♦️ حامد آئینه وند : ذوق و شوق تهوع آمیز جماعت تباه اصلاح طلبان به دنبال خارج شدن علی خامنه ای از پناهگاه و پاچه خواری ها برای تداوم سهمشان از سفره انقلاب در شرایط جدید حیرت آور است. به جای پرسشگری درباره سیاست های ویرانگر خارجی و هسته ای خامنه‌ای که قاطبه ملت را فقیر ، سرداران فاسد سپاه را ثروتمند ، آسمان کشور را بی دفاع و با کاهش ارزش پول ملی و فرصتهای اقتصادی مشروع برای زندگی متعارف ، امنیت ملی را از طریق پائین آوردن ریسک جاسوسی نابود کرده است برای ژست های ملی گرایانه شیادانه رهبر دغل هورا می کشند.
حیف از جوانی ما و امیدی که به شما برای ایران دموکراتیک بسته بودیم،همه کسانی که زمانی به شما رای داده یا امیدی به اصلاح جمهوری اسلامی به دست شما داشتند شرمنده و خجالت زده هستند. خاک عالم برسرتان...
@tahkimmelat
حیف از جوانی ما و امیدی که به شما برای ایران دموکراتیک بسته بودیم،همه کسانی که زمانی به شما رای داده یا امیدی به اصلاح جمهوری اسلامی به دست شما داشتند شرمنده و خجالت زده هستند. خاک عالم برسرتان...
@tahkimmelat
👍168❤32👎11💔2
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
❤30👍18👎11🕊2💔2
♦️ مشغولیت این روزهای اصلاح طلبی؛
فانتزی بازی جای سیاست ورزی
🖊️ احسان وخشابی
این رفتار جمعی که این روزها اصلاح طلبها به آن دچار شده اند، بهتر است اسمش را بگذاریم همبستگی اجباری یا همبستگی از ترس بمب.
اینکه این نیروی سیاسی کشور در مقابل تهاجم نظامی اسراییل ایستاد و آن را محکوم کرد کاری درست و دقیق بود اما این یک وجه ماجراست. جنگی که امروز گریبان کشور را گرفته و هنوز سایه اش کامل کنار نرفته است ترکیبی از خوی وحشی و تجاوزگری اسراییل و سلسه ای از تحریکات چند دهه ای حاکمیتی است که به جای توسعه و توجه به رفاه مردم، کشور را به ورطه رقابت بیهوده منطقه ای کشانده است. توهم و خود بزرگ بینی شدید و تحلیل های عجیب و غریب از مناسبات سیاسی و بین المللی چنان به صورت فراگیر ساختار حاکمیت و سخنگویان آن را گرفته بود که شنیدن صدایی کمی عقلانی عجیب مینمود.
این سخنان اگر فقط کلام بود باکی نبود اما با وضعی که پدافند کشور در مراقبت های امنیتی و حفاظتی از مکان های حساس نظامی و هسته ای و همین طور آسمان شهرهای ایران نشان داد، مشخص شد که بلوف زدن های سرداران یک شواف کلامی نبود و به یک باور عمیق بدل شده بود. باوری که کشور را در مهلکه ای سخت قراداد و روشن نیست چگونه به سمت صلح و آرامش میرویم!
اما در این میان اصلاح طلبان به جای پرسشگری عمیق و به چالش کشیدن حاکمیت بلوف زن و هپروتی، درگیر فانتزی ساختن از آمدن علی خامنه ای از مخفی گاه پس از هفته هاغیبت هستند،( مانند واکنش ابطحی و جهرمی) این رویکرد فانتزی ساز از مفهوم همبستگی و نشان دادن رفاقت و برادری به رهبری که در این سه دهه بالاترین سطح تحقیر و حذف و سرکوب را به جامعه و اصلاح طلبان و دگر اندیشان تحمیل کرده است، بسیار عجیب است. علی خامنه ای امروز رهبر ایران است اما نماد وحدت ملی نیست.
متاسفانه او در اوج نیاز به مردم هم دست از لجاجت گفتمانی خود برنمیدارد و خود را پیروز جنگ میداند! به رنجی که مردم در این 12 روز کشیدند هیچ اشاره ای نمیکند، به این اشاره نمیکند چند لایه از ارشد ترین فرماندهان نظامی وامنیتی کشور در همان روز اول کشته شدند، به این اشاره نمیکند که آسمان ایران و شهرهای بزرگ به راحتی در اختیار اسراییل بود و هر جا و هر نقطه ای را که در لیست و برنامه اش داشت را به راحتی بمب باران میکرد.
با وجود این وضعیت، آیا نباید این پرسش و چالش پیش روی رهبر قرار گیرد؟ اصلاح طلبان نباید این سوالات را بپرسند؟ به جای شعر و شاعری در عرصه سیاست نباید پرسشگر باشند که چرا حاکمیت این قدر در این سه دهه بلوف زد و پای عمل که وسط آمد جز با زدن موشک هیچ حرفی برای دفاع از کشور و امنیت آن نداشت؟ این هزینه ها که پای اس 300 و منت کشی از روس ها رفت پس چه شد؟ خودکفایی در پدافند چه شد؟ پرنده ای جرات حضور بر آسمان ایران ندارد پس چه شد؟
اگر اینها صرفا برنامه ی تلویزونی و رسانه ای بود باکی نبود اما بر اساس این شواف و بلوف ها آقایان ساختار امنیتی کشور را چیده بودند، بر اساس این توهمات خودساخته با قدرتهای بزرگ درگیری ایجاد کردند. بر اساس این تحلیل های پر از اغراق، خود را بی نیاز از هرگونه همکاری اقتصادی موثر با دنیا میدانستند و به هر نوع تعاملی پشت میکردند. بر اساس این دانسته های سراسر غلط، سینه هماوردی جلوی آمریکا و اسراییل سپر کردند که نتیجه اش به شدت تاسف برانگیز شد. حال مشخص شد تمام آن حرفها بیهوده بود، کشور به شدت از نظر امنیتی در چالش است. میزان نفوذ اسراییل در ساختار نظامی و امنیتی در حد خجالت آوری است، اما نه اراده ای برای برخورد است و نه اتفاقی برای تجدید نظر در این سیاست های کلی کشور دیده میشود، اصلاح طلبان هم به جای پرسشگری عمیق و کنار گذاشتن تعارف و فانتزی بازی به جای سیاست ورزی و ایجاد چالش و پرسش برای حاکمیت، درگیر شعر ساختن از بیرون آمدن علی خامنه ای از پناهگاه هستند!
🆔@tahkimmelat
فانتزی بازی جای سیاست ورزی
🖊️ احسان وخشابی
این رفتار جمعی که این روزها اصلاح طلبها به آن دچار شده اند، بهتر است اسمش را بگذاریم همبستگی اجباری یا همبستگی از ترس بمب.
اینکه این نیروی سیاسی کشور در مقابل تهاجم نظامی اسراییل ایستاد و آن را محکوم کرد کاری درست و دقیق بود اما این یک وجه ماجراست. جنگی که امروز گریبان کشور را گرفته و هنوز سایه اش کامل کنار نرفته است ترکیبی از خوی وحشی و تجاوزگری اسراییل و سلسه ای از تحریکات چند دهه ای حاکمیتی است که به جای توسعه و توجه به رفاه مردم، کشور را به ورطه رقابت بیهوده منطقه ای کشانده است. توهم و خود بزرگ بینی شدید و تحلیل های عجیب و غریب از مناسبات سیاسی و بین المللی چنان به صورت فراگیر ساختار حاکمیت و سخنگویان آن را گرفته بود که شنیدن صدایی کمی عقلانی عجیب مینمود.
این سخنان اگر فقط کلام بود باکی نبود اما با وضعی که پدافند کشور در مراقبت های امنیتی و حفاظتی از مکان های حساس نظامی و هسته ای و همین طور آسمان شهرهای ایران نشان داد، مشخص شد که بلوف زدن های سرداران یک شواف کلامی نبود و به یک باور عمیق بدل شده بود. باوری که کشور را در مهلکه ای سخت قراداد و روشن نیست چگونه به سمت صلح و آرامش میرویم!
اما در این میان اصلاح طلبان به جای پرسشگری عمیق و به چالش کشیدن حاکمیت بلوف زن و هپروتی، درگیر فانتزی ساختن از آمدن علی خامنه ای از مخفی گاه پس از هفته هاغیبت هستند،( مانند واکنش ابطحی و جهرمی) این رویکرد فانتزی ساز از مفهوم همبستگی و نشان دادن رفاقت و برادری به رهبری که در این سه دهه بالاترین سطح تحقیر و حذف و سرکوب را به جامعه و اصلاح طلبان و دگر اندیشان تحمیل کرده است، بسیار عجیب است. علی خامنه ای امروز رهبر ایران است اما نماد وحدت ملی نیست.
متاسفانه او در اوج نیاز به مردم هم دست از لجاجت گفتمانی خود برنمیدارد و خود را پیروز جنگ میداند! به رنجی که مردم در این 12 روز کشیدند هیچ اشاره ای نمیکند، به این اشاره نمیکند چند لایه از ارشد ترین فرماندهان نظامی وامنیتی کشور در همان روز اول کشته شدند، به این اشاره نمیکند که آسمان ایران و شهرهای بزرگ به راحتی در اختیار اسراییل بود و هر جا و هر نقطه ای را که در لیست و برنامه اش داشت را به راحتی بمب باران میکرد.
با وجود این وضعیت، آیا نباید این پرسش و چالش پیش روی رهبر قرار گیرد؟ اصلاح طلبان نباید این سوالات را بپرسند؟ به جای شعر و شاعری در عرصه سیاست نباید پرسشگر باشند که چرا حاکمیت این قدر در این سه دهه بلوف زد و پای عمل که وسط آمد جز با زدن موشک هیچ حرفی برای دفاع از کشور و امنیت آن نداشت؟ این هزینه ها که پای اس 300 و منت کشی از روس ها رفت پس چه شد؟ خودکفایی در پدافند چه شد؟ پرنده ای جرات حضور بر آسمان ایران ندارد پس چه شد؟
اگر اینها صرفا برنامه ی تلویزونی و رسانه ای بود باکی نبود اما بر اساس این شواف و بلوف ها آقایان ساختار امنیتی کشور را چیده بودند، بر اساس این توهمات خودساخته با قدرتهای بزرگ درگیری ایجاد کردند. بر اساس این تحلیل های پر از اغراق، خود را بی نیاز از هرگونه همکاری اقتصادی موثر با دنیا میدانستند و به هر نوع تعاملی پشت میکردند. بر اساس این دانسته های سراسر غلط، سینه هماوردی جلوی آمریکا و اسراییل سپر کردند که نتیجه اش به شدت تاسف برانگیز شد. حال مشخص شد تمام آن حرفها بیهوده بود، کشور به شدت از نظر امنیتی در چالش است. میزان نفوذ اسراییل در ساختار نظامی و امنیتی در حد خجالت آوری است، اما نه اراده ای برای برخورد است و نه اتفاقی برای تجدید نظر در این سیاست های کلی کشور دیده میشود، اصلاح طلبان هم به جای پرسشگری عمیق و کنار گذاشتن تعارف و فانتزی بازی به جای سیاست ورزی و ایجاد چالش و پرسش برای حاکمیت، درگیر شعر ساختن از بیرون آمدن علی خامنه ای از پناهگاه هستند!
🆔@tahkimmelat
👍43❤14💔2👎1🤡1💯1
♦️مدعیان مردمسالاری دینی امشب در پادوئی استبداد از هم سبقت میگیرند!!
#فلاکت_اصلاحطلبانه
🖋حسین رزاق
🆔️@tahkimmelat
#فلاکت_اصلاحطلبانه
🖋حسین رزاق
🆔️@tahkimmelat
👍82👎10❤8💔1
♦️ اطلاعیه شورای هماهنگی
در محکومیت برخوردهای غیرانسانی با کودکان افغانستانی
🖊️محمد حبیبی/سخنگوی شورای هماهنگی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با نگرانی عمیق، موارد مکرر خشونت، تحقیر، طرد و تبعیض علیه کودکان افغانستانی ساکن ایران را رصد کرده و این‌گونه برخوردهای ضدانسانی را به‌شدت محکوم می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۷۲ به کنوانسیون جهانی حقوق کودک پیوسته و متعهد شده است که تمامی کودکان در قلمرو حاکمیتی‌اش را بدون تبعیض، مورد حمایت، آموزش و مراقبت قرار دهد. نقض این تعهدات، صرفاً یک تخطی حقوقی نیست، بلکه لکه ننگی بر وجدان عمومی جامعه ماست.
بویژه که خبرهایی نگران کننده از رد مرز کودکان و دختران افغانستانی بدون حضور والدین آنها گزارش شده است. به‌علاوه بسیاری از این کودکان در حالی رد مرز می‌شوند که همه‌ی مدارک اقامتی قانونی در ایران را دارند یا اصلا در ایران متولد شده‌اند. بسیاری از آنها پس از رد مرز به دلیل جنسیت خود حق برخورداری از آموزش را از دست می‌دهند.
از طرف دیگر تصاویر منتشر شده از محل نگهداری اتباع افغانستانی در شهرهای مرزی ، نشان دهنده عدم برخورداری از حداقل های حقوق انسانی بویژه در مورد کودکان است .
همه این موارد نقض کننده قوانینی است که جمهوری اسلامی در مجامع بین المللی پایبندی به آن را پذیرفته است.
ما به عنوان معلمان این سرزمین، بر این باوریم که هیچ خط مرزی، ملیتی یا کاغذ هویتی نباید مانع دسترسی کودکان به آموزش، امنیت و کرامت انسانی باشد.
ما از تمامی نهادهای مدنی، فرهنگی، آموزشی و حقوق بشری می‌خواهیم در برابر این روند خطرناک و ضدانسانی سکوت نکنند. دفاع از حقوق کودکان، دفاع از آینده‌ی انسانیت است.
🆔@tahkimmelat
در محکومیت برخوردهای غیرانسانی با کودکان افغانستانی
🖊️محمد حبیبی/سخنگوی شورای هماهنگی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با نگرانی عمیق، موارد مکرر خشونت، تحقیر، طرد و تبعیض علیه کودکان افغانستانی ساکن ایران را رصد کرده و این‌گونه برخوردهای ضدانسانی را به‌شدت محکوم می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۷۲ به کنوانسیون جهانی حقوق کودک پیوسته و متعهد شده است که تمامی کودکان در قلمرو حاکمیتی‌اش را بدون تبعیض، مورد حمایت، آموزش و مراقبت قرار دهد. نقض این تعهدات، صرفاً یک تخطی حقوقی نیست، بلکه لکه ننگی بر وجدان عمومی جامعه ماست.
بویژه که خبرهایی نگران کننده از رد مرز کودکان و دختران افغانستانی بدون حضور والدین آنها گزارش شده است. به‌علاوه بسیاری از این کودکان در حالی رد مرز می‌شوند که همه‌ی مدارک اقامتی قانونی در ایران را دارند یا اصلا در ایران متولد شده‌اند. بسیاری از آنها پس از رد مرز به دلیل جنسیت خود حق برخورداری از آموزش را از دست می‌دهند.
از طرف دیگر تصاویر منتشر شده از محل نگهداری اتباع افغانستانی در شهرهای مرزی ، نشان دهنده عدم برخورداری از حداقل های حقوق انسانی بویژه در مورد کودکان است .
همه این موارد نقض کننده قوانینی است که جمهوری اسلامی در مجامع بین المللی پایبندی به آن را پذیرفته است.
ما به عنوان معلمان این سرزمین، بر این باوریم که هیچ خط مرزی، ملیتی یا کاغذ هویتی نباید مانع دسترسی کودکان به آموزش، امنیت و کرامت انسانی باشد.
ما از تمامی نهادهای مدنی، فرهنگی، آموزشی و حقوق بشری می‌خواهیم در برابر این روند خطرناک و ضدانسانی سکوت نکنند. دفاع از حقوق کودکان، دفاع از آینده‌ی انسانیت است.
🆔@tahkimmelat
👎46👍20❤15💔4🤡1🤣1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
♦️ امارات متحده‌عربی از اولین تاکسی هوایی بدون راننده رونمایی کرد.
این تاکسی هوایی در اوایل سال ۲۰۲۶ راه‌اندازی عمومی میشود ، بنا به گفته مقامات قرار است این هواگرد را به سراسر جهان نیز صادر کند.
🆔@tahkimmelat
این تاکسی هوایی در اوایل سال ۲۰۲۶ راه‌اندازی عمومی میشود ، بنا به گفته مقامات قرار است این هواگرد را به سراسر جهان نیز صادر کند.
🆔@tahkimmelat
💔13👍7❤1
♦️ ایران نه حرم است نه معبد، خانه است
🖊️ مجتبی نجفی
ایران، کلمه مشاع است همچنانکه سرزمین مشاع است. هم این کلمه از آن همه ایرانیان است و هم سرزمینش. ایران " همگانی" است و مرز ملی‌گرایی و استبدادطلبی، جایی مشخص می شود که ایران، کالا شود، ابزار شود و یا ملک شخصی.
دیکتاتور می‌تواند " ایران دوست" باشد اما " ملی" نه. چون ملی، تقسیم می‌کند، سهیم می‌کند نه اینکه انحصار کند.
" ایران" در نظم دیکتاتوری، به کالای شخصی تبدیل میشود، " ایران من" اما در نظم دموکراتیک به " ایران همه" تبدیل میشود. و جالب است در رخداد امروز جنگ، هم مدافعان دیکتاتوری می‌خواهند کلمه مشاع " ایران" را ابزار کنند و هم اپوزیسیون مدافع حمله خارجی. می‌خواهند سرودی را که نفی سلطه می‌کند و ایرانیان را بدون توجه به گرایشهایشان به همبستگی ملی دعوت می‌کند، مصادره کنند. در حالی که سرود "ای ایران" و سرودهای مشابهش، نماد بسیاری از مبارزان با سلطه بیگانه بوده و زمانی هم سرود ملی بسیاری از ما مخالفان دیکتاتوری در برابر امت گرایان بی وطن بوده. برای همین است امثال من بر تداوم خط " نه به جنگ و نه به دیکتاتوری" تاکید دارند تا حساب خود را با فرصت طلبان در هر دو جبهه صاف کنند.
مدافع دیکتاتوری و مدافع جنگ هر دو در یک زشتی سیاسی و یک پلیدی فرهنگی سهیم هستند. چرا که هر دو " ایران به مثابه خانه همه ایرانیان" را هدف میگیرند یکی با حمایت از قاتل شهروند و دیگری با تجاوزگر به مرزهای ملی. در هر دو رویکرد این شهروندان هستند که قربانی می شوند. آنها که از جنگ و دیکتاتوری حمایت می‌کنند هر دو زشت‌خو و بدسیرت اند. به خصوص اینکه " ایران"سنگر ملی است و ابزار کردن آن برای دفاع از دیکتاتور و مهاجم خارجی خونریز، تعدی آشکار به سنگر ملی ایرانیان است.
" ای ایران" را زمانی می‌خواندیم برای مرزبندی با استبدادطلبان، زمانی برای مرزبندی با بیگانگانی که این کشور را تکه تکه می‌خواهند، هنوز هم " ای ایران" سنگر همه زخم خوردگانی است که دوست داشتند و دارند" این وطن دوباره وطن شود" نه صحنه قتل شهروندان توسط دیکتاتور نه صحنه قتل شهروندان توسط مهاجم بیگانه. "ایران" نه حرم ماست نه " معبد" ماست.
ایران خانه ماست، وطن همه متفاوت هاست. همه گرایشها از مذهبی تا غیر مذهبی، دیندار و بی دین. ما را نه با چاپلوسان درگاه دیکتاتور کاری است نه با مفتونان اسکندر مهاجم. مسیر استقلال و آزادی خط مستقیم رهایی است.
🆔@tahkimmelat
🖊️ مجتبی نجفی
ایران، کلمه مشاع است همچنانکه سرزمین مشاع است. هم این کلمه از آن همه ایرانیان است و هم سرزمینش. ایران " همگانی" است و مرز ملی‌گرایی و استبدادطلبی، جایی مشخص می شود که ایران، کالا شود، ابزار شود و یا ملک شخصی.
دیکتاتور می‌تواند " ایران دوست" باشد اما " ملی" نه. چون ملی، تقسیم می‌کند، سهیم می‌کند نه اینکه انحصار کند.
" ایران" در نظم دیکتاتوری، به کالای شخصی تبدیل میشود، " ایران من" اما در نظم دموکراتیک به " ایران همه" تبدیل میشود. و جالب است در رخداد امروز جنگ، هم مدافعان دیکتاتوری می‌خواهند کلمه مشاع " ایران" را ابزار کنند و هم اپوزیسیون مدافع حمله خارجی. می‌خواهند سرودی را که نفی سلطه می‌کند و ایرانیان را بدون توجه به گرایشهایشان به همبستگی ملی دعوت می‌کند، مصادره کنند. در حالی که سرود "ای ایران" و سرودهای مشابهش، نماد بسیاری از مبارزان با سلطه بیگانه بوده و زمانی هم سرود ملی بسیاری از ما مخالفان دیکتاتوری در برابر امت گرایان بی وطن بوده. برای همین است امثال من بر تداوم خط " نه به جنگ و نه به دیکتاتوری" تاکید دارند تا حساب خود را با فرصت طلبان در هر دو جبهه صاف کنند.
مدافع دیکتاتوری و مدافع جنگ هر دو در یک زشتی سیاسی و یک پلیدی فرهنگی سهیم هستند. چرا که هر دو " ایران به مثابه خانه همه ایرانیان" را هدف میگیرند یکی با حمایت از قاتل شهروند و دیگری با تجاوزگر به مرزهای ملی. در هر دو رویکرد این شهروندان هستند که قربانی می شوند. آنها که از جنگ و دیکتاتوری حمایت می‌کنند هر دو زشت‌خو و بدسیرت اند. به خصوص اینکه " ایران"سنگر ملی است و ابزار کردن آن برای دفاع از دیکتاتور و مهاجم خارجی خونریز، تعدی آشکار به سنگر ملی ایرانیان است.
" ای ایران" را زمانی می‌خواندیم برای مرزبندی با استبدادطلبان، زمانی برای مرزبندی با بیگانگانی که این کشور را تکه تکه می‌خواهند، هنوز هم " ای ایران" سنگر همه زخم خوردگانی است که دوست داشتند و دارند" این وطن دوباره وطن شود" نه صحنه قتل شهروندان توسط دیکتاتور نه صحنه قتل شهروندان توسط مهاجم بیگانه. "ایران" نه حرم ماست نه " معبد" ماست.
ایران خانه ماست، وطن همه متفاوت هاست. همه گرایشها از مذهبی تا غیر مذهبی، دیندار و بی دین. ما را نه با چاپلوسان درگاه دیکتاتور کاری است نه با مفتونان اسکندر مهاجم. مسیر استقلال و آزادی خط مستقیم رهایی است.
🆔@tahkimmelat
👍82👎21❤16🕊3🤡3🤣1
♦️ تاوان این بازی‌های کثیف نفوذ را مردم با فقر و فشار بیشتر می‌دهند
🖊️ یاشار سلطانی:
هشدار به حاکمیت! راه نفوذ از طریق واتس‌اپ و تلگرام نیست.
کسانی که به فلان مداحان معروف یا فلان مدیر سازمان تبلیغات اسلامی خط می‌دهند تا جایزه برای سر ترامپ بگذارند، نفوذی‌اند.
آنهایی که نمایندگان سطحی مجلس را به سمت خروج از NPT هل می‌دهند و مجدد کشور رو به سمت جنگ مجدد و تحریم بیشتر می‌برند، نفوذی‌اند.
تاوان این بازی‌های کثیف نفوذ را مردم با فقر و فشار بیشتر می‌دهند.
🆔@tahkimmelat
🖊️ یاشار سلطانی:
هشدار به حاکمیت! راه نفوذ از طریق واتس‌اپ و تلگرام نیست.
کسانی که به فلان مداحان معروف یا فلان مدیر سازمان تبلیغات اسلامی خط می‌دهند تا جایزه برای سر ترامپ بگذارند، نفوذی‌اند.
آنهایی که نمایندگان سطحی مجلس را به سمت خروج از NPT هل می‌دهند و مجدد کشور رو به سمت جنگ مجدد و تحریم بیشتر می‌برند، نفوذی‌اند.
تاوان این بازی‌های کثیف نفوذ را مردم با فقر و فشار بیشتر می‌دهند.
🆔@tahkimmelat
👍123❤15👎3😁2💔1😡1
♦️ به نام خدا
✍🏻 سیدمصطفی تاجزاده
آقای محمدباقر بختیار، از فرماندهان محورهای میانی جبهه غرب در طول جنگ هشت‌ساله و عملیات فتح‌المبین و از هم‌رزمان شهید حسین خرازی است که متحمل جراحت‌های متعدد شیمیایی و گلوله و ترکش در عملیات والفجر ۸ و حلبچه شده است. وی از بیماری‌های قلبی، گوارش، دیابت، فشار خون، پروستات، نارسایی کلیوی، فلج عصب ۵ و ۶ چشم چپ بر اثر عارضه مغزی و بیماری‌های تنفسی بر اثر عوارض گاز شیمیایی در جبهه رنج می‌برد.
آقای بختیار در تاریخ ۲۵ بهمن سال ۱۴۰۳ به‌دنبال شرکت در تجمع اعتراضی به ادامه حصر ظالمانه رهبران جنبش سبز بازداشت و به دوسال حبس محکوم شد. حالِ او که در بند امنیتی از دریافت داروهای خود و رسیدگی جدی پزشکی محروم گردیده بود، در ایام بازجویی روبه وخامت رفت و با نام مستعار در بیمارستان بقیه‌الله بستری شد.
آقای بختیار پس از اجرای حکم در ۱۳ اردیبهشت سال ۱۴۰۴ به طور مکرر برای دریافت منظم داروهای خود که از سوی خانواده و با هزینه‌ی شخصی تامین می‌شد با مشکل مواجه گردید.
پس از بمباران وحشیانه زندان اوین توسط ارتش متجاوز اسرائیل و انتقال زندانیان به زندان «تهران بزرگ»، متاسفانه تهیه دارو برای او سخت‌تر شده است. گذشته از مسافت طولانی محل سکونت در تهران تا زندان که امکان تحویل حضوری دارو را برای خانواده‌ی وی دشوارتر کرده است، مقام‌های زندان از دریافت داروهای ویژه این سردار سرافراز وطن تاکنون خودداری کرده‌اند.
این‌درحالی‌است که اساساً مجازات محمدباقر بختیار به اتهام شرکت در تجمع اعتراضی سکوت مقابل دانشگاه تهران، باتوجه به اعلام قبلی بانیان اجتماع به وزارت کشور و مطابق با اصل ۲۷ قانون اساسی، فاقد توجیه قانونی و اخلاقی است. جای آقای بختیار که باوجود سوابق درخشان جانبازی، از پذیرفتن هرگونه امتیاز و امکانی از سپاه و دولت از هنگام جانبازی تاکنون خودداری کرده است، زندان نیست. به‌ویژه اکنون که با بیماری‌های متعدد و با مخاطرات جدی ناشی از عدم رسیدگی به‌موقع پزشکی و دارویی روبه‌روست.
امیدوارم حاکمیت آن‌قدر فهم و درایت و انسانیت داشته باشد تا به وضع این جانباز شریف رسیدگی عاجل کند و با آزادی فوری وی، کمی از جفایی را که به ایشان کرده است جبران کند.
تیرماه ۱۴۰۴- زندان اوین
🆔@tahkimmelat
✍🏻 سیدمصطفی تاجزاده
آقای محمدباقر بختیار، از فرماندهان محورهای میانی جبهه غرب در طول جنگ هشت‌ساله و عملیات فتح‌المبین و از هم‌رزمان شهید حسین خرازی است که متحمل جراحت‌های متعدد شیمیایی و گلوله و ترکش در عملیات والفجر ۸ و حلبچه شده است. وی از بیماری‌های قلبی، گوارش، دیابت، فشار خون، پروستات، نارسایی کلیوی، فلج عصب ۵ و ۶ چشم چپ بر اثر عارضه مغزی و بیماری‌های تنفسی بر اثر عوارض گاز شیمیایی در جبهه رنج می‌برد.
آقای بختیار در تاریخ ۲۵ بهمن سال ۱۴۰۳ به‌دنبال شرکت در تجمع اعتراضی به ادامه حصر ظالمانه رهبران جنبش سبز بازداشت و به دوسال حبس محکوم شد. حالِ او که در بند امنیتی از دریافت داروهای خود و رسیدگی جدی پزشکی محروم گردیده بود، در ایام بازجویی روبه وخامت رفت و با نام مستعار در بیمارستان بقیه‌الله بستری شد.
آقای بختیار پس از اجرای حکم در ۱۳ اردیبهشت سال ۱۴۰۴ به طور مکرر برای دریافت منظم داروهای خود که از سوی خانواده و با هزینه‌ی شخصی تامین می‌شد با مشکل مواجه گردید.
پس از بمباران وحشیانه زندان اوین توسط ارتش متجاوز اسرائیل و انتقال زندانیان به زندان «تهران بزرگ»، متاسفانه تهیه دارو برای او سخت‌تر شده است. گذشته از مسافت طولانی محل سکونت در تهران تا زندان که امکان تحویل حضوری دارو را برای خانواده‌ی وی دشوارتر کرده است، مقام‌های زندان از دریافت داروهای ویژه این سردار سرافراز وطن تاکنون خودداری کرده‌اند.
این‌درحالی‌است که اساساً مجازات محمدباقر بختیار به اتهام شرکت در تجمع اعتراضی سکوت مقابل دانشگاه تهران، باتوجه به اعلام قبلی بانیان اجتماع به وزارت کشور و مطابق با اصل ۲۷ قانون اساسی، فاقد توجیه قانونی و اخلاقی است. جای آقای بختیار که باوجود سوابق درخشان جانبازی، از پذیرفتن هرگونه امتیاز و امکانی از سپاه و دولت از هنگام جانبازی تاکنون خودداری کرده است، زندان نیست. به‌ویژه اکنون که با بیماری‌های متعدد و با مخاطرات جدی ناشی از عدم رسیدگی به‌موقع پزشکی و دارویی روبه‌روست.
امیدوارم حاکمیت آن‌قدر فهم و درایت و انسانیت داشته باشد تا به وضع این جانباز شریف رسیدگی عاجل کند و با آزادی فوری وی، کمی از جفایی را که به ایشان کرده است جبران کند.
تیرماه ۱۴۰۴- زندان اوین
🆔@tahkimmelat
💔76❤21👍10😱5🤡2🕊1
♦️اگر چاپلوسی هاتون برای رهبر جمهوری اسلامی تمام شد، از او بپرسید چرآ جنگ شد و چه شد ادعای "نه جنگ می شود نه مذاکره؟"چرا به رغم این همه هشدار درباره نفوذ،این همه فرمانده عالی رتبه ترور شد؟چرا بغل گوشتان این همه پهباد ساختند؟پایان این پرونده کجاست؟چرا آسمان کشور بی دفاع شد؟؟
#چاپلوسی_اصلاحطلبانه
#ابتذال_اصلاحات
🖋مجتبی نجفی
🆔️@tahkimmelat
#چاپلوسی_اصلاحطلبانه
#ابتذال_اصلاحات
🖋مجتبی نجفی
🆔️@tahkimmelat
👍127❤7💯6👎3💔2
♦️«توازن قوا» بن‌مایۀ امنیت، صلح و توسعۀ کشورها
🖊️ یادداشتی از سید علی محمودی منتشر شده در وب‌سایت مشق‌نو
نوشتار پیش رو چه می‌گوید؟
نوشته حاضر با تمرکز بر «اصل توازن قوا» در فلسفه سیاسی و روابط بین‌الملل، استدلال می‌کند که هرگاه کشوری در برابر رقیبی قوی‌تر توازن نداشته باشد، نه‌تنها در معرض تجاوز و ویرانی قرار می‌گیرد. زیرا در جهانی که سیاستِ واقع‌گرا حاکم است، اخلاق‌گرایی و شعارهای آرمان‌گرایانه بدون پشتوانه‌ی قدرت، کفایت نمی‌کنند.
نویسنده معتقد است که تنها برخورداری از توان دفاعی، پیمان‌های راهبردی، و اعتماد و رضایت مردم، می‌تواند کشوری را در برابر خطر حفظ کند.
وی تأکید می‌کند اگر رابطه دولت و ملت گسسته باشد، در موقعیت تهدید، مردم همراه نخواهند شد و کشور بدون پشتوانه اجتماعی، سقوط خواهد کرد.
در نهایت، نویسنده هشدار می‌دهد که نادیده‌گرفتن علم سیاست، حقوق بین‌الملل و واقع‌گرایی، مسیر کشورها را به سمت تباهی می‌برد. حکمرانی بدون دانش، در جهانی پرآشوب، خطری نابخشودنی است. این نوشته دعوتی است به بازگشت به خرد، تجربه و تدبیر در سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری.
متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=6255
🆔@tahkimmelat
🖊️ یادداشتی از سید علی محمودی منتشر شده در وب‌سایت مشق‌نو
نوشتار پیش رو چه می‌گوید؟
نوشته حاضر با تمرکز بر «اصل توازن قوا» در فلسفه سیاسی و روابط بین‌الملل، استدلال می‌کند که هرگاه کشوری در برابر رقیبی قوی‌تر توازن نداشته باشد، نه‌تنها در معرض تجاوز و ویرانی قرار می‌گیرد. زیرا در جهانی که سیاستِ واقع‌گرا حاکم است، اخلاق‌گرایی و شعارهای آرمان‌گرایانه بدون پشتوانه‌ی قدرت، کفایت نمی‌کنند.
نویسنده معتقد است که تنها برخورداری از توان دفاعی، پیمان‌های راهبردی، و اعتماد و رضایت مردم، می‌تواند کشوری را در برابر خطر حفظ کند.
وی تأکید می‌کند اگر رابطه دولت و ملت گسسته باشد، در موقعیت تهدید، مردم همراه نخواهند شد و کشور بدون پشتوانه اجتماعی، سقوط خواهد کرد.
در نهایت، نویسنده هشدار می‌دهد که نادیده‌گرفتن علم سیاست، حقوق بین‌الملل و واقع‌گرایی، مسیر کشورها را به سمت تباهی می‌برد. حکمرانی بدون دانش، در جهانی پرآشوب، خطری نابخشودنی است. این نوشته دعوتی است به بازگشت به خرد، تجربه و تدبیر در سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری.
متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=6255
🆔@tahkimmelat
مشق نو
«توازن قوا» بن‌مایۀ امنیت، صلح و توسعۀ کشورها
وب‌سایت «مشق نو» با گرایش اصلاحطلبانه و رویکردی تحلیلی تلاش دارد در یادداشت‌ها، مقالات و گفت‌و‌گوهای خود، نگاهی نظری با جنبه‌های آموزشی را مدنظر قرار دهند.
👍14❤4💔1
♦️ چشم‌انتظار آزادی
گزارش «شرق» از وضعیت زندانیان منتقل‌شده بند زنان اوین به زندان قرچک، گفت‌وگو با خانواده‌ها و رئیس زندان قرچک
🖊️ نیلوفر حامدی
دوم تیرماه، تقریبا یک روز پیش از برقراری آتش‌بس، ریزپرنده‌های اسرائیلی، ضمن نقض جدی قوانین بشردوستانه بین‌المللی به گفته سخنگوی دفتر حقوق بشر سازمان ملل و حمله عمدی به اهداف غیرنظامی که بر‌اساس مفاد عفو بین‌الملل می‌تواند مصداق جنایت جنگی باشد، بی‌پناه‌ترین افراد را مورد حمله قرار دادند: زندانیان زندان اوین.
تخریب اساسی بخش‌های نگهبانی، اداری، بند نسوان، کتابخانه بند چهار، ساختمان بهداری و سالن ملاقات و 79 کشته به گفته سخنگوی قوه قضائیه که سربازها، مددکاران و تعدادی از زندانیان و خانواده‌هایشان هم جزء آن بوده‌اند، تنها آسیب بزرگ ناشی از این حملات نبود. مسئله بعدی زمانی آغاز شد که مسئولان زندان تصمیم گرفتند همه زندانیان اوین را به زندان‌های دیگر کشور منتقل کنند. بعد از گذشت دو هفته پس از این انتقال، برخی از خانواده‌های زندانیان سیاسی بند زنان اوین که دیگر در قرچک مستقر شده‌اند، از نگرانی‌های خود به روزنامه «شرق» گفته‌اند.
بیشتر بخوانید
🆔@tahkimmelat
گزارش «شرق» از وضعیت زندانیان منتقل‌شده بند زنان اوین به زندان قرچک، گفت‌وگو با خانواده‌ها و رئیس زندان قرچک
🖊️ نیلوفر حامدی
دوم تیرماه، تقریبا یک روز پیش از برقراری آتش‌بس، ریزپرنده‌های اسرائیلی، ضمن نقض جدی قوانین بشردوستانه بین‌المللی به گفته سخنگوی دفتر حقوق بشر سازمان ملل و حمله عمدی به اهداف غیرنظامی که بر‌اساس مفاد عفو بین‌الملل می‌تواند مصداق جنایت جنگی باشد، بی‌پناه‌ترین افراد را مورد حمله قرار دادند: زندانیان زندان اوین.
تخریب اساسی بخش‌های نگهبانی، اداری، بند نسوان، کتابخانه بند چهار، ساختمان بهداری و سالن ملاقات و 79 کشته به گفته سخنگوی قوه قضائیه که سربازها، مددکاران و تعدادی از زندانیان و خانواده‌هایشان هم جزء آن بوده‌اند، تنها آسیب بزرگ ناشی از این حملات نبود. مسئله بعدی زمانی آغاز شد که مسئولان زندان تصمیم گرفتند همه زندانیان اوین را به زندان‌های دیگر کشور منتقل کنند. بعد از گذشت دو هفته پس از این انتقال، برخی از خانواده‌های زندانیان سیاسی بند زنان اوین که دیگر در قرچک مستقر شده‌اند، از نگرانی‌های خود به روزنامه «شرق» گفته‌اند.
بیشتر بخوانید
🆔@tahkimmelat
شرق
چشم‌انتظار آزادی
دوم تیرماه، تقریبا یک روز پیش از برقراری آتش‌بس، ریزپرنده‌های اسرائیلی، ضمن نقض جدی قوانین بشردوستانه بین‌المللی به گفته سخنگوی دفتر حقوق بشر سازمان ملل و حمله عمدی به اهداف غیرنظامی که بر‌اساس مفاد عفو بین‌الملل می‌تواند مصداق جنایت جنگی باشد، بی‌پناه‌ترین…
💔19❤7🕊1
♦️ اهمیت تفکیک دولت از حکومت در کنش اپوزیسیونل
🖊️ علی افشاری
«جنگ دوازده روزه» نکات مهمی را در عرصه عمومی ایران آشکار کرد که محتاج بررسی و ژرف‌کاوی عمیق است. یکی از آنها تفکیکی است که بین "جمهوری اسلامی" و "ایران" به‌مثابه کشور و میهن به صورت عینی پدیدار شد. این دوگانه در واقع بازتاب تفکیک ذاتی دولت به معنای State با حکومت و نظام سیاسی است. از اینجا به بعد هر جا از واژه "دولت" استفاده بشود، مراد این تعریف است.
دولت متشکل از ملت، سرزمین، مرز و حکومت است. حکومت بخشی از دولت است. دولت خیلی بزرگ‌تر از نظام سیاسی مستقر است. می‌توان از مفهوم مُثُل به معنای جوهره واقعیت عینی در نظریه افلاطون برای تمثیل رابطه دولت و حکومت استفاده کرد.
مک لور در کتاب "وب حکومت" دولت را به سازمانی شبیه می‌کند که حکومت بخش اداری آن را بر عهده دارد. هر سازمان اجتماعی و انسانی مانند دولت نیاز دارد که گروهی و یا اداره‌ای سیاست‌هایی را برای اداره آن و تصدی خدمات عمومی تنظیم کرده و به مجموعه‌ای از اعمال و فعالیت‌های هماهنگ تبدیل کند.
🆔@tahkimmelat
🖊️ علی افشاری
«جنگ دوازده روزه» نکات مهمی را در عرصه عمومی ایران آشکار کرد که محتاج بررسی و ژرف‌کاوی عمیق است. یکی از آنها تفکیکی است که بین "جمهوری اسلامی" و "ایران" به‌مثابه کشور و میهن به صورت عینی پدیدار شد. این دوگانه در واقع بازتاب تفکیک ذاتی دولت به معنای State با حکومت و نظام سیاسی است. از اینجا به بعد هر جا از واژه "دولت" استفاده بشود، مراد این تعریف است.
دولت متشکل از ملت، سرزمین، مرز و حکومت است. حکومت بخشی از دولت است. دولت خیلی بزرگ‌تر از نظام سیاسی مستقر است. می‌توان از مفهوم مُثُل به معنای جوهره واقعیت عینی در نظریه افلاطون برای تمثیل رابطه دولت و حکومت استفاده کرد.
مک لور در کتاب "وب حکومت" دولت را به سازمانی شبیه می‌کند که حکومت بخش اداری آن را بر عهده دارد. هر سازمان اجتماعی و انسانی مانند دولت نیاز دارد که گروهی و یا اداره‌ای سیاست‌هایی را برای اداره آن و تصدی خدمات عمومی تنظیم کرده و به مجموعه‌ای از اعمال و فعالیت‌های هماهنگ تبدیل کند.
🆔@tahkimmelat
👎21❤5👍5🤡1💔1
♦️ مرگ اصلاحات!
سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۴
🖊️احمد بخارایی:
۱ـ بارها گفتیم و نوشتیم که غنی‌سازی ۶۰ درصد و خیز برداشتن برای غنی‌سازی ۹۰ درصد جز به کار ساخت «#بمب_اتمی» نمی‌آید. طرفداران حاکمیت جمهوری اسلامی پاسخ می‌دادند که ما قصد ساختن #بمب_هسته‌ای نداریم اما با دست‌یابی به تکنولوژی و علم غنی‌سازی، قدرت چانه‌زنی ما در دنیا افزایش خواهد یافت. به ایشان می‌گفتیم که خطا تحلیل و فکر می‌کنید و این مسیر به #جنگ و #فروپاشی بیشتر خواهد انجامید. آن کوته‌اندیشان، ما را متهم به غرب‌گرایی و هم‌سویی با اسرائیل میکردند و …
اینک که جنگ‌آفرینان داخلی با حمله‌ی #اسرائیل در یک اتوبان یک‌طرفه‌ی هوایی از تل‌آویو تا تهران مواجه شده‌اند ما را جنگ‌طلب قلمداد می‌کنند و خود، شعار «ایران‌خواهی» سر می‌دهند و سرود «ای ایران» می‌خوانند!
به نظر شما چه می‌توان نامید این حرکت را!؟
۲ـ مسلم است که جمهوری اسلامی فاقد #مشروعیت لازم و کافی در داخل است زیرا به‌رغم به صحنه آوردن همه‌ی اهرم‌های اعتقادی و سیاسی در تیر ۱۴۰۳ کم‌تر از ۵۰ درصد در #انتخابات_ریاست‌جمهوری #مشارکت داشتند و قبل از آن هم در اسفند ۱۴۰۲ در برخی شهرهای بزرگ، نمایندگان مجلس کم‌تر از ۱۰ درصد #رأی آوردند. اگر بخواهیم «صادق» و به لحاظ علمی، «تحلیل درست» داشته باشیم نام این نوع مشارکت اندک و بی‌سابقه در جمهوری اسلامی را چه باید بنامیم اگر نگوییم: «مشروعیت متزلزل»!؟
۳ـ به خطا یا دروغ گفته شد که در ایام دوازده روز جنگ ایران و اسرائیل، در داخل شاهد «همبستگی اجتماعی یا ملی یا مدنی» بوده‌ایم و رسانه‌های وابسته و کوته‌اندیش حکومتی #اصول‌گرا و #اصلاح‌طلب بدان دامن زدند. توجه به هم‌نوع در زمان حمله و انهدام و خشونت، به معنای «#همبستگی» نیست بلکه یک رفتار طبیعی از نوع «واکنشی» است نه یک «کنش ارادی»!
۴ـ گفته میشود برای رهبری در آینده‌ی نزدیک در ایران، افرادی را پیشنهاد داده‌اند. فرقی نمیکند #حسن_روحانی یا #محمد_خاتمی و #احمد_خاتمی و #احمد_علم‌الهدی باشد یا #حسن_خمینی و #مجتبی_خامنه‌ای! مهم این است که #جامعه به نقطه‌ای رسیده است که نظر دهد بین: «#جمهوری_اسلامی ایران» یا «#جمهوری_ایران»! بنابراین هر کس رهبر آینده باشد باید تکلیف خودش را با نظرسنجی از مردم در خصوص نوع حکومت در ایران مشخص کند و الا حکومت در همین بستر ناهموار «مشروعیت متزلزل» درخواهدغلتید و سیر نزولی ادامه خواهد داشت.
راهی جز این نداریم که از مردم بپرسیم: آیا صفت «اسلامی» برای «جمهوری ایرانی» ضروری است یا خیر؟
آب در هاون نکوبیم!
🆔@tahkimmelat
سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۴
🖊️احمد بخارایی:
۱ـ بارها گفتیم و نوشتیم که غنی‌سازی ۶۰ درصد و خیز برداشتن برای غنی‌سازی ۹۰ درصد جز به کار ساخت «#بمب_اتمی» نمی‌آید. طرفداران حاکمیت جمهوری اسلامی پاسخ می‌دادند که ما قصد ساختن #بمب_هسته‌ای نداریم اما با دست‌یابی به تکنولوژی و علم غنی‌سازی، قدرت چانه‌زنی ما در دنیا افزایش خواهد یافت. به ایشان می‌گفتیم که خطا تحلیل و فکر می‌کنید و این مسیر به #جنگ و #فروپاشی بیشتر خواهد انجامید. آن کوته‌اندیشان، ما را متهم به غرب‌گرایی و هم‌سویی با اسرائیل میکردند و …
اینک که جنگ‌آفرینان داخلی با حمله‌ی #اسرائیل در یک اتوبان یک‌طرفه‌ی هوایی از تل‌آویو تا تهران مواجه شده‌اند ما را جنگ‌طلب قلمداد می‌کنند و خود، شعار «ایران‌خواهی» سر می‌دهند و سرود «ای ایران» می‌خوانند!
به نظر شما چه می‌توان نامید این حرکت را!؟
۲ـ مسلم است که جمهوری اسلامی فاقد #مشروعیت لازم و کافی در داخل است زیرا به‌رغم به صحنه آوردن همه‌ی اهرم‌های اعتقادی و سیاسی در تیر ۱۴۰۳ کم‌تر از ۵۰ درصد در #انتخابات_ریاست‌جمهوری #مشارکت داشتند و قبل از آن هم در اسفند ۱۴۰۲ در برخی شهرهای بزرگ، نمایندگان مجلس کم‌تر از ۱۰ درصد #رأی آوردند. اگر بخواهیم «صادق» و به لحاظ علمی، «تحلیل درست» داشته باشیم نام این نوع مشارکت اندک و بی‌سابقه در جمهوری اسلامی را چه باید بنامیم اگر نگوییم: «مشروعیت متزلزل»!؟
۳ـ به خطا یا دروغ گفته شد که در ایام دوازده روز جنگ ایران و اسرائیل، در داخل شاهد «همبستگی اجتماعی یا ملی یا مدنی» بوده‌ایم و رسانه‌های وابسته و کوته‌اندیش حکومتی #اصول‌گرا و #اصلاح‌طلب بدان دامن زدند. توجه به هم‌نوع در زمان حمله و انهدام و خشونت، به معنای «#همبستگی» نیست بلکه یک رفتار طبیعی از نوع «واکنشی» است نه یک «کنش ارادی»!
۴ـ گفته میشود برای رهبری در آینده‌ی نزدیک در ایران، افرادی را پیشنهاد داده‌اند. فرقی نمیکند #حسن_روحانی یا #محمد_خاتمی و #احمد_خاتمی و #احمد_علم‌الهدی باشد یا #حسن_خمینی و #مجتبی_خامنه‌ای! مهم این است که #جامعه به نقطه‌ای رسیده است که نظر دهد بین: «#جمهوری_اسلامی ایران» یا «#جمهوری_ایران»! بنابراین هر کس رهبر آینده باشد باید تکلیف خودش را با نظرسنجی از مردم در خصوص نوع حکومت در ایران مشخص کند و الا حکومت در همین بستر ناهموار «مشروعیت متزلزل» درخواهدغلتید و سیر نزولی ادامه خواهد داشت.
راهی جز این نداریم که از مردم بپرسیم: آیا صفت «اسلامی» برای «جمهوری ایرانی» ضروری است یا خیر؟
آب در هاون نکوبیم!
🆔@tahkimmelat
💯65👍23❤22👎2💔1
♦️ انجیر اوین و موشک‌های اسراییل
🖊️ خاطره شهریار براتی، زندانی سیاسی از روزی که اوین مورد حمله اسراییل قرار گرفت.
یک سال پیش به خدای ابراهیم قسم خوردم که عصای موسی در اوین را خواهد شکافت. این پیش‌بینی شیطانی، مانند دیگر پیش‌بینی‌هایم درست از آب درآمد…
باید سزاوار و پذیرای چه رنجی بوده باشیم که در بند اوین شاهد اصابت موشک‌های اسراییل باشیم؟
بعد از آن‌که موشک‌ها اصابت کرد، میان دود و سرفه، میان آوار و خون به‌سوی محمد نجفی دویدم تا او را سالم یافته باشم؛ سالم بود. در کمال سرگشتگی با هم به کریدور رفتیم، چراغ‌ها چون چشم‌های دوزخیان چشمک می‌زدند. محمد می‌خواست از پنجره بیرون را ببیند. قدش نرسید. چه را می‌خواستی به تماشا بنشینی محمد؟! آزادی را؟ نه! آوار را. به راستی که قدما نه به آزادی رسیدند نه به آوار…
گفت قلاب بگیر. برایش گرفتم. چیزی ندید. دود سیاه نمی‌گذاشت، به پایین رفتیم. دفتر رییس بند متلاشی شده بود. بهداری متلاشی شده بود. پای زنی که در بهداری کار میکرد، قطع شده بود، اوین، غزه شده بود…
زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه میکردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!
با محمد نجفی و مهدی محمودیان به همه سالن‌های بند ۴ سر زدیم. به زندانیان دلداری دادیم. آقا مهدی می‌گفت: «روحیه را باید حفظ کرد، بالاخره همدیگر را داریم.»
مدتی بعد گفتند جمع کنید تا منتقل شوید. شب شد. نزدیک به شب، هنوز در حیاط کمی نور بود. هیچ‌کس در حیاط نبود، همه مثل اسرای جنگی در صف بودند با دستبند و پابند… دو به دو راه می‌رفتند. پیرمردها می‌لنگیدند. پیش از پابند شدن محمد را دوباره گم کردم. دوباره یافتمش. موحش‌ترین یافتن زندگی‌ام؛ در حیاط سالن ۳ انجیر اوین را بغل کرده بود و هق‌هق گریه میکرد؛ به حال ما، به حال انسان، به حال تاریخ، به حال آن همه نام روی آجرها.
جنگ است و محمد در آغوش انجیرش، جنگ است و محمد در آغوش دارش.
شهریار براتی
زندان تهران بزرگ، تیپ ۲، سالن ۹
۱۴۰۴.۴.۴
@MahmoudianMehdi
🆔@tahkimmelat
🖊️ خاطره شهریار براتی، زندانی سیاسی از روزی که اوین مورد حمله اسراییل قرار گرفت.
یک سال پیش به خدای ابراهیم قسم خوردم که عصای موسی در اوین را خواهد شکافت. این پیش‌بینی شیطانی، مانند دیگر پیش‌بینی‌هایم درست از آب درآمد…
باید سزاوار و پذیرای چه رنجی بوده باشیم که در بند اوین شاهد اصابت موشک‌های اسراییل باشیم؟
بعد از آن‌که موشک‌ها اصابت کرد، میان دود و سرفه، میان آوار و خون به‌سوی محمد نجفی دویدم تا او را سالم یافته باشم؛ سالم بود. در کمال سرگشتگی با هم به کریدور رفتیم، چراغ‌ها چون چشم‌های دوزخیان چشمک می‌زدند. محمد می‌خواست از پنجره بیرون را ببیند. قدش نرسید. چه را می‌خواستی به تماشا بنشینی محمد؟! آزادی را؟ نه! آوار را. به راستی که قدما نه به آزادی رسیدند نه به آوار…
گفت قلاب بگیر. برایش گرفتم. چیزی ندید. دود سیاه نمی‌گذاشت، به پایین رفتیم. دفتر رییس بند متلاشی شده بود. بهداری متلاشی شده بود. پای زنی که در بهداری کار میکرد، قطع شده بود، اوین، غزه شده بود…
زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه میکردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!
با محمد نجفی و مهدی محمودیان به همه سالن‌های بند ۴ سر زدیم. به زندانیان دلداری دادیم. آقا مهدی می‌گفت: «روحیه را باید حفظ کرد، بالاخره همدیگر را داریم.»
مدتی بعد گفتند جمع کنید تا منتقل شوید. شب شد. نزدیک به شب، هنوز در حیاط کمی نور بود. هیچ‌کس در حیاط نبود، همه مثل اسرای جنگی در صف بودند با دستبند و پابند… دو به دو راه می‌رفتند. پیرمردها می‌لنگیدند. پیش از پابند شدن محمد را دوباره گم کردم. دوباره یافتمش. موحش‌ترین یافتن زندگی‌ام؛ در حیاط سالن ۳ انجیر اوین را بغل کرده بود و هق‌هق گریه میکرد؛ به حال ما، به حال انسان، به حال تاریخ، به حال آن همه نام روی آجرها.
جنگ است و محمد در آغوش انجیرش، جنگ است و محمد در آغوش دارش.
شهریار براتی
زندان تهران بزرگ، تیپ ۲، سالن ۹
۱۴۰۴.۴.۴
@MahmoudianMehdi
🆔@tahkimmelat
💔44❤30🕊4👍1💯1
♦️ وزیر خارجه بریتانیا گفت که اگر جمهوری اسلامی ایران از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود دست برندارد، بریتانیا همراه با فرانسه و آلمان ممکن است با فعال کردن مکانیسم «ماشه» که در قرارداد برجام پیش‌بینی شده است، تحریم‌های سازمان ملل علیه تهران را بازگردانند.
دیوید لمی در نشستی با یک کمیته پارلمان بریتانیا گفت که در هفته‌های آینده فشارها بر ایران بیشتر خواهد شد، چون تروئیکای اروپایی می‌تواند تحریم‌ها را بازگرداند.
او توضیح داد: «این تنها تحریم‌های ما نیست، بلکه سازوکار سازمان ملل متحد نیز وجود دارد که می‌تواند تحریم‌های گسترده و شدید علیه تقریباً تمامی حوزه‌های اقتصادی ایران اعمال کند.»
او به مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داد که «باید تصمیم بگیرند».
وزیر خارجه بریتانیا اعلام کرد بازگشت تحریم‌های سازمان ملل می‌تواند منجر به «درد و رنج بسیار بیشتر» برای حکومت ایران شود، مگر آن‌که تهران به‌صورت جدی به خواست جامعه بین‌المللی برای عقب‌نشینی از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود پاسخ دهد.
🆔@tahkimmelat
دیوید لمی در نشستی با یک کمیته پارلمان بریتانیا گفت که در هفته‌های آینده فشارها بر ایران بیشتر خواهد شد، چون تروئیکای اروپایی می‌تواند تحریم‌ها را بازگرداند.
او توضیح داد: «این تنها تحریم‌های ما نیست، بلکه سازوکار سازمان ملل متحد نیز وجود دارد که می‌تواند تحریم‌های گسترده و شدید علیه تقریباً تمامی حوزه‌های اقتصادی ایران اعمال کند.»
او به مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داد که «باید تصمیم بگیرند».
وزیر خارجه بریتانیا اعلام کرد بازگشت تحریم‌های سازمان ملل می‌تواند منجر به «درد و رنج بسیار بیشتر» برای حکومت ایران شود، مگر آن‌که تهران به‌صورت جدی به خواست جامعه بین‌المللی برای عقب‌نشینی از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود پاسخ دهد.
🆔@tahkimmelat
👍29❤8👎4💔3😱1💯1
اختصاصی تحکیم ملت
♦️فساد باندهای امنیتی در ایران، تهدیدی برای اقتصاد و امنیت ملی
🖋مهشید معراجی
در سال‌های گذشته، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، فراتر از مأموریت‌های ذاتی خود، به بازیگرانی تعیین‌کننده در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، رسانه‌ای و حتی فرهنگی تبدیل شده‌اند. این گسترش نفوذ که در پوشش «حفظ امنیت ملی» صورت گرفته، نه تنها به تضعیف نهادهای دموکراتیک انجامیده، بلکه بستری برای شکل‌گیری شبکه‌های فساد باندی در درون ساختارهای امنیتی فراهم کرده است. بروز فساد در این نهادها، به‌دلیل مصونیت ساختاری، نبود شفافیت و انحصار قدرت، آثار مخربی بر اقتصاد، سیاست داخلی و حتی انسجام ملی بر جای گذاشته است.
یکی از اصلی‌ترین پیامدهای این فساد، اختلال در ساختار اقتصادی کشور است. نهادهای امنیتی با دسترسی ویژه به منابع حیاتی، قراردادهای کلان دولتی و اطلاعات طبقه‌بندی‌شده، عملاً بسیاری از پروژه‌های بزرگ را بدون فرآیند رقابتی و نظارت عمومی در اختیار گرفته‌اند. شرکت‌های وابسته به سپاه یا نهادهای امنیتی در حوزه‌هایی چون نفت، گاز، راه‌سازی، معدن، مخابرات و فناوری به فعالیت می‌پردازند، بی‌آنکه پاسخ‌گو باشند یا از شفافیت برخوردار باشند. همین مسئله باعث شکل‌گیری یک اقتصاد رانتی و انحصاری شده است که در آن بخش خصوصی مستقل و مولد توان رقابت ندارد. بازار ارز، طلا، زمین و واردات نیز از طریق قاچاق سازمان‌یافته و تبانی داخلی، به محلی برای کسب سودهای نجومی باندهای خاص بدل شده است.
این ساختار رانتی و امنیتی‌شده نه‌تنها تولید را به حاشیه رانده، بلکه موجب فرار سرمایه، بی‌ثباتی بازار، کاهش رشد اقتصادی و افزایش فساد در سایر سطوح حکمرانی شده است. بسیاری از سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، از فضای غیرقابل پیش‌بینی و پرریسک اقتصادی ایران گریزان‌اند، چرا که می‌دانند در غیاب قانون و رقابت، تصمیم‌گیران واقعی نه نهادهای رسمی، بلکه حلقه‌های قدرت غیرپاسخ‌گو هستند.
اما تهدید فساد امنیتی به اقتصاد محدود نمی‌شود. در سطح امنیت ملی، تداوم این وضعیت به فرسایش مشروعیت نهادهای امنیتی و حاکمیتی در نگاه مردم منجر شده است. نهادهایی که وظیفه حفظ نظم و مقابله با تهدیدات خارجی را بر عهده دارند، وقتی به جای تمرکز بر مأموریت‌های ملی، درگیر رقابت‌های باندی، فساد مالی، تصاحب پروژه‌ها و سرکوب اعتراضات می‌شوند، نه‌تنها ناکارآمد می‌گردند، بلکه خود به عامل تهدیدزا برای انسجام داخلی تبدیل می‌شوند. در سال‌های اخیر، نشت اطلاعات، افشای فایل‌های محرمانه، و دستگیری مأموران ارشد به اتهام جاسوسی، همگی نشانه‌هایی از شکاف و فرسایش درون ساختار امنیتی کشور هستند.
از سوی دیگر، افکار عمومی نسبت به نهادهای امنیتی بدبین شده و این بی‌اعتمادی در شرایط بحرانی، کشور را آسیب‌پذیرتر می‌سازد. اعتراضات مردمی، که با برخوردهای تند امنیتی سرکوب می‌شوند، به جای کاهش نارضایتی، به رادیکال‌تر شدن خواسته‌ها منجر شده‌اند. در چنین فضایی، نهادهای امنیتی نه حافظ نظم، بلکه بخشی از مسئله تلقی می‌شوند و همین مسئله بنیان امنیت ملی را متزلزل می‌سازد.
با توجه به پیامدهای چندوجهی فساد امنیتی، مقابله با آن نیازمند اقداماتی هدفمند و تدریجی است. شفاف‌سازی فعالیت‌های اقتصادی نهادهای امنیتی یک گام فوری و حیاتی است. این نهادها باید ملزم به انتشار صورت‌حساب‌های مالی، قراردادها و ساختار مالکیت شرکت‌های وابسته شوند. همچنین، واگذاری پروژه‌های اقتصادی آنان به بخش خصوصی واقعی، در بستر رقابتی و زیر نظارت قانونی، گامی مهم در بازگشت شفافیت به اقتصاد کشور است.
اصلاح ساختار نظارتی نیز از دیگر الزامات بنیادین است. نهادهای امنیتی باید در برابر مجلس، دیوان محاسبات و نهادهای ضدفساد پاسخ‌گو باشند. ایجاد یک نهاد چندقوه‌ای، متشکل از نمایندگان قوای سه‌گانه و نهادهای مدنی مستقل، برای نظارت بر عملکرد و بودجه نهادهای امنیتی می‌تواند مانع از ادامه مصونیت ساختاری آنان شود.
در این مسیر، نقش رسانه‌ها و افشاگران فساد نیز حیاتی است. تا زمانی که روزنامه‌نگاران مستقل و نهادهای تحقیقاتی تحت فشار قرار دارند و افشای فساد امنیتی با واکنش سرکوب‌گرانه مواجه میشود، امکان اصلاح ساختاری وجود نخواهد داشت. تصویب قوانین حمایتی برای افشاگران و کاهش محدودیت رسانه‌ای، شرط لازم برای بازسازی شفافیت است.
نهایتاً باید تفکیکی جدی میان «امنیت ملی» و «امنیت حکومتی» صورت گیرد. بسیاری از اقدامات امنیتی امروز، نه برای حفظ کشور، بلکه برای حفظ ساختار قدرت و سرکوب اعتراضات سیاسی انجام میشود. بازتعریف امنیت ملی بر اساس حقوق شهروندان، نه تداوم اقتدارگرایی، می‌تواند نهادهای امنیتی را به مسیر مأموریت اصلی خود بازگرداند.
🆔@tahkimmelat
♦️فساد باندهای امنیتی در ایران، تهدیدی برای اقتصاد و امنیت ملی
🖋مهشید معراجی
در سال‌های گذشته، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، فراتر از مأموریت‌های ذاتی خود، به بازیگرانی تعیین‌کننده در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، رسانه‌ای و حتی فرهنگی تبدیل شده‌اند. این گسترش نفوذ که در پوشش «حفظ امنیت ملی» صورت گرفته، نه تنها به تضعیف نهادهای دموکراتیک انجامیده، بلکه بستری برای شکل‌گیری شبکه‌های فساد باندی در درون ساختارهای امنیتی فراهم کرده است. بروز فساد در این نهادها، به‌دلیل مصونیت ساختاری، نبود شفافیت و انحصار قدرت، آثار مخربی بر اقتصاد، سیاست داخلی و حتی انسجام ملی بر جای گذاشته است.
یکی از اصلی‌ترین پیامدهای این فساد، اختلال در ساختار اقتصادی کشور است. نهادهای امنیتی با دسترسی ویژه به منابع حیاتی، قراردادهای کلان دولتی و اطلاعات طبقه‌بندی‌شده، عملاً بسیاری از پروژه‌های بزرگ را بدون فرآیند رقابتی و نظارت عمومی در اختیار گرفته‌اند. شرکت‌های وابسته به سپاه یا نهادهای امنیتی در حوزه‌هایی چون نفت، گاز، راه‌سازی، معدن، مخابرات و فناوری به فعالیت می‌پردازند، بی‌آنکه پاسخ‌گو باشند یا از شفافیت برخوردار باشند. همین مسئله باعث شکل‌گیری یک اقتصاد رانتی و انحصاری شده است که در آن بخش خصوصی مستقل و مولد توان رقابت ندارد. بازار ارز، طلا، زمین و واردات نیز از طریق قاچاق سازمان‌یافته و تبانی داخلی، به محلی برای کسب سودهای نجومی باندهای خاص بدل شده است.
این ساختار رانتی و امنیتی‌شده نه‌تنها تولید را به حاشیه رانده، بلکه موجب فرار سرمایه، بی‌ثباتی بازار، کاهش رشد اقتصادی و افزایش فساد در سایر سطوح حکمرانی شده است. بسیاری از سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، از فضای غیرقابل پیش‌بینی و پرریسک اقتصادی ایران گریزان‌اند، چرا که می‌دانند در غیاب قانون و رقابت، تصمیم‌گیران واقعی نه نهادهای رسمی، بلکه حلقه‌های قدرت غیرپاسخ‌گو هستند.
اما تهدید فساد امنیتی به اقتصاد محدود نمی‌شود. در سطح امنیت ملی، تداوم این وضعیت به فرسایش مشروعیت نهادهای امنیتی و حاکمیتی در نگاه مردم منجر شده است. نهادهایی که وظیفه حفظ نظم و مقابله با تهدیدات خارجی را بر عهده دارند، وقتی به جای تمرکز بر مأموریت‌های ملی، درگیر رقابت‌های باندی، فساد مالی، تصاحب پروژه‌ها و سرکوب اعتراضات می‌شوند، نه‌تنها ناکارآمد می‌گردند، بلکه خود به عامل تهدیدزا برای انسجام داخلی تبدیل می‌شوند. در سال‌های اخیر، نشت اطلاعات، افشای فایل‌های محرمانه، و دستگیری مأموران ارشد به اتهام جاسوسی، همگی نشانه‌هایی از شکاف و فرسایش درون ساختار امنیتی کشور هستند.
از سوی دیگر، افکار عمومی نسبت به نهادهای امنیتی بدبین شده و این بی‌اعتمادی در شرایط بحرانی، کشور را آسیب‌پذیرتر می‌سازد. اعتراضات مردمی، که با برخوردهای تند امنیتی سرکوب می‌شوند، به جای کاهش نارضایتی، به رادیکال‌تر شدن خواسته‌ها منجر شده‌اند. در چنین فضایی، نهادهای امنیتی نه حافظ نظم، بلکه بخشی از مسئله تلقی می‌شوند و همین مسئله بنیان امنیت ملی را متزلزل می‌سازد.
با توجه به پیامدهای چندوجهی فساد امنیتی، مقابله با آن نیازمند اقداماتی هدفمند و تدریجی است. شفاف‌سازی فعالیت‌های اقتصادی نهادهای امنیتی یک گام فوری و حیاتی است. این نهادها باید ملزم به انتشار صورت‌حساب‌های مالی، قراردادها و ساختار مالکیت شرکت‌های وابسته شوند. همچنین، واگذاری پروژه‌های اقتصادی آنان به بخش خصوصی واقعی، در بستر رقابتی و زیر نظارت قانونی، گامی مهم در بازگشت شفافیت به اقتصاد کشور است.
اصلاح ساختار نظارتی نیز از دیگر الزامات بنیادین است. نهادهای امنیتی باید در برابر مجلس، دیوان محاسبات و نهادهای ضدفساد پاسخ‌گو باشند. ایجاد یک نهاد چندقوه‌ای، متشکل از نمایندگان قوای سه‌گانه و نهادهای مدنی مستقل، برای نظارت بر عملکرد و بودجه نهادهای امنیتی می‌تواند مانع از ادامه مصونیت ساختاری آنان شود.
در این مسیر، نقش رسانه‌ها و افشاگران فساد نیز حیاتی است. تا زمانی که روزنامه‌نگاران مستقل و نهادهای تحقیقاتی تحت فشار قرار دارند و افشای فساد امنیتی با واکنش سرکوب‌گرانه مواجه میشود، امکان اصلاح ساختاری وجود نخواهد داشت. تصویب قوانین حمایتی برای افشاگران و کاهش محدودیت رسانه‌ای، شرط لازم برای بازسازی شفافیت است.
نهایتاً باید تفکیکی جدی میان «امنیت ملی» و «امنیت حکومتی» صورت گیرد. بسیاری از اقدامات امنیتی امروز، نه برای حفظ کشور، بلکه برای حفظ ساختار قدرت و سرکوب اعتراضات سیاسی انجام میشود. بازتعریف امنیت ملی بر اساس حقوق شهروندان، نه تداوم اقتدارگرایی، می‌تواند نهادهای امنیتی را به مسیر مأموریت اصلی خود بازگرداند.
🆔@tahkimmelat
❤17👍15💔1
♦️ زیبا حکومت کنید…
🖊️ یادداشتی از محمدرضا تاجیک منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
📌گزیده‌ای از نوشتار پیش رو
محمدرضا تاجیک در این یادداشت استدلال می‌کند که سیاستِ زیبا بیش از هر زمان دیگری برای تحقق مشروعیت و کارآمدی حکومت در ایران امروز ضرورت دارد. او با اشاره به هنر و هنرمندان بزرگی همچون داوینچی، میکل‌آنژ و بتهوون، بر این نکته تأکید می‌کند که همان‌طور که هنر از ترکیب رنگ‌ها، سنگ‌ها و آواها جان می‌گیرد، سیاست نیز از ترکیب دقیق واژگان و مفاهیم به حکومتی زیبا و مؤثر تبدیل میشود.
به باور نویسنده، سیاستِ زیبا نه فقط در قالب آرایه‌های ظاهری بلکه در سیرت و کردار نیک نمایان میشود و این سیاستی است که مردم بتوانند زیبایی آن را در زندگی روزمره تجربه کنند. همچنین در این نوشته تأکید شده که سیاست راستین فاصله‌ای اندک میان گفتار و عمل دارد و مبتنی بر دانش دقیق زبان، زمان و شرایط است.
تاجیک سیاست زیبا را تدبیری میداند که راه‌حل مشکلات را ممکن ساخته، نوآوری را می‌پرورد و شورشی علیه جهل و نادانی است. این مقاله سیاست را به مثابه هنری می‌بیند که باید در خدمت زندگی بهتر و مؤثرتر مردم باشد و تنها با این رویکرد است که می‌توان به حکومتی زیبا و کارآمد دست یافت.
متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید یا روی Instant View کلیک کنید
mashghenow.com/?p=6260
🆔@tahkimmelat
🖊️ یادداشتی از محمدرضا تاجیک منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
📌گزیده‌ای از نوشتار پیش رو
محمدرضا تاجیک در این یادداشت استدلال می‌کند که سیاستِ زیبا بیش از هر زمان دیگری برای تحقق مشروعیت و کارآمدی حکومت در ایران امروز ضرورت دارد. او با اشاره به هنر و هنرمندان بزرگی همچون داوینچی، میکل‌آنژ و بتهوون، بر این نکته تأکید می‌کند که همان‌طور که هنر از ترکیب رنگ‌ها، سنگ‌ها و آواها جان می‌گیرد، سیاست نیز از ترکیب دقیق واژگان و مفاهیم به حکومتی زیبا و مؤثر تبدیل میشود.
به باور نویسنده، سیاستِ زیبا نه فقط در قالب آرایه‌های ظاهری بلکه در سیرت و کردار نیک نمایان میشود و این سیاستی است که مردم بتوانند زیبایی آن را در زندگی روزمره تجربه کنند. همچنین در این نوشته تأکید شده که سیاست راستین فاصله‌ای اندک میان گفتار و عمل دارد و مبتنی بر دانش دقیق زبان، زمان و شرایط است.
تاجیک سیاست زیبا را تدبیری میداند که راه‌حل مشکلات را ممکن ساخته، نوآوری را می‌پرورد و شورشی علیه جهل و نادانی است. این مقاله سیاست را به مثابه هنری می‌بیند که باید در خدمت زندگی بهتر و مؤثرتر مردم باشد و تنها با این رویکرد است که می‌توان به حکومتی زیبا و کارآمد دست یافت.
متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید یا روی Instant View کلیک کنید
mashghenow.com/?p=6260
🆔@tahkimmelat
مشق نو
زیبا حکومت کنید…
«سیاست زیبا چیست و چگونه ممکن میشود؟ محمدرضا تاجیک در این نوشتار، با بهره‌گیری از استعاره‌های هنری، به تبیین نسبت زیبایی، قدرت و زبان در سیاست می‌پردازد.
👍10❤5🤣2💔1
📝📝📝مصطفی و "مِلّی کشی "!
🖊️عیسی سحرخیز
گمان می‌کنم آقای خامنه‌ای هم چون محمدرضا شاه در سال‌های حیات خود به سیاست "مِلّ٘ی‌کِشی" روی آورده‌است و همانگونه که تجربه نشان داده در پاره‌ای امور گوی رقابت را از رژیم پهلوی هم ربوده باشد.
"ملی‌کشی" اصطلاحی بود که در اواخر عمر پهلوی دوم باب شد و از شواهد و قرائن برمی‌اید که در نظام جمهوری اسلامی به ولی فقیه دوم سرایت کرده است، اما شدیدتر و غلیظ‌تر.
اگر محمد رضا در اواخر سلطنت خود، پیش از سقوط به این نتیجه رسیده بود که زندانیان سیاسی را حتی پس از پایان دوره محکومیت آزاد نسازد و حبس مضاعف(ملی‌کشی) را به آنان تحمیل کند، علی خامنه‌ای چند گام به پیش گذارده است.
🆔@tahkimmelat
🖊️عیسی سحرخیز
گمان می‌کنم آقای خامنه‌ای هم چون محمدرضا شاه در سال‌های حیات خود به سیاست "مِلّ٘ی‌کِشی" روی آورده‌است و همانگونه که تجربه نشان داده در پاره‌ای امور گوی رقابت را از رژیم پهلوی هم ربوده باشد.
"ملی‌کشی" اصطلاحی بود که در اواخر عمر پهلوی دوم باب شد و از شواهد و قرائن برمی‌اید که در نظام جمهوری اسلامی به ولی فقیه دوم سرایت کرده است، اما شدیدتر و غلیظ‌تر.
اگر محمد رضا در اواخر سلطنت خود، پیش از سقوط به این نتیجه رسیده بود که زندانیان سیاسی را حتی پس از پایان دوره محکومیت آزاد نسازد و حبس مضاعف(ملی‌کشی) را به آنان تحمیل کند، علی خامنه‌ای چند گام به پیش گذارده است.
🆔@tahkimmelat
Telegram
attach 📎
👍30💔9👎8❤5🤡3