شوق رهایی

شعر پروین از لحاظ فکر و معنی بسیار پخته و متین است، گویی اندیشه‌گری توانا حاصل تأمّل و تفكرات خود را در‌بارۀ انسان و جنبه‌های گوناگون زندگی و نکات اخلاقی و اجتماعی بقلم آورده است. بی‌گمان او در این باب از سرچشمه افکار پیشینیان نیز بهره‌مند شده است اما نه آن که سخنش رنگ تقلید و تکرار پذیرفته باشد بلکه در اندیشه و طرز بیان از اصالت برخوردارست.

     عواطف بشر‌دوستی و حمایت از مردم محروم و یتیمان و سالخوردگان و ستمدیدگان ـ که در شعر پروین بصورت واکنش روحی لطیف و مادرانه بروز کرده از درون جان او جوشیده و سرشار از صمیمیت و صداقت است و رنگ ویژه طبع و ذوق وی را دارد. برخی معاصران خاصه آشنایان با ادبیات مغرب زمین و شعر امروز وقتی انعکاس کشش‌های جسمانی و تب‌های عشق و رنگ زنانه آن را در شعر پروین نمی‌یابند در نظرشان نامنتظر می‌نماید گویی هر زن شاعر ناگزیر باید درون‌مایه شعرش از این گونه باشد و حال آن که بسیار مردان سخنور نیز بوده‌اند و هستند که در این زمینه‌ها سخن نگفته‌اند. بعلاوه به مقتضیات عصر و محیط پرورش پروین و عفاف و حفاظ آن و منش و خصلت سراینده - که خاص خود اوست نیز باید توجه داشت.


کتاب چشمه‌‌ی روشن
#غلامحسین_یوسفی

🆔 @Sayehsokhan

#موسیقی

🆔 @Sayehsokhan

عمل عاشقانه
نویسنده: دکتر راس هریس
مترجم: دکتر شیرعلی خرامین، میترا رفیعی
انتشارات: سایه سخن
تعداد صفحات: ۳۸۴
📕 چاپ: #پنجم

در صورتی که

🔸️ روابط شما شکل معقولی دارد، اما می‌خواهید آن را غنی کنید.
🔸️ روابط شما شکل بدی دارد و می‌خواهید اصلاحش کنید.
🔸️در حال حاضر رابطه‌ای ندارید یا رابطه قطع شده و می‌‌خواهید از اشتباهات گذشته درس بگیرید و آنها را تکرار نکنید.

این کتاب را بخوانید‌.

این کتاب از سه بخش تشکیل شده است.  نام  بخش اول "تباه‌سازی زندگی" است و نشان می‌دهد مشکل چیست و چه اشتباهاتی در رابطه وجود دارد.
با خواندن بخش دوم با عنوان "سپردن تعهد"  تصمیم می‌گیرید در رابطه بمانید یا بروید و اگر بخواهید بمانید و روی رابطه کار کنید به چه چیزی نیاز دارید.
بخش سوم با عنوان" انجام دهید" در پی آن است تا پیدا کنید شما می‌خواهید چه نوع همسری باشید، چه افکار و احساساتی دارید و چگونه تمرین ذهن آگاهی می‌تواند کمکتان کند تا با مشکلات بهتر روبرو شوید. علاوه بر آن چگونه با رنج، درد و تعارضات اجتناب‌ناپذیر روبرو شوید و اختلافات خود را تا جایی که ممکن است حل کنید.

#عمل_عاشقانه

🆔 @Sayehsokhan👇👇👇

💛 #ده_نکته طلایی از کتاب عمل عاشقانه اثر
دکتر راس هریس:

عشق، احساس نیست؛ عمل است.
عشق واقعی در رفتار ما تجلی پیدا می‌کند، نه صرفاً در احساسات. وقتی به‌طور پیوسته با مهربانی، توجه، احترام و صداقت رفتار می‌کنیم، داریم عاشقانه عمل می‌کنیم، حتی اگر در لحظه احساس شور و هیجان نداشته باشیم.

احساسات همیشه راهنمای خوبی نیستند.
منتظر نمان که «احساس عاشق بودن» بیاید تا خوب رفتار کنی. با عمل به ارزش‌ها، احساسات مثبت هم می‌توانند به‌مرور بازگردند.

در روابط، رنج طبیعی است.
تعارض، ناراحتی و ناامیدی اجتناب‌ناپذیرند. نکته کلیدی این است که با ذهن‌آگاهی و پذیرش، به جای اجتناب یا واکنش هیجانی، با این رنج مواجه شویم.

ذهن ما همیشه علیه رابطه‌مان حرف می‌زند.
صدای درونی منتقد، انتظارات غیرواقع‌بینانه، خاطرات گذشته و ترس‌ها—همه می‌توانند ذهن‌مان را پر کنند. اما این افکار، حقیقت مطلق نیستند.

پذیرش، نقطه آغاز تغییر است.
به‌جای جنگیدن با طرف مقابل یا خودت، تمرین کن که هیجانات، افکار و نقص‌ها را بپذیری. پذیرش، به معنای تسلیم نیست، بلکه فرصتی برای اقدام مؤثر است.

ارزش‌هایت را مشخص کن؛ نه نیازهایت را.
راس هریس تأکید دارد که به‌جای تمرکز بر اینکه «چه چیزی از طرف مقابل می‌خواهی»، به این فکر کن که «چه نوع شریک عشقی می‌خواهی باشی؟»

حضور آگاهانه (Mindfulness) رمز پایداری رابطه است.
زمانی که حضور کامل داری، بهتر گوش می‌دهی، واکنش‌های ناسالمت را می‌شناسی و عشق را در لحظه جاری می‌سازی
.
مسئولیت احساسات خودت را بپذیر.
دیگران نمی‌توانند باعث شادی یا ناراحتی ما شوند، مگر اینکه ما به آن‌ها این قدرت را بدهیم.

عمل عاشقانه یعنی "دوست داشتن به‌رغمِ ..."
به‌رغم خستگی، عصبانیت، شک، ناامیدی یا تفاوت نظر... همچنان می‌توانیم با انتخاب آگاهانه، رفتار عاشقانه‌ای نشان دهیم.

عشق پایدار، با تعهد آگاهانه شکل می‌گیرد.
تعهد به ارزش‌ها، نه به حال‌و‌هوای زودگذر. راس هریس می‌گوید: عشق، تصمیمی است که هر روز باید تازه‌اش کنیم، نه احساسی که باید امیدوار باشیم باقی بماند.

🆔 @Sayehsokhan

دل از دستم رفته بُرون
خواننده اصلی: مرضیه
بازخوانی: ؟

دل از دستم رفته برون،
زان دم که تورا دیدم؛
عشق دارد رنگ جنون،
زان دم که تورا دیدم.

شعله به جان گران زده‌ام،
قیدِ خود و دگران زده‌ام،
زان دم که تورا دیدم.

دستِ رد از غم تو،
به سر این خوشی‌گذران زده‌ام،
زان دم که تو را دیدم.

تو پَری‌رو با چشمت،
شعله به پا کردی؛
تو اسیرم در دامِ رنج و بلا کردی،
که نهان شبی از نظرم،
همه‌جا به تو می‌نگرم،
ز جهان همه بی‌خبرم،
ای فتنه چه‌ها دیدم!
زان دم که تو را دیدم.

عشق آتش از نو، بر جان من زد؛
برقی سوزان بر سر و سامان من زد.

وای از چشمِ ره‌زن تو!
خون من بر گردن تو، زین آشنایی؛
اشک من آمد به سخن،
کمتر کن با این دل من، بی‌اعتنایی.

🆔 @Sayehsokhan

🪷🪷 #سلام_صبحتون_بخیر

🆔 @Sayehsokhan

✍ هیچ چیز فضای مجازی رو جدی نگیرید!
تو فضای مجازی دروغ بیشتر از واقعیت خواهان داره. تولیدکنندگان محتوا سراغ سه چیز مهم‌ آدم‌ها می‌رن:

حس مقایسه، حسادت و دوپامین!!

تو مرحله اول اونا حقیقت‌هارو به شما وارونه نشون می‌دن.
تو مرحله دوم اونا سعی می‌کنن شما رو بازنده جلوه‌ بدن!
تو مرحله سوم، اونا مفهوم‌های عشق، کسب‌و‌کار، خانواده و خوشحالی رو عوض می‌کنن.
تو مرحله آخر، اونا تیر خلاص رو بهتون می‌زنن و
خوشبختی رو از شما می‌دزدن!!!

شما اگر سلامتی دارید، شغل دارید، توانایی درک مسائل و حل مشکلاتتون رو دارید تا حدودی، شجاعت فکر کردن و راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار رو دارید و می‌تونید شکم خودتون رو سیر کنید!
شما در دسته ۱۵ درصد خوشبختان این کره‌ خاکی قرار دارید!

🆔 @Sayehsokhan

#دستنوشته_های_مدیر_سایه_سخن_۳۷

✍ در این دنیا هر کس باید یک بار، با شجاعت تمام، از خودش عبور کند.

ویژگی انسان معنوی از نگاه مولانا آشتی با خویشتن و زندگی کردن از درون است.

🌀 انسان معنوی با خویش مهربان است، نه از سر ساده‌دلی، بلکه از سر آگاهی.
🌀 او به‌جای فرار از خود، دست در دست خویش می‌گذارد و با خودش قدم می‌زند.
🌀 او می‌داند کسی که با خود قهر است، در تمام روابطش جنگ خواهد داشت.
✅ کسی که با خویش آشتی کند، با جهان هم آشتی خواهد بود.

#نیچه می‌گوید:
«هر که چرایی برای زندگی‌اش داشته باشد، با هر چگونه‌ای خواهد ساخت.»
انسان معنوی چرای درونش را پیدا کرده. هر روز، بی‌هیاهو، خودش را بازخوانی می‌کند؛ بی‌آن‌که دنبال مقصر بیرونی باشد، نسخه‌ای برای درون خودش می‌پیچد.
✅ چو خود را یافتی، یافتی همه را
ز خود بی‌خبری، غربتت بینوا
در جهانی که همه به دنبال تایید دیگران‌اند، او به تایید دل خودش قناعت می‌کند.

👌 امام علی (ع) فرمود:
«هر کس ارزش خود را بداند، خود را به تباهی نمی‌کشد.»
انسان معنوی در طوفان‌ها خودش را گم نمی‌کند. ستون خودش است.
نه خودشیفته است، نه خودباخته؛ خودش را به رسمیت می‌شناسد.
با آینه آشتی کرده، حتی اگر آنچه می‌بیند خوشایندش نباشد.

✅ تو را در آینه دیدم، خودم را یادم آمد
خودم را در تو دیدم، دلم آرام شد
وقتی کسی با خودش سرِ صلح دارد، با همهٔ جهان به مهر می‌نگرد.
✅ من با خود صلح خواهم کرد، بی‌آن‌که بجنگم با کسی
که جنگ اول از درون است، اگر صلحی شود بیرون

🌀 مارکوس اورلیوس، امپراتور فیلسوف، در دفتر تأملاتش بارها نوشت که:
«درون خود را همانند یک قلعه‌ی مستحکم بساز، که هیچ تندبادی آن را ویران نکند.»
انسان معنوی، پیش از آن‌که جهانی بسازد، به آبادانی درونش می‌پردازد.
او اهل تمرکز است، نه حواس‌پرتی؛ اهل عمق است، نه سطح؛
و با خویش چنان خلوتی دارد که آشفتگی روزگار به آن راه نمی‌یابد.

✅ آن‌که قلعهٔ درونش را ساخته باشد، از هیچ هجومی نمی‌هراسد.
🌀 اپیکتتوس، برده‌ای که فیلسوف شد، گفته است:
«کسی که بر خود مسلط نیست، پادشاهی‌اش خیال است.»
انسان معنوی، پادشاه قلمرو خودش است.
او باور دارد که آزادی، نه در نبودِ قیدهای بیرونی، بلکه در مهار تمایلات بی‌مهار درونی است.
در سکوت و مراقبه، زنجیرهای بی‌صدا را می‌بیند و می‌گسلد.
✅ رهایی، از همین نقطه آغاز می‌شود!

شاد و در لحظه باشید
ارادتمند
حسن ملکیان

🆔 @.Sayehsokhan

📚 #کتاب : #از_ذهنت_خارج_شو_و_زندگی_کن #ویژه_نوجوانان
✍️ اثر:  #جوزف_وی_سیاروچی و #لوئیز_هیز و #آن_بیلی
👌 ترجمه: #دکتر_علی_صاحبی و #دکتر_مهدی_اسکندری
📇 انتشارات: #سایه_سخن
📕 چاپ:#پنجم

🆔 @Sayehsokhan👇👇👇

#ده_نکته طلایی از کتاب «#از_ذهنت_خارج_شو_و_زندگی_کن – ویژه نوجوانان»

ذهنت دشمن تو نیست، اما همیشه هم راست نمی‌گه.
افکار منفی میان و میرن؛ مهم اینه که باهاشون نجنگی، فقط ببینی‌شون و بذاری رد بشن.

تو افکارت نیستی.
تو کسی هستی که افکار رو می‌بینی، نه اینکه افکارت باشی. مثل ابری که از آسمون ذهنت رد میشه.

زندگی رو از صحنه تماشا نکن، وارد بازی شو.
فقط فکر کردن درباره‌ی زندگی کافی نیست. لازمه عمل کنی، حتی اگه می‌ترسی.

ترس رو با خودت ببر.
نترس از اینکه با وجود اضطراب، قدم برداری. شجاعت یعنی جلو رفتن با وجود ترس.

ارزش‌هات رو پیدا کن، نه خواسته‌های بقیه رو.
زندگیت را براساس چیزهایی بساز که برات معنا دارن، نه فقط چیزی که دیگران ازت انتظار دارن.

درد بخشی از زندگیه، اما رنج انتخابیه.
وقتی با درد بجنگی، رنجش بیشتر میشه. وقتی بپذیریش، مسیر رشد باز میشه.

توجهت رو برگردون به لحظه حال.
تمرین کن که اینجا و اکنون باشی، نه تو گذشته یا آینده.

قدرت انتخاب همیشه با توئه.
مهم نیست چی تو ذهنت می‌گذره یا دیگران چی می‌گن؛ تو می‌تونی تصمیم بگیری چطوری رفتار کنی.

هیچ‌کس کامل نیست، اما همه می‌تونن رشد کنن.
اشتباه‌ها بخشی از مسیرن، نه نشانه‌ی شکست.

ذهنت حرفای زیادی می‌زنه، اما لازم نیست باهاش بجنگی.
وقتی یه فکر آزاردهنده اومد، به جای اینکه بخوای درست یا غلطش کنی، فقط ببینش، بشناسش و بذار باشه. تو فقط یه ناظری، نه برده‌ی افکارت.
➖➖➖➖
نکته ‌های بالا رو دوست داشتی؟ اینها فقط قطره‌هایی از یه دریا بود.

پیشنهاد می‌کنم

🎁 لذت مطالعه‌ی این کتاب رو به خودت هدیه بدی

🆔 @Sayehsokhan

درمان بی‌انگیزگی، چرا هر روز حوصله ندارم؟

نکات خوبی رو رونالدو توضیح میده!
ارزش گوش کردن و وقت گذاشتن رو داره.
گوش کردن. بهش فکر کردن و در آخر عمل کردن!


🆔 @Sayehsokhan

🪷🪷 #سلام_صبحتون_بخیر

🆔 @Sayehsokhan

غزل شمارهٔ ۱۵۶۰  مولانا
 
 
تا عشق تو سوخت همچو عودم
یک عقده نماند از وجودم
گه باروی چرخ رخنه کردم
گه سکه آفتاب سودم
چون مه پی آفتاب رفتم
گه کاهیدم گهی فزودم
از تو دل من نمی‌شکیبد
صد بار منش بیازمودم
این بخشش توست زور من نیست
گر حلقه سیم درربودم
گر دشمن چاشتم خفاشم
ور منکر احمدم جهودم
تفهیم تو تیز کرد گوشم
کان راز شریف را شنودم
سیل آمد و برد خفتگان را
من تشنه بدم نمی‌غنودم
صیقل گر سینه امر کن بود
گر من ز کسل نمی‌زدودم
توفیر شد از مکارم تو
هر تقصیری که من نمودم
من جود چرا کنم به جلدی
کز جود تو مو به موی جودم
از عشق تو بر فراز عرشم
گر بالایم وگر فرودم
از فضل تو است اگر ضحوکم
از رشک تو است اگر حسودم
بس کردم ذکر شمس تبریز
ای عالِم ِ سرّ ِ تار و پودم
 
🆔 @Sayehsokhan

🔹 در این روزهای غبارآلود...

دوستان و همراهان گرانقدر
با سلام و احترام

نیمه‌های شب گذشته اتفاق ناگواری رخ داد!
حمله‌ای دیگر، جان‌هایی دیگر، داغ‌هایی تازه بر دل‌هایی خسته.
فارغ از اینکه چه کسی شروع کرد، چه کسی پاسخ داد، چه کسی بی‌گناه بود و چه کسی گناهکار، آن‌چه مسلم است، رنج انسان‌هاست. و آن‌چه وظیفه‌ی ماست کاستن از رنج و درد نوع بشر است.

در چنین لحظاتی، شاید بهترین کار این باشد که برای چند لحظه سکوت کنیم؛
سکوتی از جنس درنگ و تأمل...
سکوتی از جنس دل‌سوزی و همدلی با انسان‌هایی که جان‌ باختند یا عزیزی را از دست دادند.

ما در سایه سخن، نه در جایگاه داوری هستیم، نه در پی تایید یا تقبیح کسی.
ما فقط تلاش می‌کنیم سهم کوچکی در گسترش آگاهی، مهربانی و خرد انسان‌ها داشته باشیم.
و این روزها، بیش از همیشه به آرامش، گفتگو و بردباری نیاز داریم.
بیایید مراقب دل‌هامان باشیم. مراقب واژه‌هایمان.
دنیا همین‌قدر شکننده است.

با مهر و شفقت!

🆔 @Sayehsokhan

یک دسته کلید است به زیرِ بغلِ عشق
از بهرِ گشاییدنِ ابواب رسیده

دخترم نیکا! این را برای بزرگسالی‌ات می‌نویسم. جلوی بقیه می‌گویم تا هم متعهدتر باشم و هم شاید چیزکی گفتم و به کارِ کسی دیگر آمد.

در این آن، یک‌سال و یک روز و یک‌ساعت از لحظه‌ی تولدت گذشته است. خوشحالم که هنوز هستم و می‌بینمت.

عزیزم! همراه با تو پدر و مادری هم به این دنیا اضافه شده است. ما هر سه ۳۶۶ روز و ۳۶۰۰ ثانیه‌ عمر کرده‌ایم.
ما چون دنیا را بیشتر دیده‌ایم، فعلاً در مسیر بالیدنت همراهت هستیم.
کاش امروز که نتوانستن‌های تو را تاب می‌آوریم، لطف کنی و فردا ندانستن‌های ما را تاب بیاوری تا وقتی که بدانیم.

ساقه‌ی گلم! الآن خیلی آسیب‌پذیری. فعلاً ما وظیفه‌ی زنده، سالم و امن نگهداشتنِ تو را داریم. در این مسیر مجبوریم گاهی برایت انتخاب‌هایی کنیم. اما به مرور که به نحوِ معقولی از عواقب و نتایجِ انتخاب‌هایت آگاه می‌شوی، ما از والد و مراقب به مشاور و دوستت تبدیل می‌شویم و آزادی‌هایت را پاس می‌داریم.

شکوفه‌ی بادامم! آینده چه شعبده‌هایی در آستین دارد نمی‌دانم، اگر باشیم و بمانیم، قول می‌دهیم فارغ از رتبه‌های اجتماعی، شغل، و سبکِ زندگی‌ای که انتخاب می‌کنی، از جان دوستت بداریم.

میوه‌ی دلم! ما منّتی بر تو نداریم. هر چه می‌کنیم وظیفه‌مان است. تو فردا بدهکارِ کارهایِ امروزِ ما نیستی. «حقیقت» را و «درستی» را و «عمرت» را فدای ادایِ تکلیفِ ما نکن.

جوانه‌ام! تو مالکِ بدن، بیان، احساسات، باورها و خواسته‌های خودت هستی. ما بیش از دو فکرِ دیگر، دو مشاورِ شفیق و دو حامیِ بی‌دریغ نیستیم. ما فقط، از قضا، زودتر از تو به این دنیا آمده‌ایم و امیدواریم قصه‌ی اشتباهات‌مان را بشنوی و اگر خواستی تکرارشان نکنی.

چشمه‌ی‌خورشیدم! تو برای ما نه کارکردِ تو، نه فوایدِ تو، و نه دستاوردهای تویی.
عشقِ ما به تو بی‌قید و شرط است حتی وقتی اشتباهی از تو سر بزند. اشتباهت را می‌بینیم اما هرگز عشق‌مان را دریغ نمی‌کنیم.‌

جویبارم! ما مجموعه‌ای از باورها داریم که حاصلِ تربیت، زیست، تلقینِ محیط یا تحقیقِ خودمان است؛ چون باورها‌مان همیشه معرض تغییر بوده، نمی‌توانیم جزم‌اندیش باشیم، می‌کوشیم تا چیزی به تو تلقین نکنیم و در مسیر تحقیق یاورت باشیم. نظرِ ما فقط نظری‌ست در میان سایرِ نظرات.

نور دیده‌ام! می‌دانی؟ ما بختِ این را نداشتیم که در جامعه‌ای روشن ببالیم. در تاریکی، کورمال‌ـ‌کورمال، خیلی چیزها را خودمان پیدا کردیم. تازه! خیلی چیزها را هنوز نیافته‌ایم.
اما سخت‌ترین مانعِ ما همانا کسانی بودند که به ما تلقینِ بی‌اشتباهی‌شان را کرده بودند.
تو اگر روزی به دیوار سختِ خشک‌مغزیِ ما خوردی، بدان که جامعه‌ای تندخو، ایدئولوژی‌زده، ریاپرور و بی‌سواد ما را بار آورده و طول می‌کشد تا عوض شویم. بهانه نیست؛ تغییر چیزِ سختی‌ست.

آرامشم! ما گمان‌هایی از نیازهای تو داریم. با بزرگ شدن، خودت بهتر می‌فهمی نیازهایت چیست. کنارت هستیم تا برآورده‌شان کنی.

نسیمم! ما به جان می‌کوشیم که تا جایی که می‌توانیم و بخت یارمان است، کمکت کنیم تا چنان توانمند شوی که بتوانی زندگیِ مستقل، فکرِ مستقل، و تصمیماتی مستقل از ما داشته باشی.
مستقل بودنْ دیوار به دیوارِ آزادی‌ست.
راستی! ما به یاد دخترکی نامت کردیم که تا آخر برای آزادی بیان و بدنش کوشید.
آزادی مرتعِ حاصلخیزِ ذوق.
ذوق هم سبک‌سازِ بارِ هستی.

برگِ گلم! ما قول می‌دهیم به تمامِ انتخاب‌های تو در زندگیِ عاطفی‌ات احترام بگذاریم. به خواستن‌ها و نخواستن‌هایت. در نشیب‌های عاطفی، بدان که تمامِ مِهرِ ما برای توست!

ابرکم! هر جا که باشی، از دل به سینه به ما نزدیکتری. اگر روزی خواستی دور از ما زندگی کنی، پشتیبانِ تصمیمت هستیم.

زندگی‌ام! اگر به پیری رسیدیم، آن موقع که زندگی‌مان از خالی پُر شد، خوشحالیم اگر زود به زود ببینیمت اما از زندگی نمان. ما تو را برای پیری و کوریِ خودمان به این دنیا نیاورده‌ایم.

مسیرِ تاریخ، تقدّسی به نقشِ پدر‌ و‌ مادر‌ داده‌ که نقدِ والدین بر گوش‌ها سنگینی می‌کند.
اما ما تسلیمیم. گفتگو آیینِ خانه‌‌ی ماست. اشتباهاتِ ما را، وقتی رخ داد، ببین، نگذر، بگو، و عذرخواهی‌های ما را لطف کرده، بپذیر.

ما گمانِ صادقانه‌ای داشتیم و داریم که به دنیا آمدنِ تو از به دنیا نیامدنت برای تو و این دنیا مفیدتر است. امیدواریم انتخابِ درستی کرده باشیم. جهان جای سختی‌ست. زندگی مسیرِ دشواری‌ست. عمر هم حکایتِ برف است و آفتابِ تموز. بیا بکوشیم و پیش برویم.

نیکا! عشقِ ما به تو حتی مشروط به عشقِ متقابلِ تو به ما هم نیست. ما به فرصتِ باشکوه و تنها‌ـ‌‌باره‌ی زندگی‌ات احترام می‌گذاریم.

من از تو هیچ نخواهم جز آنکه نیک ببالی.

تصدّقِ انحنای فضا و زمان به هنگامِ خنده‌هایت.

امضا:
(طبقِ قرارِ ما) هم‌مسیرهایت،
(طبقِ توافقاتِ اجتماعی) پدر و مادرت.

۲۶ اسفند ۱۴۰۳

@abolfazlhaddadi
🆔 @Sayehsokhan

🪷🪷 #سلام_صبحتون_بخیر

🆔 @Sayehsokhan