قــدرت تــغــیــیــرر...

❗️آیا شما شایسته دوستی هستید؟

🔝نگاه ظریف و تیزبین ارسطو در نوع معاشرتهای دوستانه نیز جالب توجه است. او افراد را در چنین معاشرتهایی به چند گروه تقسیم می‌کند:

🔸 گروه اول افرادی هستند که برای محبوب شدن خلاف عقیده هیچ‌کس سخن نمی‌گویند و مراقبند تا هیچکس را نیازارند. ارسطو چنین افرادی را مزاج‌گو می‌نامد.

🔹 گروه دوم کسانی هستند که با هر سخنی مخالفت می‌ورزند و هیچ اهمیتی نمی‌دهند که دیگران آزرده شوند. چنین افرادی مناقشه‌گر خوانده می‌شوند.

🔸 گروه سوم افرادی هستند که آنچه را که درست است می‌پذیرند و خلاف آن را رد می‌کنند. از نظر ارسطو رفتار این گروه بیش از هرکسی به دوستی و رفتار دوستانه شبیه است.

✔️ چنین فردی برای دوستی قابل اعتماد است، چون رفتار او از روی مهر یا کینه نیست؛ بلکه او با قدرت تفکر و تحلیل خود سخن و رفتار حق را شناسایی می‌کند و مستقل از نیازها و وابستگی‌هایش به دیگران مطابق با حق رفتار می‌کند. به همین دلیل حق‌طلبی چنین فردی در برابر آشنا و بیگانه به یک نحو است.
البته که او در برابر هر فرد چنان که شایسته است رفتار می‌کند، زیرا صحیح نیست رفتار ما ( اعم از رفتار خوب یا آزاردهنده) و میزان صمیمیت ما در برابر دوست و بیگانه به یک نوع باشد.

✔️ چنین فردی براساس شرافت رفتار می‌کند و این را در نظر دارد که رفتار او چه هزینه‌ها و نتایجی را به‌ دنبال دارد. اگر سهیم شدن در شادی دیگران در نظر او خلاف شرافت و مضر باشد از چنین سهیم شدنی خودداری می‌ورزد و اگر موافقت با عمل دیگران زیان‌آور است از موافقت سر باز خواهد زد. آنجا که می‌بیند سهیم شدن در شادی دیگران بهتر است و نتایج خوبی به همراه دارد در آن سهیم خواهد شد.
💡 ارسطو این رفتار را حدوسط معاشرتهای دوستانه می‌داند اما به گفته خودش نام خاصی برای آن وجود ندارد‌.
چنین فردی در دوستی شایسته‌تر از فرد مزاج‌گو و فرد مناقشه‌گر است، البته اگر به آن احساس قلبی و محبت را بیافزاییم دوست واقعی را رقم خواهیم زد.

📚 برگرفته از کتاب "اخلاق نیکوماخوس"
🖋 ارسطو

@qodrattaqeer

www.tgoop.com/qodrattaqeer/19493

977 views‏𝐹𝐴𝑅𝑁𝐴𝑍 𝐾𝐻𝐴𝑇𝐴𝐸𝐼𝐿𝐴𝑅༆, edited  Nov 3 at 22:14

❗️آیا شما شایسته دوستی هستید؟

🔝نگاه ظریف و تیزبین ارسطو در نوع معاشرتهای دوستانه نیز جالب توجه است. او افراد را در چنین معاشرتهایی به چند گروه تقسیم می‌کند:

🔸 گروه اول افرادی هستند که برای محبوب شدن خلاف عقیده هیچ‌کس سخن نمی‌گویند و مراقبند تا هیچکس را نیازارند. ارسطو چنین افرادی را مزاج‌گو می‌نامد.

🔹 گروه دوم کسانی هستند که با هر سخنی مخالفت می‌ورزند و هیچ اهمیتی نمی‌دهند که دیگران آزرده شوند. چنین افرادی مناقشه‌گر خوانده می‌شوند.

🔸 گروه سوم افرادی هستند که آنچه را که درست است می‌پذیرند و خلاف آن را رد می‌کنند. از نظر ارسطو رفتار این گروه بیش از هرکسی به دوستی و رفتار دوستانه شبیه است.

✔️ چنین فردی برای دوستی قابل اعتماد است، چون رفتار او از روی مهر یا کینه نیست؛ بلکه او با قدرت تفکر و تحلیل خود سخن و رفتار حق را شناسایی می‌کند و مستقل از نیازها و وابستگی‌هایش به دیگران مطابق با حق رفتار می‌کند. به همین دلیل حق‌طلبی چنین فردی در برابر آشنا و بیگانه به یک نحو است.
البته که او در برابر هر فرد چنان که شایسته است رفتار می‌کند، زیرا صحیح نیست رفتار ما ( اعم از رفتار خوب یا آزاردهنده) و میزان صمیمیت ما در برابر دوست و بیگانه به یک نوع باشد.

✔️ چنین فردی براساس شرافت رفتار می‌کند و این را در نظر دارد که رفتار او چه هزینه‌ها و نتایجی را به‌ دنبال دارد. اگر سهیم شدن در شادی دیگران در نظر او خلاف شرافت و مضر باشد از چنین سهیم شدنی خودداری می‌ورزد و اگر موافقت با عمل دیگران زیان‌آور است از موافقت سر باز خواهد زد. آنجا که می‌بیند سهیم شدن در شادی دیگران بهتر است و نتایج خوبی به همراه دارد در آن سهیم خواهد شد.
💡 ارسطو این رفتار را حدوسط معاشرتهای دوستانه می‌داند اما به گفته خودش نام خاصی برای آن وجود ندارد‌.
چنین فردی در دوستی شایسته‌تر از فرد مزاج‌گو و فرد مناقشه‌گر است، البته اگر به آن احساس قلبی و محبت را بیافزاییم دوست واقعی را رقم خواهیم زد.

📚 برگرفته از کتاب "اخلاق نیکوماخوس"
🖋 ارسطو

@qodrattaqeer

BY قــدرت تــغــیــیــرر...