روان‌ایده

🔶شرح مجموعه گل🔶
بنیادهای شکوفایی و توانمندی انسان (ایگو):
- پیش‌گفتار
1-امید  2-اراده  3-هدفمندی  4-شایستگی  5-وفاداری  6-عشق  7-دلسوزی/مراقبت  8-خردمندی
- سخن پایانی

نیروی بنیادین دلسوزی/ مراقبت (care)

از دیدگاه اریکسون، دلسوزی به صورت اهمیت‌دادن به دیگران، تعریف می‌شود. اگر چه این ویژگی در تمام مراحل زندگی انسان ها دیده می‌شود، اما دوران اوج شکل‌گیری آن میان‌سالی است. در این دوره نقش‌های اجتماعی افراد گوناگونی و برجستگی بیش‌تری پیدا می‌کند. مسأله اصلی رشد انسان در این دوره، حل و فصل بحران زایندگی (generation) در مقابل بی حاصلی/ رکود است. در صورت حل و فصل این بحران به نفع زایندگی، زمینه لازم  برای شکل گیری نهایی نیروی بنیادین دلسوزی فراهم می‌شود.
زایندگی و استمرار نسل در انسان، منحصر به فرزندآوری نیست، بلکه دربرگیرنده پرورش نسل آینده، تلاش برای بهبود ساختارها و شرایط اجتماعی، پایداری محیط زیست، پیوند و مواجهه ژرف‌اندیشانه با دستاوردهای فرهنگی نسل‌های گذشته و... نیز هست. تبعا، این همه، مستلزم سازندگی، اندیشه‌ورزی، خلاقیت، مهرورزی و صمیمیت است. چرخه زایندگی زمانی دچار اختلال می‌شود که افراد بیش از اندازه لازم در خود فرو روند (البته برای افراد خلاق نیز لازم است که گاهی غیرفعال باشند و به اصطلاح رایج با خود خلوت کنند)، راحت‌طلب باشند و در نهایت گرفتار بی‌حاصلی و پیامدهای ناشی از آن شوند. در مقابل، رشد زایندگی به فرد این امکان را می‌دهد که حس صمیمت را فراتر از روابط بین‌فردی و خانوادگی به دیگر همنوعان، به خصوص کودکان، نوجوانان و جوانان گسترش دهد و به پرورش و ارتقای سلامت آنان کمک کند. اریکسون تاکید می‌کند، افراد افزون بر یاد گرفتن، به یاد دادن هم نیاز دارند. چیزی که موجب تداوم و ارتقای رشد خودشان نیز می‌شود.
فرصت آموزش دادن فقط منحصر به نهادها و مؤسسات آموزشی نیست، در سایر نهادها و سازمان‌ها اعم از ورزشی، هنری، فنی، اقتصادی، خیریه و... برای اعضای سطوح بالاتر فرصت‌های فراوانی برای ایجاد روابط صمیمانه و مؤثر و پرورش جوانان فراهم است. لازم به یادآوری است که ایجاد ارتباط خلاق و سازنده در محیط‌های یاد شده، نیازمند پرورش همدلی نیز هست. داشتن کارنامه درخشان و فعالیت زیاد و مستمر، بدون بازنگری و ژرف‌اندیشی، فرد را مستعد خودمحوری و در نتیجه تعمیم آن چه خود دارد، به دیگرانِ متفاوت ( در این بحث به جوانان) می‌شود.

جعفر_نوایی(@JafarNavaei1331)
روان‌شناس و پژوهشگر اجتماعی – روانی

@ravan_ideh | روان‌ایده

www.tgoop.com/ravan_ideh/1032

593 viewsMar 10 at 14:30

🔶شرح مجموعه گل🔶
بنیادهای شکوفایی و توانمندی انسان (ایگو):
- پیش‌گفتار
1-امید  2-اراده  3-هدفمندی  4-شایستگی  5-وفاداری  6-عشق  7-دلسوزی/مراقبت  8-خردمندی
- سخن پایانی

نیروی بنیادین دلسوزی/ مراقبت (care)

از دیدگاه اریکسون، دلسوزی به صورت اهمیت‌دادن به دیگران، تعریف می‌شود. اگر چه این ویژگی در تمام مراحل زندگی انسان ها دیده می‌شود، اما دوران اوج شکل‌گیری آن میان‌سالی است. در این دوره نقش‌های اجتماعی افراد گوناگونی و برجستگی بیش‌تری پیدا می‌کند. مسأله اصلی رشد انسان در این دوره، حل و فصل بحران زایندگی (generation) در مقابل بی حاصلی/ رکود است. در صورت حل و فصل این بحران به نفع زایندگی، زمینه لازم  برای شکل گیری نهایی نیروی بنیادین دلسوزی فراهم می‌شود.
زایندگی و استمرار نسل در انسان، منحصر به فرزندآوری نیست، بلکه دربرگیرنده پرورش نسل آینده، تلاش برای بهبود ساختارها و شرایط اجتماعی، پایداری محیط زیست، پیوند و مواجهه ژرف‌اندیشانه با دستاوردهای فرهنگی نسل‌های گذشته و... نیز هست. تبعا، این همه، مستلزم سازندگی، اندیشه‌ورزی، خلاقیت، مهرورزی و صمیمیت است. چرخه زایندگی زمانی دچار اختلال می‌شود که افراد بیش از اندازه لازم در خود فرو روند (البته برای افراد خلاق نیز لازم است که گاهی غیرفعال باشند و به اصطلاح رایج با خود خلوت کنند)، راحت‌طلب باشند و در نهایت گرفتار بی‌حاصلی و پیامدهای ناشی از آن شوند. در مقابل، رشد زایندگی به فرد این امکان را می‌دهد که حس صمیمت را فراتر از روابط بین‌فردی و خانوادگی به دیگر همنوعان، به خصوص کودکان، نوجوانان و جوانان گسترش دهد و به پرورش و ارتقای سلامت آنان کمک کند. اریکسون تاکید می‌کند، افراد افزون بر یاد گرفتن، به یاد دادن هم نیاز دارند. چیزی که موجب تداوم و ارتقای رشد خودشان نیز می‌شود.
فرصت آموزش دادن فقط منحصر به نهادها و مؤسسات آموزشی نیست، در سایر نهادها و سازمان‌ها اعم از ورزشی، هنری، فنی، اقتصادی، خیریه و... برای اعضای سطوح بالاتر فرصت‌های فراوانی برای ایجاد روابط صمیمانه و مؤثر و پرورش جوانان فراهم است. لازم به یادآوری است که ایجاد ارتباط خلاق و سازنده در محیط‌های یاد شده، نیازمند پرورش همدلی نیز هست. داشتن کارنامه درخشان و فعالیت زیاد و مستمر، بدون بازنگری و ژرف‌اندیشی، فرد را مستعد خودمحوری و در نتیجه تعمیم آن چه خود دارد، به دیگرانِ متفاوت ( در این بحث به جوانان) می‌شود.

جعفر_نوایی(@JafarNavaei1331)
روان‌شناس و پژوهشگر اجتماعی – روانی

@ravan_ideh | روان‌ایده

BY روان‌ایده