کوانتوم مکانیک‌

💢هولوگرافیک یونیورس
قسمت دوم


می‌توانید به این شکل فکر کنید: تمام اطلاعاتی که می‌گوید چگونه ذرات به هم فشار push می‌آورند و هم را می‌کشند pull ، روی چیزی شبیه به یک سطح صاف تر از فضای سه‌بعدی که فکر می‌کنیم در آن زندگی می‌کنیم، رمزگذاری می‌شوند.

مقایسه کنید با: وقتی به هولوگرام نگاه می‌کنید حس عمق یا ژرفنای در تصویر سه بعدی که امرجنتال است و بعد سوم به هولوگرام دو بعدی می دهد ، جز این هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند.

دلیل خوبی برای فکر کردن به اینگونه فیزیک وجود دارد. نسخه‌های کوانتومی گرانش که در فضازمان 4 بعدی تعبیه شده‌اند، به سرعت بسیار ، پیچیده و اجرا ناپذیر می شوند.

اگر فضازمان ما به اندازه کافی به پشت منحنی می‌شد تا نوعی استوانه (سیلندر) ایجاد کند در نتیجه الزاما دارای یک مرز «تخت» خواهد شد.


از عوارض دیگر این تئوری ، وجود تئوری‌های گرانش کوانتومی و تئوری‌های متناظری در این مرز است ، نظریه‌هایی که کار کردن با آنها بسیار ساده‌تر است و پارتیکل های مدل استاندارد را بخوبی توصیف می کنند.

این تئوری جدید به طور موثر مدل‌های مختلف حاکم بر ذرات و امواج آنها و نحوه تبدیل آنها در میدان‌های درون یک محیط هولوگرافیک را با هم ترکیب می‌کند تا بر روی معادل ریاضی گرانش که به عنوان نتیجه طبیعی این برهم‌کنش‌ها کار می‌کند، فرود آید.

"چالش این است که توضیح دهیم چگونه گرانش به عنوان یک پدیده "امرجنتال" ، ظهور می یابد. همانطور که پدیده های هر روزه - مانند جریان یک مایع - از حرکات بی نظم قطرات منفرد پدیدار می شوند، توضیح خواهیم داد که چگونه گرانش از یک سیستم مکانیکی کوانتومی از یک سطح میکروسکوپیک ظهور (امرجنت) می یابد.

🔺 رابرت برمن، ریاضیدان، همچنین دانشگاه چالمرز، می‌گوید:

به عنوان یک امتیاز، این کار جدید همچنین می‌تواند راه حلی را برای توضیح در مورد سایر پدیده‌های بزرگ مقیاس مانند :

انبساط سراسر یونیورس که در حال حاضر از آن به عنوان انرژی تاریک یاد می‌کنیم، نشان دهد.

نظریه پردازان هر چقدر هم که در ریاضیات ظریف و دقیق باشند، این امتیاز لوکس و زیبا را دارند که کار خود را با احتیاط با فرضیات پر کنند تا الگوهای جدید جذابی پیدا کنند. برای مثال، این که آیا جهان ما به اندازه کافی به سمت پشت منحنی می‌شود که مرز لازم برای اصل هولوگرافیک را داشته باشد، به خودی خود یک سؤال باز است، و چند کیهان‌ شناس به آن متقاعد شده‌اند.

با این حال، وقتی سعی می‌کنید مشکلی را حل کنید که حتی اینشتین هم نتوانست آن را حل کند، شروع کردن با چیزهای غیرقابل تصور راه بدی برای شروع نیست.‌‌

پایان

💢@higgs_field

www.tgoop.com/phys_Q/7004

877 viewsedited  Jul 31, 2022 at 17:18

💢هولوگرافیک یونیورس
قسمت دوم


می‌توانید به این شکل فکر کنید: تمام اطلاعاتی که می‌گوید چگونه ذرات به هم فشار push می‌آورند و هم را می‌کشند pull ، روی چیزی شبیه به یک سطح صاف تر از فضای سه‌بعدی که فکر می‌کنیم در آن زندگی می‌کنیم، رمزگذاری می‌شوند.

مقایسه کنید با: وقتی به هولوگرام نگاه می‌کنید حس عمق یا ژرفنای در تصویر سه بعدی که امرجنتال است و بعد سوم به هولوگرام دو بعدی می دهد ، جز این هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند.

دلیل خوبی برای فکر کردن به اینگونه فیزیک وجود دارد. نسخه‌های کوانتومی گرانش که در فضازمان 4 بعدی تعبیه شده‌اند، به سرعت بسیار ، پیچیده و اجرا ناپذیر می شوند.

اگر فضازمان ما به اندازه کافی به پشت منحنی می‌شد تا نوعی استوانه (سیلندر) ایجاد کند در نتیجه الزاما دارای یک مرز «تخت» خواهد شد.


از عوارض دیگر این تئوری ، وجود تئوری‌های گرانش کوانتومی و تئوری‌های متناظری در این مرز است ، نظریه‌هایی که کار کردن با آنها بسیار ساده‌تر است و پارتیکل های مدل استاندارد را بخوبی توصیف می کنند.

این تئوری جدید به طور موثر مدل‌های مختلف حاکم بر ذرات و امواج آنها و نحوه تبدیل آنها در میدان‌های درون یک محیط هولوگرافیک را با هم ترکیب می‌کند تا بر روی معادل ریاضی گرانش که به عنوان نتیجه طبیعی این برهم‌کنش‌ها کار می‌کند، فرود آید.

"چالش این است که توضیح دهیم چگونه گرانش به عنوان یک پدیده "امرجنتال" ، ظهور می یابد. همانطور که پدیده های هر روزه - مانند جریان یک مایع - از حرکات بی نظم قطرات منفرد پدیدار می شوند، توضیح خواهیم داد که چگونه گرانش از یک سیستم مکانیکی کوانتومی از یک سطح میکروسکوپیک ظهور (امرجنت) می یابد.

🔺 رابرت برمن، ریاضیدان، همچنین دانشگاه چالمرز، می‌گوید:

به عنوان یک امتیاز، این کار جدید همچنین می‌تواند راه حلی را برای توضیح در مورد سایر پدیده‌های بزرگ مقیاس مانند :

انبساط سراسر یونیورس که در حال حاضر از آن به عنوان انرژی تاریک یاد می‌کنیم، نشان دهد.

نظریه پردازان هر چقدر هم که در ریاضیات ظریف و دقیق باشند، این امتیاز لوکس و زیبا را دارند که کار خود را با احتیاط با فرضیات پر کنند تا الگوهای جدید جذابی پیدا کنند. برای مثال، این که آیا جهان ما به اندازه کافی به سمت پشت منحنی می‌شود که مرز لازم برای اصل هولوگرافیک را داشته باشد، به خودی خود یک سؤال باز است، و چند کیهان‌ شناس به آن متقاعد شده‌اند.

با این حال، وقتی سعی می‌کنید مشکلی را حل کنید که حتی اینشتین هم نتوانست آن را حل کند، شروع کردن با چیزهای غیرقابل تصور راه بدی برای شروع نیست.‌‌

پایان

💢@higgs_field

BY کوانتوم مکانیک‌