Movielove

❇️ همچون همیشه منتظر تکذیب همایونی بودیم... اما عکس تمام سیاه یادگارت در صفحه شخصی‌اش خبر از یتیم شدن آواز ایران زمین میداد. میخواهم از دردم برایت بنویسم اما نمیدانم چرا صدای استاد کدکنی مدام در گوشم طنین انداز میشود. "من حد خودم و حق خودم نمیدانم در مورد هنر شجریان صحبت کنم، زیرا من در موسیقی یک شنونده بسیار مبتدی، کم استعداد و بی فرهنگ هستم..." چه کنم، نه در آن حد خود را میدانم که از تو بنویسم نه میتوان از تو ننوشت. بزرگان می‌گویند آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشید. بزرگ استاد، این دلنوشته‌ای است از این کوچک تقدیم به تو.

آری... تو بر نوک قله‌ای ایستاده‌ای که ما در سراشیب کوه‌پایه‌اش حتی توان دیدن جایگاهت را ورای ابرها نداریم. نمیدانم چند سال یا چند قرن باید بگذرد تا شجریان دیگری در این سرزمین بروید. اما میدانم نامت به قدمت تاریخ سرزمینم، ایران، تا همیشه جاویدان است. اگر مانایی تو را تنها به صدای جادویی‌‌ات نسبت دهیم قطعا حق مطلب را ادا نکرده‌ایم. بی‌شک جاودانگی تو فراتر از آن است که در سخن بگنجد. هنوز باید بگذرد و بگذرد تا بدانیم و بفهمیم که که را از دست داد‌ه‌ایم.

صدای دلنشینت نغمه دلربایی است از اصل و اصالت. خواستند نباشی و دیده نشوی. اما نمیدانند نه صدایت را مرگی است نه نامت را. ما را مرده پرست برمی‌شمرند اما حزن و اندوه این مردم گویی این بار از جنس دیگری است. از جنس همان عشق نابی که نغمه‌های دل انگیز تو روحمان را جلا میداد.

جایگاه تو برای ما همچون هیچکاک برای سینماست؛ نه تکرار میشوی نه جایگزین. تو پر گشودی به عرش کبریایی اما تا دنیا دنیاست آواز ایران وام‌دار توست. زبانم قاصر است، کلامم بی رمق، چگونه میتوان از مرگ تو گفت و نوشت. نه... باور ندارم، بی هیچ تردیدی مرد نکونام نمیرد هرگز. نام و میراثت تا ابد در ایران زمین ماندگار است؛ پادشاه آواز، استاد محمد رضا شجریان...

@Motion_Picture_Love

www.tgoop.com/motion_picture_love/5127

6.2K viewsOct 9, 2020 at 15:51

❇️ همچون همیشه منتظر تکذیب همایونی بودیم... اما عکس تمام سیاه یادگارت در صفحه شخصی‌اش خبر از یتیم شدن آواز ایران زمین میداد. میخواهم از دردم برایت بنویسم اما نمیدانم چرا صدای استاد کدکنی مدام در گوشم طنین انداز میشود. "من حد خودم و حق خودم نمیدانم در مورد هنر شجریان صحبت کنم، زیرا من در موسیقی یک شنونده بسیار مبتدی، کم استعداد و بی فرهنگ هستم..." چه کنم، نه در آن حد خود را میدانم که از تو بنویسم نه میتوان از تو ننوشت. بزرگان می‌گویند آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشید. بزرگ استاد، این دلنوشته‌ای است از این کوچک تقدیم به تو.

آری... تو بر نوک قله‌ای ایستاده‌ای که ما در سراشیب کوه‌پایه‌اش حتی توان دیدن جایگاهت را ورای ابرها نداریم. نمیدانم چند سال یا چند قرن باید بگذرد تا شجریان دیگری در این سرزمین بروید. اما میدانم نامت به قدمت تاریخ سرزمینم، ایران، تا همیشه جاویدان است. اگر مانایی تو را تنها به صدای جادویی‌‌ات نسبت دهیم قطعا حق مطلب را ادا نکرده‌ایم. بی‌شک جاودانگی تو فراتر از آن است که در سخن بگنجد. هنوز باید بگذرد و بگذرد تا بدانیم و بفهمیم که که را از دست داد‌ه‌ایم.

صدای دلنشینت نغمه دلربایی است از اصل و اصالت. خواستند نباشی و دیده نشوی. اما نمیدانند نه صدایت را مرگی است نه نامت را. ما را مرده پرست برمی‌شمرند اما حزن و اندوه این مردم گویی این بار از جنس دیگری است. از جنس همان عشق نابی که نغمه‌های دل انگیز تو روحمان را جلا میداد.

جایگاه تو برای ما همچون هیچکاک برای سینماست؛ نه تکرار میشوی نه جایگزین. تو پر گشودی به عرش کبریایی اما تا دنیا دنیاست آواز ایران وام‌دار توست. زبانم قاصر است، کلامم بی رمق، چگونه میتوان از مرگ تو گفت و نوشت. نه... باور ندارم، بی هیچ تردیدی مرد نکونام نمیرد هرگز. نام و میراثت تا ابد در ایران زمین ماندگار است؛ پادشاه آواز، استاد محمد رضا شجریان...

@Motion_Picture_Love

BY Movielove