tgoop.com/mohsenhesammazaheri/5200
Last Update:
✔️سانسور کتاب و بایگانی پژوهش(گزارشی از یک تجربه)🔻
🔸رضا تاران
🔹دوست فاضل و گرامی آقای محسن حسام مظاهری در مطلبی با عنوان «ممیزی کتاب: مهم‌ترین مانع «وفاق» در حوزه‌ی فرهنگ» درباره نحوه مواجهه نهادهای رسمی با انتشار آثار علمی مطلبی نوشت و مشکلات و رویه‌های نادرست این حوزه را توضیح داد. من هم تجربه خودم را می‌نویسم به امید اینکه رویه‌ها تصحیح شوند.
🔹بعد از رویدادهای پاییز سال ۱۴۰۱ پژوهشی با عنوان «دین‌داری نواندیشانه؛ چالش‌ها و اولویت‌ها» انجام دادم. این پژوهش بر یک پرسش اصلی متمرکز بود؛ «نواندیشان حوزوی با کدام چالش‌ها مواجه هستند، چه ظرفیت‌هایی برای حل مساله‌ها دارند و کدام مساله‌ها برای آنها اولویت دارد؟». دغدغه این بود که نوگرایان حوزوی از سوی حکومت رانده شده‌اند و مخاطب اجتماعی خود را از دست داده‌اند، با چنین وضعیتی چه باید کنند.
🔹با ۱۸ نفر مصاحبه کردم: ۱. محمدعلی ایازی( استاد حوزه علمیه و عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه) ۲. محمود شفیعی(عضو هیات علمی دانشگاه مفید) ۳. حسین واله(عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی) ۴. میدرضا شریعتمداری(عضو هیات علمی دانشگاه ادیان) ۵. کاظم قاضی‌‍زاده(مدرس حوزه علمیه و رئیس موسسه فهیم) ۶. مهدی کاظمی زمهریر(پژوهشگر اندیشه سیاسی) ۷. سیدمحمدعلی ابطحی(فعال سیاسی) ۸. عبدالوهاب فراتی(عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی) ۹. سیدصادق قادری(رئیس سرای قرآن هاشمی رفسنجانی) ۱۰. مهراب صادق‌نیا(عضو هیات علمی دانشگاه ادیان) ۱۱. محمدتقی فاضل میبدی(عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه) ۱۲. خلیل قنبری(عضو هیات علمی دانشگاه ادیان) ۱۳. محمد مرادی (عضو هیات علمی دانشگاه علوم حدیث) ۱۴. مسعود آذربایجانی (عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه) ۱۵. علیمحمد حاضری(عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس) ۱۶. رحیم نوبهار(عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی) ۱۷. محسن کدیور(استاد پژوهشی دانشگاه دوک در آمریکا) ۱۸. سیدصادق حقیقت(عضو هیات علمی پژوهشگاه امام خمینی و انقلاب اسلامی).
🔹بعد از انجام این مصاحبه‌ها که هفته‌ها به طول انجامید، محتوای آن را در صد صفحه تحلیل کردم؛ این تحلیلی در پنج بخش تنظیم شد: ۱. چیستی نوگرایی حوزوی ۲، چالش‌های نظری ۳. چالش‌های عملی ۴. راه‌کارهای نظری ۵. راه‌کارهای عملی.
🔹بعد از تدوین و تنظیم و ویرایش و صفحه‌بندی برای اخذ مجوز از طریق یکی از انتشارات در شهر قم اقدام کردم. بعد از چند ماه معطلی پاسخ غیر رسمی این بود؛ «این کتاب غیر قابل انتشار است». با مشورت دوستان قرار شد از طریق یکی از انتشاراتی‌های تهران اقدام کنیم و بعد از چند ماه با این پاسخ غیر رسمی مواجه شدم: «این کتاب غیر قابل چاپ است". در نهایت قرار شد حضوری من را بخوانند و توضیح دهند چرا انتشار این مجموعه به مصلحت نیست که تاکنون چنین جلسه‌ای نیز برگزار نشده است. به امید اینکه با تغییر رویه‌ها نویسندگان مجبور نباشند کارهای خود را خارج از ایران منتشر کنند.
@namehayehawzavi
https://imgurl.ir/uploads/p760142__.jpg
BY دین، فرهنگ، جامعه | محسن‌حسام مظاهری
Share with your friend now:
tgoop.com/mohsenhesammazaheri/5200