատարանի նախկին գլխավոր դատախազ Լուիս Մորենո Օկամպոն և ՄԱԿ-ի նախկին ցեղասպանագետ Խուան Մենդեսը, որ Ադրբեջանի կողմից ԼՂՀ շրջափակումը ՄԱԿ-ի «Ցեղասպանության հանցագործությունը կանխելու և դրա համար պատժի մասին» կոնվենցիայի խախտում է։

ReArtsakh

Ամերիկայից մինչև Շվեցարիա և աշխարհի բոլոր անկյուններում՝ ջհաննամներում, վերջապես, հիշեցին արցախցիների ցեղասպանության ու էթնիկ զտման մասին։ Իսկ ի՞նչ արեցին նրանք, երբ 9 ամիս շրջափակված, սովամահության մատնված ժողովուրդը պայքարում էր կյանքի համա։ Ոչինչ։ Ընդամենը երկու շաբաթում դատարկվեց Արցախը հայերից, որոնք այնտեղ ապրել էին պատմության անծայրածիր ժամանակներից ի վեր։ Ու միայն հիմա, երբ ամեն ինչ ավարտվել է, հանկարծ «հիշեցին», որ ցեղասպան Ալիևն այնտեղ մարդկության դեմ հանցագործություն է կատարել։

Տեսնես սա իրո՞ք Թուրքիայի ախորժակը զսպելու փորձ է, թե՞ նոր «մուտիտներ» են այս մեծ խաղացողների գլխով անցնում։ Բայց ինչ էլ որ լինի, բոլորն էլ՝ թե՛ Ալիևը, թե՛ նրա միջազգային հովանավորները, թե նիկոլը լավ գիտեն, որ Արցախի հարցը փակված չէ։

Դրա համար էլ հիմա թիրախավորել են ոչ միայն արցախցիներին, այլև՝ Հայաստանը։ Սրանց նպատակը պարզ է. վերջնականապես կոտրել արցախցիների կամքը և միաժամանակ նոր ծանր հարվածներ հասցնել Հայաստանին։ Մեր երկրին դնում են այնպիսի ծուղակների մեջ, որ ուշքի գալու, հզորանալու և նորից ոտքի կանգնելու հնարավորություն էլ չունենանք։

Սա սոսկ քաղաքականություն չէ։ Սա մեր գոյության հարցն է։

Նարինե Գաբրիելյան

Ավստրալիացի պատգամավորները կոչ են անում ազատ արձակել հայ կալանավորված առաջնորդներին

Ավստրալիայի խորհրդարանի անդամ Մայքլ Սուկկարը պաշտոնապես դիմել է Ադրբեջանի գործերի ժամանակավոր հավատարմատար Վագիֆ Ջաֆարովին՝ պահանջելով անհապաղ ազատ արձակել Արցախի նախկին նախագահ Բակո Սահակյանին:

Սուկկարը հայտնել է, որ պատրաստ է հանդես գալ Սահակյանի քաղաքական հովանավորի դերում: Նա կոչ է արել նաև ամեն ամիս տրամադրել տեղեկություններ Սահակյանի ֆիզիկական և հոգեկան վիճակի վերաբերյալ՝ ընդգծելով, որ իր որոշումը հիմնված է իրավապաշտպանների, մասնավորապես Ջարեդ Գենսերի զեկույցների վրա: Վերջինս ՄԱԿ-ի հատուկ զեկուցողին տեղեկացրել է ադրբեջանական բանտերում խոշտանգումների և անմարդկային վերաբերմունքի դեպքերի մասին:

Ավստրալիայի Հայ դատի հանձնախմբի գործադիր տնօրեն Միքայել Քոլոքոսյանը շնորհակալություն է հայտնել Մայքլ Սուկկարին այս կարևոր նախաձեռնության համար՝ նշելով, որ նման աջակցությունը կարևոր դեր է խաղում արդարության հաստատման գործում:

Մյուս պատգամավորներից Փոլ Ֆլեթչերն էլ իր աջակցությունն է հայտնել Արցախի Ազգային ժողովի նախկին նախագահ Դավիթ Իշխանյանին: Նա նույնպես նամակով դիմել է Ադրբեջանի դեսպանատանը՝ պահանջելով ազատ արձակել Իշխանյանին և պարբերաբար տրամադրել տեղեկություններ նրա առողջական վիճակի մասին:

«2019 թվականին ես անձամբ հանդիպել եմ պարոն Իշխանյանի հետ Ավստրալիայի խորհրդարանում: Նրա ձերբակալությունը և խոշտանգումների վերաբերյալ լուրերը լրջորեն մտահոգում են ինձ: Աշխարհը հետևում է Ադրբեջանին. Ավստրալիան հետևում է Ադրբեջանին», - նշել է Ֆլեթչերը իր նամակում:

Ավստրալիայի Հայ դատի հանձնախումբը բարձր է գնահատել Ֆլեթչերի քայլը՝ ընդգծելով, որ միջազգային հանրության ճնշումը կարող է նպաստել ադրբեջանական բանտերում պահվող հայ առաջնորդների ազատմանը:

Ներկայումս Բաքվի բանտերում կալանքի տակ են պահվում Արցախի նախկին նախագահներ Արկադի Ղուկասյանը, Բակո Սահակյանը, Արայիկ Հարությունյանը, Ազգային ժողովի նախագահ Դավիթ Իշխանյանը, նախկին արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանը, ՊԲ նախկին հրամանատար Լևոն Մնացականյանը, պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանը և ԶՈՒ շտաբի նախկին պետ Դավիթ Մանուկյանը:

ReArtsakh

Արցախցիները անձնագրերը՝ 070 կոդով, Հայաստանը չի ճանաչել, իսկ Կոսովոյի անձնագրերը՝ սովորական, դիվանագիտական և պաշտոնական, ճանաչել է:

Սա այն ամենն է, ինչ պետք է իմանալ ՀՀ ներկայիս իշխանության մասին:

Նաիրա Կարապետյան

Սա այն թեման չէ, որի շուրջ կարելի է բանավիճել: Կա փաստ՝ փաստաթղթերով, և կա սուտասանի կեղծիք՝ փաստազուրկ:

Լևոն Քոչարյան

Արցախի հարցով բանակցային գործընթացի վերաբերյալ Փաշինյանի գրառումները նախօրեին ամենատարբեր դիտանկյուններից քննարկվեցին:

Իմ կարծիքով, դրանք 2 հիմնական նրբություններ էին պարունակում, որոնք կամ չքննարկվեցին կամ ընդհանուր աղմուկի մեջ դրանց մեծ ուշադրություն չհատկացվեց:

Առաջին, չնայած այն հանգամանքին, որ քպ-ական ողջ վերնախավը 2023 թվականի ադրբեջանական ագրեսիայից ու օկուպացիայից հետո, ողջ ուժով, հանրությանը համոզում էր, որ ճիշտն Արցախի հանձնումն էր ու փորձում էին ինքնարդարանալ, երբեմն նաև փորձելով ցույց տալ, որ նման հարց այլևս գոյություն չունի, Փաշինյանն իր այս դիսկուրսով ապացուցում է, որ ոչ միայն այդ հարցը փակված չէ, այլ այդ դավաճանությունը մնացել է նրանց կոկորդին:

Երկրորդ, փաստացի գաղափարական առումով Արցախն Ադրբեջան համարողը, ով կարծել է, որ այլընտրանք չկա ու ճիշտն Արցախը հանձնելն է, ինքնախոստովանական ցուցմունք է տվել առ այն, որ ի սկզբանե ոչ միայն ստել է` 2018 թ.-ին հայտարարելով, որ Արցախի հարցը պետք է կարգավորվի ինքնորոշման իրավունքի սկզբունքի հիման, այլ պրոցեսը տարել է լրիվ հակառակ ուղղությամբ:

Ավելին, սրելով իրադրությունը, գնացել է վա բանկ` 2019-ի օգոստոսին, Արցախի Վերածննդի հրապարակում հայտարարելով` «Արցախը Հայաստան է և վե´րջ»:

Սրանք բոլորի աչքի առաջ, հայկական շահերը մատաղ են արել, ինչը Հայաստանի ու Արցախի համար հսկայական մարդկային և տարածքային հետևանքների է հանգեցրել:

Այստեղ քաղաքական բանավեճի թեմա չկա, առավել ևս, նախկին նախագահների մասնակցությամբ:

Միակ բանը որ կա ու պետք է լինի իշխանափոխությունից հետո, Փաշինյանի ու նրա վերնախավի արածին ու չարածին իրավական գնահատական տալն ու պրոցեսն այդ հունով տանելն է:

ՀԳ. Թե բա` բանավիճեմ Սերժ Սարգսյանի կամ մյուս նախագահների հետ: Դու ի սկզբանե լրիվ այլ ճանապարհ ես ընտրել` մեր ժողովրդի թշնամիների հետ ախպերանալու և սեփական հայրենակիցների դեմ աշխատելու ուղղությամբ, իսկ հիմա անհուսալի վիճակում ես հայտնվել և փորձում ես քո տեսակին հարիր անպատասխանատվության և փախուստի ուղի ընտրել:

Տիգրան Աբրահամյան

Արցախի նախկին պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի գործը Բաքվի դատարանում

Ադրբեջանի դատախազությունը Արցախի նախկին պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի վերաբերյալ քրեական գործն ուղարկել է Բաքվի դատարան։ Գործն ընդգրկում է 16 հոդված՝ «ագրեսիվ պատերազմի պլանավորում և վարում»-ից մինչև «ահաբեկչություն և դրա ֆինանսավորում»:

Հիշեցնենք, որ Վարդանյանը, ով Ադրբեջանում գտնվում է ավելի քան մեկ տարի կալանքի տակ, մեկուսացված է ինչպես իր ընտանիքի կողմից վարձված փաստաբաններից, այնպես էլ «անկախ բժիշկներից»։ Վերջին կես տարվա ընթացքում նա բազմաթիվ նամակներ է գրել, սակայն դրանք հասցեատերերին չեն հասել։

ReArtsakh

Այսօր Արցախի խորհրդարանի նախագահ Դավիթ Իշխանյանի ծննդյան օրն է:

Ցավոք, մեր ժողովրդի հետ վերջին 6 տարիներին տեղի ունեցած ողբերգական իրադարձություններից անմասն չմնաց նաև Դավիթ Իշխանյանը, ով նախ իր հայրենի Արցախը կորցրեց, ապա գերեվարվեց ադրբեջանցիների կողմից:

Այն, ինչ տեղի ունեցավ 2023 թվականի սեպտեմբերին, չնայած իր բնույթով կազմակերպված, համակարգային գործողությունների շարք էր Արցախի և Հայաստանի դեմ, սակայն ինչ-որ առումով էլ, 2020 թվականի ադրբեջանական ագրեսիայի և Հայաստանի իշխանության հանցավոր գործելակերպի հետևանքն էր:

Դավիթ Իշխանյանը, Բակո Սահակյանը, Արկադի Ղուկասյանը, Լևոն Մնացականյանը, Դավիթ Մանուկյանն ու ադրբեջանական բանտերում գտնվող մեր մյուս հայրենակիցները բանտում են իրենց սկզբունքների, քաղաքական դիրքորոշման և գաղափարական նվիրվածության պատճառով:

Ցավոք, Հայաստանի ղեկին գտնվող ապազգային ուժը` իր բարոյալքության սփռման և հակապետական գործունեությամբ բազում ծառայություններ է մատուցում մեր երկրի նկատմամբ թշնամաբար տրամադրված երկրներին:

Տիգրան Աբրահամյան

Սիրելի հայրենակիցներ,

Վերջին տարիները մեզ համար լեցուն էին ցավով ու փորձություններով, բայց վստահ ենք՝ այս դժվար օրերն ավարտվելու են։ Անցած տարիները մեզ կարևոր դասեր տվեցին, և ժամանակն է այդ դասերն օգտագործել մեր ապագան կառուցելու համար։

Եկեք միասին հավատանք իրական ու լուսավոր ապագային, ոչ թե կեղծ խոստումներով լցված անիրական պատրանքներին։ Եկեք համախմբվենք, սիրենք միմյանց ու գործենք ոչ միայն անձնական, այլև մեր ժողովրդի միասնական շահերի համար։

Գալիք նոր տարում մաղթում ենք մեզ բոլորիս ուժ, կամք ու հավատ՝ մեր հայրենիքի երջանիկ ու պայծառ ապագայի հանդեպ։

Շնորհավոր Նոր տարի, սիրելի հայեր։
Համախմբվածությամբ դեպի նոր հաջողություններ։


ReArtsakh

Ադրբեջանի նախագահն ի թիվս այլ ուշագրավ հայտարարությունների նաև դժգոհությամբ նշեց, որ «2004 թվականից ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները Հայաստանի դիրքորոշումն են պաշտպանել»:

Վերջինս իր խոսքին լրջություն հաղորդելու համար հիշեցրեց, որ 2004 թվականից մասնակցում է բանակցային գործընթացին:

Այս հայտարարությունն ավելի վաղ` 2016 թվականի աշնանն, արված այն դժգոհության տրամաբանության մեջ էր, երբ Ադրբեջանի կառավարության նիստում Ալիևը սրտնեղում էր, թե` փակ դռների հետևում իրեն ստիպում են ճանաչել Արցախի անկախությունը:

Ավելին, 2021 թվականին, 44-օրյա պատերազմից մոտ 1 տարի անց, երբ Ալիևը Արցախի օկուպացված Քաշաթաղի շրջան էր այցելել, իր շուրջը հավաքված մարդկանց ասում էր, որ եթե իրադարձություններն իրենց սցենարով չշարժվեր, ապա այս շրջանը մնալու էր Հայաստանին:

Փաստացի Ալիևը, միջազգային հիմնական դերակատարներն ուղղակի կամ անուղղակի խոսում էին Արցախի ինքնորոշման իրավունքի իրացման անխուսափելիության մասին և միայն փաշինյանական կացնային քարոզչությունն է, որ մինչև հիմա, Արցախի հանձնումն արդարացնելու համար, հասարակության մի հատվածին դեռ շարունակում է համոզել, թե 1996 թվականի Լիսաբոնյան գագաթնաժողովի հետո Արցախն արդեն հանձնված էր:

Իհարկե, Փաշինյանը չի ասում, որ եթե 1996-ին Արցախն արդեն հանձնել էին, ապա ինչու Ադրբեջանն այն չէր վերցնում ու դա փուլերով արեց 2020 և 2023 թվականներին, այն էլ` պատերազմի միջոցով:

Թե բա` ինչու՞ Սերժ Սարգսյանը բանավեճի առաջարկը չընդունեց: Գնար ու ի՞նչը ապացուցեր, որ մածունը սպիտակ է՞:

Տիգրան Աբրահամյան