tgoop.com/modern_cogitation/8366
Last Update:
⬅️ متنی که در زیر میآید ترجمۀ بخشی است از این منبع:
📖 Cat Bohannon; Eve: How the Female Body Drove 200 Million Years of Human Evolution. Penguin and Random House, 2023. Pp. 390-391.
هرج و مرج جنسی نیاکان کَپی ما یک استراتژی ضروری بود نه فقط عادتی لذتبخش. نخستیسانان نر نه تنها برای یکدیگر خطرناکاند، بلکه تهدیدی جدی برای نوزادان هم هستند. در میان نزدیکترین عموزادگان نخستیسان ما – یعنی شامپانزه، بونوبو و حتی اورانگوتان – هرج و مرج جنسی دارای هدفی است روشن برای ماده. ماده از داشتن رابطۀ جنسی با نرهای گوناگون تنها لذت نمیبرد بلکه همچنین مطمئن میشود که هیچکدام از نرهای اطرافش ندانند پدر کدام فرزند هستند. در زیستشناسی به این موضوع «عدمقطعیت پدری» میگوییم. زمانی که پژوهشگران صحبت از تکامل تکهمسری در انسان میکنند، عموماً بر این امر تاکید دارند که زن با اطمینان بخشیدن به مرد که پدر فرزندانش است چه به دست میآورد. اما آنچه کمتر بدان پرداخته میشود این است که چنین کاری تا چه حد میتواند برای زنان و فرزندانشان خطرناک باشد.
هرچند شامپانزههای نر به ندرت بچه شامپانزههای دستۀ خودشان را میکُشند، اما در هنگام نبرد با دستههای دیگر، عموماً نوزادان آنها را از بین میبرند زیرا فرزندی که محصول اسپرم دشمن است برای آنها فایدهای ندارد. آنها همچنین عادت به تجاوز – یا دست کم تحمیل خشونتآمیز خود – بر مادههای دشمن دارند تا هم سلطۀ خود را مستحکم کنند و هم احتمالاً پدر نوزادان جدید شوند. بنابراین، بسیاری استدلال میکنند که عامل اصلی که مانع از به قتل رسیدن نوزادان توسط نرهای همان دسته میشود این است که یک نر مطمئن نیست آیا بچه شامپانزه فرزند اوست یا نه.
عارف عبادی
@modern_cogitation
BY Modern Cogitation
Share with your friend now:
tgoop.com/modern_cogitation/8366