tgoop.com/ravan_ideh/1024
Last Update:
🔶شرح مجموعه گل🔶
بنیادهای شکوفایی و توانمندی انسان (ایگو):
- پیشگفتار
1-امید 2-اراده 3-هدفمندی 4-شایستگی 5-وفاداری 6-عشق 7-دلسوزی/مراقبت 8-خردمندی
- سخن پایانی
نیروی بنیادین هدفمندی (purposivism )
برخلاف تصور رایج "خواستن، توانستن است" یا "انسان به هر آن چه فکر کند، میرسد"، در عمل، انسانها به بسیاری از خواستهها و آرزوهای خود نمیرسند. این سخن به معنای نفی خواستن/اراده نیست، برعکس نیروی بنیادین اراده، آنچنان که در بخش قبلی توضیح داده شد، یکی از بنیادهای اصلی شکوفایی و توانمندی انسان هست. اما ترکیب و برهمکنش مناسب همه نیروهای بنیادین یک ضرورت اجتنابناپذیر است. بنابراین انسان برای رسیدن به خواستههایش باید هدفمند باشد. به این معنی که بداند: کجا هست؟ به کجا میخواهد برود؟ و از چه راهی؟ به این ترتیب خواستهها باید در قالب اهداف تعریف شود، بر اساس واقعیتها، زمان، مکان، سنجیدن روشهای رسیدن به هدف (نقشه راه) و توانایی انتخاب راه مناسب (استراتژی). در مرحله عمل شروع به موقع، سختکوشی، تداوم و استمرار تا نیل به نتیجه ضرورت دارد. در مواردی، سختی کار و یا مشکلات برنامهریزی باعث میشود که شخص به فکر تغییر هدف بیفتد، با این تصور که اهداف دیگر جذابتر و قابلدسترستر هستند، چنین تصوری در بسیاری از موارد نادرست است، به این دلیل که شخص دشواریهای کار خود را تجربه کرده، اما درک و اطلاع درست و دقیقی از مشکلات کارهای دیگر ندارد. در این حالت مسأله "از این شاخه به آن شاخه پریدن"، پیش میآید. البته این حرف به معنی نفی بازنگری و پویایی نیست، بلکه تأکیدی است بر این گفته اریکسون که تشخیص و توانایی زمان مناسب برای نگه داشتن یا رها کردن چیزی، بسیار مهم و سرنوشت ساز است.
هدفمندی نیروی بنیادین، یا فضیلتی است که دوره حساس شکلگیری آن سن بازی کودکان است، حدود ۳ تا ۵ سالگی. فروید عقیده داشت که عقده ادیپ، به معنی گرایش جنسی کودک به والد غیرهمجنس خود و رقابت با والد همجنس در این زمینه، مسأله اساسی این دوره است. اریکسون معتقد بود که علاوه بر عقده ادیپ، عوامل مهم دیگری نیز در این دوره نقشآفرینی میکنند، تواناییهای ذهنی و حرکتی کودک افزایش مییابد، آنها میتوانند در مقایسه با دورههای قبل کارهای بیشتری را انجام دهند، همراه با این توانمندیها، میل و گرایش شدیدی به ابتکار عمل پیدا میکنند. این ابتکار عمل به صورت خیالپردازی نیز تجلی مییابد و علاوه بر عقده ادیپ، به تصوراتی درباره بالغ بودن، قدرتمند بودن و... نیز گسترش پیدا میکند. پشت سر گذاشتن موفقیتآمیز این مرحله، مثل مراحل دیگر، مستلزم ترکیب میزان بیشتر ابتکار عمل با میزان کمتر احساس گناه است. در این جا عامل تعیینکننده این است که والدین به این فعالیتهای خودانگیخته و خیالپردازیهای کودک چگونه پاسخ دهند؟ اگر والدین جلوی ابتکار عمل را بگیرند و رفتارهای نامناسب نشان دهند، "احساس گناه" در کودکان شکل میگیرد و پرورش مییابد. غلبه احساس گناه بر ابتکار عمل در این دوره، بر "توانایی خودگردانی" کودک در دورههای بعدی زندگی اثر منفی میگذارد. اما اگر والدین این دوره را با محبت و همدلی هدایت کنند، در این صورت کودک آگاه میشود که چه رفتاری درست و قابلپذیرش هست و چه رفتاری مجاز نیست. به این ترتیب ابتکار عمل در کودک تقویت میشود و او را به سوی هدفهای واقعبینانه هدایت میکند، همچنین این فرایند زمینهای میشود برای رشد و گسترش احساس مسئولیت و اصول اخلاقی در دوره بزرگسالی.
جعفر_نوایی(@JafarNavaei1331)
روانشناس و پژوهشگر اجتماعی – روانی
@ravan_ideh | روانایده
BY روانایده
Share with your friend now:
tgoop.com/ravan_ideh/1024