tgoop.com/molana_shams/1004
Last Update:
مولانا به اندیشه‌ی قضای الهی اشاره می‌کند و می‌گوید: قضای الهی هر توانایی در هستی را محو می‌کند و بر همه چیز غالب است.
گر شود ذرات عالم حیله‌پیچ/ با قضای آسمان هیچ‌اند هیچ
چون گریزد این زمین از آسمان/ چون کند او خویش را از وی نهان
هرچه آید ز آسمان سوی زمین/ نه مفرّ دارد نه چاره نه کمین
آتش از خورشید می‌بارد برو/او به پیش آتشش بنهاده رو
ور همی طوفان کند باران برو/ شهرها را می‌کند ویران برو
او شده تسلیم او ایوب‌وار / که اسیرم هرچه می‌خواهی ببار
اگر همه‌ی ذرات عالم حیله‌ها به کار گیرند در برابر قضای الهی هیچ در هیچ‌اند. برای مثال این زمین چگونه می‌تواند از آسمان بگریزد؟ یا چگونه ممکن است که زمین خود را از آسمان پنهان کند؟ در حالی که اگر خورشید به سوی زمین آتش ببارد، زمین در برابر آتش خورشید تسلیم و بی‌اختیار است و اگر باران سیل‌آسا به سوی زمین سرازیر شود، شهرها را ویران می‌سازد. زمین مانند حضرت ایوب در مقابل این حوادث صبور و تسلیم است و با زبان حال می‌گوید: آسمانا! من اسیر و بنده‌ی تو هستم، هرچه می‌خواهی فرو ریز.
@molana_shams
BY مولانا.شمس.لاو
Share with your friend now:
tgoop.com/molana_shams/1004