tgoop.com/rasuyab2/25869
Last Update:
#ارسالی
‼️چگونه فاسد و رانت خوار و دزد باشیم؟!
خدا را شکر در این مملکت راه برای فساد و رانتخواری زیاد است. و نکته بسیار جالب آن که بسیاری از صاحبان فسادها و رانتها حتی آگاه از آن نیستند و خود را پاکدست و درستکار می‌دانند. در این مقال سعی شده‌است برخی راه‌های وصول به رانت و فساد مورد بررسی قرار گیرد. اما هرگز گمان نکنید که تعداد راه‌ها به همین معدودی که در زیر آمده است ختم یافته است!
۱. ذیحساب یک اداره دولتی باشیم، و آخر سال متوجه شویم بودجه اختصاص داده شده همه‌اش خرج نشده. پس به جای برگرداندن بودجه به بیت‌المال خرج برایش می‌تراشیم، مثلاً برای هر اتاق اداره یک یخچال می‌خریم (مثال واقعی!). واقعیت این است که بر یک باور غلط، در ادارات ایران اگر ذیحسابی یک ریال به خزانه برگرداند ذیحساب بدی محسوب می‌شود! با استفاده از شم قوی خرج کردن از جیب مردم، یک ذیحساب می‌تواند ذیحساب خوب و مورد تایید روسای خود باشد و پاداشش پرداخت شود.
۲. در سالی که تمام بخش خصوصی، از کاسبکار و تولیدکننده و راننده تاکسی، با مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند و برای خرج کردن حتی یک ریال باید ملاحظاتی داشته باشند، به برکت مالیات عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده و پول نفت، اداره زیر دستمان را صفایی دهیم، ساختمان عوض کنیم، تمام سنگ‌های کف اداره را عوض کنیم، فرش نو برای نمازخانه اش بخریم، و برای این که امر صواب را تا ته اش انجام داده باشیم در گفتگو با دوستان عنوان کنیم که کاسبکار و بازاری در این مملکت همه‌شان دزدند!
۳. کالایی را به صورت محدود یا با کیفیت بسیار نازل در ایران تولید کنیم، با لابیگری و به بهانه حمایت از تولید داخلی کاری کنیم تا تعرفه بسیار بالایی برای وارداتش وضع شود، و سپس آن کالا را به دو سه برابر قیمت جهانی در ایران بفروشیم. کلی هم فخر بفروشیم که داریم تولید داخلی و کارآفرینی می‌کنیم.
۴. در یک شرکت خصولتی یا خصوصی ولی با روابط گسترده با حکومت واردات کالایی را انجام دهیم و با استفاده از روابط و قوانین پیچیده و ناشفاف، معافیت گمرکی برای آن کالا بگیریم و سپس قیمت مبنای آن کالا را آن قدر بالا اعلام کنیم که مالیات ورودی آن کالا آنچنان برای بقیه وارد کنندگان دیگر (که فاقد روابط ویژه هستند و نمی‌توانند معافیت گمرکی بگیرند) بالا رود که کس دیگری نتواند واردات آن کالا را انجام دهد. البته در امور گمرک، راه‌های وصول به رانت از تعداد نفوس خلایق بیشتر است.
۵. رئیس یک بوروکراسی ناکارآمد وحجیم باشیم که وجودش کلاً برای مردم و مملکت ضرر است و هنرش فقط در آمار دادن است (شاید ۷۰ درصد از بوروکراسی های ایران). ولی چون خودمان رئیس آن دستگاه عریض و طویل هسیم، در مقابل هر گونه تلاش برای حذف یا کوچک کردن این بوروکراسی مقاومت کنیم (فکر می‌کنید دزدی فقط از دیوار مردم بالا رفتن است؟!)
۶. یک موسسه فرهنگی برای ارتقاء "چیزی" (مثلا زبان فارسی، یا نماز، یا تقوی و دینداری، یا علوم کامپیوتری یا علوم ریاضی...) ایجاد کنیم. سپس با استفاده از مناسبات و پیوندهای حکومتی، بودجه چند میلیاردی برایش بگیریم. هر سال بودجه‌اش را زیاد کنیم و در حالی که آن "چیز" که برای ارتقاءش تلاش بی‌وقفه می‌کنیم وضعیت اش هر روز بد و بدتر می‌شود، آمار دهیم که چه قدر کنفرانس و سمینار در ارتقاء آن "چیز" بر گذار کرده‌ایم و چه قدر جزوه چاپ کرده‌ایم. اگر کسی هم پیشنهاد کند که مقداری بودجه تان کم شود و یا طرز خرج کردنش حسابرسی شود اعلام کنید که آن شخص مخالف آن "چیز" و مسئول بد شدن وضعیت آن است.
۷. استاد یکی از دانشگاه‌های مملکت باشیم. با چاپ مقالاتی که به هیج دردی نمی‌خورند و با پرورش دانشجویانی که بناست بیکار شوند بشویم استاد تمام! حقوق بالا به اضافه حق پژوه دریافت کنیم و هر سال هم ترفیع و ارتقاء بگیریم و شاکی باشیم که چرا استاد در این مملکت ارج و قرب (رانت بیشتر) ندارد. بد نیست گه‌گاه هم عنوان کنیم که علت اینکه وارد بازار و کسب آزاد نشده‌ایم این است که بازاری‌ها دروغگو هستند و دغل باز، و این به روحیه پاک ما نمی‌خورد!
سه شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳
#اخبارروز_راسویاب
#خبرهای_ارسالی_راسویاب
#زیرپوست_شهر_چه_میگذرد
#بیا_راسویاب
#efshagar_rasu
#rasuyab2
🔴 این #انقلابیست_تا_پیروزی
🆔 @Rasuyab2
🆔 https://www.tgoop.com/rasuyab2
🆔 https://www.tgoop.com/EfshagarRasu
🆔 @Kashef_Rasu
BY rasuyab راسویاب
Share with your friend now:
tgoop.com/rasuyab2/25869