تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا

فقط رضایت و نظر خالق مهم است و باکی از ظلم قدرتمندان نباید داشت

وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ ‎﴿اعراف ١٢٠﴾‏
و ساحران به سجده درافتادند.

قالُوا آمَنّا بِرَبِّ الْعالَمينَ ﴿اعراف ۱۲۱﴾
و گفتند: «ما به پروردگار جهانيان ايمان آورديم».

رَبِّ مُوسى وَ هارُونَ ﴿اعراف ۱۲۲﴾
همان پروردگار موسى و هارون.

قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿اعراف ۱۲۳﴾
فرعون گفت: «آيا پيش از آنكه به شما اجازه دهم، به او ايمان آورديد؟! حتماً اين نيرنگ و توطئه‌اى است كه در اين شهر [و ديار] به كار گرفته‌ايد، تا اهلش را از آن بيرون كنيد؛ ولى به‌زودى [نتيجه‌ی كار خود را] خواهيد دانست»!

لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ﴿اعراف ۱۲۴﴾
سوگند مى‌خورم كه دست‌ها و پاهاى شما را به‌طور مخالف [يكى از راست و ديگرى از چپ] قطع مى‌كنم؛ سپس همگى را به دار مى‌آويزم»!

قالُوا إِنَّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ﴿اعراف ۱۲۵﴾
[ساحران] گفتند: «[مهمّ نيست]، ما به‌سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

وَ ما تَنْقِمُ مِنّا إِلّا أَنْ آمَنّا بِآياتِ رَبِّنا لَمّا جائَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ ﴿اعراف ۱۲۶﴾
انتقام تو از ما، تنها به خاطر اين است كه ما به آيات پروردگار خويش هنگامى‌كه به سراغ ما آمد، ايمان آورديم. پروردگارا! صبر و استقامتى [كافى] بر ما فروريز؛ و ما را مسلمان بميران».

#جزء9

www.tgoop.com/qoran128/479

509 viewsedited  Mar 12, 2024 at 06:03

فقط رضایت و نظر خالق مهم است و باکی از ظلم قدرتمندان نباید داشت

وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ ‎﴿اعراف ١٢٠﴾‏
و ساحران به سجده درافتادند.

قالُوا آمَنّا بِرَبِّ الْعالَمينَ ﴿اعراف ۱۲۱﴾
و گفتند: «ما به پروردگار جهانيان ايمان آورديم».

رَبِّ مُوسى وَ هارُونَ ﴿اعراف ۱۲۲﴾
همان پروردگار موسى و هارون.

قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿اعراف ۱۲۳﴾
فرعون گفت: «آيا پيش از آنكه به شما اجازه دهم، به او ايمان آورديد؟! حتماً اين نيرنگ و توطئه‌اى است كه در اين شهر [و ديار] به كار گرفته‌ايد، تا اهلش را از آن بيرون كنيد؛ ولى به‌زودى [نتيجه‌ی كار خود را] خواهيد دانست»!

لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ﴿اعراف ۱۲۴﴾
سوگند مى‌خورم كه دست‌ها و پاهاى شما را به‌طور مخالف [يكى از راست و ديگرى از چپ] قطع مى‌كنم؛ سپس همگى را به دار مى‌آويزم»!

قالُوا إِنَّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ﴿اعراف ۱۲۵﴾
[ساحران] گفتند: «[مهمّ نيست]، ما به‌سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

وَ ما تَنْقِمُ مِنّا إِلّا أَنْ آمَنّا بِآياتِ رَبِّنا لَمّا جائَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ ﴿اعراف ۱۲۶﴾
انتقام تو از ما، تنها به خاطر اين است كه ما به آيات پروردگار خويش هنگامى‌كه به سراغ ما آمد، ايمان آورديم. پروردگارا! صبر و استقامتى [كافى] بر ما فروريز؛ و ما را مسلمان بميران».

#جزء9

BY تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا