کانال خبری پان‌ايرانيست

‍ ❇️ به مناسبت ⁠⁣۲۴ دی‌ماه سالروز قتل احمد تفضلی در جریان قتل‌های زنجیره‌ای

▪️استاد دانشگاه تهران بود. مدیر گروه زبان‌های ایرانی بود. گویندۀ چند درس در هفته بود. زمانی که بنیاد شاهنامه دایر بود، به دعوت مجتبی مینوی یکی از همکاران مشاور او بود. سرپرست دانشجویان خارجی دانشکدۀ ادبیات بود. معاون علمی فرهنگستان زبان و عضو کوشا و شناسا و دلبسته و بنام آنجا بود. نویسندۀ پیوسته و همکار دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی بود. مشاور علمی دائرة‌المعارف ایرانیکا بود. عضو کمیتۀ علمی مجمع کتیبه‌های ایران بود. عضو مجلس ناظران انتشارات بسیار علمی آکتاایرانیکا بود.

از تفضلی در زبان فارسی مقالات و چند کتاب (تألیف و ترجمه) بر جای مانده و مقداری از آنها همراه است با نام ژاله آموزگار، دوست و همکار مبرّز پهلوی‌دان او، یعنی به اشتراک کار دقیق علمی عرضه کرده‌اند و خوب می‌دانیم که این‌گونه هم‌سخنی و هم‌پروازی در ایران دشواری‌های بسیار دارد.
تفضلی کوتاه‌نویس بود. گزافه‌نویس نبود‌. هماره دربارۀ آنچه عمیقاً می‌دانست قلم‌گردانی می‌کرد. نیک می‌دانست چه می‌خواهد بگوید و در آن باره چه اندازه باید گفت و نوشت. از پراکنده‌پردازی و بیهوده‌نویسی پرهیز داشت‌. نمونۀ برجسته از نوشته‌های تازۀ او مقاله‌ای است که در مجلۀ فرهنگستان چاپ شده است.
تفضلی دوستی خوب‌کردار، خوش‌سخن، دلپذیر و گرمرو، مهربان و دلسوز بود‌. مرگش دردی بر جان بود.

🔹[نادره‌کاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی (۱۳۰۴-۱۳۸۹)، ایرج افشار، زیر نظر بهرام، کوشیار و آرش افشار، به کوشش محمود نیکویه، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۰، ج ۲، ص ۱۲۰۳-۱۲۰۵]

#احمد_تفضلی

@paniranist

Telegram

attach 📎

www.tgoop.com/paniranist/22502

1.1K viewsJan 13 at 19:31

‍ ❇️ به مناسبت ⁠⁣۲۴ دی‌ماه سالروز قتل احمد تفضلی در جریان قتل‌های زنجیره‌ای

▪️استاد دانشگاه تهران بود. مدیر گروه زبان‌های ایرانی بود. گویندۀ چند درس در هفته بود. زمانی که بنیاد شاهنامه دایر بود، به دعوت مجتبی مینوی یکی از همکاران مشاور او بود. سرپرست دانشجویان خارجی دانشکدۀ ادبیات بود. معاون علمی فرهنگستان زبان و عضو کوشا و شناسا و دلبسته و بنام آنجا بود. نویسندۀ پیوسته و همکار دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی بود. مشاور علمی دائرة‌المعارف ایرانیکا بود. عضو کمیتۀ علمی مجمع کتیبه‌های ایران بود. عضو مجلس ناظران انتشارات بسیار علمی آکتاایرانیکا بود.

از تفضلی در زبان فارسی مقالات و چند کتاب (تألیف و ترجمه) بر جای مانده و مقداری از آنها همراه است با نام ژاله آموزگار، دوست و همکار مبرّز پهلوی‌دان او، یعنی به اشتراک کار دقیق علمی عرضه کرده‌اند و خوب می‌دانیم که این‌گونه هم‌سخنی و هم‌پروازی در ایران دشواری‌های بسیار دارد.
تفضلی کوتاه‌نویس بود. گزافه‌نویس نبود‌. هماره دربارۀ آنچه عمیقاً می‌دانست قلم‌گردانی می‌کرد. نیک می‌دانست چه می‌خواهد بگوید و در آن باره چه اندازه باید گفت و نوشت. از پراکنده‌پردازی و بیهوده‌نویسی پرهیز داشت‌. نمونۀ برجسته از نوشته‌های تازۀ او مقاله‌ای است که در مجلۀ فرهنگستان چاپ شده است.
تفضلی دوستی خوب‌کردار، خوش‌سخن، دلپذیر و گرمرو، مهربان و دلسوز بود‌. مرگش دردی بر جان بود.

🔹[نادره‌کاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی (۱۳۰۴-۱۳۸۹)، ایرج افشار، زیر نظر بهرام، کوشیار و آرش افشار، به کوشش محمود نیکویه، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۰، ج ۲، ص ۱۲۰۳-۱۲۰۵]

#احمد_تفضلی

@paniranist

BY کانال خبری پان‌ايرانيست