جامعه باستان‌شناسی ایران

[کشفیات] خشونت در بونوبوها و تطور انسان —

عده ای از انسانشناسان معتقدند که خشونت در انسان ذاتی است و نقش خیلی مهمی در تطور انسان بازی کرده است. بطور مثال محققینی همچون ریموند دارت (Raymond A. Dart) معتقدند که نه فقط خشونت نقش مهمی در تطور انسان بازی کرده بلکه مهمترین عامل محرکه در تطور انسان بوده است. این محققین فکر میکنند شایع بودن و رواج خشونت بین انسانها اساس ژنتیکی دارد و عوامل روانشناختی، تستوسترون و سیستم عصبی در آن نقش بازی میکنند و در نتیجه خشونت در انسان ذاتی است. این محققین عمدتا بر رایج بودن خشونت بین عموزاده هایمان یعنی شامپانزه ها اشاره میکنند که اشتراکات زیادی با انسان دارند (اشتراکات ژنتیکی بین انسانها و شامپانزه ها بیش از 98 درصد است و اشتراکات رفتاری زیادی هم با انسانها دارند). این نظر بر این فرض متکی است که اجداد هومینین انسانها قرابتهای زیادی با شامپانزه ها داشته اند.

در مقابل عده ای از محققین مخالف این نظر هستند و معتقدند که خشونت چیزی است که یاد گرفته میشود و بنابراین اساس فرهنگی دارد. این عده از محققین عمدتا با اتکا به زندگی و الگوهای رفتاری بونوبوها سعی دارند نشان دهند که خشونت عامل تعیین کننده یا حتی مهمی در تاریخ تطوری انسان نبوده است. بونوبوها نوع دیگری از بوزینه ها (apes) هستند که با شامپانزه ها و انسانها قرابت زیادی دارند. در مقایسه با شامپانزه ها، بونوبوها شهره هستند به آرام و صلح طلب بودن که عمدتا به خوردن و خوابیدن و سکس مشغول هستند. علاوه بر این، بونوبوها شهره هستند به اینکه در مقیاس وسیعتری رفتارهای مبتنی بر همکاری هم با اعضای درون گروه و هم با بوبوبوهای خارج از گروه خود نشان میدهند.

عده دیگر از محققین هم هستند که مسیری بین این دو را انتخاب کرده اند. بعضی معتقدند که انسانها اگر هم از نظر طبیعی مستعد خشونت باشند از نظر فرهنگی قابلیت اجتناب از خشونت را دارند. بعضی هم میگویند انسانها اگر هم از نظر طبیعی صلح طلب باشند ولی شرایط فرهنگی میتواند آنها را به خشونت سوق دهد.

حال اخیرا کشف جدیدی اتفاق افتاده و بحث و مجادله درباره نقش خشونت در تطور انسان را بین محققین دوباره داغ کرده است. محققین به مدت سه سال گروهی از بونوبوها و گروهی از شامپانزه ها را زیر نظر گرفته و متوجه شده اند که بونوبوهای مذکر در مقایسه با شامپانزه های مذکر اتفاقا میزان خشونت بیشتری از خود نشان میدهند. مسئله این است که تعریف و درک محققین از خشونت تغییر کرده است. این درست است که شامپانزه های مذکر اغلب شامپانزه های مونث را با اعمال زور مجبور به آمیزش میکنند و بعضا رقبای خود را حتی میکشند. بونوبوهای مذکر برای آمیزش با بونوبوهای مونث کمتر به زور متوسل میشوند و هیچ موردی هم گزارش نشده که در آن بونوبوها رقیب مذکر خود را کشته باشند. اما وقتی محققین خشونت را فقط محدود به مواردی همچون زخمی کردن و یا کشتن نمیکنند و سایر اعمال خشونت آمیز را نیز مشمول میکنند (همچون تهدید و تعقیب) میبینند که اتفاقا بونوبوهای مذکر سه برابر بیشتر از شامپانزه های مذکر از خود خشونت نشان میدهند. به عبارتی میتوان گفت که وقتی شامپانزه ها از خود خشونت نشان میدهند خشونت شان بیش از خشونت بونوبوها مهلک است. در حالی که خشونت در بونوبوها تعدد بیشتری دارد ولی از شدت کمتری برخوردار است.

نتایج این کشفیات در مقاله ای در شماره اخیر نشریه Current Biology منتشر شده است که از لینک زیر میتوانید آن را بخوانید.
https://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(24)00253-7#%20

کریم علیزاده

https://www.tgoop.com/societyforiranianarchaeology

Current Biology

Differences in expression of male aggression between wild bonobos and chimpanzees

Mouginot et al. find that bonobos exhibit lower rates of male-female aggression but
higher rates of female-male and male-male aggression than chimpanzees. More aggressive
males have higher mating success. Costs and benefits likely vary for different forms…

www.tgoop.com/societyforiranianarchaeology/3330

1.7K viewsedited  May 15 at 04:04

[کشفیات] خشونت در بونوبوها و تطور انسان —

عده ای از انسانشناسان معتقدند که خشونت در انسان ذاتی است و نقش خیلی مهمی در تطور انسان بازی کرده است. بطور مثال محققینی همچون ریموند دارت (Raymond A. Dart) معتقدند که نه فقط خشونت نقش مهمی در تطور انسان بازی کرده بلکه مهمترین عامل محرکه در تطور انسان بوده است. این محققین فکر میکنند شایع بودن و رواج خشونت بین انسانها اساس ژنتیکی دارد و عوامل روانشناختی، تستوسترون و سیستم عصبی در آن نقش بازی میکنند و در نتیجه خشونت در انسان ذاتی است. این محققین عمدتا بر رایج بودن خشونت بین عموزاده هایمان یعنی شامپانزه ها اشاره میکنند که اشتراکات زیادی با انسان دارند (اشتراکات ژنتیکی بین انسانها و شامپانزه ها بیش از 98 درصد است و اشتراکات رفتاری زیادی هم با انسانها دارند). این نظر بر این فرض متکی است که اجداد هومینین انسانها قرابتهای زیادی با شامپانزه ها داشته اند.

در مقابل عده ای از محققین مخالف این نظر هستند و معتقدند که خشونت چیزی است که یاد گرفته میشود و بنابراین اساس فرهنگی دارد. این عده از محققین عمدتا با اتکا به زندگی و الگوهای رفتاری بونوبوها سعی دارند نشان دهند که خشونت عامل تعیین کننده یا حتی مهمی در تاریخ تطوری انسان نبوده است. بونوبوها نوع دیگری از بوزینه ها (apes) هستند که با شامپانزه ها و انسانها قرابت زیادی دارند. در مقایسه با شامپانزه ها، بونوبوها شهره هستند به آرام و صلح طلب بودن که عمدتا به خوردن و خوابیدن و سکس مشغول هستند. علاوه بر این، بونوبوها شهره هستند به اینکه در مقیاس وسیعتری رفتارهای مبتنی بر همکاری هم با اعضای درون گروه و هم با بوبوبوهای خارج از گروه خود نشان میدهند.

عده دیگر از محققین هم هستند که مسیری بین این دو را انتخاب کرده اند. بعضی معتقدند که انسانها اگر هم از نظر طبیعی مستعد خشونت باشند از نظر فرهنگی قابلیت اجتناب از خشونت را دارند. بعضی هم میگویند انسانها اگر هم از نظر طبیعی صلح طلب باشند ولی شرایط فرهنگی میتواند آنها را به خشونت سوق دهد.

حال اخیرا کشف جدیدی اتفاق افتاده و بحث و مجادله درباره نقش خشونت در تطور انسان را بین محققین دوباره داغ کرده است. محققین به مدت سه سال گروهی از بونوبوها و گروهی از شامپانزه ها را زیر نظر گرفته و متوجه شده اند که بونوبوهای مذکر در مقایسه با شامپانزه های مذکر اتفاقا میزان خشونت بیشتری از خود نشان میدهند. مسئله این است که تعریف و درک محققین از خشونت تغییر کرده است. این درست است که شامپانزه های مذکر اغلب شامپانزه های مونث را با اعمال زور مجبور به آمیزش میکنند و بعضا رقبای خود را حتی میکشند. بونوبوهای مذکر برای آمیزش با بونوبوهای مونث کمتر به زور متوسل میشوند و هیچ موردی هم گزارش نشده که در آن بونوبوها رقیب مذکر خود را کشته باشند. اما وقتی محققین خشونت را فقط محدود به مواردی همچون زخمی کردن و یا کشتن نمیکنند و سایر اعمال خشونت آمیز را نیز مشمول میکنند (همچون تهدید و تعقیب) میبینند که اتفاقا بونوبوهای مذکر سه برابر بیشتر از شامپانزه های مذکر از خود خشونت نشان میدهند. به عبارتی میتوان گفت که وقتی شامپانزه ها از خود خشونت نشان میدهند خشونت شان بیش از خشونت بونوبوها مهلک است. در حالی که خشونت در بونوبوها تعدد بیشتری دارد ولی از شدت کمتری برخوردار است.

نتایج این کشفیات در مقاله ای در شماره اخیر نشریه Current Biology منتشر شده است که از لینک زیر میتوانید آن را بخوانید.
https://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(24)00253-7#%20

کریم علیزاده

https://www.tgoop.com/societyforiranianarchaeology

BY جامعه باستان‌شناسی ایران