Scientometrics

Forwarded from Evidence.ir

▫️حدود 50 درصدِ پژوهشگران بعد از یک دهه، فعالیت علمی خود را متوقف می‌کنند

مطالعه‌ای در 23 آگوست 2024 در مجله آموزش عالی منتشر شده است و مجله Nature اخیراً به یافته‌های این مطالعه پرداخته است. در زیر خلاصه‌ای از گزارش نیچر را در خصوص این مقاله آورده‌ام:


مطالعه‌ بزرگی که در مجله Higher Education منتشر شده، نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از پژوهشگران در طول یک دهه پس از انتشار اولین مقاله‌شان، حوزه علم را ترک می‌کنند. (ترک علم یعنی اینکه دیگر مقاله یا مدرک علمی منتشر نمی‌کنند).

این تحقیق که بر روی نزدیک به 400,000 پژوهشگر از 38 کشور مختلف انجام شده، نشان می‌دهد که یک سوم از این افراد در پنج سال اول و تقریباً نیمی از آنها در طول ده سال، فعالیت علمی خود را متوقف می‌کنند.

پژوهشگران با استفاده از داده‌های پایگاه استنادی Scopus، مسیر انتشارات علمی محققان را به عنوان شاخصی برای فعالیت پژوهشی آنها دنبال کردند. نتایج نشان می‌دهد که در مجموع، احتمال ترک علم در میان زنان بیشتر از مردان است، اگرچه میزان این تفاوت در رشته‌های مختلف متغیر است.

این مطالعه دو کوهورت از پژوهشگران را مورد بررسی قرار داد:

کوهورتی که در سال 2000 شروع به انتشار کردند (شامل 142,776 نفر که 52,115 نفر از آنها زن بودند) و کوهورتی که در سال 2010 آغاز به انتشار نمودند (شامل 232,843 نفر که 97,145 نفر از آنها زن بودند).

این پژوهشگران از 38 کشور عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) بودند و در حوزه‌های علوم، فناوری، مهندسی، ریاضیات و پزشکی فعالیت می‌کردند.

یافته‌های کلیدی این پژوهش عبارتند از:

1. در کوهورت سال 2000، یک سوم پژوهشگران در پنج سال اول، 50 درصد در ده سال اول، و تقریباً دو سوم آن‌ها تا سال 2019 انتشار را متوقف کردند.

2. زنان حدود 12% بیشتر از مردان احتمال داشت که پس از پنج یا ده سال علم را ترک کنند.

3. تا سال 2019، تنها 29% از زنان در کوهورت 2000 همچنان به انتشار ادامه می‌دادند، در حالی که این رقم برای مردان نزدیک به 34% بود.

4. در کوهورت 2010، شکاف جنسیتی کمتر بود: حدود 41% از زنان و 42% از مردان، نه سال پس از اولین مقاله‌شان همچنان به انتشار ادامه می‌دادند.

5. در برخی رشته‌های علمی، به ویژه علوم زیستی و پزشکی، تفاوت‌های چشمگیری بین مردان و زنان وجود داشت. برای مثال، در زیست‌شناسی، احتمال ترک علم پس از ده سال برای زنان 58% و برای مردان نزدیک به 49% بود.

6. در رشته‌هایی مانند فیزیک، ریاضیات، مهندسی و علوم کامپیوتر، تفاوت جنسیتی کمتری مشاهده شد.

پژوهشگران اذعان می‌کنند که این مطالعه محدودیت‌هایی دارد. از جمله اینکه داده‌های انتشارات ممکن است تصویر کاملی از مشارکت زنان در پژوهش‌ها را نشان ندهد، زیرا گاهی زنان به عنوان همکار در کارهای منتشر شده به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

همچنین، این مطالعه دلایل ترک علم توسط پژوهشگران را به طور مستقیم بررسی نکرده است. عواملی مانند رفتن به موسساتی که اولویت آن‌ها پژوهش نیست، اشتغال در صنعت، یا گرفتن پست‌های اداری و مدیریتی می‌تواند در توقف انتشارات علمی مؤثر باشد.

مطالعه‌ای جداگانه در سال 2023 نشان داد که دلایل خانوادگی، وضعیت استخدام و حقوق و مزایا از عوامل مهم در تصمیم‌گیری برای ترک دانشگاه‌ها در آمریکا بوده‌اند.

پژوهشگران این مطالعه قصد دارند در آینده با استفاده از پیمایش‌های گسترده و نیز مصاحبه‌ها، دلایل خروج محققان از حرفه علمی را عمیق‌تر بررسی کنند.



#publishing
#nature

🆔 @irevidence

www.tgoop.com/scientometric/6927

7.8K viewsOct 20 at 15:01

▫️حدود 50 درصدِ پژوهشگران بعد از یک دهه، فعالیت علمی خود را متوقف می‌کنند

مطالعه‌ای در 23 آگوست 2024 در مجله آموزش عالی منتشر شده است و مجله Nature اخیراً به یافته‌های این مطالعه پرداخته است. در زیر خلاصه‌ای از گزارش نیچر را در خصوص این مقاله آورده‌ام:


مطالعه‌ بزرگی که در مجله Higher Education منتشر شده، نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از پژوهشگران در طول یک دهه پس از انتشار اولین مقاله‌شان، حوزه علم را ترک می‌کنند. (ترک علم یعنی اینکه دیگر مقاله یا مدرک علمی منتشر نمی‌کنند).

این تحقیق که بر روی نزدیک به 400,000 پژوهشگر از 38 کشور مختلف انجام شده، نشان می‌دهد که یک سوم از این افراد در پنج سال اول و تقریباً نیمی از آنها در طول ده سال، فعالیت علمی خود را متوقف می‌کنند.

پژوهشگران با استفاده از داده‌های پایگاه استنادی Scopus، مسیر انتشارات علمی محققان را به عنوان شاخصی برای فعالیت پژوهشی آنها دنبال کردند. نتایج نشان می‌دهد که در مجموع، احتمال ترک علم در میان زنان بیشتر از مردان است، اگرچه میزان این تفاوت در رشته‌های مختلف متغیر است.

این مطالعه دو کوهورت از پژوهشگران را مورد بررسی قرار داد:

کوهورتی که در سال 2000 شروع به انتشار کردند (شامل 142,776 نفر که 52,115 نفر از آنها زن بودند) و کوهورتی که در سال 2010 آغاز به انتشار نمودند (شامل 232,843 نفر که 97,145 نفر از آنها زن بودند).

این پژوهشگران از 38 کشور عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) بودند و در حوزه‌های علوم، فناوری، مهندسی، ریاضیات و پزشکی فعالیت می‌کردند.

یافته‌های کلیدی این پژوهش عبارتند از:

1. در کوهورت سال 2000، یک سوم پژوهشگران در پنج سال اول، 50 درصد در ده سال اول، و تقریباً دو سوم آن‌ها تا سال 2019 انتشار را متوقف کردند.

2. زنان حدود 12% بیشتر از مردان احتمال داشت که پس از پنج یا ده سال علم را ترک کنند.

3. تا سال 2019، تنها 29% از زنان در کوهورت 2000 همچنان به انتشار ادامه می‌دادند، در حالی که این رقم برای مردان نزدیک به 34% بود.

4. در کوهورت 2010، شکاف جنسیتی کمتر بود: حدود 41% از زنان و 42% از مردان، نه سال پس از اولین مقاله‌شان همچنان به انتشار ادامه می‌دادند.

5. در برخی رشته‌های علمی، به ویژه علوم زیستی و پزشکی، تفاوت‌های چشمگیری بین مردان و زنان وجود داشت. برای مثال، در زیست‌شناسی، احتمال ترک علم پس از ده سال برای زنان 58% و برای مردان نزدیک به 49% بود.

6. در رشته‌هایی مانند فیزیک، ریاضیات، مهندسی و علوم کامپیوتر، تفاوت جنسیتی کمتری مشاهده شد.

پژوهشگران اذعان می‌کنند که این مطالعه محدودیت‌هایی دارد. از جمله اینکه داده‌های انتشارات ممکن است تصویر کاملی از مشارکت زنان در پژوهش‌ها را نشان ندهد، زیرا گاهی زنان به عنوان همکار در کارهای منتشر شده به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

همچنین، این مطالعه دلایل ترک علم توسط پژوهشگران را به طور مستقیم بررسی نکرده است. عواملی مانند رفتن به موسساتی که اولویت آن‌ها پژوهش نیست، اشتغال در صنعت، یا گرفتن پست‌های اداری و مدیریتی می‌تواند در توقف انتشارات علمی مؤثر باشد.

مطالعه‌ای جداگانه در سال 2023 نشان داد که دلایل خانوادگی، وضعیت استخدام و حقوق و مزایا از عوامل مهم در تصمیم‌گیری برای ترک دانشگاه‌ها در آمریکا بوده‌اند.

پژوهشگران این مطالعه قصد دارند در آینده با استفاده از پیمایش‌های گسترده و نیز مصاحبه‌ها، دلایل خروج محققان از حرفه علمی را عمیق‌تر بررسی کنند.



#publishing
#nature

🆔 @irevidence

BY Scientometrics