🚨𝗠𝗣𝗦𝗖 𝗔𝗖𝗛𝗜𝗘𝗩𝗘𝗥𝗦🎯

🚨𝗠𝗣𝗦𝗖 𝗔𝗖𝗛𝗜𝗘𝗩𝗘𝗥𝗦🎯

https://youtu.be/6tUQCw_mhGI?si=ZeQvfqrTT1F2qj_W मस्त भाषण तारा मॅडम 🫡

९८व्या अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलनाच्या अध्यक्षा आणि लोकसाहित्याच्या अभ्यासक डॉ. तारा भवाळकर यांच्या भाषणातील काही मुद्दे :

- शंभर उणे दोन वे संमेलन ही लोकभाषा आणि
९८ वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन ही अभिजात भाषा

- संमेलनाचा हा आनंद पुढील तीन दिवस सगळ्यांच्या संगतीमध्ये घेणार आहोत. आपण एकमेकांचे मैत्र जोडून पुढे जाणार आहोत. कारण 'भूतां परस्परे जडो मैत्र जीवांचे, हे ज्ञानेश्वरांनी म्हटले आहे!' भाषा हे संस्कृतीचे बलस्थान असते. आजही जगभरात कुठेही हिंडत असलो आणि मराठी शब्द ऐकले तर आपण चमकून बघतो. भाषा आपलेपण निर्माण करते, भाषा एकमेकांना जोडणारी असली पाहिजे, तोडणारी नाही.

- आमचा विठोबा सगळ्यांना आपल्या पदराखाली, सावलीखाली घेणारा आहे. या संतांमध्ये अंत्यज म्हणजे आपण बीसी-ओबीसी म्हणतो, ही सगळी मंडळी त्याची परमभक्त आहेत. ही मंडळी कुठल्याही शाळेत शिकलेली नाहीत. त्यांना कोणीही शिकवलेले नाही, तरीही ते मराठीत काव्य करत होते. याचा अर्थ मराठी फक्त लिखित नाही तर ती बोलीतून निर्माण झाली, या सगळ्या बोलींचे हे संमेलन आहे.

- आज ज्याला आपण पुरोगामी म्हणतो आणि कोणी उपहासाने 'फुरोगामी' म्हणतात, ते काही म्हणू देत. आमचे संत पुरोगामी आहेत. स्त्री या संमेलनाची अध्यक्ष झाली हा महत्त्वाचा मुद्दा नाही, गुणवत्ता हा महत्त्वाचा मुद्दा आहे.

- विठ्ठल-रखुमाई हे आमच्या महाराष्ट्राच्या उदार संस्कृतीचे प्रतीक आहे. हा विठ्ठल आला कुठून? हा आला कर्नाटकमधून, महाराष्ट्र स्थिर झाला. हा विठ्ठल मराठी माणसासारखा साधा आहे, कष्टकरी माणसासारखा आहे. गोऱ्या रंगाची त्याला हौस नाही, तो सावळाच आहे. नुसता सावळा नाही तर तो काळासावळा आहे. तो सर्वांना सांभाळून घेणारा आहे. या विठ्ठलाचे भक्त सर्व जातीजमातीतील आहेत.

- भाषा ही जैविक असते, प्रवाही असते. बोलली गेली, तर ती जिवंत राहते व महाराष्ट्रात संतांनी ही मराठी भाषा जिवंत ठेवली नाही तर छत्रपती शिवाजी महाराजांसाठी ही त्यांनी भूमी निर्माण केली.

- अमुक साली शाळा निघाल्या आणि माणसं शिकायला लागली हे आधुनिक पांडित्य झालं पण, ज्या दिवशी आईने पहिली ओवी आपल्या बाळाला म्हटली असेल त्यादिवशी मराठी भाषा जन्माला आली असे म्हणता येईल.

- आता आजही एखादा म्हणतो की, माझा जन्म जैविक नाही वगैरे, त्याच्यावर आपण किती विश्वास ठेवायचा हा वेगळा विषय आहे. परंतु, त्याचा भंडाफोड या आमच्या संत कवयित्रींनी १३ आणि १४ व्या शतकातमध्ये केला आहे. ज्यावेळेला लिपी आणि लिहिण्यावाचण्याला त्यांच्या जीवनात स्थान नव्हते. स्त्री मुक्तीच्या उद्गात्या आणि झेंडा फडकवणाऱ्या म्हणायचं की नाही? म्हणजे आजच्या स्त्री मुक्तीच्या विचारांना मागे सारतील अशाप्रकारचे विचार आमच्या या स्त्रियांनी, संत स्त्रियांनी निरनिराळ्या जातीजमातीच्या स्त्रियांनी त्यांच्या साहित्यातून मांडल्या आहेत. त्या जातीच्या स्त्रिया ज्यावेळेला बोलतात त्यावेळेस त्यांची विचारशक्ती, प्रतिभाशक्ती आणि संवेदनशीलता, भाषेवरचं त्यांचं प्रभुत्व या सगळ्या किती मोठ्या गोष्टी आहेत.

जॉईन 👉 @mpsc_achieverss

www.tgoop.com/mpsc_achieverss/14746

12.6K viewsFeb 22 at 10:38

९८व्या अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलनाच्या अध्यक्षा आणि लोकसाहित्याच्या अभ्यासक डॉ. तारा भवाळकर यांच्या भाषणातील काही मुद्दे :

- शंभर उणे दोन वे संमेलन ही लोकभाषा आणि
९८ वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन ही अभिजात भाषा

- संमेलनाचा हा आनंद पुढील तीन दिवस सगळ्यांच्या संगतीमध्ये घेणार आहोत. आपण एकमेकांचे मैत्र जोडून पुढे जाणार आहोत. कारण 'भूतां परस्परे जडो मैत्र जीवांचे, हे ज्ञानेश्वरांनी म्हटले आहे!' भाषा हे संस्कृतीचे बलस्थान असते. आजही जगभरात कुठेही हिंडत असलो आणि मराठी शब्द ऐकले तर आपण चमकून बघतो. भाषा आपलेपण निर्माण करते, भाषा एकमेकांना जोडणारी असली पाहिजे, तोडणारी नाही.

- आमचा विठोबा सगळ्यांना आपल्या पदराखाली, सावलीखाली घेणारा आहे. या संतांमध्ये अंत्यज म्हणजे आपण बीसी-ओबीसी म्हणतो, ही सगळी मंडळी त्याची परमभक्त आहेत. ही मंडळी कुठल्याही शाळेत शिकलेली नाहीत. त्यांना कोणीही शिकवलेले नाही, तरीही ते मराठीत काव्य करत होते. याचा अर्थ मराठी फक्त लिखित नाही तर ती बोलीतून निर्माण झाली, या सगळ्या बोलींचे हे संमेलन आहे.

- आज ज्याला आपण पुरोगामी म्हणतो आणि कोणी उपहासाने 'फुरोगामी' म्हणतात, ते काही म्हणू देत. आमचे संत पुरोगामी आहेत. स्त्री या संमेलनाची अध्यक्ष झाली हा महत्त्वाचा मुद्दा नाही, गुणवत्ता हा महत्त्वाचा मुद्दा आहे.

- विठ्ठल-रखुमाई हे आमच्या महाराष्ट्राच्या उदार संस्कृतीचे प्रतीक आहे. हा विठ्ठल आला कुठून? हा आला कर्नाटकमधून, महाराष्ट्र स्थिर झाला. हा विठ्ठल मराठी माणसासारखा साधा आहे, कष्टकरी माणसासारखा आहे. गोऱ्या रंगाची त्याला हौस नाही, तो सावळाच आहे. नुसता सावळा नाही तर तो काळासावळा आहे. तो सर्वांना सांभाळून घेणारा आहे. या विठ्ठलाचे भक्त सर्व जातीजमातीतील आहेत.

- भाषा ही जैविक असते, प्रवाही असते. बोलली गेली, तर ती जिवंत राहते व महाराष्ट्रात संतांनी ही मराठी भाषा जिवंत ठेवली नाही तर छत्रपती शिवाजी महाराजांसाठी ही त्यांनी भूमी निर्माण केली.

- अमुक साली शाळा निघाल्या आणि माणसं शिकायला लागली हे आधुनिक पांडित्य झालं पण, ज्या दिवशी आईने पहिली ओवी आपल्या बाळाला म्हटली असेल त्यादिवशी मराठी भाषा जन्माला आली असे म्हणता येईल.

- आता आजही एखादा म्हणतो की, माझा जन्म जैविक नाही वगैरे, त्याच्यावर आपण किती विश्वास ठेवायचा हा वेगळा विषय आहे. परंतु, त्याचा भंडाफोड या आमच्या संत कवयित्रींनी १३ आणि १४ व्या शतकातमध्ये केला आहे. ज्यावेळेला लिपी आणि लिहिण्यावाचण्याला त्यांच्या जीवनात स्थान नव्हते. स्त्री मुक्तीच्या उद्गात्या आणि झेंडा फडकवणाऱ्या म्हणायचं की नाही? म्हणजे आजच्या स्त्री मुक्तीच्या विचारांना मागे सारतील अशाप्रकारचे विचार आमच्या या स्त्रियांनी, संत स्त्रियांनी निरनिराळ्या जातीजमातीच्या स्त्रियांनी त्यांच्या साहित्यातून मांडल्या आहेत. त्या जातीच्या स्त्रिया ज्यावेळेला बोलतात त्यावेळेस त्यांची विचारशक्ती, प्रतिभाशक्ती आणि संवेदनशीलता, भाषेवरचं त्यांचं प्रभुत्व या सगळ्या किती मोठ्या गोष्टी आहेत.

जॉईन 👉 @mpsc_achieverss

BY 🚨𝗠𝗣𝗦𝗖 𝗔𝗖𝗛𝗜𝗘𝗩𝗘𝗥𝗦🎯