tgoop.com/shahrzadinhk/185
Last Update:
روز و شب‌ها برای من مفهومشون رو از دست دادن. شب‌ها تا صبح بیدارم و سعی میکنم تا جایی که میتونم با آدمهای مختلف حرف بزنم و فلوجین رو معرفی کنم و فیدبک بگیرم.
کلاب‌هاوس به نظرم جادویی میاد. تجربه‌ای عجیب و غریب و دلچسب برای صحبت کردن با ادمهایی از هرجای دنیا.
بین جلسات مختلف به وقت امریکای شمالی، نیوزلند و اروپا میچرخم.
امروز توی روم تو کلاب‌هاوس داشتم به صحبت‌های ناوال راویکنت گوش میکردم. یکی ازش پرسید این که کلاب‌هاوس موفق شده دلیلش اینه که فاندرهای اون خیلی نابغه بودن یا زمان وجود داشتن چنین محصولی فرا رسیده بود و بالاخره اگر این دو نفر نه، یک سری آدم دیگه همچین چیزی رو تولید میکردند؟
جوابش جالب بود. گفت زمانش رسیده بود. توییتر قبل از کلاب‌هاوس ایده همچین فضایی رو داشت و روش کار میکرد. حتی گفت یک تیم دیگه بودند که اونها هم داشتند روی این ایده کار میکردند ولی وقتی فهمیدند که توییتر هم داره همین مسیر رو میره ترسیدند و ادامه ندادند.
خیلی به فکر فرو رفتم. این که چه زمانی باید عقب بکشی و ادامه ندی و چه زمانی باید ادامه بدی حتی اگر بزرگترین‌ها قراره رقیبت باشن. احتمالا جواب دو دو تا چهارتایی براش وجود نداره. به هزاران عامل ریز و درشت میتونه مربوط باشه.
حالا که ۳۸ روز از لانچ شدن فلوجین میگذره و حالا که ۲۴ ساعته که نخوابیدم، فکر میکنم که مهمترین مانع من خودم هستم. هزاران داستان ریز و درشتی که من از خودم روایت میکنم و در ذهن من زندگی میکنند. انگار که مسیر خلق کردن و رنج کشیدن در اون، راهی برای پیدا کردن این روایت‌های نادرست و دونه به دونه تصحیح کردنشون باشه. هدف اصلی برام اینه وگرنه که هیچ بیزینس و پول و مقامی نمیتونه باعث شه که با شوق ۲۴ ساعت نخوابم.
@shahrzadinHK
BY روزنوشت‌های شهرزاد
❌Photos not found?❌Click here to update cache.
Share with your friend now:
tgoop.com/shahrzadinhk/185