مردی که بچه‌ی نوزادی در بغل داشت به نزد قدیسی رفت و گفت:
با این بچه چه کار کنم؟ بیچاره و بد قدم است و حتی توان مُردن هم ندارد.
قدیس با صدایی وحشتناک فریاد برآورد:
او را بکش و سپس سه شبانه روز سر بازوانت نگه دار تا خاطره‌اش حفظ شود. در این صورت بعد از این تا زمانش فرا نرسیده قصد بچه‌دار شدن نخواهی کرد.
با شنیدن این سخنان مرد با یأس و نومیدی به راه افتاد. در حالی که عده زیادی قدیس را به خاطر اینکه توصیه به شقاوت و کشتن بچه کرده بود مورد سرزنش قرار دادند.
اما قدیس در پاسخ گفت:
آیا اگر بگذاریم او زنده بماند شقاوت بیشتری به خرج نداده‌ایم؟

👤 فردریش نیچه
📝 حکمت شادان

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

🔺حالات هذیانی
🔻هذیان کوتارد

⭕️ فرد فکر می‌کند که مرده است یا در حال پوسیدن است...

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

شرم؛ ریشه‌ی پنهان بسیاری از گره‌های زندگی

بعضی زخم‌ها بی‌صدا زندگی می‌کنند. نه بانگی دارند، نه نامی. اما در خفا، زندگی‌مان را شکل می‌دهند.
زخمی هست که در لحن مضطرب‌مان شنیده می‌شود، در سکوت‌های ناگهانی‌مان پنهان شده، و در فاصله‌ای که بی‌دلیل از دیگران می‌گیریم، خود را نشان می‌دهد.
نام این زخم، شرم است.

شرم، آنجایی آغاز شد که کودکِ درون‌مان آموخت اگر خودِ واقعی‌اش را نشان دهد، شاید دوست‌داشتنی نباشد. شاید طرد شود.
آنجا که چشم‌های پدر، مادر، یا دیگرانِ مهم زندگی، به‌جای پذیرش، داوری آوردند؛ آنجا که به ما فهماندند "همین‌که هستی، کافی نیستی".

از نگاه دونالد وینیکات، شرم زمانی در روان کودک جوانه می‌زند که زیر نگاه دیگری قرار می‌گیرد—نگاهی که نمی‌پذیرد.
شرم در برابر دیده شدنِ بدون امنیت به دنیا می‌آید.

و از همان‌جا بود که آموختیم پنهان شویم: خشم‌مان را قایم کردیم، اشک‌مان را فرو دادیم، حتی شادی‌مان را کم‌رنگ کردیم.
هر بار که بخشی از خود را سرکوب کردیم، لایه‌ای دیگر روی شرم کشیدیم، بی آنکه درمانش کنیم.

ژاک لاکان، فیلسوف و روانکاو فرانسوی، شرم را صرفاً یک احساس نمی‌داند؛ او می‌گوید شرم یعنی «نگاه دیگری که درون ما حک شده است».
آن نگاه، امروز بخشی از روان ماست. همان صدای درونی که نجوا می‌کند:
«تو کافی نیستی… تو سزاوار محبت نیستی…»

شرم، شاید عمیق‌ترین زخم روان انسان باشد.
چون ما را از خودمان دور می‌کند.
ما را وا می‌دارد نقش بازی کنیم، فقط برای آنکه نکند دیده شویم، و بعد رها شویم.

و شاید هیچ ترسی برای انسان، ریشه‌دارتر از این نباشد:
اگر خودم باشم و دوستم نداشته باشند، چه؟

♻️ طرحواره نقص و شرم
✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

♻️ انسان موجودی‌ست پیچیده

اگر پرخاشگری عامل اصلی بقا از دید چارلز داروین بوده است، پس چرا ایشان به اخلاق‌مداری به‌عنوان مزیت تکاملی انسان تأکید داشته است؟

🎙 محمد عینی‌زاده

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

آخرین گفتگو با عباس معروفی پس از ۲۵ سال سکوت.

گفتگوی مفصلی که پس از ۲۵ سال سکوت عباس معروفی به آن تن داد و عاشقانه از خود و جهان و ادبیاتش، از آخرین رمانش که آن روزها انتظار می‌کشید شاید که در ایران چاپ شود و نشد و ندید...
نام تمام مردگان یحیاست...

✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

▪️فارغ از مناسبات اجتماعی

برادرزاده‌ای دارم به اسم فاطیما
کلاس سوم ابتدایی است
امروز دفتر تکلیف مدرسه‌ش رو نگاهی انداختم
در صفحه‌ای چندتا پرسش و پاسخ نوشته شده بود.
سوال سوم این بود
اعضای خانواده چه کسانی هستند؟
در پاسخ نوشته بود:
پدر، مادر، خواهر، برادر، عمو محمد...

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

♻️ اختلال فلج تصمیم‌گیری

ناتوانی تصمیم‌گیری به حالتی گفته می‌شود که فرد به دلیل اضطراب، ترس از اشتباه یا تردید بیش از حد، قادر به تصمیم‌گیری نمی‌باشد. در این وضعیت، فرد در انتخاب‌های ساده نیز دچار شک و تردید است و نمی‌تواند تصمیمات لازم را بگیرد.

🔰 ویژگی‌های ناتوانی تصمیم‌گیری

⭕️ شک و تردید دائمی: فرد ساعت‌ها یا روزها برای تصمیم‌گیری درباره موضوعات ساده زمان می‌گذارد.

⭕️ ترس از اشتباه: نگرانی شدید از گرفتن تصمیم نادرست و پیامدهای منفی آن.

⭕️ فکر کردن بیش از حد: تحلیل بیش از حد انتخاب‌ها و پیامدهای آن‌ها که به سردرگمی بیشتر منجر می‌شود.

⭕️ احساس فلجی و ناتوانی: فرد ممکن است احساس کند که قادر به حرکت یا انتخاب نیست و از هر گونه اقدامی اجتناب کند.

⭕️ کندی در انجام کارها: این حالت می‌تواند باعث کندی در انجام حتی کارهای روزمره شود.

🔰 دلایل احتمالی ناتوانی تصمیم‌گیری

⭕️ اضطراب و ترس از اشتباه

⭕️ کمال‌گرایی: تمایل به رسیدن به تصمیمات "کامل" که باعث می‌شود فرد برای انتخاب یک گزینه معطل بماند.

⭕️ ترس از عدم کنترل نتایج: نگرانی از اینکه نتایج تصمیمات قابل پیش‌بینی و کنترل نباشند.

✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

⭕️ افسردگی
▪️ کیس واقعی

افسردگی همیشه با چهره‌ای غمگین، اشک‌های بی‌وقفه، یا انزوا همراه نیست.
گاهی دقیقاً پشت لبخندهای پررنگ، شوخی‌های مداوم و پرانرژی‌ترین رفتارها پنهان می‌شود.
افراد بسیاری برای فرار از برچسب‌ها و قضاوت‌ها، نقش خوب بودن را بازی می‌کنند. نه برای فریب دیگران، بلکه برای محافظت از خود.
مهم است بدانیم ظاهر همیشه آینه واقعیت نیست.
نشانه‌های رنج روانی، همیشه آشکار نیستند.
گاهی باید با دقت، با همدلی، با آگاهی دید.
بیایید یاد بگیریم ببینیم، نه فقط تماشا کنیم.
با چشم ظاهر قضاوت نکنیم، جهان درون آدم‌ها اغلب جایی‌ست که هر کسی را راهی نیست...

✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

⭕️ مازوخیسم یا خودآزاری
🛢شخصیت مازوخیسم چطور شکل می‌گیرد؟

پدر، مادر و سایر بزرگترها فقط وقتی بهت توجه می‌کردن که در حال تنبیه‌ات بودن.

به عبارتی هر زمان که تنبیه می‌شدی، بعدش از دلت در می‌آورند و می‌گفتند به خاطر خودت دعوا کردیم، و شاید نوازش می‌شدی و...

این باعث شده که طرحواره محبت‌طلبیِ شرطیِ منفی در ذهنت شکل بگیره.

و تنبیه شدنی که در پَسش توجه داشته باشه، نیاز روانی رو ارضا کنه.

✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

⭕️ تنها مردگان پایان جنگ را دیده‌اند.

جرج سانتایانا به نکته دقیقی اشاره کرده است.
به نظر میرسه که در زندگی بشر، جنگ امری ذاتی محسوب میشه.
در واقع اینگونه نیست که فکر کنیم اگر به تفاهم نرسیم، جنگ رخ می‌دهد.
بلکه اول جنگ رخ می‌دهد، و در نهایت عاجز شدن
از جنگ، ما را به گفتگو سوق می‌دهد.
پس از مدتی آسایش، باز هم جنگ رقم می‌خورد.

✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

▪️روایت یک کابوس

در روانِ ملتی که سال‌هاست در مرزهای بی‌اعتمادی نفس می‌کشد، صدای هیچ پرچمی طنینِ نجات نمی‌دهد. نه آنان که از دوردست‌ها با وعده‌ی آزادی می‌آیند، زبان این خاک را می‌فهمند؛ و نه آنان که سال‌هاست بر منبر قدرت نشسته‌اند، به زخمی که بر جان این مردم نشسته، نگاهی انداخته‌اند.

جمهوری اسلامی، آمریکا، اسرائیل... هر یک نامی‌اند بر صفحه‌ی یک تراژدی که انسان ایرانی، شخصیت فرعی آن است. بازیگران اصلی، قدرت‌اند و منفعت؛ و مردمی که در هزارتوی فقر، اضطراب، تبعید و سکوت فرورفته‌اند، تنها صحنه‌ای برای نمایش‌اند، نه مخاطب.

در روانکاوی، آن‌چه نمی‌توان گفت، خود را در رؤیا و نشانه نشان می‌دهد. و ملت من، سال‌هاست خواب می‌بیند: خوابی پر از دیوار، پر از دوربین، پر از خشم. هیچ‌کدام از این خواب‌ها، خوابِ رهایی نیست. چرا که هیچ‌کدام از این قدرت‌ها، رؤیای انسان را نمی‌شناسند.
نگاهم اگر تاریک است، چکار کنم؟ تفسیرم، تأویل کابوسی است که سرتاسر تاریخ وطنم را در بر گرفته است.
دلِ خوشی از نظام ندارم، از آمریکا می‌ترسم و اسرائیل را ضحاک معاصر می‌دانم.


✍ محمد عینی‌زاده
✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

🔘 راهنمای سلامت روانی- اجتماعی در شرایط ناشی از حملات اخیر.
▪️4 صفحه

☑️ تهیه شده توسط انجمن علمی روان‌شناسی ایران و انجمن علمی روان‌پزشکان ایران به درخواست دفتر سلامت روانی‌اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

به یاد آوریم
در زمانه‌ی خشم و قضاوت، به یاد آوریم...


در این روزها که واژه‌ها، به‌جای گفت‌وگو، ابزار حمله شده‌اند؛
که یک‌سو، مخالف را «مزدور» می‌نامد
و سوی دیگر، منتقد را «وطن‌فروش»؛
شاید لازم باشد پیش از هر سخنی،
دمی سکوت کنیم و بیندیشیم:

آیا رأی متفاوت، مستحق حذف است؟
آیا دل‌نگرانی برای سرنوشت انسان‌ها، نشانه خیانت است؟
آیا وطن‌دوستی تنها در قالب فریاد و پرچم تعریف می‌شود؟

بیایید خود را از بردگی «دوگانه‌سازی‌ها» آزاد کنیم.
نه هر که مخالف نظام است، خون‌ریز است
و نه هر که صلح می‌طلبد، بزدل.

ما پیش از آن‌که برچسبی باشیم، انسانیم.
با تجربه‌هایی، زخم‌هایی، ترس‌ها و امیدهایی متفاوت.

دشمن ما، نظر مخالف نیست؛
دشمن ما، خشونت بی‌مهار و تعصب کور است.

✍ محمد عینی‌زاده
✅ روانشناسی نقاد

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

سال‌ها پیش ضرب‌المثل اسپانیایی خواندم که گفته بود: تاریک‌ترین لحظه‌ی شب، لحظه‌ی قبل از طلوع آفتاب است.
دل‌انگیز بود و امیدبخش. چه پارادوکس تامل‌ برانگیزی... تاریک‌ترین لحظه، قرار است به آفتاب منتهی شود...
در نگاه حکمت، تاریکی نه پایان که آستانه‌ی تحول است. چه بسیار نورها که تنها از شکاف زخم‌ها جاری می‌شوند.
دلیر آن‌که در تیرگی، چراغ شد...

✅ روانشناسی نقاد
📮 در ستایش امید

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh