کوانتوم مکانیک‌

🟣 اینشتین و خدا
قسمت نخست

🔺یادداشتی که این فیزیکدان در سال 1954 نوشت، تفکر او را در مورد دین و علم آشکار می کند‌‌.


آلبرت انیشتین اغلب در رابطه با طراحی جهان، بیشتر از آنچه برای یک دانشمند انتظار می رود، از خدا یاد می کرد.
به عنوان مثال نظر او را در مورد نظریه موفق دنیای زیراتمی - مکانیک کوانتومی در نظر بگیرید. او در نامه ای به فیزیکدانی به نام مکس بورن در 4 دسامبر 1926 نوشت: «مکانیک کوانتومی قطعاً تأثیرگذار است. اما یک صدای درونی به من می گوید که واقعی نیست . این تئوری بازدهی بالایی دارد ، اما به سختی ما را به (پاسخ) اسرار قدیمی نزدیک می کند. در هر صورت من متقاعد شده‌ام که او (خدا) تاس بازی نمی‌کند.» حتی با انباشته شدن حجم زیادی از شواهد تجربی برای اعتبار مکانیک کوانتومی، انیشتین این دیدگاه را تا پایان عمرش تکرار کرد.
یا، اظهارات او در سال 1921 را در نظر بگیرید که «خداوند خداوند ظریف است، اما بدخواه نیست» (به این معناست که رمزگشایی از طبیعت ممکن است دشوار باشد، اما متمایل به فریبنده نیست). انیشتین حتی به این می اندیشید که آیا هیچ انتخابی در طرح کلی کیهانی وجود دارد: «آنچه واقعاً برای من جالب است این است که آیا خدا می‌توانست جهان را به گونه‌ای متفاوت خلق کند؟ به عبارت دیگر، آیا شرط سادگی منطقی، حاشیه‌ای از آزادی را می‌پذیرد؟»‌‌

اما واقعاً منظور انیشتین هنگام اشاره ، به "خدا" چه بود؟ و به طور کلی نگرش او نسبت به تئولوژی چگونه بود؟ اخیرا خانه حراج کریستیز اعلام کرد که یکی از نامه های انیشتین را به فروش می رساند. این واقعیت که انیشتین در این نامه خاص نظرات خود را در چند مورد از این سؤالات جذاب بیان می کند به قرار دادن موضوع "خدای اینشتین" در مرکز توجه کمک کرده است. و با بررسی این نوشته‌ها، می‌توانیم چیزهای زیادی در مورد تفکر آن مرد بزرگ بیاموزیم - نه فقط در مورد دین، بلکه علم!
انیشتین این نامه را حدود یک سال قبل از مرگش در سال 1955 نوشت و خطاب به فیلسوف یهودی آلمانی، اریک گوتکیند، در پاسخ به کتاب گوتکیند «زندگی را انتخاب کن: دعوت کتاب مقدس به شورش»، یک مانیفست مذهبی، خوش بینانه و انسان گرایانه بر اساس آموزه های کتاب مقدس است که انتظار می رود این نامه در زمان عرضه در 4 دسامبر به قیمت بیش از 1 میلیون دلار فروخته شود.‌‌

اینشتین : «کلمه «خدا» برای من چیزی جز بیان و محصول ضعف‌های انسانی نیست. کتاب مقدس مجموعه‌ای از افسانه‌های مقدس اما نسبتاً ابتدایی است.»

چگونه می‌توانیم این اظهارات نسبتاً تند را با نقل قول‌هایی که در بالا درباره خدا وجود دارد، تطبیق دهیم؟ نکته مهمی که باید تشخیص داد این است که انیشتین در اینجا به خدا به عنوان یک طراح کیهانی اشاره نمی کند. در عوض، او ناباوری مادام‌العمر خود را به خدای فردی بیان می‌کند - خدایی که زندگی افراد را کنترل می‌کند. در سال 1929 خاخام هربرت گلدشتاین برای او تلگرافی فرستاد و از او پرسید: آیا به خدا اعتقاد داری؟ در پاسخ، انیشتین تمایز واضح‌تری بین هیبتی که انسان هنگام مواجهه با وسعت، پیچیدگی و هماهنگی طبیعت احساس می‌کند و اعتقاد به خدایی که رفتار اخلاقی را نظارت می‌کند و شریر را مجازات می‌کند، قائل شد. او فیلسوف یهودی هلندی باروخ اسپینوزا را تحسین کرد و نوشت: «من به خدای اسپینوزا ایمان دارم که خود را در هارمونی قانونمند جهان نشان می دهد، نه به خدایی که به سرنوشت و اعمال بشر توجه دارد.»‌‌

🆔 @phys_Q

www.tgoop.com/phys_Q/6438

1.7K viewsedited  May 11, 2022 at 13:11

🟣 اینشتین و خدا
قسمت نخست

🔺یادداشتی که این فیزیکدان در سال 1954 نوشت، تفکر او را در مورد دین و علم آشکار می کند‌‌.


آلبرت انیشتین اغلب در رابطه با طراحی جهان، بیشتر از آنچه برای یک دانشمند انتظار می رود، از خدا یاد می کرد.
به عنوان مثال نظر او را در مورد نظریه موفق دنیای زیراتمی - مکانیک کوانتومی در نظر بگیرید. او در نامه ای به فیزیکدانی به نام مکس بورن در 4 دسامبر 1926 نوشت: «مکانیک کوانتومی قطعاً تأثیرگذار است. اما یک صدای درونی به من می گوید که واقعی نیست . این تئوری بازدهی بالایی دارد ، اما به سختی ما را به (پاسخ) اسرار قدیمی نزدیک می کند. در هر صورت من متقاعد شده‌ام که او (خدا) تاس بازی نمی‌کند.» حتی با انباشته شدن حجم زیادی از شواهد تجربی برای اعتبار مکانیک کوانتومی، انیشتین این دیدگاه را تا پایان عمرش تکرار کرد.
یا، اظهارات او در سال 1921 را در نظر بگیرید که «خداوند خداوند ظریف است، اما بدخواه نیست» (به این معناست که رمزگشایی از طبیعت ممکن است دشوار باشد، اما متمایل به فریبنده نیست). انیشتین حتی به این می اندیشید که آیا هیچ انتخابی در طرح کلی کیهانی وجود دارد: «آنچه واقعاً برای من جالب است این است که آیا خدا می‌توانست جهان را به گونه‌ای متفاوت خلق کند؟ به عبارت دیگر، آیا شرط سادگی منطقی، حاشیه‌ای از آزادی را می‌پذیرد؟»‌‌

اما واقعاً منظور انیشتین هنگام اشاره ، به "خدا" چه بود؟ و به طور کلی نگرش او نسبت به تئولوژی چگونه بود؟ اخیرا خانه حراج کریستیز اعلام کرد که یکی از نامه های انیشتین را به فروش می رساند. این واقعیت که انیشتین در این نامه خاص نظرات خود را در چند مورد از این سؤالات جذاب بیان می کند به قرار دادن موضوع "خدای اینشتین" در مرکز توجه کمک کرده است. و با بررسی این نوشته‌ها، می‌توانیم چیزهای زیادی در مورد تفکر آن مرد بزرگ بیاموزیم - نه فقط در مورد دین، بلکه علم!
انیشتین این نامه را حدود یک سال قبل از مرگش در سال 1955 نوشت و خطاب به فیلسوف یهودی آلمانی، اریک گوتکیند، در پاسخ به کتاب گوتکیند «زندگی را انتخاب کن: دعوت کتاب مقدس به شورش»، یک مانیفست مذهبی، خوش بینانه و انسان گرایانه بر اساس آموزه های کتاب مقدس است که انتظار می رود این نامه در زمان عرضه در 4 دسامبر به قیمت بیش از 1 میلیون دلار فروخته شود.‌‌

اینشتین : «کلمه «خدا» برای من چیزی جز بیان و محصول ضعف‌های انسانی نیست. کتاب مقدس مجموعه‌ای از افسانه‌های مقدس اما نسبتاً ابتدایی است.»

چگونه می‌توانیم این اظهارات نسبتاً تند را با نقل قول‌هایی که در بالا درباره خدا وجود دارد، تطبیق دهیم؟ نکته مهمی که باید تشخیص داد این است که انیشتین در اینجا به خدا به عنوان یک طراح کیهانی اشاره نمی کند. در عوض، او ناباوری مادام‌العمر خود را به خدای فردی بیان می‌کند - خدایی که زندگی افراد را کنترل می‌کند. در سال 1929 خاخام هربرت گلدشتاین برای او تلگرافی فرستاد و از او پرسید: آیا به خدا اعتقاد داری؟ در پاسخ، انیشتین تمایز واضح‌تری بین هیبتی که انسان هنگام مواجهه با وسعت، پیچیدگی و هماهنگی طبیعت احساس می‌کند و اعتقاد به خدایی که رفتار اخلاقی را نظارت می‌کند و شریر را مجازات می‌کند، قائل شد. او فیلسوف یهودی هلندی باروخ اسپینوزا را تحسین کرد و نوشت: «من به خدای اسپینوزا ایمان دارم که خود را در هارمونی قانونمند جهان نشان می دهد، نه به خدایی که به سرنوشت و اعمال بشر توجه دارد.»‌‌

🆔 @phys_Q

BY کوانتوم مکانیک‌