tgoop.com/sfandiar_abdolahi/1750
Last Update:
✳️اتفاقی رفتم به یک دوست قدیمی در تلگرام پیام بدهم چشمم به این یادداشت خورد که 22دسامبر 2022 برای او ارسال کرده بودم. باورم نشد این جملات مربوط سال 1401 است. اینقدر که هنوز مسائل ما همان مسائل 1401 است. حیفم آمد، بازنشر نکنم.
قسمت اول
«راه حل؛ میزی بزرگ که برای همه صندلی باشد»
✍ #اسفندیار_عبداللهی
شنبه؛ ۱۲ آذر ۱۴۰۱، روزنامه مستقل
◀️ در نحوه مواجهه نظام‌های سیاسی ایران معاصر با اعتراضات، نارضایتی‌ها و مطالبات مردم، جمهوری اسلامی یک تفاوت عمده با رژیم شاهنشاهی دارد. (در مثل مناقشه نیست) مردم ایران نیز در این مقطع از تاریخ، با ایرانیان دهه‌های ۵۰ و ۶۰ متفاوتند.
◀️ توده‌های قبل از انقلاب در «اصل ندانستن» شبیه به حکام خود بودند و مردم این دوره در «اصل دانستن» شبیه به نظام حاکم هستند.
بررسی شباهت‌های مردم هر دوره با نظام حاکم و همچنین تفاوت‌های مردم و نظام حاکم با مردم و نظام سابق، به بحث ما کمک می‌کند و نگارنده معتقد است، توجه به این مقایسه به اندازه‌ای مهم است که می‌تواند در اتخاذ تصمیماتی برای تهیه نقشه راه و تصمیم‌گیری‌های مهم، مورد توجه قرار گیرد.
◀️ اگر خاطر مبارک خوانندگان عزیز باشد، محمدرضا شاه چند ماه قبل از اینکه تصمیم به خروج از ایران بگیرد، در یک سخنرانی رسمی گفت: «صدای انقلاب شما را شنیدم» و وعده داد اصلاحاتی را در دستور کار قرار دهد.
سخنی که بسیاری از کارشناسان اذعان کردند، «دیر گفته شد». شاه دیر صدای مردم شنید، چون اِشراف کاملی به اوضاع نداشت و واقعا نمی‌دانست زیر پوست شهرها چه می‌گذرد، حالا یا به دلیل گزارش‌های غلط عواملش یا به دلیل عدم شناخت قدرت رهبری رهبران مذهبی، عرفی و تشکیلاتی آن زمان. او زمانی خطر را حس کرد که دیگر وقت از دست رفته بود و نه مردم که رهبران انقلاب، نقد خود را به نسیه نمی‌دادند.
◀️ اما مردم (توده‌ها یا عوام) چون امواجی خروشان که باد انقلاب آن‌ها را به جهت دلخواه هدایت می‌کرد هم نمی‌دانستند چه خبر است و چه می‌خواهند. در حالی که رهبران انقلاب می‌دانستند چه می‌خواهند.
◀️توده‌ها می‌دانستند شاه را نمی‌خواهند اما همزمان نمی‌دانستند از انقلاب و سقوط شاه چه می‌خواهند و هر دو در عدم شناخت زمین بازی و اصل ندانستن مانند هم بودند. شرایطی که امروز کاملا متفاوت است. برخلاف رژیم گذشته، نظام امروز به مدد دستگاه‌های متعدد تخصصی، عریض و طویل اطلاعاتی، پژوهشی و میدانی، سال‌ها است که می‌داند چه خبر است و شرایط جامعه، میزان مشروعیت نظام، سرمایه اجتماعی، مطالبات مهم همه گروه‌ها و خاستگاه‌ها و خطرات ناشی از آن، که به شکل منظم دسته‌بندی می‌شوند را دریافت می‌کند.
◀️ مثل روز برای نظام روشن است که رای اکثریت مردم در مورد رابطه با آمریکا، بحث حجاب، رکن انتخابات، اصول مهمی از قانون اساسی مانند اصل ۱۱۰ و مسائلی چون انرژی هسته‌ای و حضور منطقه‌ای ایران در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس، چیست. نظام نظر مردم را در مورد شورای نگهبان، رانت‌خواران، محیط زیست، تورم، رکود و حیف و میل سرمایه‌های ملی را به آسانی می‌داند.
◀️ هسته مرکزی قدرت می‌داند اکثریت جامعه چه نظری در مورد روابط با چین، روسیه و نگاه به شرق نظام دارند. جمهوری اسلامی با استفاده از ابزارهای نوین اطلاعاتی و ارتباطی، مسلح به «اصل دانستن» و اشراف بر اوضاع است.
◀️ همچنین برخلاف مردم قبل از انقلاب، مردم در این دوره و شاید از چند دهه پیش، به دلیل در اختیار داشتن ابزارهای جدید اطلاع‌رسانی و ابزار تحلیل داده، متوجه شرایط حاکم بر کشور هستند و خیر، شر و صلاح و مصلحت خود را می‌دانند و می‌دانند در ایران و جهان چه خبر است و دقیقا برخلاف نسل‌های سلف خود، بخصوص برخلاف مردم دوره شاه، می‌دانند چه می‌خواهند.
◀️ تفاوت دیگر مردم این دوره با دوره شاهنشاهی، عدم اعتماد آن‌ها به افراد و گروه‌های سیاسی است. آن‌ها از اول انقلاب با اعتماد کامل تمام سرنوشت و هستی خود را به رهبران حرکت انقلابی سپردند و چشم بسته پشتیبان همه تصمیمات دولتمردان نظام در سیاست داخلی و خارجی بودند. از سال ۷۶ تا ۹۶ بارها -که بیشتر وجوه مشارکت مدنی و اجتماعی آن‌ها را بیان می‌کرد- اعتماد خود به نظام را مکرر و با مشارکت بیشتر، تجدید کردند.
◀️تفاوت مردم در اعتماد به نظام پیشا ۷۶ و مشارکت و تجدید اعتماد در پسا ۷۶ در این بود که آن‌ها از خرداد ۷۶ به این سو، تصمیم گرفتند چشم‌بسته عمل و اعتماد نکنند و از مسیر انتخابات، آینده بهتری برای زندگی خود و شرایط عمومی کشور رقم بزنند. حتی معتقدم رأی به محمود احمدی‌نژاد در سال ۸۴ هم یک رأی مطالبه‌گرانه و برای بهتر شدن شرایط خود و کشور بود.
*روزنامه‌نگار
https://www.tgoop.com/sfandiar_abdolahi
BY «راه و چاه» اسفندیار عبداللهی
Share with your friend now:
tgoop.com/sfandiar_abdolahi/1750