tgoop.com/nanash_qiz/741
Last Update:
Ko‘l jimjit. Osmon qorong‘u moviy libosini kiygach, suv sathida yulduzlarning so‘nib-yonishi aks etadi. Ko‘l uzra cho‘zilgan ko‘prikdagi rang-barang chiroqlar suv tubida sirli olam yaratgandek, ko‘l tubidan sirli ko‘zlar boqayotgandek tuyuladi. Shu yorug‘lik ostida suzib yurgan o‘rdaklar tinchlik elchilari singari shivirlashadi. Ularning har bir tovushi go‘yo unutilgan xotiralar, so‘zlanmagan so‘zlar va qalb tubida pinhon yotgan kechinmalarning yangilanishi singari quloqqa chalinadi.
Bu yer, bu tun, bu ko‘l menga hayotimni qayta-qayta kuzatish, o‘tmishimni eslash va kelajagim haqida o‘ylash imkonini beradi. Bu yerda hech kim yo‘q – na odamlar, na shovqin, na ziddiyatlar. Faqat men, ko‘l va uning hikoyasi bor. Har bir to‘lqin asta yuragimni tozalayotgandek, har bir chiroq nuri yo‘limni yoritayotgandek.
Ko‘prikning chetiga suyanaman. Yengil shabada yuzimni silaydi. Xayollarim o‘tgan kunlarni titkilaydi. Har bir kechmish lahzalar singari, suv ham o‘tganlarni olib ketayotgan, lekin shu bilan birga, har safar yangilanib, menga yangi hayot hadya qilayotgandek.
Va shu lahzada anglayman: ba’zan hamma narsadan uzoqda, yolg‘izlik bag‘rida bo‘lish – o‘zini topishning yagona yo‘lidir.
Bonu
BY BONUJON
Share with your friend now:
tgoop.com/nanash_qiz/741