رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)

🔹🔹🔹
نماز قضاء
مسأله 1415) كسى كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را به‌جا آورد، اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده، يا به واسطه مستى نماز نخوانده باشد، ولى نمازهایى را كه زن در حال حيض يا نفاس نخوانده قضا ندارد، چه نمازهاى يوميه باشد چه غير آن، اما نمازى را كه در حال بيهوشى نخوانده اگر بيهوشيش به اختيار خودش بوده مثل این‌که دوایى را جهت بيهوش شدن خورده باشد، بنا بر احتياط واجب قضا كند، اما اگر به اختيار نباشد قضا ندارد.
مسأله 1416) اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده، بايد قضاى آن را بخواند.
مسأله 1417) كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فوراً آن را به‌جا آورد.
مسأله 1418) كسى كه نماز قضا دارد می‌تواند نماز مستحبى بخواند.
مسأله 1419) اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضایى دارد يا نمازهاى را كه خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطاً قضاى آنها را به‌جا آورد.
مسأله 1420) در قضاى نمازهاى يوميه ترتيب لازم نيست مگر در نمازهایى كه در اداى آن ترتيب است، مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء از يك روز، اگرچه بهتر در غير آنها نيز مراعات ترتيب است.
مسأله 1421) اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميه مانند نماز آيات را بخواند، يا مثلاً بخواهد قضاى يك نماز يوميه و چند نماز غير يوميه را بخواند، لازم نيست آنها را به ترتيب به‌جا آورد.
مسأله 1422) اگر ترتيب نمازهایى را كه نخوانده فراموش كند، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيبی كه قضا شده به‌جا آورده است؛ مثلاً اگر قضاى يك نماز ظهر و يك نماز مغرب بر او واجب است و نمی‌داند كدام اول قضا شده، اول يك نماز مغرب و بعد از آن يك نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، يا اول يك نماز ظهر و بعد از آن يك نماز مغرب، و دوباره نماز ظهر را بخواند، تا يقين كند هر كدام را كه اول قضا شده اول خوانده است.
مسأله 1423) اگر نماز ظهر يك روز و نماز عصر روز ديگر يا دو نماز ظهر يا دو نماز عصر از او قضا شده و نمی‌داند كدام اول قضا شده است، چنانچه دو نماز چهار ركعتى بخواند به نيّت این‌که اولى قضاى نماز روز اول و دومى قضاى نماز روز دوم باشد در حاصل شدن ترتيب كافيست.
مسأله 1424) اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشاء يا يك نماز عصر و يك نماز عشاء از او قضا شود، و نداند كه كدام اول قضا شده، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيب به‌جا آورده است، مثلاً اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشا از او قضا شده و اولى آنها را نمی‌داند، اول يك نماز ظهر بعد از آن يك نماز عشاء، دوباره يك نماز ظهر بخواند، يا اول يك نماز عشاء بعد يك نماز ظهر، دوباره يك نماز عشاء بخواند.
مسأله 1425) كسى كه می‌داند يك نماز چهار ركعتى نخوانده ولى نمی‌داند نماز ظهر است يا نماز عشا، اگر يك نماز چهار ركعتى به نيّت قضاى نمازى كه نخوانده به‌جا آورد كافيست، و نسبت به جهر و اخفات مخيّر می‌باشد.
مسأله 1426) كسى كه پنج نماز پشت سر هم از او قضا شده و نمی‌داند اولى آنها كدام است، چنانچه نُه نماز به ترتيب بخواند مثلاً از نماز صبح شروع كند و بعد از آن‌که ظهر و عصر و مغرب و عشاء را خواند، دو مرتبه نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب را بخواند يقين به ترتيب حاصل نموده است.
مسأله 1427) كسى كه می‌داند نمازهاى پنجگانه او هر كدام از يك روز قضا شده است و ترتيب آنها را نمی‌داند، بهتر اين است كه نماز پنج شبانه روز را بخواند، و اگر شش نماز از شش روز از او قضا شده نماز شش شبانه روز را بخواند و همچنين براى هر نمازى كه به نمازهاى قضاى او اضافه شود يك شبانه روز بيشتر بخواند تا يقين كند به ترتيبى كه قضا شده به‌جا آورده است، مثلاً اگر هفت نماز از هفت روز نخوانده باشد نماز هفت شبانه روز را قضا نمايد.
مسأله 1428) كسى كه مثلاً چند نماز صبح يا چند نماز ظهر از او قضا شده و شماره آنها را نمی‌داند يا فراموش كرده مثلاً نمی‌داند كه سه يا چهار يا پنج نماز بوده، چنانچه مقدار كمتر را بخواند كافيست. ولى بهتر اين است كه قدرى نماز بخواند كه يقين كند تمام آنها را خوانده است؛ مثلاً اگر فراموش كرده كه چند نماز صبح از او قضا شده است و يقين دارد كه بيشتر از ده نماز نبوده، احتياطاً ده نماز صبح بخواند.
مسأله 1429) كسى كه فقط يك نماز قضا از روزهاى پيش دارد، بهتر اين است كه اگر ممكن است اول آن را بخواند بعد مشغول نماز آن روز شود. همچنین اگر از روزهاى پيش نماز قضا ندارد ولى يك نماز يا بيشتر از همان روز از او قضا شده است، در صورتى كه ممكن باشد بهتر اين است كه نماز قضاى آن روز را پيش از نماز ادا بخواند.

www.tgoop.com/resalehFazeli/124

107 viewsApr 4, 2020 at 23:49

🔹🔹🔹
نماز قضاء
مسأله 1415) كسى كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را به‌جا آورد، اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده، يا به واسطه مستى نماز نخوانده باشد، ولى نمازهایى را كه زن در حال حيض يا نفاس نخوانده قضا ندارد، چه نمازهاى يوميه باشد چه غير آن، اما نمازى را كه در حال بيهوشى نخوانده اگر بيهوشيش به اختيار خودش بوده مثل این‌که دوایى را جهت بيهوش شدن خورده باشد، بنا بر احتياط واجب قضا كند، اما اگر به اختيار نباشد قضا ندارد.
مسأله 1416) اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده، بايد قضاى آن را بخواند.
مسأله 1417) كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فوراً آن را به‌جا آورد.
مسأله 1418) كسى كه نماز قضا دارد می‌تواند نماز مستحبى بخواند.
مسأله 1419) اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضایى دارد يا نمازهاى را كه خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطاً قضاى آنها را به‌جا آورد.
مسأله 1420) در قضاى نمازهاى يوميه ترتيب لازم نيست مگر در نمازهایى كه در اداى آن ترتيب است، مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء از يك روز، اگرچه بهتر در غير آنها نيز مراعات ترتيب است.
مسأله 1421) اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميه مانند نماز آيات را بخواند، يا مثلاً بخواهد قضاى يك نماز يوميه و چند نماز غير يوميه را بخواند، لازم نيست آنها را به ترتيب به‌جا آورد.
مسأله 1422) اگر ترتيب نمازهایى را كه نخوانده فراموش كند، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيبی كه قضا شده به‌جا آورده است؛ مثلاً اگر قضاى يك نماز ظهر و يك نماز مغرب بر او واجب است و نمی‌داند كدام اول قضا شده، اول يك نماز مغرب و بعد از آن يك نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، يا اول يك نماز ظهر و بعد از آن يك نماز مغرب، و دوباره نماز ظهر را بخواند، تا يقين كند هر كدام را كه اول قضا شده اول خوانده است.
مسأله 1423) اگر نماز ظهر يك روز و نماز عصر روز ديگر يا دو نماز ظهر يا دو نماز عصر از او قضا شده و نمی‌داند كدام اول قضا شده است، چنانچه دو نماز چهار ركعتى بخواند به نيّت این‌که اولى قضاى نماز روز اول و دومى قضاى نماز روز دوم باشد در حاصل شدن ترتيب كافيست.
مسأله 1424) اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشاء يا يك نماز عصر و يك نماز عشاء از او قضا شود، و نداند كه كدام اول قضا شده، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيب به‌جا آورده است، مثلاً اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشا از او قضا شده و اولى آنها را نمی‌داند، اول يك نماز ظهر بعد از آن يك نماز عشاء، دوباره يك نماز ظهر بخواند، يا اول يك نماز عشاء بعد يك نماز ظهر، دوباره يك نماز عشاء بخواند.
مسأله 1425) كسى كه می‌داند يك نماز چهار ركعتى نخوانده ولى نمی‌داند نماز ظهر است يا نماز عشا، اگر يك نماز چهار ركعتى به نيّت قضاى نمازى كه نخوانده به‌جا آورد كافيست، و نسبت به جهر و اخفات مخيّر می‌باشد.
مسأله 1426) كسى كه پنج نماز پشت سر هم از او قضا شده و نمی‌داند اولى آنها كدام است، چنانچه نُه نماز به ترتيب بخواند مثلاً از نماز صبح شروع كند و بعد از آن‌که ظهر و عصر و مغرب و عشاء را خواند، دو مرتبه نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب را بخواند يقين به ترتيب حاصل نموده است.
مسأله 1427) كسى كه می‌داند نمازهاى پنجگانه او هر كدام از يك روز قضا شده است و ترتيب آنها را نمی‌داند، بهتر اين است كه نماز پنج شبانه روز را بخواند، و اگر شش نماز از شش روز از او قضا شده نماز شش شبانه روز را بخواند و همچنين براى هر نمازى كه به نمازهاى قضاى او اضافه شود يك شبانه روز بيشتر بخواند تا يقين كند به ترتيبى كه قضا شده به‌جا آورده است، مثلاً اگر هفت نماز از هفت روز نخوانده باشد نماز هفت شبانه روز را قضا نمايد.
مسأله 1428) كسى كه مثلاً چند نماز صبح يا چند نماز ظهر از او قضا شده و شماره آنها را نمی‌داند يا فراموش كرده مثلاً نمی‌داند كه سه يا چهار يا پنج نماز بوده، چنانچه مقدار كمتر را بخواند كافيست. ولى بهتر اين است كه قدرى نماز بخواند كه يقين كند تمام آنها را خوانده است؛ مثلاً اگر فراموش كرده كه چند نماز صبح از او قضا شده است و يقين دارد كه بيشتر از ده نماز نبوده، احتياطاً ده نماز صبح بخواند.
مسأله 1429) كسى كه فقط يك نماز قضا از روزهاى پيش دارد، بهتر اين است كه اگر ممكن است اول آن را بخواند بعد مشغول نماز آن روز شود. همچنین اگر از روزهاى پيش نماز قضا ندارد ولى يك نماز يا بيشتر از همان روز از او قضا شده است، در صورتى كه ممكن باشد بهتر اين است كه نماز قضاى آن روز را پيش از نماز ادا بخواند.

BY رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)