tgoop.com/paniranist/22540
Last Update:
❇️ جشن سپندارمذگان
🔻ایرانیان این جشن را روز پنجم ماه اسفند (۵ اسفند در گاهشمار زرتشتی برابر با ۲۹ بهمن در گاهشمار خورشیدی است)، که «سْپَندارمَذ» نامیده می‌شد، به مناسبت همنام بودن روز با ماه، برگزار می‌کردند.
🔻این روز متعلق به فرشته‌ی مقدس «آرَمَئی‌تی» است که آن را «سْپَندارمَذ» می‌گویند و در عالم معنوی، مظهر عشق و محبت، تواضع و بردباری، جانبازی و فداکاری و در جهان مادی، حامی زنان نیک و پارسا است.
🔻ابوریحان بیرونی در کتاب التفهیم از این روز با عنوان «مردگیران» یا «مزدگیران» یاد کرده که در آن روز، زنان از مردان هدیه دریافت می‌داشته‌اند و در واقع این جشن به زنان اختصاص داشته است.
🔻از این رو، آن را «روز زن در ایران باستان» نامیده‌اند. حکیم طوس در این‌باره، در شاهنامه چنین آورده است:
سپــندارمـذ پـاسبان تـو بـاد
ز خرداد روشن روان تو بـاد
🔻بنا بر باور و اصول مذهبی زرتشتیان، «سْپَندارمَذ» در عالم معنوی مظهر مهر و محبت، و در جهان خاکی فرشته‌ای است نگهبان زمین.
🔻به همین منظور ایرانیان در ماه اسفند اقدام به امور اجتماعی و عمرانی همگانی می‌نمودند و به حفر قنوات و خشکاندن مرداب‌ها و باتلاق‌ها و آباد کردن زمین‌های بایر به وسیله‌ی سدبندی رودخانه‌ها و کشت و زرع و نشاندن درخت می‌پرداخته‌اند و اجرای این امور را جزو فرایض دینی خود به حساب آورده و ایمان داشتند که اگر کسی چنین کارهای نیکو کند، پس از مرگش در بهشت جاویدان خداوند منزل خواهد گرفت.
منبع: ما ایرانی هستیم، سیروس کریمی بختیاری، ص ۱۲۳
🔹🔹برگرفته از برگه دیار ایران
@paniranist
BY کانال خبری پان‌ايرانيست
Share with your friend now:
tgoop.com/paniranist/22540