#туғилган_кун

* * *

Тахаюл тунида сени эсладим,
Кафтингда бахт қуши, елкангда кафтар.
Пойингда тиз чўкиб мўлтирар маъюс
Кийиклар.

Бошингда гулбаргак, қароғингда ой,
Севдим, дедим сени, манглайи ялпиз,
Қўй деди, этагинг тишлаб ётган той —
Она қиз бу,
Она қиз.

Қалдироқ бургутдай ерга ташланди,
Оёғимдан тортди, боғлади йўлга.
Йўл чопди,
Жуда кўп чопди.
Ташлади малаклар чўмилган кўлга.
Сев, сев, севв!

Тепамдан бақириб ўтди қалдироқ,
Устимдан қичқириб ўтди шамоллар.
Ёнимга келдилар
Гўзал, яланғоч —
Сев мени, дегунча
Соҳибжамоллар.

Кўзимга мил тортдим, сени эсладим,
Кафтингда бахт қуши, елкангда кафтар.
Осмон марказига ботаётирсан,
Осмон марказига ботар
Кийиклар.

Абдували Қутбиддин

@Nozima_Habibullayeva

Абдували Қутбиддин

Шеърни шоирнинг ўзи ўқиган.

#music_time ❤️

* * *

Ёмғирли кечада осмонни ҳидла-аб
ўлтирдим,
кипригим ўпди юлдузлар.
Шу ҳолда кимнингдир тушига кирдим
музтар...

Аммо,
учаётган ифорла қайтдим,
Бандаргоҳ мисоли ҳамал ҳориган.
Нозланиб ярим ой юзини артди
Ариқнинг бурмали кўйлакларига.

Елкасин қайириб йиғларди дарахт,
Таҳажжудда эди жамики борлиқ.
Ўйладим - нимани ўйлаш ҳақида,
Минг йилки вужудсиз елнинг оҳори.

Мен эсам...

...Дунёнинг ёдидан чиқдим мен эсам,
Сипқориб- сипқориб ёмғирни ичдим.
Худо пешонамдан силаётган дам
Муҳташам дунёда йўқ эди ҳечким...


@Nozima_Habibullayeva

Yor xatu xolin ko‘rishga tomchilar bo‘ldi hijob... ❤️

Mazza-eey...

P/S: Hofizdan sevimli satrlaringizni izohlarda yozib o‘ting 🫠

@Nozima_Habibullayeva

Talaffuzidagi biroz kamchilikni aytmasa, chiroyli kuylanibdi...

* * *

Qadu xatting bila ko‘zu yuzung, ey sarvi simin tan,
Biri sarvu biri rayhon, biri nargis, biri gulshan.
 
Hadisu la’lu raftoru jamolingdin erur har dam,
Tilim go‘yo, so‘zum rangin, ko‘ngul xurram, ko‘zum ravshan.
 
Meni madhushu miskin naylay, ul sho‘xi balo birla,
Men asru bedilu bexud, ul asru purdilu purfan.
 
Falak javru jafosidin, ul oy dardu balosidin,
Chekarmen nolau afg‘on, qilurmen giryau shevan.
 
Baloyi ishqu yolg‘uzluq, dag‘i hijronu g‘urbatda,
Otim – Majnun, kishim – mehnat, ishim – zori, yerim – gulxan.
 
O‘qung birla xayoling, dardingu mehringg‘a Boburdek,
Tanim – manzil, ko‘zum – maskan, ko‘kus – ma’vo, ko‘ngul – maxzan.

____

@Nozima_Habibullayeva

Тўлғонади саратон, алаҳсираб чиқади,
Пойгак истаб тупроқлар дарахтсираб чиқади,
Қанисан, намоён бўл, мен бахтсираб чиқаман,
Фараҳсираб чиқаман....
Кутиб қошим қорайди
Кунлар ниҳоясида.
Гулгун қўшиқлар айтдим
Aтиргул соясида,
Aтиргул соясида.

Тебранаман пойма-пой, қўйиб "Чўли Ироқ"ни,
Дунёнинг исми ёлғон, аслияти фироқми?
Нени излашга бердинг, қароқ–икки чироқни?
Бўғзимгача титроқни...
Шўнғимоғин сўрайман
Руҳимнинг доясидан.
Куртакланётган найман
Aтиргул соясида,
Aтиргул соясида.

Назарингдан бир қатим тушларимга тушганди,
О, ҳушим увишганди, жон қушим увишганди,
Тўққиз бора ой тўлиб хуршидига учганди –
Мен заминга кўчгандим...
Шундан бери гул ёнар
Япроқлар орасида.
Ҳар тонг руҳим уйғонар
Aтиргул соясида,
Aтиргул соясида...

@Nozima_Habibullayeva

Август кунларимга ташлайди савол,
"Ёзда ёзолмайман! "- гўзал баҳона.
Кўзимга жимирлаб урилар ҳаво,
Хотиралар каби қалқар ҳарорат.

Елпиғич қиламан шеър дафтаримни,
Онам тандир ичра ёпаётир нон.
Отамнинг пешона теридан аввал
қуйилган ғиштлари қурир беомон.

Қовжираган гулнинг жонида эсар,
довдир гармселлар кўринмас чўғдир.
Ойни чўмилтириб келайин десам
Шаҳарнинг бирорта дарёси йўқдир.

Вақт йиқар ўз шакл-у шамойилини,
Тоғларга қочаман қалбни сўроқлаб.
Ҳаволаниб кетган улкан дилимни
Бошида кўтариб турарди тоғлар.

Ўзимнинг кўнглимга қўлларим етмас,
Куз яқин.
Олислаб борар ҳавотир.
Жами шоирларга қалам тутиб, бас
Ёмғирга айланиб қайтиши бордир...

Куз яқин...

__________

@Nozima_Habibullayeva

Муин БСИСУ


ТАШРИФ ҚОҒОЗИ

Барча қамоқхоналарнинг
Барча шифтларида,
Барча томларида,
Деразаларида рақс тушдим мен,
Камоқхона товоғида ёвғон ичдим.
Ватаним,
Бошим кесилган
Ва қўлсиз ҳолда
Сени куйладим.
Барча чўққиларга чиқдим,
Барча тубсиз жарликларга
Тушдим мен.
Дунёдаги барча қамоқхоналар
Тамғасини у куйдириб босди
Менинг кўксимга.
Ёпиқ эшикларни тақиллатдим мен,
Фоҳиша бошпана бердию менга,
Лекин сотиб қўйди авлиё.
«Худо ёр бўлсин!»
Худо эса полиция маҳкамасида
Сўроқ берарди.
Папка очиқ эди…
« Фамилиянгиз?»
«Туғилган жойингиз?»
«Ёшингиз?»
«Адресингиз?»
«Касбингиз?»
Ҳолбуки, худо, унинг касби — худолик.
Унинг қўлларидан тутдилар-да,
Суратга олдилар уч хил ҳолатда,
Сиёҳдонга бармоғини тиқиб,
Бармоқ изин олиб қўйдилар.
«Худо ёр бўлсин!»
Худо шундан кейин —
Ўзи кечирсин-да ўзини —
Айғоқчидай, қадам-бақадам
Кетимдан юрди.
Худонииг кўксига —
Найза ёки пичоқ эмас —
Ёлғон уруғини тиқиб қўйдилар.
Ватаним, мен сенинг
Мастликдан
Гандираклаб,
Ҳар хил хилватхона,
Ишратхоналарда
Санқиб
Юрганингни кўрганимдан бери
Қарзга ботиб кетдим бўғзимга қадар.
Сени эркинликка олиб чиқай деб,
Барча тоифалардаги судхўрларга мен
Ўзимни,
Қўшиғимни,
Юрагимнинг яраларини
Ва бошимни гаровга қўйдим.
Лекин юз бермайди мўъжиза —
Аловиддин чироғининг
Ёғи қуриган.
Еримизда
Қанчадан бери
Ҳосил бермай қўйган зайтунлар.
Самсон ҳадя қилди менга сочини.
Бу-ку, жуда яхши-я,
Ва лекин
Далила
Ҳар оқшом
Менинг ухлашимни пойлаб туради.
Мен хилват кечада ўтириб,
Таом хилларини ўқийман:
Қайла шўрва,
Май,
Бифштекс,
Филе
Ва кабоб —
Бари сенинг этинг ва қонингдан,
Самандар қушим.
Қўнғироқ:
«Алло!»
Миллионлаб: «Алло!»
Лекин қаҳ-қаҳ урар жавобан симлар
Мен ҳатто сенинг сасингни,
Сенинг гўдак қийқириғингни,
Сенинг ўлим олдидаги инграшингни
Тинглаш ҳуқуқидан маҳрумман.
Мен саҳнадаман,
Ролим эса эсимда йўқ.
Маст-аласт суфлёр
Катагидан менга
Ўғрининг сўзларин айтади.
Ахир мен — шоирман-ку!
Циркда ўтирибман.
Резина тўп устида турган
Филдан куляпман.
Тишлари арраланган
Филдан куляпман.
Ичагим узилгунча
Қаҳ-қаҳ ураман.
Мен кимман?
Эсладим!
Мен, Ватаним,
Сенинг
Боши кесилган,
Тили юлинган
Шоирингман.
Менинг —
Ҳеч қачон қўлига қурол тутмаган
Дарвешнинг
Сен учун ўлишига
Ким ишонади?
Лекин мен
Биламан —
Жангга чиқаман-да,
Олишаман,
Ўламан.

__

@Nozima_Habibullayeva

НУРХОН МОНОЛОГИ

Профессионал театр соҳасига кириб келган биринчи ўзбек раққосаси Нурхон ўз акаси томонидан ваҳшиёна ўлдирилганда атиги 16 ёшда эди. Нурхон аёллар озодлиги ва феодализмга қаршилик тимсолига айланган. Унинг дафн маросимига минглаб одамлар келади ва аёллар унинг тобути олдида юзидаги пардаларини ечиб ташлайдилар.

1

Боғда булбул сайрайди,
Чаман ичра.
Йўлимни ким пойлайди,
Чаман ичра.
Юрагим жиғиллайди,
Қафасига сиғмайди,
Термулайин, осимон
Қайси рангда йиғлайди?
Паранжимни отаман,
Майса билан ётаман-
Нигоҳларим яйрайди,
Чаман ичра.

Чайқалади сабзалар,
Тебранаман шамолдай.
Рўмолимда ғамзалар,
Телбараман шамолдай.
Шамшод билан баҳс этиб,
Ифорига рақс этиб,
Мана бундай гуркирар
Чечакларим хаёлдай.

Жилваланар жилғалар
Бўйнига тушса зулфим.
Юзларимда сирғалар,
Ўйинга тушса зулфим.
Нафасим, бўғзим куяр,
Нечун ўз нафсин дея
Тангрининг ижодига
Соларлар зулм қулфин?

Боғда булбул сайрамас,
Чаман ичра.
Мен кун кўрдимми абас
Замон ичра?
Сазойи бўлди умрим,
Қафасга дўнди умрим,
Бир тўп оломон ичра,
Ёмон ичра…
Козёшларим устида
Виждонми сузиб юрар,
Уволим кезиб юрар,
Қотил Марғилон ичра…

2

Борлиқ саҳнасида турибман , мана –
Кўтарилган парда эркники эди.
Қон тўлган нигоҳлар қадамим санар,
То таним бор экан – “Тановор” дедим.
Бор дедим дунёда адолат, инсоф
Одамларга ўхшаб олайин нафас.
Аёл ҳайвонмики, кийгани бир қоп –
Қафас!
Қафас!
Қафас!

Қай момом димиқди?
Тўмарис?
Барчин?
Нодира сўйдими назм-у навони?
Айтинг-чи, шуурингиз этиб чилпарчин,
Ҳақ қандай яшатди Момо Ҳаввони?

Менми?
Истаганим озодлик, илм,
Муножотим рақсдир, мукофотим – рақс.
Сиздами Тарози?
Не гуноҳ қилдим?
Ўзингиздан Худо ясамангиз, бас!

Ахир томиримни сел қилди дутор,
Қўлларимда олиб чопдим фалакни.
Фақат… Марғилонда муштипарим бор,
Онамни ўйлайман – жони ҳалакни.

Мен хиром этаман унинг учун ҳам,
Орзулар куйида кенг қулоч билан.
Ўн олти ёшимда бунчалар алам?
Хирожин тўлайман “Дилхирож” билан.
Қай куни қатлимга онт ичмиш оғам,
Йўқладим Марғилон чорбоғларини.
О, замин айланди….
…дилга санчилган
айланай, падарим пичоқларидан…

Аммо, бу дунёда мангудир санъат –
Япроқлар,
байроқлар,
титроқлар,
чироқлар,
фироғ-у сўроқлар – раққосалардир.
Эслатавераман зулм аҳлига,
Қонимни тутганча гулкосаларда.

Қаранг-чи,
Паранжи ташлаб аёллар,
Дафн этмоқликка келганлар кимим?
Тобутимни чертинг, руҳим ўйнасин,
Сизни озод этди менинг Ўлимим!..

__

Май, 2024

@Nozima_Habibullayeva

* * *

Эшик нега тўртбурчак?

Тўртбурчак одамларга
кўрсатиш учун қибла.
Тўрт қутбга бир имлаб
шакллардан чиқолмас
Олам — рамкасиз сурат.
Масалан, ғиштлар жипс,
пулларнинг магнитига
тақвим чизиб яшаймиз
ёки
тўрт деворга ўраб қўйилган
тўртбурчак диплом,
ёрлиқлар...
Бари биздан яшик одам
ясашга уринар борлиқда.
Aлалоқибат,
ҳар кун кўчадан қайтаркан
тўртбурчак шкафга осар ўзини
кимсаларнинг пуч муносабатидан
пучмайган
ғариб либосларимиз.

Орзуларимиз шакли учбурчак,
Севгининг ҳам.
Фемиданинг кўзлари боғлиқ,
қўлидаги тарози ҳам
камида
бари(ни) бир халқумга элтувчи
пирамида.
Бурчаклар кўпайиб бораркан зотан,
номуносиб елкаларга қўнган
бешбурчак юлдузлар
даъфатан хаёлимга санчилиб
нишонин излар.

Менга эса ёқмас бурчаклар...

Бурчакларда
тиззасини қучиб йиғлаган
аёлларнинг овози тиқилиб қолган...
Бурчакларда
уруш даҳшатидан тараша бўлган болакайнинг қўрқинч сурати қалтирар...
Бурчакларда
оғзи боғлаб отилган
адолатнинг сачраган қонлари — ақиқ.
Бурчакларда
хочнинг михларидан томган
заҳарханда,
табаррук тақиқ.

Коинот бурчагин кўрсатинг менга!
Ёки уммоннинг.
Ҳеч йўқса, кўнгилнинг бурчаги бордир?
Биз эса ҳалиям
сазойи қиламиз бир-биримизни
қолипга тушмаган фикрлар учун,
риёга дўнмаган зикрлар учун.
Ҳассаси қўнгулик жой топилмайди
думалоқ заминда Хизрлар учун.

Асрми, эрами одамда ҳеч қачон
Шаклсизлик шаклланмаган...

Мен эса тўртбурчак хонамда
ёзишни хоҳлардим чунон
поёнсиз далалар, сўнгсиз осмонга,
гулларнинг кулгичи, ой нурларига,
тўлқинлар оғуши — олис уммонга,
қушлар қанотига,
ёмғир тотига,
тупроқ ҳидига...

@Nozima_Habibullayeva

Наботот уйғонди,
уйғонди ҳаёт,
Асрлар бошида қуёш — энага.
Тоғлар ўсаверди,
дарахтлар, ҳайҳот,
Тепага!
Тепага...

Қайдан бино бўлди бинолар — кўркам,
Яшил чироғини кўтарди кўклам,
Булбуллар созидан таралди ўктам
Наволар
тепага.

Мўридан бўйлади уй хўрсиниғи,
Уфққа иниб қолди йўлнинг синиғи,
Чопилган оғочнинг (жим) чинқириғи,
Қулади кўланка — шаҳид устига,
Овози етмади тепага.

Умид уламасдан дорул бақога
Қанот боғладилар нарх-у навога,
Чанглар бош кўтариб учди ҳавога,
Бошлар кириб кетди енг-у яқога,
ва қалқиб чиқмади
тепага...

Эҳтимол, уларнинг осмони бошқа,
Ҳамёни бошқадир, замони бошқа.
Етса бир сўз етгай товони бошга,
Барибир етмагай тепага.

Тушса бойнинг тили ларзонга тушди
Камбағалнинг жони арзонга тушди,
Итларнинг сўлаги ёвғонга тушди,
Адолат оҳуси ўпқонга тушди,
Оқ айиқ юртида қопқонга тушди...

Ишонгим келади ўтмишга гоҳи,
Олис каҳкашонни урган нигоҳим.
Дунёнинг ярмида гуркираб боғим,
Сўзимга қиличлар чархлаган чоғим
Эътиқодим эди ёлғиз паноҳим —
Яратгандан бўлак ҳеч зот йўқ эди
Тепада.

Даврони майдакаш, хор-у ҳас келди,
Курсиси баланд-у, таги паст келди,
Шўрига қуллуқлаб, қулпараст келди,
Томирларда оққан қон абас келди,
Ҳаромга чўзилган номард даст келди,
Тепага!

Эй, қуёш илкида яралган кўнгил,
Бу оғир замонда яшама енгил,
Журъатга енгил-у, ғафлатни енггил.
Руҳинг баланд бўлгур, ҳамиша интил
Тепага!


___

@Nozima_Habibullayeva

СИҒИНДИ

Ўша кун... ортиқчалик қилдим
жаннатга —
Лаш-лушсиз учдим-у,
Машриққа тушдим.
Қирқ йиллик фироқда жоним увишди —
Либосим япроқ эди.

Худо беҳудага бермас қирқта жон,
Кўнглимни кундага қўйиб чопдилар,
Чопқилар гуллади, чопқилар!
Сотдилар...
Қадримга дунё топдилар —
Дунёси қуроқ эди.

Бир кун остонадан ҳайдалди онам,
Вазифасин янглиш уққани —
Ўғил эмас мени туққани
учун.
Ваҳоланки уларга меҳрим
Ўғилдан кўпроқ эди.

Бошқа ҳаётимда очиқ қабрга
Қўғирчоғим билан кўмдилар,
Ўйладим: "Ҳалиям мен билан бирга
Беркинмачоқ ўйнаяпти улар...
Нега ҳалигача топишолмади?"
Қўрқардим, дилдираб совуқда таним.
Охирги нафасда чақирдим зўрға...
Сўнгра
ҳўнграб-ҳўнграб қоришдим гўрга...
Асосим тупроқ эди.

Яширин, — дедилар, — югур, қопга кир,
Беркитгил, — дедилар, — кўзларинг гўзал.
Қуёш олгани чун юзимдан бўса
Тошбўрон остида чайқалиб боқдим,
(гўё)
Илма-тешик мешдан май каби оқдим...
Кайф-у сафосига қон томиб турган
Кўйлагим — байроқ эди.

Ўз уйи бўлмаган ҳеч вақт аёлнинг —
Отаси,
боласи,
эрининг уйи...
Аъвомнинг умрида энг олий ўйи —
Аёлдан қутилишдай
жирканч озодлик!
Бу эрк — чин қамоқ эди.

Одамзот ғажир ўз қовурғасини,
Ишлашга қўймайди,
Тишлашга қўймас,
Миннатга йўяр-у,
Суннатга йўймас,
Мен туққан оломон ҳуркди ўзимдан,
Нақадар қўрқоқ эди.

Томоғимдан ўтган ҳар томчи сувда,
Рақамлар акс этар ҳисобин жамлаб,
Сўнг қоришиб кетар оби дийдам-ла
Шунчаки,
Малолим келмасин ҳеч кимга дедим,
Уволим келмасин ҳеч кимга дедим,
Истагим топ-тоза авлод ўстириш,
Умидим буроқ эди.
Бироқ энди...

Жаннат оёғимнинг остидалиги
Бошидан сўроқ эди.

___

@Nozima_Habibullayeva

ТАШРИФ

Сен келдинг, Шаҳринозим,
бунча келдинг хуш?
Дунё туғилдими ёки қайтадан?
Бағримга тўлқинлар жойлаган оққуш,
Сендай соф қўшиқни қандай айтаман?

Сен келдинг, Шаҳринозим —
Боғлар бир ишора кутгандек нурдан,
Юзингни кўрди-ю, илкис қамашди,
Арилар ўлмайди, энди ҳузурда,
Гуллар ифорингга бунча ярашди.

Нигоҳларинг ичра яшар ҳақиқат
Бармоқларинг узра ором олар бахт!
Пилдираб, пирпираб,
нима ҳақида
мусичалар билан қиласан суҳбат?

Қиқирлаб тўкилар кулгингдек тоза,
Қадамларинг каби пойма-пой ёмғир.
Етмиш минг бўлмасми бунда мўжиза,
Етти сониянгча баҳоси йўқдир.

Макондан ўзамиз ўй — қайиқчада,
Оқшом қўл силкитиб уфқдан нарига.
Шимолий қутбда оқ айиқчалар
Шундай талпинарми оналарига?

Сирғанчиқ қиламиз камалакларни,
Эртаклар кўшкида этганча байрам.
Беланчаги борми капалакларнинг,
Ҳалинчак учарми пингвингчалар ҳам?

Ана, тоғорага тушган кўпикдай,
Музтоғлар сузади вазминдан-вазмин.
Сўрғичинг шаклига кирар булутлар,
Сен чизиб бўлгунча уйқунинг расмин.

Кўзинг-ла кўзимиз очилгани рост,
Сен мўжаз умримиз ичра зарварақ.
Чумолилар куйлар бунча хушовоз?
Гўзал парвоз қилар экан қарғалар.

Илгари билмасдим япроқ тотини,
Бедорлик лаззатин этмагандим ҳис.
Ўзинг ёзиб бердинг эркнинг отини,
Ўзинг туғёнимни яшнатган илдиз.

Ширин кулишларинг,
Суюнишларинг
Бахтимиз қасрига дарвоза бўлмиш.
Кибор туришларинг,
Қош уйишларинг
Тўмарис момомдан андоза бўлмиш!

Сен улғай, қанот ёз, жоним тасаддуқ,
Тинглама пок ранглар йиғлаётганин.
Ҳали музтар жаҳон билганича йўқ,
Пинжимда эзгулик ухлаётганин.

Сен келдинг Шаҳринозим!

https://www.tgoop.com/Nozima_Habibullayeva

* * *

Мени тушунмаслар,
Оловга чўкиб,
сувда ёнмаганлар тушунмас мени.
Бир япроқ узилса,
изтироб чекиб,
Куздан тонмаганлар тушунмас мени.
Не билсин,
денгизни қилганча орзу,
Жилғалар бўйида йиғламоқ — роҳат.
Кўзларинг ёмғирга тутса тарози,
Томирингга қайтса алвон ҳарорат.
Бунда мезон билан рақс тушиш мумкин,
Жонланар тошларнинг қадим луғати.
Мени англамаслар кулиши мумкин —
Кулгулари кулранг кунлар туғади.

Мен эса тушунмам, волаларига,
Емишлар ҳақида гапирса жўшиб.
Уялмай ўргатар болаларига
Юртин талаганлар тилида қўшиқ.
Мақтаниб фарангий атирлар билан
Райҳонлар бўйидан ўтар бенасиб.
Нонин бўлишмас-у, фақирлар билан,
Кўз-кўзлаб ўтади бўлиқ сийнасин.
Руҳи шафақларга этмаган парвоз,
Не билсин,
ақчадан қанот бичганлар.
Қўлларида тасбеҳ,
нафслари ғаввос,
Бисмилло деб шомда шароб ичганлар.
Англашга уннайман,
шимараман енг,
Аммо саволларнинг пироварди йўқ.
Наҳот, Кўҳна Турон авлодларининг
Энди қўшхотиндан бўлак дарди йўқ.

Якдил бўлса дейман жами одамзот,
Бесамар кетмаса тариқдай кунлар.
Нигоҳлар покиза,
руҳ бўлсин озод,
Майдонга тушмасин буқаламунлар.

__

@Nozima_Habibullayeva

БУРҒУ

Ватан шаъни учун курашсанг, тўрам,
Кафтимни қўяман босар изингга.
Сидирға дўппилар тиккандан кўра,
Камон тутқазаман эрка қизингга.
Ўзим тозалайман совутларингни,
Ўзим суғораман тулпорингни ҳам.
Кипригимда тараб мовутларингни,
Тишимда эшаман зуннорингни ҳам.
Сандиққа йиққанча хаёлларимни,
Найза ўстираман гулдонларимда.
Пайтава қиламан рўмолларимни,
Чилла бағишлайман чилтонларингга.

Ватан шаъни учун курашсанг, тўрам,
Ханжаринг дамида ўйнасин барор.
Элнинг кўкайига битилган журъат,
Темир билагингда қайнаган қарор.
Офтоб яғринингда эритсин тилла,
Лочинлар панжаси елкангга пайванд.
Туғингда кўкбўри тинмай увиллаб,
Ойни ноғорангга тўлдириб қайтар.

Ватан шаъни учун курашсанг, тўрам,
Бошида осмони дубулға лашкар,
Ортингдан шиддати елар йилдирим,
Елкалар бирлашган,
орлар бирлашган.
Аларнинг ортидан ёрлар бирлашган.
Чавақла, зулмнинг югурдагини!
Бўйнига тақиб қўй чўзган қамчисин.
Токи ўтолмасин кекирдагидан
Жайҳун-у Сайҳуннинг бирор томчиси.

Лаънати милтиқнинг тупукларини,
Қон ювган кечанинг садоларимиз.
Гул униб руҳининг куюкларидан
Қабрида тинч ётсин боболаримиз.
Ватан шаъни учун курашгил, тўрам!...

__

https://www.tgoop.com/Nozima_Habibullayeva

Aslida Dee va Me ning suhbatlari qanday kechadi? Bu galgi “Aslida” da shunga javob olsangiz kerak.

Hech qanday tayyorgarliksiz olingan 1-poskastimiz bu. Hayotda qanday gaplashsak, tab-tabiiy, shundayligicha kameraga muhrladik, montaj ham qilmadik.

“Bo’lsak, oxirigacha fosh bo’laylik”:)

Ko’p sharhlamayman. Endi izoh sizdan…

https://youtu.be/iiAMstp0v_c?si=y5atzWkHPNZqUG6b

@mehrnoz_abbos

Samimiy va beg‘ubor suhbat bo‘lgan judayam. Ayollar falsafasi-"sir"larining kalitini topishingiz ham mumkin, mabodo 😊

Manda ham shunday "Do‘st" borligi uchun bunday suhbatlarning totini juda qadrlayman.
Aslida, umrimiz falsafasi suhbatlarda yaraladi. Jumladan, She'r ham! 💚

@Nozima_Habibullayeva

💫

Kelguningcha borligini bilmasdi yo‘l,
Sallolanib xirom etdi ― keldi rashkim.
Zohir nima,
botin nima ― unutdimu...
Ko‘zlaringda aksim bilan joy talashdim.

✍ Nozima Habibullayeva
🎤 Gulzoda Oʻrinboyeva