| فرانتس کافکا - نامه به اسکار پولاک‌ |

فکر می‌کنم اصولاً آدم باید کتاب‌هایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند؛ اگر کتابی که می‌خوانیم، مثل یک مُشت، نخورد به جمجمه‌مان و بیدارمان نکند، پس چرا می‌خوانیمش؟ که به قول تو حالمان خوش بشود؟ بدون کتاب هم که می‌شود خوشحال بود!

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| هنر ظریف رهایی از دغدغه - مارک منسن |

وسواس و اهمیت دادن بیش از اندازه به احساسات باعث ناامیدی ما می‌شود؛ به این دلیل که احساسات هرگز ماندگار نیستند. چیزی که امروز ما را خوشحال می‌کند، فردا دیگر خوشحال‌مان نمی‌کند؛ چون نیاز زیستی‌مان تغییر کرده و بیشتر شده است.‌
‌
تمرکز بسیار بر خوشحالی، ناگزیر به تسلسل و تعقیبی پایان‌ناپذیر برای چیزی دیگر می‌انجامد: خانه‌ی جدید، دلدادگی تازه، بچه‌ای دیگر، افزایش مجدد حقوق. با وجود تمام عرق‌ریزی و سختی کشیدن‌مان، درنهایت به جایی می‌رسیم که به طور ترسناکی مشابه همان نقطه‌ی آغاز است: با احساس کمبود.‌ روان‌شناس‌ها به این حالت تردمیل لذت می‌گویند: ما همیشه سخت تلاش می‌کنیم تا وضعیت زندگی‌مان را تغییر دهیم؛ اما در واقع هیچ وقت احساس بهتری نخواهیم داشت. ‌

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| بدخواهی - کیگو هیگاشینو |

این روزها والدین خودشون کتاب نمی‌خونن، ولی فکر می‌کنند باید بچه‌‌هاشون رو مجبور به خوندن بکنند. چون خودشون کتابخون نیستند، در نتیجه هیچ ایده و نظری ندارند که به بچه‌هاشون بدن. به این خاطر دلخوش به توصیه‌های وزارت آموزش‌وپروش هستند و به همون اکتفا می‌کنند. همه‌ی اون کتاب‌ها خیلی کسالت‌ آورند و در نتیجه بچه‌‌ها یاد می‌گیرند از این کتاب‌ها متنفر باشند. این یه دورِ باطله که به نظر هیچ انتهایی نداره.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| تذکره الاولیاء - عطارنیشابوری |

و گفت: در جمله‌ی صفت‌ها رحمت است مگر در محبّت که در او هیچ رحمت نیست؛ بکُشند و از کُشته دِیَّتْ خواهند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| در باب حکمت زندگی - آرتور شوپنهاور |

در نیمه‌ی دوم زندگی کم‌وبیش به این واقعیت می‌رسیم که سعادت تقریبا افسانه، ولی رنج واقعی است. لذا انسان‌های عاقل تنها به دنبال دوری از رنج و دستیابی به وضعیتی امن‌اند تا به دنبال لذت!

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| بار هستی - میلان کوندرا |

هیچ وسیله‌ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد، زیرا هیچ مقایسه‌ای امکان‌پذیر نیست. در زندگی با همه چیز برای نخستین بار برخورد می‌کنیم. مانند هنرپیشه‌ای که بدون تمرین وارد صحنه شود. اما اگر اولین تمرین زندگی، خود زندگی باشد، پس برای زندگی چه ارزشی می‌توان قائل شد؟ اینست که زندگی همیشه به یک «طرح» شباهت دارد. اما حتی طرح هم کلمه‌ی درستی نیست، زیرا طرح همیشه زمینه‌سازی برای آماده کردن یک تصویر است، اما طرحی که زندگی ماست طرح هیچ چیز نیست، طرحی بدون تصویر است...!

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| اتاق شماره‌ی شش - آنتوان چخوف |

اگر هدف پزشکی را در این بدانیم که به کمک دارو از رنج‌ها کاسته شود، بی‌اختیار این سوال در ذهن شکل می‌گیرد: برای چه باید از این رنج‌ها کاسته شود؟ اولاً می‌گویند رنج انسان را به سوی تکامل سوق می‌دهد، ثانیاً اگر بشریت واقعاً یاد بگیرد که رنج‌های خود را به وسیله‌ی قرص و قطره تخفیف دهد، پس حتماً مذهب و فلسفه را که تا امروز از‌ همه‌ی بلاها به آن‌ها پناه می‌برد، و حتی خوشبختی را کنار خواهد گذاشت.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| پیامبر و دیوانه - جبران خلیل جبران |

دردِ شما شکستن پوسته‌ای‌ است که فهمِ شما را دربردارد. همان‌گونه که هسته میوه باید بشکند تا مغز آن آفتاب ببیند، شما هم باید با درد خود آشنا شوید.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| بیچارگان - داستایفسکی |

سقفِ آزادی، رابطه‌ی مستقیم با قامتِ فکری مردمان دارد. در جامعه‌ای که قامتِ تفکر و همت مردم کوتاه باشد، سقفِ آزادی هم به همان نسبت کوتاه می‌شود. وقتی سقف کوتاه باشد، آدم‌های بزرگ سرشان آن‌قدر به سقف می‌خورد که حذف می‌شوند، آدم‌های کوتوله اما راحت جولان می‌دهند. مردمِ عوام هم برای بقا آنقدر سرشان را خم می‌کنند، که کوتوله می‌شوند و سقف‌ها پایین و پایین‌تر می‌آید و مردم بیشتر و بیشتر قوز می‌کنند، تا اینکه کمر خم می‌شود و دیگر نمی‌توانند قد راست کنند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| انسان‌ها در عصر ظلمت - هانا آرنت |

فهمیدن، فعالیتی پایان‌ناپذیر است که طی آن، در عینِ تنوع و تغییر مدام، با واقعیت کنار می‌آییم و آشتی می‌کنیم و به عبارت دیگر، در جهان احساس آشنایی و آسودگی می‌کنیم. فهمیدن، روندی پایان‌ناپذیر است و بنابراین، نمی‌تواند هیچ نتیجه‌ای نهایی تولید کند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| كليدر - محمود دولت آبادی |

این جماعت به دو چیز عادت دارند؛ نکبت و قدرت. نکبت را با قناعت تحمل می‌کنند و قدرت را با ترس و پرستش.

#پاراگراف

@SustainedBlueButterfly

| کافکا در کرانه - هاروکی موراکامی |

وقتی چیزی مرا رنج می‌داد، در موردِ آن با هیچ‌کس حرفی نمی‌زدم. خودم در موردش فکر می‌کردم،به نتیجه می‌رسیدم و به تنهایی عمل می‌کردم. نه اینکه واقعا احساسِ تنهایی بکنم، فکر می‌کردم که انسان‌ها، در آخر، باید خودشان، خودشان را نجات دهند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| وقتی نیچه گریست - اروین دی یالوم |

من افراد زیادی را می‌شناسم که از خود بیزارند و برای رفع آن می‌کوشند نظر مثبت دیگران را به خود جلب کنند. ولی این راه حل نادرست و در حکم تفویض اختیار به دیگران است. وظیفه شما این است که خود را همانطور که هستید بپذیرید و در جهت رشد خود بكوشيد، نه آن که دنبال راهی برای مقبولیت یافتن نزد مردم باشید.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| مسافرنامه - شاهرخ مسکوب |

تمام تنم خسته است، گردن، شانه و دست‌ها. خوابم می‌آید. سرم از همه‌جا خسته‌تر است. سرم مملو از خستگی است، مثل توپ پُربادی که حتی برای یک سوراخ هم جایی نداشته باشد.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| زندگی گالیله - برتولت برشت |

طی چهل سال، عمل و رفتار آدم‌ها به من یاد داد که آن‌ها میانه‌ای با عقل ندارند. دم سرخ رنگ ستاره‌ی دنباله‌داری را به آن‌ها نشان بده، دلشان را از ترس پر کن، می‌بینی که آشفته و سراسیمه از خانه‌هایشان بیرون می‌ریزند و درهم و برهم چنان می‌دوند که قلم پایشان بشکند. ولی بیا و به آن‌ها حرف معقولی بزن و به هزار دلیل ثابتش کن، می‌بینی که فقط به ریشت می‌خندند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| زندگی گالیله - برتولت برشت |

طی چهل سال، عمل و رفتار آدم‌ها به من یاد داد که آن‌ها میانه‌ای با عقل ندارند. دم سرخ رنگ ستاره‌ی دنباله‌داری را به آن‌ها نشان بده، دلشان را از ترس پر کن، می‌بینی که آشفته و سراسیمه از خانه‌هایشان بیرون می‌ریزند و درهم و برهم چنان می‌دوند که قلم پایشان بشکند. ولی بیا و به آن‌ها حرف معقولی بزن و به هزار دلیل ثابتش کن، می‌بینی که فقط به ریشت می‌خندند.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

بهار می آید تا بگویید
حتی اگر نمیشود
همیشه سبز ماند ولی
میتوان دوباره و دوباره
و دوباره
سبزو پرشکوفه شد

پیشاپیش سال خوبی براتون ارزو میکنم ❤️

🍃 @SustainedBlueButterfly

| نامه به میلنا - فرانتس کافکا |

گاه احساس می‌کنم که گویی چنان بارهای گرانی از سرب را بر دوش می‌کشم که هر دم ممکن است به ژرفای عمیق‌ترین دریا فرو کشیده شوم و آن کس که می‌کوشد مرا بگیرد یا حتی نجات دهد دست از تلاش بردارد.

#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly

| رولف دوبلی - کتابِ هنر شفاف اندیشیدن |

سه سال قبل، تجربه‌ی تازه‌ای را شروع کردم. ممنوعیت خواندن و شنیدن اخبار. حق اشتراک تمام روزنامه‌ها و مجلاتم را لغو کردم. از شر تلویزیون و رادیو خلاص شدم. نرم افزار اخبار را از روی آیفونم حذف کردم. دست به هیچ روزنامه‌ای نمی‌زدم و وقتی در هواپیما کسی به من پیشنهاد خواندن مطلبی را می‌داد، عمدا به سمت دیگری نگاه می‌کردم. چند هفته‌ی اول سخت بود، خیلی سخت. مدام می‌ترسیدم چیزی را از دست بدهم. اما بعد از مدتی، جهان بینی تازه‌ای داشتم. نتیجه‌اش بعد از سه سال: افکار صریح تر، دید ارزشمندتر، تصمیمات بهتر و زمان بسیار بیشتر؛ و بهترین نکته؟؟ هیچ چیز مهمی را از دست نداده بودم...

#پاراگراف

@SustainedBlueButterfly