tgoop.com/mojtahedshabestari/8
Last Update:
🔹محمد (ص) بر اثر بعثت به فهم تفسیری نبوی از جهان نائل گشت و توانائی پیدا کرد موجودات را آیات (نمودها) خدا ببیند. در پاره ای از گفتگوها آورده ام او تسبیح موجودات را می شنید. در مقاله ۱۴ با همان استناد نوشته ام وی به این تجربه دست یافت که پدیدارهای جهان اشارات پنهانی شتابدار خدا (وحی) و به تعبیری زیباتر و جذابتر، سخنان خدا هستند.
🔹در اینجا می گویم این تجربه های Existential همان زیست جهانی است که حضرت محمد خود را در آن و با آن می فهمید و در آن جهان روایت می کرد. این زیست جهان «وحیانی» است. وحیانی به این معنا که در آن فهم راوی از خود، از فهم وی از نمودها و سخنان خدا جدا نیست.
🔹او با یک فهم Existential از کلمات و نمودهای خدا فهمی از خود می یابد، یکی می گوید و او می شنود و می فهمد و او آن انسان میشود که هست. این برای او یک داستان بی پایان است با ماجراهایی سنگین و مسئولیتهائی بسیار دشوار. این وضعیت وجودی «فهمی» او را به روایت ابلاغی فعالیت علی الاطلاق خدا در جهان می کشاند.
🔹وی در این جهان، فهم نامه ای روایت سرشت پدید می آورد که نام آن قرآن است. او با روایت نبوی خود هشدار میدهد که ای انسان! بیدار شو و دست از طغیان و سرکشی و جدال بردار که در این دِرام جهانی، آن که عاقبت پیروز میشود خدا است و نه تو! با اراده شکست ناپذیر خدا در صحنه نمایش جهانی همراه شو تا به آرامش جاودانه برسی!
🔺این، پیام جاودانی قرآن به بشریت است.
متن کامل
BY مجتهد شبستری

Share with your friend now:
tgoop.com/mojtahedshabestari/8