Neuroscience & Psychology

H.

Leech Therapeutic Applications ▪️Hematophagous animals including leeches have been known to possess biologically active compounds in their secretions, especially in their saliva. The blood-sucking annelids, leeches have been used for therapeutic purposes…

کاربردهای درمانی زالو

▪️حیوانات خونخوار از جمله زالو به داشتن ترکیبات فعال بیولوژیکی در ترشحات خود، به ویژه در بزاقشان، معروف هستند. کرم‌های حلقوی خونخوار، زالوها از ابتدای تمدن برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. پزشکان مصر باستان، هند، یونان و عرب از زالو برای طیف وسیعی از بیماری‌ها، از استفاده مرسوم برای خونریزی گرفته تا بیماری‌های سیستمیک، مانند بیماری‌های پوستی، ناهنجاری‌های سیستم عصبی، مشکلات سیستم ادراری و تولید مثل، التهاب و مشکلات دندانی استفاده می‌کردند. اخیراً، تحقیقات گسترده روی بزاق زالو، وجود انواع پپتیدها و پروتئین‌های زیست فعال شامل آنتی‌ترومبین (هیرودین، بوفرودین)، ضد پلاکت (کالین، ساراتین)، مهارکننده‌های فاکتور Xa (لفاکسین)، ضد باکتری (تروماسین، ترمیزین) و موارد دیگر را آشکار کرده است. در نتیجه، زالو به عنوان درمانی جدید برای بسیاری از ناهنجاری‌های مزمن و تهدیدکننده زندگی، مانند مشکلات قلبی عروقی، سرطان، متاستاز و بیماری‌های عفونی، دوباره مورد توجه قرار گرفته است. در قرن بیستم، زالو درمانی جایگاه خود را در جراحی پلاستیک و میکروسکوپی به عنوان ابزاری محافظ در برابر احتقان وریدی تثبیت کرده و برای نجات انگشتان و فلپ‌های پیوند شده به کار گرفته شده است. بسیاری از کلینیک‌های جراحی پلاستیک در سراسر جهان شروع به استفاده از زالو برای اهداف زیبایی کردند. با وجود خواص مؤثر زالو درمانی، ایمنی و عوارض زالو درمانی هنوز مورد بحث است.

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC3757849/

🆔@neurocognitionandlearning

👌1

www.tgoop.com/neurocognitionandlearning/5599

374 viewsH., edited  Sep 19 at 09:38

کاربردهای درمانی زالو

▪️حیوانات خونخوار از جمله زالو به داشتن ترکیبات فعال بیولوژیکی در ترشحات خود، به ویژه در بزاقشان، معروف هستند. کرم‌های حلقوی خونخوار، زالوها از ابتدای تمدن برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. پزشکان مصر باستان، هند، یونان و عرب از زالو برای طیف وسیعی از بیماری‌ها، از استفاده مرسوم برای خونریزی گرفته تا بیماری‌های سیستمیک، مانند بیماری‌های پوستی، ناهنجاری‌های سیستم عصبی، مشکلات سیستم ادراری و تولید مثل، التهاب و مشکلات دندانی استفاده می‌کردند. اخیراً، تحقیقات گسترده روی بزاق زالو، وجود انواع پپتیدها و پروتئین‌های زیست فعال شامل آنتی‌ترومبین (هیرودین، بوفرودین)، ضد پلاکت (کالین، ساراتین)، مهارکننده‌های فاکتور Xa (لفاکسین)، ضد باکتری (تروماسین، ترمیزین) و موارد دیگر را آشکار کرده است. در نتیجه، زالو به عنوان درمانی جدید برای بسیاری از ناهنجاری‌های مزمن و تهدیدکننده زندگی، مانند مشکلات قلبی عروقی، سرطان، متاستاز و بیماری‌های عفونی، دوباره مورد توجه قرار گرفته است. در قرن بیستم، زالو درمانی جایگاه خود را در جراحی پلاستیک و میکروسکوپی به عنوان ابزاری محافظ در برابر احتقان وریدی تثبیت کرده و برای نجات انگشتان و فلپ‌های پیوند شده به کار گرفته شده است. بسیاری از کلینیک‌های جراحی پلاستیک در سراسر جهان شروع به استفاده از زالو برای اهداف زیبایی کردند. با وجود خواص مؤثر زالو درمانی، ایمنی و عوارض زالو درمانی هنوز مورد بحث است.

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC3757849/

🆔@neurocognitionandlearning

BY Neuroscience & Psychology