مطالعات روابط بین الملل

چشم ها به وین
سیدقائم موسوی

#بخش_پایانی

در این بین اسرائیل اعلان کرده، خودش را به خروجی مذاکرات احیاء برجام پایبند نمی داند و بر اساس استراتژی همیشگی اش؛ رئالیسم تدافعی، تمام تلاشش را برای مقابله با هر گونه قدرتی که در منطقه هژمون شود، انجام خواهد داد. در مقابل آمریکا به اسرائیل هشدار داد که تقابل نظامی و تخریب گریِ هسته ای اسرائیل در تاسیسات اتمی ایران اگر چه بصورت کوتاه مدت و پروژه ای از مزیت هایی برخوردار بود اما بازخورد بلندمدت آن زیان بار بوده است. چرا که هر بار ایران با شدت بیشتری نه تنها خرابکاری ها را جبران؛ بلکه قدم های رو به جلوی بیشتری برداشته است.این تفاوت مواضع اسرائیل با آمریکا معمولا کمتر رسانه ای می شد و نشان از اختلاف فاحش آنها با یکدیگر دارد.

از طرفی دوریِ زیاد نگاه طرفین اصلی برجام یعنی آمریکا و ایران نیز چالش جدیِ مذاکرات پیش رو است. طرفه اینکه بخشی از رجزخوانی های آنها را از زاویۀ روانی و دست بالا گرفتن برای پیاده سازی سناریوی «چانه زنی» در نظر گرفت اما به نظر می رسد رسیدن به توافق کلی را اینقدر سخت دیده اند که سخن از «توافق موقت» کرده اند. برتری ِتوافق موقت با هر کسری از تبادل امتیاز این است که همچنان مناقشه را در کانال مذاکرات و راهبردهای کمتر هزینه بر نگاه می دارد. گو اینکه طرفین را از تخریب پل های پشت سر نیز بر حذر می دارد.

موفقیت مذاکرات برجامی اگر چه در جای خود شایان توجه است و طرفین را به بخش هایی از مطالبات شان می رساند اما صرفاً مقدمه ای بر کلیت روابط مناقشه ای میان آنهاست. همین قضیه در ایستایی مذاکرات تاثیرگذار است. آمریکا بنا دارد برجام را مدخل ورود به سایر حوزه ها کند و ایران قصد دارد با تمام توان خاکریز اول را حفظ کند. بر همین اساس اگر بنا باشد به سایر حوزه ها ورود نشود از حل و فصل بحران هسته ای اجتناب می شود تا با اتکاء به آن بتوانند با سهولت بیشتری همچنان دامنۀ مناقشه را باز نگه دارند.

غربی ها تلاش خواهند کرد تا آژانس بین المللی اتمی را به مثابۀ شمشیر داموکلسی بالای سر مذاکرات قرار بدهند تا با چشمک زدن قطعنامه های آژانس و بعد از آن، امکانِ ارسال پرونده به شورای امنیت سازمان ملل و همچنین بازیگریِ غیرمسئولانۀ اسرائیل، ایران را که تجربۀ این مسیر را دارد وادار به انعطاف در مذاکرات وین نمایند.

ایران اگر چه با رایزنی های متعددی با کشورهای اروپایی، چین و روسیه، و همسایگان و همچنین پیشرفتهای هسته ای پساترامپی قادر است در میز مذاکرات با قدرت ظاهر شود اما واقعیت های میدانی او را وادار به انعطاف خواهد کرد.

در اینجا چشم ها به وین دوخته شده اند؛ نمونه اش تاثیر سخنان گروسی بر روند دلار یا الاکلنگ بورس در هاله ای از ابهام آیندۀ پیش روی سرمایه گذاران است. بحران آب و فشارهای عدیدۀ اقتصادی و غیره نیز میان ارادۀ سخت مذاکراتی و واقعیت های تلخ میدانی؛ باشد که پلی معقولانه برقرار نماید.

⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tgoop.com/motaleeat_ravabt

Telegram

مطالعات روابط بین الملل

International Relations Studies

🔁ارائه و نشر مقالات وتحلیلها صرفا جهت آگاهی
و اطلاع رسانی است و به معنای تایید محتوای نیست

ارتباط با ادمین
@r_souri


جهت عضویت در کانال کلیک کنید
@motaleeat_ravabt

صفحه اینستاگرام
instagram.com/@int_rel_s

www.tgoop.com/motaleeat_ravabt/9384

446 viewsedited  Nov 26, 2021 at 11:58

چشم ها به وین
سیدقائم موسوی

#بخش_پایانی

در این بین اسرائیل اعلان کرده، خودش را به خروجی مذاکرات احیاء برجام پایبند نمی داند و بر اساس استراتژی همیشگی اش؛ رئالیسم تدافعی، تمام تلاشش را برای مقابله با هر گونه قدرتی که در منطقه هژمون شود، انجام خواهد داد. در مقابل آمریکا به اسرائیل هشدار داد که تقابل نظامی و تخریب گریِ هسته ای اسرائیل در تاسیسات اتمی ایران اگر چه بصورت کوتاه مدت و پروژه ای از مزیت هایی برخوردار بود اما بازخورد بلندمدت آن زیان بار بوده است. چرا که هر بار ایران با شدت بیشتری نه تنها خرابکاری ها را جبران؛ بلکه قدم های رو به جلوی بیشتری برداشته است.این تفاوت مواضع اسرائیل با آمریکا معمولا کمتر رسانه ای می شد و نشان از اختلاف فاحش آنها با یکدیگر دارد.

از طرفی دوریِ زیاد نگاه طرفین اصلی برجام یعنی آمریکا و ایران نیز چالش جدیِ مذاکرات پیش رو است. طرفه اینکه بخشی از رجزخوانی های آنها را از زاویۀ روانی و دست بالا گرفتن برای پیاده سازی سناریوی «چانه زنی» در نظر گرفت اما به نظر می رسد رسیدن به توافق کلی را اینقدر سخت دیده اند که سخن از «توافق موقت» کرده اند. برتری ِتوافق موقت با هر کسری از تبادل امتیاز این است که همچنان مناقشه را در کانال مذاکرات و راهبردهای کمتر هزینه بر نگاه می دارد. گو اینکه طرفین را از تخریب پل های پشت سر نیز بر حذر می دارد.

موفقیت مذاکرات برجامی اگر چه در جای خود شایان توجه است و طرفین را به بخش هایی از مطالبات شان می رساند اما صرفاً مقدمه ای بر کلیت روابط مناقشه ای میان آنهاست. همین قضیه در ایستایی مذاکرات تاثیرگذار است. آمریکا بنا دارد برجام را مدخل ورود به سایر حوزه ها کند و ایران قصد دارد با تمام توان خاکریز اول را حفظ کند. بر همین اساس اگر بنا باشد به سایر حوزه ها ورود نشود از حل و فصل بحران هسته ای اجتناب می شود تا با اتکاء به آن بتوانند با سهولت بیشتری همچنان دامنۀ مناقشه را باز نگه دارند.

غربی ها تلاش خواهند کرد تا آژانس بین المللی اتمی را به مثابۀ شمشیر داموکلسی بالای سر مذاکرات قرار بدهند تا با چشمک زدن قطعنامه های آژانس و بعد از آن، امکانِ ارسال پرونده به شورای امنیت سازمان ملل و همچنین بازیگریِ غیرمسئولانۀ اسرائیل، ایران را که تجربۀ این مسیر را دارد وادار به انعطاف در مذاکرات وین نمایند.

ایران اگر چه با رایزنی های متعددی با کشورهای اروپایی، چین و روسیه، و همسایگان و همچنین پیشرفتهای هسته ای پساترامپی قادر است در میز مذاکرات با قدرت ظاهر شود اما واقعیت های میدانی او را وادار به انعطاف خواهد کرد.

در اینجا چشم ها به وین دوخته شده اند؛ نمونه اش تاثیر سخنان گروسی بر روند دلار یا الاکلنگ بورس در هاله ای از ابهام آیندۀ پیش روی سرمایه گذاران است. بحران آب و فشارهای عدیدۀ اقتصادی و غیره نیز میان ارادۀ سخت مذاکراتی و واقعیت های تلخ میدانی؛ باشد که پلی معقولانه برقرار نماید.

⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tgoop.com/motaleeat_ravabt

BY مطالعات روابط بین الملل