Адвечная думка

Forwarded from Sudzilnia 📣 (Spadar-Sudździa)

Цывілізацыйны падыход да гісторыі й «Зьмярканьне Эўропы (Закат Эўропы)»

🔗АРТЫКУЛ  aд «Sudzilnia» на LiveJournal (калі не працуе, глядзіце імгненны прагляд).

Пакуль гісторыя ішла, эўрапейскія мысьляры спрабавалі пэрыядызаваць гісторыю. Найплывовай і найвядомай тэорый стала тэорыя сацыяльна-эканамічных фармацый спадароў Маркса й Энґельса ў XIX ст. Менавіта тады думка пра абсалютную ўсясьветную адзіную гісторыю, як і меркаваньне пра непахісную карыстнасьці навукі, набыла поўную моц.

Але адбылася Першая Сусьветная вайна, якая запомнілася жахам ад першых танкаў, першага выкарыстаньня хімічнай зброі, сьмерцю чатырох імпэрый. Навука перастала здавацца чымсьці толькі чымсьці карысным і праґрэсыўным, але й спосабам чыніць боль, жах і зрубурэньні. Пазытывізм навукі й лёгікі, вобраз паступальнага гістарычнага разьвіцьця, зьмяніліся пэсымізмам, разьвіцём дэкадансу.

Пасьля вайны у 1918 годзе, адзін бедны нямецкі прафэсар матыматыкі, Освальд Шпэнґлер, напісаў кнігу, якая паспрабавала па-іншаму адказаць на пытаньні, паставіла на першае месца не матэрыальна-вытворчае разьвіцьцё, але духоўна-культурнае. Называлася кніга — «Зьмярканьне Захаду (Закат Эўропы, Der Untergang des Abendlandes)».

Livejournal

Цывілізацыйны падыход да гісторыі й «Зьмярканьне Эўропы (Закат Европы)»

Кантэкст: Доўгае XIX стагодзьдзе (1789-1918 гг. ) Трэба нямнога гістарычнага кантэксту. Пачалося XIX ст. зь Вялікай Францускай Рэвалюцыі й Напалеонаўскіх войнаў. Пасьля пайшла індустрыалізацыя й урбанізацыя, якія выклікалі вялікія зьмены ў грамадзкай маралі…

www.tgoop.com/vechnayaDumka/847

382 viewsOct 20, 2024 at 16:22

Цывілізацыйны падыход да гісторыі й «Зьмярканьне Эўропы (Закат Эўропы)»

🔗АРТЫКУЛ  aд «Sudzilnia» на LiveJournal (калі не працуе, глядзіце імгненны прагляд).

Пакуль гісторыя ішла, эўрапейскія мысьляры спрабавалі пэрыядызаваць гісторыю. Найплывовай і найвядомай тэорый стала тэорыя сацыяльна-эканамічных фармацый спадароў Маркса й Энґельса ў XIX ст. Менавіта тады думка пра абсалютную ўсясьветную адзіную гісторыю, як і меркаваньне пра непахісную карыстнасьці навукі, набыла поўную моц.

Але адбылася Першая Сусьветная вайна, якая запомнілася жахам ад першых танкаў, першага выкарыстаньня хімічнай зброі, сьмерцю чатырох імпэрый. Навука перастала здавацца чымсьці толькі чымсьці карысным і праґрэсыўным, але й спосабам чыніць боль, жах і зрубурэньні. Пазытывізм навукі й лёгікі, вобраз паступальнага гістарычнага разьвіцьця, зьмяніліся пэсымізмам, разьвіцём дэкадансу.

Пасьля вайны у 1918 годзе, адзін бедны нямецкі прафэсар матыматыкі, Освальд Шпэнґлер, напісаў кнігу, якая паспрабавала па-іншаму адказаць на пытаньні, паставіла на першае месца не матэрыальна-вытворчае разьвіцьцё, але духоўна-культурнае. Называлася кніга — «Зьмярканьне Захаду (Закат Эўропы, Der Untergang des Abendlandes)».

BY Адвечная думка