رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)

🔹🔹🔹
💠احكام جنابت
مسأله 389) به دو چيز انسان جنب می‌شود:
اول: جماع؛
دوم: بيرون آمدن منى، در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد با شهوت باشد يا بى شهوت، با اختيار باشد يا بى‌اختيار.
مسأله 390) اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول، يا غير اينها، چنانچه با شهوت و جستن، بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى را دارد و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حكم منى را ندارد. ولى در مريض، لازم نيست آن رطوبت، با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آيد، و در موقع بيرون آمدن، بدن سست شود، در حكم منى است.
مسأله 391) اگر از مردى كه مريض نيست، آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانه‌اى را كه در مسأله پيش گفته شد، داشته باشد و نداند، نشانه‌هاى ديگر را داشته يا نه، چنانچه پيش از بيرون آمدن آب وضو داشته، می‌تواند به همان وضو اكتفا كند، و اگر وضو نداشته كافى است فقط وضو بگيرد و غسل بر او لازم نيست.
مسأله 392) مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند منى است يا رطوبت ديگر، حكم منى را دارد.
مسأله 393) اگر انسان با زنى جماع كند و به اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود، در قبل باشد يا در دبر، بالغ باشند يا نابالغ، اگرچه منى بيرون نيايد، هر دو جنب می‌شوند.
مسأله 394) اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.
مسأله 395) اگر نعوذ بالله با حيوانى، نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است و اگر منى بيرون نيايد چنانچه پيش از وطى، وضو داشته باز هم غسل تنها، كافيست و اگر وضو نداشته احتياط واجب آن است كه غسل كند و وضو هم بگيرد، و همچنين است حكم، در نزديكى نمودن با مرد يا پسر.
مسأله 396) اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست.
مسأله 397) كسى كه نمی‌تواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است، بعد از داخل شدن وقت نماز هم، می‌تواند با عيال خود نزديكى كند.
مسأله 398) اگر در لباس خود منى ببيند، و بداند كه از خود او است، و براى آن غسل نكرده، بايد غسل كند و نمازهایى را كه يقين دارد بعد از بيرون آمدن منى، خوانده، قضا كند ولى نمازهایى را كه احتمال می‌دهد، پيش از بيرون آمدن منى خوانده لازم نيست قضا نمايد.
چيزهایى كه بر جنب حرام است
مسأله 399) پنج چيز بر جنب حرام است:
اول: رساندن جایى از بدن خود به خط قرآن، يا به اسم خدا، به هر لغتی كه باشد و بهتر آن است كه به اسم پيغمبران و امامان عليه السلام و حضرت زهراسلام الله عليها نيز نرساند. چنانچه بی‌احترامی شمرده شود مس حرام است.
دوم: رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر(ص) اگرچه از يك در داخل و از در ديگر خارج شود.
سوم: توقف در مساجد ديگر و همچنين بنا بر احتياط واجب در حرم امامان عليه السلام، ولى اگر از يك در مسجد داخل و از در ديگر خارج شود، مانعى ندارد.
چهارم: گذاشتن چيزى در مسجد، يا داخل شدن در آن، براى برداشتن چيزى.
پنجم: خواندن هر يك از آيات سجده‌هاى واجب، و آن در چهار سوره است:
(اول) سوره سى و دوم قرآن «الم تنزيل» (آیه 37)؛ (دوم) سوره چهل يكم «حم سجده» (آیه 15)؛
(سوم) سوره پنجاه و سوم «والنّجم» (آیه 62)؛ (چهارم) سوره نود و ششم «اقرأ» (آیه 19).
چيزهایى كه بر جنب مكروه است
مسأله 400) نه چيز بر جنب، مكروه است:
اول و دوم: خوردن و آشاميدن ولى اگر وضو بگيرد يا دست‌ها را بشويد، مكروه نيست؛
سوم: خواندن بيشتر از هفت آيه از قرآن كه سجده واجب ندارد؛
چهارم: رساندن جایى از بدن، به جلد و حاشيه و بين خط‌هاى قرآن؛
پنجم: همراه داشتن قرآن؛
ششم: خوابيدن ولى اگر وضو بگيرد يا به واسطه نداشتن آب بدل از غسل، تيمم كند، مكروه نيست؛
هفتم: خضاب كردن به حنا و مانند آن؛
هشتم: ماليدن روغن به بدن؛
نهم: جماع كردن بعد از آن كه محتلم شده؛ يعنى در خواب منى از او بيرون آمده است.
غسل جنابت
مسأله 401) غسل جنابت براى خواندن نماز واجب و مانند آن، واجب می‌شود، ولى براى نماز ميّت و سجدة سهو و سجده شكر و سجده‌هاى واجب قرآن، غسل جنابت، لازم نيست.
مسأله 402) لازم نيست در وقت غسل، نيت كند كه غسل واجب يا مستحب می‌کند بلكه اگر فقط به قصد قربت؛ يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم، غسل كند، كافيست.
مسأله 403) اگر يقين كند وقت نماز شده و نيت غسل واجب كند، بعد معلوم شود كه پيش از وقت غسل كرده، غسل او، صحيح است.
مسأله 404) غسل را چه واجب و چه مستحب، به دو قسم می‌شود انجام داد: ترتيبى و ارتماسى.
غسل ترتيبى

www.tgoop.com/resalehFazeli/34

243 viewsedited  Apr 4, 2020 at 23:12

🔹🔹🔹
💠احكام جنابت
مسأله 389) به دو چيز انسان جنب می‌شود:
اول: جماع؛
دوم: بيرون آمدن منى، در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد با شهوت باشد يا بى شهوت، با اختيار باشد يا بى‌اختيار.
مسأله 390) اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول، يا غير اينها، چنانچه با شهوت و جستن، بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى را دارد و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حكم منى را ندارد. ولى در مريض، لازم نيست آن رطوبت، با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آيد، و در موقع بيرون آمدن، بدن سست شود، در حكم منى است.
مسأله 391) اگر از مردى كه مريض نيست، آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانه‌اى را كه در مسأله پيش گفته شد، داشته باشد و نداند، نشانه‌هاى ديگر را داشته يا نه، چنانچه پيش از بيرون آمدن آب وضو داشته، می‌تواند به همان وضو اكتفا كند، و اگر وضو نداشته كافى است فقط وضو بگيرد و غسل بر او لازم نيست.
مسأله 392) مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند منى است يا رطوبت ديگر، حكم منى را دارد.
مسأله 393) اگر انسان با زنى جماع كند و به اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود، در قبل باشد يا در دبر، بالغ باشند يا نابالغ، اگرچه منى بيرون نيايد، هر دو جنب می‌شوند.
مسأله 394) اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.
مسأله 395) اگر نعوذ بالله با حيوانى، نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است و اگر منى بيرون نيايد چنانچه پيش از وطى، وضو داشته باز هم غسل تنها، كافيست و اگر وضو نداشته احتياط واجب آن است كه غسل كند و وضو هم بگيرد، و همچنين است حكم، در نزديكى نمودن با مرد يا پسر.
مسأله 396) اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست.
مسأله 397) كسى كه نمی‌تواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است، بعد از داخل شدن وقت نماز هم، می‌تواند با عيال خود نزديكى كند.
مسأله 398) اگر در لباس خود منى ببيند، و بداند كه از خود او است، و براى آن غسل نكرده، بايد غسل كند و نمازهایى را كه يقين دارد بعد از بيرون آمدن منى، خوانده، قضا كند ولى نمازهایى را كه احتمال می‌دهد، پيش از بيرون آمدن منى خوانده لازم نيست قضا نمايد.
چيزهایى كه بر جنب حرام است
مسأله 399) پنج چيز بر جنب حرام است:
اول: رساندن جایى از بدن خود به خط قرآن، يا به اسم خدا، به هر لغتی كه باشد و بهتر آن است كه به اسم پيغمبران و امامان عليه السلام و حضرت زهراسلام الله عليها نيز نرساند. چنانچه بی‌احترامی شمرده شود مس حرام است.
دوم: رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر(ص) اگرچه از يك در داخل و از در ديگر خارج شود.
سوم: توقف در مساجد ديگر و همچنين بنا بر احتياط واجب در حرم امامان عليه السلام، ولى اگر از يك در مسجد داخل و از در ديگر خارج شود، مانعى ندارد.
چهارم: گذاشتن چيزى در مسجد، يا داخل شدن در آن، براى برداشتن چيزى.
پنجم: خواندن هر يك از آيات سجده‌هاى واجب، و آن در چهار سوره است:
(اول) سوره سى و دوم قرآن «الم تنزيل» (آیه 37)؛ (دوم) سوره چهل يكم «حم سجده» (آیه 15)؛
(سوم) سوره پنجاه و سوم «والنّجم» (آیه 62)؛ (چهارم) سوره نود و ششم «اقرأ» (آیه 19).
چيزهایى كه بر جنب مكروه است
مسأله 400) نه چيز بر جنب، مكروه است:
اول و دوم: خوردن و آشاميدن ولى اگر وضو بگيرد يا دست‌ها را بشويد، مكروه نيست؛
سوم: خواندن بيشتر از هفت آيه از قرآن كه سجده واجب ندارد؛
چهارم: رساندن جایى از بدن، به جلد و حاشيه و بين خط‌هاى قرآن؛
پنجم: همراه داشتن قرآن؛
ششم: خوابيدن ولى اگر وضو بگيرد يا به واسطه نداشتن آب بدل از غسل، تيمم كند، مكروه نيست؛
هفتم: خضاب كردن به حنا و مانند آن؛
هشتم: ماليدن روغن به بدن؛
نهم: جماع كردن بعد از آن كه محتلم شده؛ يعنى در خواب منى از او بيرون آمده است.
غسل جنابت
مسأله 401) غسل جنابت براى خواندن نماز واجب و مانند آن، واجب می‌شود، ولى براى نماز ميّت و سجدة سهو و سجده شكر و سجده‌هاى واجب قرآن، غسل جنابت، لازم نيست.
مسأله 402) لازم نيست در وقت غسل، نيت كند كه غسل واجب يا مستحب می‌کند بلكه اگر فقط به قصد قربت؛ يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم، غسل كند، كافيست.
مسأله 403) اگر يقين كند وقت نماز شده و نيت غسل واجب كند، بعد معلوم شود كه پيش از وقت غسل كرده، غسل او، صحيح است.
مسأله 404) غسل را چه واجب و چه مستحب، به دو قسم می‌شود انجام داد: ترتيبى و ارتماسى.
غسل ترتيبى

BY رساله مرجع عالیقدرحضرت آیت‌الله‌العظمی فاضلی بهسودی (مدظله العالی)