* خوابِ آقای نویسنده ...
"به قلبش گفت :
نمی‌خواهم بزنی
سنگر خالی است
قمقمه‌ها نیز
تو هم که نزنی
کامل است همه چیز
می‌شود رفت به ملکوت
خوابید دل سیر...
ملافه‌ی بیمارستان
سرید روی چشمانش
خوابید آقای نویسنده
تا بوق اسرافيل..."
* / زادروز فرخنده آقای نویسنده !
#بهرام_صادقی : زادروز ۱۵ دی ۱۳۱۵ خورشیدی ، نجف‌آباد اصفهان
درگذشت : ۱۲ آذر ۱۳۶۳ خورشیدی ، تهران بر اثر ایست قلبی .
نوشته‌ها : سنگر و قمقمه‌های خالی (مجموعه داستان) ملکوت (رمان)
#کاوه_گوهرین
@mosighi_andishe
"به قلبش گفت :
نمی‌خواهم بزنی
سنگر خالی است
قمقمه‌ها نیز
تو هم که نزنی
کامل است همه چیز
می‌شود رفت به ملکوت
خوابید دل سیر...
ملافه‌ی بیمارستان
سرید روی چشمانش
خوابید آقای نویسنده
تا بوق اسرافيل..."
* / زادروز فرخنده آقای نویسنده !
#بهرام_صادقی : زادروز ۱۵ دی ۱۳۱۵ خورشیدی ، نجف‌آباد اصفهان
درگذشت : ۱۲ آذر ۱۳۶۳ خورشیدی ، تهران بر اثر ایست قلبی .
نوشته‌ها : سنگر و قمقمه‌های خالی (مجموعه داستان) ملکوت (رمان)
#کاوه_گوهرین
@mosighi_andishe
#زندگی_زیباست
(Life Is Beautiful)
کارگردان: روبرتو بنینی
بازیگران: روبرتو بنینی، نیکولتا براچی و جیورجیو کانتارینی
محصول: ۱۹۹۷، ایتالیا
فیلم «زندگی زیباست» یک فیلم ایتالیایی کمدی بی نظیر است و طنزی سیاه و البته با شکوه را در دل جنگ جهانی دوم خلق می‌کند که از پس مرگ می‌آید و به زندگی می‌رسد. داستان فیلم به عمد به دو قسمت تقسیم شده است. در نیمه‌ی اول فیلم‌ساز سعی می‌کند تا شخصیت‌های جذاب خود را برای مخاطب ملموس کند. "روبرتو بنینی" چنان آن‌ها را جذاب خلق می‌کند که نمی‌توان دوستشان نداشت. آدم‌هایی سرزنده که تمام تلاش خود را می‌کنند تا خوشبخت باشند و از زندگی در کنار یکدیگر لذت ببرند. همین بخش آن قدر زیبا و معرکه ساخته شده که فیلم «زندگی زیباست» را می توانست وارد لیست بهترین فیلم‌های ایتالیایی تاریخ سینما کند.
در نیمه‌ی دوم و با آغاز جنگ و حمله‌ی آلمان‌ها و راه افتادن کوره‌های آدم‌سوزی و اردوگاه‌های کار اجباری همه چیز به هم می‌ریزد و سیاهی بر سر این مردمان خوشبخت آوار می‌شود. به خاطر همان پرداخت خوب شخصیت‌ها در نیمه‌ی اول و آگاهی مخاطب از بی گناهی و انسان دوستی آن‌ها، این بخش مهیب به نظر می‌رسد. این در حالی است که فیلم ذره‌ای از شیرینی درونی‌اش کم نمی‌شود و با وجود حضور افراد در اردوگاه‌های کار اجباری، کماکان خنده‌دار باقی می‌ماند. تلاش پدر برای این که فرزندش جنایت جاری در جنگ را درک نکند و خنده‌رو بودن همیشگی او در تضاد با شقاوت محیط قرار می‌گیرد و امیدی که به آن فضا با شیطنت‌هایش تزریق می‌کند، عشق به زندگی را فریاد می‌زند تا از «زندگی زیباست» یکی از بهترین فیلم‌های ایتالیایی تمام دوران بسازد.
فیلم «زندگی زیباست» بر خلاف نامش فیلم بسیار تلخی است. درست که ما مدام حین تماشایش می‌خندیم و از خل بازی‌های شخصیت اصلی لذت می‌بریم، اما نیک می‌دانیم که در پس و پشت ذهن او و هم‌چنین در اطرفش چه چیز‌های دردناکی در جریان است. "روبرتو بنینی" در آن سال جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم خارجی زبان و هم‌چنین اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای همین فیلم از آن خود کرد و فیلم «زندگی زیباست» توانست اسکار بهترین موسیقی را هم به خانه ببرد تا این اثر نه تنها یکی از بهترین فیلم‌های ایتالیایی لقب بگیرد بلکه برای سینمای آن کشور بیش از پیش عزت و اعتبار بخرد. قطعا هیچ فیلم ایتالیایی اواخر قرن بیستمی به اندازه‌ی «زندگی زیباست» در جهان دیده نشده و اعتبار ندارد.
«گوییدو یک یهودی در ایتالیای پیش از جنگ دوم جهانی است که به زنی علاقه دارد. این زن مسیحی است و همین سد بزرگی در برابر وصال آن‌ها به شمار می‌رود. آن دو با هم ازدواج می‌کنند و صاحب پسری می‌شوند. این در حالی است که رفته رفته سایه‌ی جنگ جهانی دوم و اعتقادات ضد یهودی بیشتر می‌شود. پس از چندی گوییدو و پسرش به جرم یهودی بودن در اردوگاه‌های کار اجباری زندانی می‌شوند و مادرشان در قسمت زنان همان زندان می‌ماند. این در حالی است که گوییدو برای اینکه پسر کم سن و سالش متوجه اتفاقات دور و بر نشود، وانمود می‌کند همه چیز یک یک بازی است و سربازان آلمانی هم مشغول بازی هستند …»
@mosighi_andishe
(Life Is Beautiful)
کارگردان: روبرتو بنینی
بازیگران: روبرتو بنینی، نیکولتا براچی و جیورجیو کانتارینی
محصول: ۱۹۹۷، ایتالیا
فیلم «زندگی زیباست» یک فیلم ایتالیایی کمدی بی نظیر است و طنزی سیاه و البته با شکوه را در دل جنگ جهانی دوم خلق می‌کند که از پس مرگ می‌آید و به زندگی می‌رسد. داستان فیلم به عمد به دو قسمت تقسیم شده است. در نیمه‌ی اول فیلم‌ساز سعی می‌کند تا شخصیت‌های جذاب خود را برای مخاطب ملموس کند. "روبرتو بنینی" چنان آن‌ها را جذاب خلق می‌کند که نمی‌توان دوستشان نداشت. آدم‌هایی سرزنده که تمام تلاش خود را می‌کنند تا خوشبخت باشند و از زندگی در کنار یکدیگر لذت ببرند. همین بخش آن قدر زیبا و معرکه ساخته شده که فیلم «زندگی زیباست» را می توانست وارد لیست بهترین فیلم‌های ایتالیایی تاریخ سینما کند.
در نیمه‌ی دوم و با آغاز جنگ و حمله‌ی آلمان‌ها و راه افتادن کوره‌های آدم‌سوزی و اردوگاه‌های کار اجباری همه چیز به هم می‌ریزد و سیاهی بر سر این مردمان خوشبخت آوار می‌شود. به خاطر همان پرداخت خوب شخصیت‌ها در نیمه‌ی اول و آگاهی مخاطب از بی گناهی و انسان دوستی آن‌ها، این بخش مهیب به نظر می‌رسد. این در حالی است که فیلم ذره‌ای از شیرینی درونی‌اش کم نمی‌شود و با وجود حضور افراد در اردوگاه‌های کار اجباری، کماکان خنده‌دار باقی می‌ماند. تلاش پدر برای این که فرزندش جنایت جاری در جنگ را درک نکند و خنده‌رو بودن همیشگی او در تضاد با شقاوت محیط قرار می‌گیرد و امیدی که به آن فضا با شیطنت‌هایش تزریق می‌کند، عشق به زندگی را فریاد می‌زند تا از «زندگی زیباست» یکی از بهترین فیلم‌های ایتالیایی تمام دوران بسازد.
فیلم «زندگی زیباست» بر خلاف نامش فیلم بسیار تلخی است. درست که ما مدام حین تماشایش می‌خندیم و از خل بازی‌های شخصیت اصلی لذت می‌بریم، اما نیک می‌دانیم که در پس و پشت ذهن او و هم‌چنین در اطرفش چه چیز‌های دردناکی در جریان است. "روبرتو بنینی" در آن سال جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم خارجی زبان و هم‌چنین اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای همین فیلم از آن خود کرد و فیلم «زندگی زیباست» توانست اسکار بهترین موسیقی را هم به خانه ببرد تا این اثر نه تنها یکی از بهترین فیلم‌های ایتالیایی لقب بگیرد بلکه برای سینمای آن کشور بیش از پیش عزت و اعتبار بخرد. قطعا هیچ فیلم ایتالیایی اواخر قرن بیستمی به اندازه‌ی «زندگی زیباست» در جهان دیده نشده و اعتبار ندارد.
«گوییدو یک یهودی در ایتالیای پیش از جنگ دوم جهانی است که به زنی علاقه دارد. این زن مسیحی است و همین سد بزرگی در برابر وصال آن‌ها به شمار می‌رود. آن دو با هم ازدواج می‌کنند و صاحب پسری می‌شوند. این در حالی است که رفته رفته سایه‌ی جنگ جهانی دوم و اعتقادات ضد یهودی بیشتر می‌شود. پس از چندی گوییدو و پسرش به جرم یهودی بودن در اردوگاه‌های کار اجباری زندانی می‌شوند و مادرشان در قسمت زنان همان زندان می‌ماند. این در حالی است که گوییدو برای اینکه پسر کم سن و سالش متوجه اتفاقات دور و بر نشود، وانمود می‌کند همه چیز یک یک بازی است و سربازان آلمانی هم مشغول بازی هستند …»
@mosighi_andishe
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#حیف_شد
روایت "محمدرضا شجریان" از "محمدرضا لطفی" و "پرویز مشکاتیان"
گفت‌وگو: "بهرنگ تنکابنی"، "کیوان فرزین"
مستندی از فرهنگ‌وآهنگ
۱۷ دی‌ماه زادروز زنده‌یاد "محمدرضا لطفی"
@mosighi_andishe
روایت "محمدرضا شجریان" از "محمدرضا لطفی" و "پرویز مشکاتیان"
گفت‌وگو: "بهرنگ تنکابنی"، "کیوان فرزین"
مستندی از فرهنگ‌وآهنگ
۱۷ دی‌ماه زادروز زنده‌یاد "محمدرضا لطفی"
@mosighi_andishe
"غلامرضا تختی" زشتی‌ها را ديده بود ، اما به آن‌ها نمی‌نگریست . و اما مرگ برايش نه رهايى ، بلکه آغاز ديگرى بود .
اگر مرگ را تولدى ديگر انگاریم ، توان گفت که یاد او تا ابد پیوسته در ذهن و دل جاری است . پیروان و شاگردانش دوباره مروت و جوانمردی را جانی تازه می‌بخشند و بار ديگر ، بارِ سرنوشتى را كه حماسه عشق و پهلوانی را به تلخى و سختى اما پرشكوه زيسته است ، به دوش خواهند كشيد .
تا در تولدى ديگر ، دلهره‌ها و شاد‌ی‌هاى زندگى را تصوير كنند و راز زندگى كه بر آن مُهر عشق خورده است ، بگشايند . عشق به زندگى ، عشق به انسان‌ها ، عاشق عشق بودن .
به قول دوست از دست رفته "کاوه گوهرین" :
«... شاید دوباره بیایی
این بار به‌سان گلی بی‌نام
که برای خودش
سبز می‌شود کنار بام ... !»
#کاف_زلال‌دل
@mosighi_andishe
اگر مرگ را تولدى ديگر انگاریم ، توان گفت که یاد او تا ابد پیوسته در ذهن و دل جاری است . پیروان و شاگردانش دوباره مروت و جوانمردی را جانی تازه می‌بخشند و بار ديگر ، بارِ سرنوشتى را كه حماسه عشق و پهلوانی را به تلخى و سختى اما پرشكوه زيسته است ، به دوش خواهند كشيد .
تا در تولدى ديگر ، دلهره‌ها و شاد‌ی‌هاى زندگى را تصوير كنند و راز زندگى كه بر آن مُهر عشق خورده است ، بگشايند . عشق به زندگى ، عشق به انسان‌ها ، عاشق عشق بودن .
به قول دوست از دست رفته "کاوه گوهرین" :
«... شاید دوباره بیایی
این بار به‌سان گلی بی‌نام
که برای خودش
سبز می‌شود کنار بام ... !»
#کاف_زلال‌دل
@mosighi_andishe
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
"محمدرضا لطفی" و گروه موسیقی خانقاه نعمت‌اللهی - اجرای دانشگاه جرج واشنگتن
#محمدرضا_لطفی
#حسن_ناهید
#بهرام_سارنگ
#هومان_پورمهدی
#کاوه_دلیرآذر
@mosighi_adishe
#محمدرضا_لطفی
#حسن_ناهید
#بهرام_سارنگ
#هومان_پورمهدی
#کاوه_دلیرآذر
@mosighi_adishe
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
عصر سه‌شنبه‌های بخارا
بررسی و معرفی کتاب «آهنگ سرگذشت» (۹۱ سال از زندگی "فهیمه اکبر" با موسیقی و سیاست از گیلان تا واشنگتن) نوشته "معصومه جوادی‌نسب" که از سوی انتشارات ۲۷ منتشر شده است
با سخنرانی: "حسین محجوبی"، "گلی اکبر"، "نظام منوچهری"، "تینا پاکروان"، "معصومه جوادی‌نسب" و "علی دهباشی"
سه‌شنبه بیستم آذرماه ۱۴۰۳
باغ‌‌موزۀ نگارستان، تالار دکتر محمود روح‌الامینی
#فهیمه_اکبر
@mosighi_andishe
بررسی و معرفی کتاب «آهنگ سرگذشت» (۹۱ سال از زندگی "فهیمه اکبر" با موسیقی و سیاست از گیلان تا واشنگتن) نوشته "معصومه جوادی‌نسب" که از سوی انتشارات ۲۷ منتشر شده است
با سخنرانی: "حسین محجوبی"، "گلی اکبر"، "نظام منوچهری"، "تینا پاکروان"، "معصومه جوادی‌نسب" و "علی دهباشی"
سه‌شنبه بیستم آذرماه ۱۴۰۳
باغ‌‌موزۀ نگارستان، تالار دکتر محمود روح‌الامینی
#فهیمه_اکبر
@mosighi_andishe