NO_TO_EXECUTION_IN_IRAN Telegram 8171
گزارش
گسترش اعتراض‌ به صدور و اجرای حکم اعدام

در خبرها آمده است که صدها زندانی در زندان قزلحصار کرج، در اعتراض به موج فزاینده‌ی صدور و اجرای احکام اعدام دست به اعتصاب غذا زده و از گرفتن جیره‌ی غذایی خود امتناع کرده‌اند. این زندانیان روز ۲۵ مهرماه در این خصوص بیانیه‌ای با عنوان «وصیت‌نامه‌ی زندانیان قزلحصار» منتشر کردند که در آن آمده است: «اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسیم، هنوز زنده‌ایم، اما در انتظار مرگ. ما نفس می‌کشیم، اما هر لحظه ممکن است نام‌مان در فهرست اعدام  فردا باشد. امروز به شما نیاز داریم، پیش از آن‌که دیر شود».

شروع این اعتصاب از شامگاه ۲۱ مهرماه بود. در این روز ۱۶ زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی منتقل شدند. این افراد اتهام‌های مختلفی داشتند و اغلب آنان با جرایم مربوط به مواد مخدر محکوم به اعدام شده بودند. اعدام و حکم کشتار فقط به قزلحصار کرج خلاصه نمی‌شد؛ سحرگاه همان روز حکم اعدام پنج زندانی از جمله یک زن در زندان دستگرد اصفهان نیز اجرا شده بود.

افزایش اجرای احکام اعدام زندانیان سیاسی و غیرسیاسی واکنش داخلی و بین‌المللی گسترده‌ای در پی داشته است. روز پنج‌شنبه، ۲۴ مهرماه جمعی از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در حمایت از اعتراض زندانیان قزلحصار بیانیه‌ای منتشر کردند. در بخش‌هایی از این بیانیه آمده است: «اعمال مجرمانه‌ای نظیر قتل، جرایم مواد مخدر، سرقت و تجاوز که عموما منجر به صدور احکام مرگ می‌شوند، در نتیجه تدابیر سیاسی-اقتصادی حاکمیت بروز می‌یابند. اعتراض علیه این سیاست‌های رژیم نشانه بلوغ افکار عمومی است. اخیرا و در زندان قزلحصار بیش از هزار زندانی در بند محکومان به مرگ در برابر اعدام و بر سیاست‌های سرکوبگرانه حکومتی شوریده‌اند. بلوغ سیاسی محکومان به مرگ در زندان قزلحصار نقطه‌عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه سرکوب و مجازات مرگ است. بند زنان اوین ضمن تقدیر از حرکت تاثیرگذار زندانیان قزلحصار، تا لغو مجازات اعدام در کنار تمامی محکومان به مرگ و خانواده‌های آنان ایستاده است. همان‌طور که محکومان به مرگ در زندان قزلحصار طی روزهای اخیر از مردم خواسته‌اند، امیدواریم اعتراض علیه اعدام دغدغه عمومی جامعه شود».

سازمان عفو بین‌الملل نیز با انتشار بیانیه‌ای از کشورهای عضو سازمان ملل خواسته است که «با فوریت لازم با موج تکان‌دهندۀ اعدام‌ها توسط مقامات ایرانی مقابله کنند». به گزارش این سازمان از آغاز سال ۲۰۲۵ تا کنون بیش از هزار نفر در زندان‌های ایران به دار آویخته شده‌اند. بر این اساس در هر روز چهار نفر در ایران اعدام می‌شوند و این رقم بالاترین میزان از سال ۱۹۸۹ تا کنون است. این سازمان تاکید کرده است: «این حمله وحشتناک به حقِ حیات، نباید به‌عنوان یک امر عادی تلقی شود» و افزوده که «این لحظه‌ای تلخ است که نیازمند پاسخ جدی و هماهنگ بین‌المللی است».

پیش از این اعتراض به حکم اعدام در زندان‌های کشور در کارزاری با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» آغاز شده بود. در این کارزار زندانیان بسیاری از زندان‌های ایران سه‌شنبه‌ی هر هفته به صورت نمادین دست به اعتصاب غذا می‌زنند. تا کنون 90 هفته از این کارزار گذشته است و زندانیان 52 زندان به آن پیوسته‌اند. به‌رغم این اعتراض‌ها حکومت تا کنون مسیر کشتار را هر روز با سرعت بیشتری پیموده است. از نیمه‌ی شهریور تا کنون بابک شهبازی و بهرام چوبی‌اصل به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل»، مهران بهرامیان از بازداشت‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱، سامان محمدی‌خیاره به اتهام کشتن یک مأمور نظامی و شش زندانی سیاسی عرب به نام‌های علی مجدم، معین خنفری، محمدرضا مقدم، سید سالم موسوی آلبوشوکه، سید عدنان غبیشاوی و حبیب دریس با عنوان «تروریست‌های تجزیه‌طلب» اعدام شده‌اند. همچنین احکام اعدام پیمان فرح‌آور(شاعر و ترانه‌سرا) به اتهام «محاربه و بغی»، محمدجواد وفایی‌ثانی به اتهام «افساد فی‌الارض و تخریب و آتش زدن اماکن خاص» و احسان افراشته (فعال مدنی) و احسان فریدی (دانشجوی ۲۲ ساله) به اتهام «افساد فی‌الارض» تأیید شده است و آنان نیز در صف مرگ قرار گرفته‌اند.

این اسامی در بازه‌ی زمانی یک ماهه تنها گوشه‌ای از فهرست بلندبالای زندانیانی با حکم اعدام است که نام و پرونده‌ی آنان در تیتر اخبار قرار گرفته است.

https://www.tgoop.com/no_to_execution_in_iran/8169

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
1



tgoop.com/no_to_execution_in_iran/8171
Create:
Last Update:

گزارش
گسترش اعتراض‌ به صدور و اجرای حکم اعدام

در خبرها آمده است که صدها زندانی در زندان قزلحصار کرج، در اعتراض به موج فزاینده‌ی صدور و اجرای احکام اعدام دست به اعتصاب غذا زده و از گرفتن جیره‌ی غذایی خود امتناع کرده‌اند. این زندانیان روز ۲۵ مهرماه در این خصوص بیانیه‌ای با عنوان «وصیت‌نامه‌ی زندانیان قزلحصار» منتشر کردند که در آن آمده است: «اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسیم، هنوز زنده‌ایم، اما در انتظار مرگ. ما نفس می‌کشیم، اما هر لحظه ممکن است نام‌مان در فهرست اعدام  فردا باشد. امروز به شما نیاز داریم، پیش از آن‌که دیر شود».

شروع این اعتصاب از شامگاه ۲۱ مهرماه بود. در این روز ۱۶ زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی منتقل شدند. این افراد اتهام‌های مختلفی داشتند و اغلب آنان با جرایم مربوط به مواد مخدر محکوم به اعدام شده بودند. اعدام و حکم کشتار فقط به قزلحصار کرج خلاصه نمی‌شد؛ سحرگاه همان روز حکم اعدام پنج زندانی از جمله یک زن در زندان دستگرد اصفهان نیز اجرا شده بود.

افزایش اجرای احکام اعدام زندانیان سیاسی و غیرسیاسی واکنش داخلی و بین‌المللی گسترده‌ای در پی داشته است. روز پنج‌شنبه، ۲۴ مهرماه جمعی از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در حمایت از اعتراض زندانیان قزلحصار بیانیه‌ای منتشر کردند. در بخش‌هایی از این بیانیه آمده است: «اعمال مجرمانه‌ای نظیر قتل، جرایم مواد مخدر، سرقت و تجاوز که عموما منجر به صدور احکام مرگ می‌شوند، در نتیجه تدابیر سیاسی-اقتصادی حاکمیت بروز می‌یابند. اعتراض علیه این سیاست‌های رژیم نشانه بلوغ افکار عمومی است. اخیرا و در زندان قزلحصار بیش از هزار زندانی در بند محکومان به مرگ در برابر اعدام و بر سیاست‌های سرکوبگرانه حکومتی شوریده‌اند. بلوغ سیاسی محکومان به مرگ در زندان قزلحصار نقطه‌عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه سرکوب و مجازات مرگ است. بند زنان اوین ضمن تقدیر از حرکت تاثیرگذار زندانیان قزلحصار، تا لغو مجازات اعدام در کنار تمامی محکومان به مرگ و خانواده‌های آنان ایستاده است. همان‌طور که محکومان به مرگ در زندان قزلحصار طی روزهای اخیر از مردم خواسته‌اند، امیدواریم اعتراض علیه اعدام دغدغه عمومی جامعه شود».

سازمان عفو بین‌الملل نیز با انتشار بیانیه‌ای از کشورهای عضو سازمان ملل خواسته است که «با فوریت لازم با موج تکان‌دهندۀ اعدام‌ها توسط مقامات ایرانی مقابله کنند». به گزارش این سازمان از آغاز سال ۲۰۲۵ تا کنون بیش از هزار نفر در زندان‌های ایران به دار آویخته شده‌اند. بر این اساس در هر روز چهار نفر در ایران اعدام می‌شوند و این رقم بالاترین میزان از سال ۱۹۸۹ تا کنون است. این سازمان تاکید کرده است: «این حمله وحشتناک به حقِ حیات، نباید به‌عنوان یک امر عادی تلقی شود» و افزوده که «این لحظه‌ای تلخ است که نیازمند پاسخ جدی و هماهنگ بین‌المللی است».

پیش از این اعتراض به حکم اعدام در زندان‌های کشور در کارزاری با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» آغاز شده بود. در این کارزار زندانیان بسیاری از زندان‌های ایران سه‌شنبه‌ی هر هفته به صورت نمادین دست به اعتصاب غذا می‌زنند. تا کنون 90 هفته از این کارزار گذشته است و زندانیان 52 زندان به آن پیوسته‌اند. به‌رغم این اعتراض‌ها حکومت تا کنون مسیر کشتار را هر روز با سرعت بیشتری پیموده است. از نیمه‌ی شهریور تا کنون بابک شهبازی و بهرام چوبی‌اصل به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل»، مهران بهرامیان از بازداشت‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱، سامان محمدی‌خیاره به اتهام کشتن یک مأمور نظامی و شش زندانی سیاسی عرب به نام‌های علی مجدم، معین خنفری، محمدرضا مقدم، سید سالم موسوی آلبوشوکه، سید عدنان غبیشاوی و حبیب دریس با عنوان «تروریست‌های تجزیه‌طلب» اعدام شده‌اند. همچنین احکام اعدام پیمان فرح‌آور(شاعر و ترانه‌سرا) به اتهام «محاربه و بغی»، محمدجواد وفایی‌ثانی به اتهام «افساد فی‌الارض و تخریب و آتش زدن اماکن خاص» و احسان افراشته (فعال مدنی) و احسان فریدی (دانشجوی ۲۲ ساله) به اتهام «افساد فی‌الارض» تأیید شده است و آنان نیز در صف مرگ قرار گرفته‌اند.

این اسامی در بازه‌ی زمانی یک ماهه تنها گوشه‌ای از فهرست بلندبالای زندانیانی با حکم اعدام است که نام و پرونده‌ی آنان در تیتر اخبار قرار گرفته است.

https://www.tgoop.com/no_to_execution_in_iran/8169

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی

BY کارزار جهانی نه به اعدام در ایران




Share with your friend now:
tgoop.com/no_to_execution_in_iran/8171

View MORE
Open in Telegram


Telegram News

Date: |

Users are more open to new information on workdays rather than weekends. Telegram message that reads: "Bear Market Screaming Therapy Group. You are only allowed to send screaming voice notes. Everything else = BAN. Text pics, videos, stickers, gif = BAN. Anything other than screaming = BAN. You think you are smart = BAN. During a meeting with the president of the Supreme Electoral Court (TSE) on June 6, Telegram's Vice President Ilya Perekopsky announced the initiatives. According to the executive, Brazil is the first country in the world where Telegram is introducing the features, which could be expanded to other countries facing threats to democracy through the dissemination of false content. Although some crypto traders have moved toward screaming as a coping mechanism, several mental health experts call this therapy a pseudoscience. The crypto community finds its way to engage in one or the other way and share its feelings with other fellow members. Concise
from us


Telegram کارزار جهانی نه به اعدام در ایران
FROM American