tgoop.com/noandishi_dini/2354
Last Update:
هویت ملی: باستان‌گرایی مرکزگرا، قوم‌گرایی واگرا، میهن‌دوستی کثرت‌گرا
#هویت_مطلوب_ما
یک قرن مرکزگرایی در ایران که پس از دوران مشروطه که ایران به صورت ایالتی و ولایتی اداره می‌شد، موجب تجميع ثروت و امکانات در مناطق فارس‌نشین و مرکزنشین ایران شده و موجب تقویت قوم‌گرایی واگرایانه از سوی اقوام دیگر شده است. ناسیونالیسم ملی آریایی، ناسیونالیسم قومی را تقویت کرده است. پیشتر گفته شد در مسأله هویت باید به جای ناسیونالیسم باستانی، ناسیونالیسم شیعی و ناسیونالیسم قومی به پاتریوتیسم کثرت‌گرا گذار نمود.
۱. نگاه راست‌گرای مرکزگرا (ناسیونالیسم ملی)
این رویکرد بر اساس فرهنگ قوم فارس و مذهب تشیع، هویت ملی را تعریف می‌کند و سایر اقوام و مذاهب را به عنوان اقلیت‌های قومی و مذهبی در نظر می‌گیرد.
• تمرکز بر فرهنگ فارس: این رویکرد غالباً به تاریخ و فرهنگ قوم فارس به عنوان هسته اصلی هویت ملی تأکید دارد و دیگر فرهنگ‌ها را در حاشیه قرار می‌دهد.
• ترویج ناسیونالیسم ملی: این نوع ناسیونالیسم می‌تواند به احساس برتری قومی منجر شود و ممکن است باعث تبعیض علیه اقوام غیر فارس گردد.
• تحدید هویت: با تعریف هویت ملی به صورت محدود، این نگاه می‌تواند تنوع فرهنگی را نادیده بگیرد و منجر به تضعیف همبستگی اجتماعی شود.
۲. نگاه چپ‌گرای واگرا (ناسیونالیسم قومی)
این رویکرد بر پایه ملیت‌های مختلف، زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون تأکید دارد و هویت ملی را به هویت قومی تقلیل می‌دهد.
• تأکید بر تنوع فرهنگی: این رویکرد به تنوع فرهنگی و زبانی کشور توجه می‌کند و بر حقوق اقوام مختلف تأکید دارد.
• تقلیل هویت ملی به هویت قومی: با تمرکز بر هویت‌های قومی، ممکن است هویت ملی به گونه‌ای تقلیل یابد که باعث تضعیف احساس تعلق به یک کشور واحد شود.
• احساس جدایی: این نوع ناسیونالیسم می‌تواند احساس جدایی و تضاد بین اقوام مختلف را تقویت کند و منجر به تنش‌های اجتماعی شود.
۳. نگاه میانه‌گرا (پاتریوتیسم کثرت‌گرا)
این رویکرد هویت ملی را در قالب "وحدت در عین کثرت" تعریف می‌کند و ایران را به عنوان کشوری چندقومی و چندمذهبی می‌بیند.
• توازن بین وحدت و تنوع: این رویکرد سعی دارد تا همزمان بر وحدت ملی و تنوع فرهنگی تأکید کند. زبان فارسی به عنوان زبان میانجی و مذهب تشیع به عنوان بخشی از هویت ایرانی، در کنار دیگر فرهنگ‌ها و مذاهب قرار می‌گیرد.
• تقویت همبستگی اجتماعی: با پذیرش تنوع، این نگاه می‌تواند به تقویت همبستگی اجتماعی و کاهش تنش‌ها بین اقوام مختلف کمک کند.
• هویت جامع: این رویکرد به دنبال ایجاد هویتی جامع است که همه اقوام و مذاهب را در بر بگیرد و فضایی برای تعامل فرهنگی فراهم کند.
https://www.instagram.com/p/DEHY8k0ROjk/?igsh=b3lxbHp1bTBpbGg3
BY نواندیشی دینی
Share with your friend now:
tgoop.com/noandishi_dini/2354