تاریخ ملل

Forwarded from ایرانبان کُرد

📝نوروز فرصت برای جان دادن به لباس و موسیقی غیر سورانی
شادی حق تمام ملت ایران و آرزوی شاهان هخامنشی بوده که بر سنگ نبشته هایشان به یادگار مانده است.
نوروز می‌تواند به فستیوالی برای نمایش لباس ها و اعتلای موسیقی، رقص و زبان کردهای جنوبی و کرمانجی ... باشد.
البته مردم باید آزاد باشند تا لباسی که دوست دارند را بپوشند و به زبانی که می‌خواهند سخن بگویند و موسیقی که دوست دارند را گوش دهند ، نمی‌توان خوانندگان ایلامی و کرمانشاهی که ترجیح می‌دهند جافی و سورانی بخوانند را مجبور کرد که حتما باید به زبان مادریشان تولید محتوا کنند و شاید دوران کنونی به راستی پایانی بر موسیقی و لباس کردهای جنوبی باشد؛چنانچه پنجاه سال است که از دوران لباس مردانه گورانی گذشته است و از آن جز در عکس ها یادی نیست.
نباید تصور کرد لباس چیز مقدسی است و فاقد دگرگونی است انسانها به نسبت جغرافیای مورد سکونت و فرهنگ و دگرگونی های اجتماعی لباس می‌پوشند چنانچه خود کردهای شمالی و میانی لباس میانرودانی را به جای پوشش پیشین خود پوشیدند اما از آنجا که زبان و پوشش برای قبیله‌گرایان مقدس شده‌‌اند باید پرسید چرا این تقدس به یک زبان و یک مدل لباس محدود شده است پس جایگاه لباس و ترانه های کردی جنوبی کجاست؟
عجیب آنکه یک کرد می‌تواند از لباس رسمی کردها سخن بگوید و بقیه لباس ها را محلی بخواند اما چنین چیزی برای ایرانیان پذیرفتنی نیست.
به عنوان کسی که لباس های محلی را مقدس ندانسته و حق آزادی پوشش را به رسمیت میشناسم بر این گمانم که اگر قرار بر حساسیت بر روی لباس باشد این حق مردم هر ایل، شهر و منطقه است که از پوشش و زبان و فرهنگ خود حراست کنند و با کسانی که به بهانه مبارزه با مرکزگرایی در صدد ایجاد مراکز تازه هستند را به نظر تردید بنگرند.
اعتلای دوباره فرهنگ کردهای جنوبی در موسیقی، رقص و لباس نیازمند مردمانی است که دغدغه آن را دارند، شاعرانی که به زبان مادریشان ترانه هایی مناسب و مبتنی بر فرهنگ کردهای جنوبی بنویسند و هنرمندانی که چه در فضای رسمی موسیقی و چه خوانندگان مراسم آن را اجرا کنند و مخاطبانی که لزوم ماندگاری لباس و فرهنگ و موسیقی خود را درک کنند.
شوربختانه در شبکه های مجازی فیلم های زیادی از پوشش کردهای جنوبی وجود ندارد و نگارنده با نام اجزای تشکیل دهنده آن آشنایی چندانی ندارد.
@iranban_kord

www.tgoop.com/tarikhe_melal/4362

77 viewsJun 25 at 14:04

📝نوروز فرصت برای جان دادن به لباس و موسیقی غیر سورانی
شادی حق تمام ملت ایران و آرزوی شاهان هخامنشی بوده که بر سنگ نبشته هایشان به یادگار مانده است.
نوروز می‌تواند به فستیوالی برای نمایش لباس ها و اعتلای موسیقی، رقص و زبان کردهای جنوبی و کرمانجی ... باشد.
البته مردم باید آزاد باشند تا لباسی که دوست دارند را بپوشند و به زبانی که می‌خواهند سخن بگویند و موسیقی که دوست دارند را گوش دهند ، نمی‌توان خوانندگان ایلامی و کرمانشاهی که ترجیح می‌دهند جافی و سورانی بخوانند را مجبور کرد که حتما باید به زبان مادریشان تولید محتوا کنند و شاید دوران کنونی به راستی پایانی بر موسیقی و لباس کردهای جنوبی باشد؛چنانچه پنجاه سال است که از دوران لباس مردانه گورانی گذشته است و از آن جز در عکس ها یادی نیست.
نباید تصور کرد لباس چیز مقدسی است و فاقد دگرگونی است انسانها به نسبت جغرافیای مورد سکونت و فرهنگ و دگرگونی های اجتماعی لباس می‌پوشند چنانچه خود کردهای شمالی و میانی لباس میانرودانی را به جای پوشش پیشین خود پوشیدند اما از آنجا که زبان و پوشش برای قبیله‌گرایان مقدس شده‌‌اند باید پرسید چرا این تقدس به یک زبان و یک مدل لباس محدود شده است پس جایگاه لباس و ترانه های کردی جنوبی کجاست؟
عجیب آنکه یک کرد می‌تواند از لباس رسمی کردها سخن بگوید و بقیه لباس ها را محلی بخواند اما چنین چیزی برای ایرانیان پذیرفتنی نیست.
به عنوان کسی که لباس های محلی را مقدس ندانسته و حق آزادی پوشش را به رسمیت میشناسم بر این گمانم که اگر قرار بر حساسیت بر روی لباس باشد این حق مردم هر ایل، شهر و منطقه است که از پوشش و زبان و فرهنگ خود حراست کنند و با کسانی که به بهانه مبارزه با مرکزگرایی در صدد ایجاد مراکز تازه هستند را به نظر تردید بنگرند.
اعتلای دوباره فرهنگ کردهای جنوبی در موسیقی، رقص و لباس نیازمند مردمانی است که دغدغه آن را دارند، شاعرانی که به زبان مادریشان ترانه هایی مناسب و مبتنی بر فرهنگ کردهای جنوبی بنویسند و هنرمندانی که چه در فضای رسمی موسیقی و چه خوانندگان مراسم آن را اجرا کنند و مخاطبانی که لزوم ماندگاری لباس و فرهنگ و موسیقی خود را درک کنند.
شوربختانه در شبکه های مجازی فیلم های زیادی از پوشش کردهای جنوبی وجود ندارد و نگارنده با نام اجزای تشکیل دهنده آن آشنایی چندانی ندارد.
@iranban_kord

BY تاریخ ملل