رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)

🔹🔹🔹
شـكـيات
شكيات نماز (23) قسم است: هشت قسم آن شك‌هايى است كه نماز را باطل می‌کند، و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد و نه قسم ديگر آن صحيح است.
شك‌هاى باطل كننده
مسأله 1211) شك‌هاى كه نماز را باطل می‌کند از اين قرار است:
اول: شك در شمارة ركعت‌هاى نماز دو ركعتى واجب مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شك در شمارة ركعت‌هاى نماز مستحب و نماز احتياط، نماز را باطل نمی‌کند؛
دوم: شك در شمارة ركعت‌هاى نماز سه ركعتى؛
سوم: آن‌که در نماز چهار ركعتى شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر؛
چهارم: آن‌که در نماز چهار ركعتى پيش از تمام شدن ذكر سجدة دوم، شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر؛
پنجم: شك بين دو و پنج يا دو و بيشتر از پنج؛
ششم: شك بين سه و شش يا سه و بيشتر از شش؛
هفتم: شك در ركعت‌هاى نماز كه نداند چند ركعت خوانده است؛
هشتم: شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش.
مسأله 1212) اگر يكى از شك‌هاى باطل كننده براى انسان پيش آيد، بهتر آن است كه نماز را به‌هم نزند، بلكه به قدرى فكر كند كه صورت نماز به‌هم بخورد، يا از پيدا شدن يقين يا گمان نااميد شود.
شك‌هایی كه نبايد به آنها اعتنا كرد
مسأله 1213) شك‌هاى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از اين قرار است:
اول: شك در چيزى كه محل به‌جا آوردن آن گذشته است: مثل آن‌که در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه؛
دوم: شك بعد از سلام نماز؛
سوم: شك بعد از گذشتن وقت نماز؛
چهارم: شك كثير الشك؛ يعنى كسى كه زياد شك می‌کند؛
پنجم: شك امام در شمارة ركعت‌هاى نماز، در صورتى كه مأموم شمارة آنها را بداند، و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شمارة ركعت‌هاى نماز را بداند؛
ششم: شك در نمازهاى مستحبى و نماز احتياط.
1ـ شك در چيزى كه محل آن گذشته است
مسأله 1214) اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه، مثلاً شك كند كه حمد را خوانده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده به‌جا آورد. اگر به كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد مشغول شده، مثلاً در حال خواندن سوره، شك كند حمد را خوانده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1215) اگر در بين خواندن آيه شك كند كه آية پيش را خوانده يا نه، يا وقتى كه آخر آيه را مى‌خواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1216) اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1217) اگر در حالى كه به سجده مى‌رود شك كند كه ركوع كرده يا نه، لازم نیست برگشته و بايستد و ركوع را به‌جا آورد، و اگر شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه، به شك خود اعتنا نكند، ولی بنا بر احتیاط مستحب دوباره نماز بخواند.
مسأله 1218) اگر در حال برخاستن، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، مستحب است برگردد و به‌جا آورد.
مسأله 1219) كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‌خواند، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مى‌خواند، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند و اگر پيش از آن‌که مشغول حمد يا تسبيحات شود، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، بايد به‌جا آورد.
مسأله 1220) اگر شك كند كه يكى از ركن‌هاى نماز را به‌جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده بايد آن را به‌جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را به‌جا آورده يا نه، بايد به‌جا آورد، و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را به‌جا آورده بوده، چون ركن زياد شده نمازش باطل است.
مسأله 1221) اگر شك كند عملى را كه ركن نيست به‌جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به‌جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن سوره شك كند كه حمد را خوانده يا نه، بايد حمد را بخواند، و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد كه آن را به‌جا آورده بوده، چون ركن زياد نشده نمازش صحيح است.
مسأله 1222) اگر شك كند كه ركنى را به‌جا آورده يا نه، مثلاً مشغول تشهد است اگر شك كند كه دو سجده را به‌جا آورده يا نه، و به شك خود اعتنا نكند، و بعداً يادش بيايد كه آن ركن را به‌جا نياورده، در صورتى كه مشغول ركن بعد نشده بايد آن را به‌جا آورد، و اگر مشغول ركن بعد شده نمازش باطل است، مثلاً اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد كه دو سجده را به‌جا نياورده بايد به‌جا آورد، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش باطل است.
مسأله 1223) اگر شك كند كه سلام نماز را گفته يا نه، چنانچه مشغول نماز ديگر شده، يا به واسطه انجام كارى كه نماز را به‌هم مى‌زند، از حال نمازگزار بيرون رفته، بايد به شك خود اعتنا نكند، و اگر پيش از اينها شك كند، بايد سلام را بگويد اگرچه مشغول تعقيب باشد. اگر شك كند كه سلام را درست گفته يا نه، به شك خود اعتنا نكند هرچند مشغول تعقيب هم نشده باشد.
2ـ شك بعد از نماز

www.tgoop.com/resalehFazeli/108

99 viewsApr 4, 2020 at 23:44

🔹🔹🔹
شـكـيات
شكيات نماز (23) قسم است: هشت قسم آن شك‌هايى است كه نماز را باطل می‌کند، و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد و نه قسم ديگر آن صحيح است.
شك‌هاى باطل كننده
مسأله 1211) شك‌هاى كه نماز را باطل می‌کند از اين قرار است:
اول: شك در شمارة ركعت‌هاى نماز دو ركعتى واجب مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شك در شمارة ركعت‌هاى نماز مستحب و نماز احتياط، نماز را باطل نمی‌کند؛
دوم: شك در شمارة ركعت‌هاى نماز سه ركعتى؛
سوم: آن‌که در نماز چهار ركعتى شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر؛
چهارم: آن‌که در نماز چهار ركعتى پيش از تمام شدن ذكر سجدة دوم، شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر؛
پنجم: شك بين دو و پنج يا دو و بيشتر از پنج؛
ششم: شك بين سه و شش يا سه و بيشتر از شش؛
هفتم: شك در ركعت‌هاى نماز كه نداند چند ركعت خوانده است؛
هشتم: شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش.
مسأله 1212) اگر يكى از شك‌هاى باطل كننده براى انسان پيش آيد، بهتر آن است كه نماز را به‌هم نزند، بلكه به قدرى فكر كند كه صورت نماز به‌هم بخورد، يا از پيدا شدن يقين يا گمان نااميد شود.
شك‌هایی كه نبايد به آنها اعتنا كرد
مسأله 1213) شك‌هاى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از اين قرار است:
اول: شك در چيزى كه محل به‌جا آوردن آن گذشته است: مثل آن‌که در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه؛
دوم: شك بعد از سلام نماز؛
سوم: شك بعد از گذشتن وقت نماز؛
چهارم: شك كثير الشك؛ يعنى كسى كه زياد شك می‌کند؛
پنجم: شك امام در شمارة ركعت‌هاى نماز، در صورتى كه مأموم شمارة آنها را بداند، و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شمارة ركعت‌هاى نماز را بداند؛
ششم: شك در نمازهاى مستحبى و نماز احتياط.
1ـ شك در چيزى كه محل آن گذشته است
مسأله 1214) اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه، مثلاً شك كند كه حمد را خوانده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده به‌جا آورد. اگر به كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد مشغول شده، مثلاً در حال خواندن سوره، شك كند حمد را خوانده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1215) اگر در بين خواندن آيه شك كند كه آية پيش را خوانده يا نه، يا وقتى كه آخر آيه را مى‌خواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1216) اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1217) اگر در حالى كه به سجده مى‌رود شك كند كه ركوع كرده يا نه، لازم نیست برگشته و بايستد و ركوع را به‌جا آورد، و اگر شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه، به شك خود اعتنا نكند، ولی بنا بر احتیاط مستحب دوباره نماز بخواند.
مسأله 1218) اگر در حال برخاستن، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، مستحب است برگردد و به‌جا آورد.
مسأله 1219) كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‌خواند، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مى‌خواند، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند و اگر پيش از آن‌که مشغول حمد يا تسبيحات شود، شك كند كه سجده يا تشهد را به‌جا آورده يا نه، بايد به‌جا آورد.
مسأله 1220) اگر شك كند كه يكى از ركن‌هاى نماز را به‌جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده بايد آن را به‌جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را به‌جا آورده يا نه، بايد به‌جا آورد، و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را به‌جا آورده بوده، چون ركن زياد شده نمازش باطل است.
مسأله 1221) اگر شك كند عملى را كه ركن نيست به‌جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به‌جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن سوره شك كند كه حمد را خوانده يا نه، بايد حمد را بخواند، و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد كه آن را به‌جا آورده بوده، چون ركن زياد نشده نمازش صحيح است.
مسأله 1222) اگر شك كند كه ركنى را به‌جا آورده يا نه، مثلاً مشغول تشهد است اگر شك كند كه دو سجده را به‌جا آورده يا نه، و به شك خود اعتنا نكند، و بعداً يادش بيايد كه آن ركن را به‌جا نياورده، در صورتى كه مشغول ركن بعد نشده بايد آن را به‌جا آورد، و اگر مشغول ركن بعد شده نمازش باطل است، مثلاً اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد كه دو سجده را به‌جا نياورده بايد به‌جا آورد، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش باطل است.
مسأله 1223) اگر شك كند كه سلام نماز را گفته يا نه، چنانچه مشغول نماز ديگر شده، يا به واسطه انجام كارى كه نماز را به‌هم مى‌زند، از حال نمازگزار بيرون رفته، بايد به شك خود اعتنا نكند، و اگر پيش از اينها شك كند، بايد سلام را بگويد اگرچه مشغول تعقيب باشد. اگر شك كند كه سلام را درست گفته يا نه، به شك خود اعتنا نكند هرچند مشغول تعقيب هم نشده باشد.
2ـ شك بعد از نماز

BY رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)