دوستان به موارد زیادی اشاره کردند اما گفتم یکبار هم خودم همه‌ی آن چیزی که توی کد ریویو انجام میدم رو بگم :

۱- وقتی کلاس یا تابع تعریف می‌کنید که خودش یا اجزا تشکیل دهنده‌اش مشخص نیست حتما باید داکیومنت یا کامنت داشته باشه
v0, v1, v2 , ...
بدترین اسامی هست که میشه انتخاب کرد؛ چون برنامه نویس داره فرض می‌کنه که همه‌ی افرادی که کد رو میخونند بیزینس رو بخوبی می‌شناسند.

۲- استفاده از typing optional در اینجا درست نیست مخصوصا که برای همه‌ی موارد تکرار شده و به همه‌ی موارد دیفالت None داده شده؛ حتی اگر همین کد رو بخوایم نگه داریم این راهکارها بهتر خواهد بود :

v0: str | None

v0: typing.Union[str, None]

۳- از dataclass هیچ استفاده‌ای نشده (frozen, ordering, slot , ....) حتی از ویژگی‌های حالت ساده‌ترش هم استفاده نشده؛ مثل پیاده سازی __methods__ که یعنی __repr__ و __str__ نیازی نبود نوشته بشه.

۴- حالا که نوشته شده
__repr__
در انتهای خروجی به str(self) رو داره و این یعنی برنامه نویس سواد نوشتن __repr__ درست رو نداشته و چون توی حلقه بی‌نهایت میوفته مجبور شده که __str__ رو هم پیاده‌سازی کنه

۵- داخل __repr__ همه چیز پر از ایراد هست (تمام موارد رو قبلا بررسی کردیم تو کانال) :
عدم استفاده از qualname , هاردکد کردن اسم کلاس
عدم استفاده از r! جهت نمایش درست تایپ‌های داخلی
فرمت اشتباه؛ خروجی __repr__ رو برای ساخت مجدد آبجکت از کلاس نمی‌شه استفاده کرد.

۶- خورد __str__ کلا سوال هست؛ نوشتاری که تمیز نیست؛ هدفش مشخص نیست و ....

من حتی به این حالت هم فکر کردم که چون تعداد متغییرها زیاد بوده برنامه‌نویس خواسته از یک جایی به بعد ... نشون بده مثل کاری که numpy , .... می‌کنند؛ که اگر هدف هم این بوده پیاده سازی اشتباهی انجام داده و با یک جستجوی ساده حتی می‌تونسته به راهکار درست برسه
reprlib builtin module

تقریبا ۲۰ خط کد بود و ۳۰ خط ایراد.