Telegram Web
#معرفی 🍃

کتاب‌های زیادی درباره نقش مدیران در سازمان‌ها و گروه‌ها نوشته شده اما رهبران چطور؟
سایمون سینک در کتاب «رهبران آخر غذا می‌خورند» تعبیر جدیدی را ایجاد کرده. او عقیده دارد آن‌چیزی که باعث همکاری بیشتر افراد در شکل‌های مختلف کار گروهی می‌شود، رهبری است. درحقیقت ویژگی‌های رهبری بیشتر از شم مدیریتی به درد می‌خورد.

سینک به بیان ویژگی‌هایی می‌پردازد که در محیط کار باعث می‌شود افراد احساس بهتری داشته باشند. اینکه احساس کنند کاری که انجام می‌دهند هم برای خودشان و هم برای محیط کار بهینه است. او رهبر را کسی می‌داند که مانند والد خود را مسئول زندگی ارزشمند کارکنان می‌داند و مفهوم «ما» را به جای «من» جایگزین می‌کند.



🖊ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/book/رهبران-آخر-غذا-می-خورند-2/
#نقد 🍃

گاه سفر به بعضی مکان‌ها فقط‎ به صورت مجازی ممکن است زیرا آن مکان‌ها دیگر وجود خارجی ندارند.  با کمک کتاب “دروازه‌های تهران” نوشته کیانوش معتقدی به دروازه‌های شهر تهران سفر می‌کنیم. دروازه‌ها نماد بصری ویژه، مکانی برای گذار و جداکننده درون و بیرون شهر بود. به طور کلی آن‌ها نقش ارتباطی، دفاعی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و حتی یادمانی و بصری داشتند.


در این کتاب غیر از دروازه‌ها، درباره معماری تهران از صفوی تا آخر قاجار می‌خوانیم و یاد می‌گیریم. از مدرسه دارالفنون گرفته تا تغییر طرح بخش‌های توسعه‌یافته شهر از فرم کوچه پس‎‌کوچه‌های تنگ و باریک به سبک شهرهای اروپایی به خصوص پاریس قرن 18.
 
آقامحمدخان قاجار در ترمیم بخشی از برج و باروها و احیای خندق‌های تهران سهیم بود. اما فتحعلی‌شاه قاجار تلاش‌های چشم‌گیرانه‌ای برای تبدیل شدن تهران به پایتخت انجام داد. در کتاب و نوشته‌های کرپورتر، بروگش، فلاندن و مرآت البلدان ناصری اطلاعاتی درباره طراحی حصارها از دوره ناصری تا قاجار را می‌توان مطالعه کرد.



🖊ادامه مطلب فاطمه بقائیان را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/تهران-شهر-بی-در-و-دروازه/
#پرونده 🍃

در ادبیات فارسی معاصر چهره‌های تأثیرگذاری هستند که هرکدام به علتی مطرح و ماندگار شده‌اند. وینش قصد دارد هرماه با عنوان «قلم ماندگار» پرونده‌ای برای یکی از این نویسندگان تهیه کند. در این پرونده‌ها ضمن معرفی نویسنده و آثارش، دلیل مطرح شدن و ماندگاری یا بحث‌برانگیزی آثار او طرح می‌شود تا فرصتی برای آشنایی و نگاه دقیق‌تر به فعالیت‌های ادبی معاصر داشته باشیم. ششمین پرونده این مجموعه به جلال ستاری اختصاص دارد.


📚این پرونده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/جلال-ستاری؛-جستجوگر-اسطوره-ها/
#ویترین 🍃

«دروازه‌های تهران» از دروازه‌های شهر در دوره صفویه و قاجاریه می‌گوید. در لینک زیر با تعدادی از عکس‌های کتاب با فضای آن دوران آشنا می‌شویم.


https://vinesh.ir/دروازه-های-تهران-درقاب-تصویر/
Forwarded from Sona
برنامه اختتامیه صدای نمایشنامه نویس روز شنبه ساعت ۷ تالار سنگلج برگزار می‌شود.
همه دوستان حتما حضور داشته باشید.
#تازه_های_نشر 🍃


در دنیای انتشارات چه می‌گذرد؟

هر دوهفته یک‌بار، در بخش «تازه‌های نشر»، با تعدادی کتاب تازه منتشرشده آشنا شوید.

📖 «از مصدق تاریخی تا مصدق اسطوره‌ای»، نوشته علی‌اصغر سیدآبادی، نشر اگر

📖 «تاریخ فلسفه»، نوشته فردریک چارلز کاپلستون، ترجمه علی معظمی، نشر علمی و فرهنگی

📖 «مهاجمان فضا»، نوشته نونا فرناندز، ترجمه مهدی نوید، نشر چشمه

📖 «نظریه‌ی رهایی»، نوشته کریستوف منکه، ترجمه سیدمسعود حسینی، نشر نی

📖 «بلبشودره»، نوشته فریدریش دورنمات، ترجمه کیوان غفاری‌سینا و درویش عمران، نشر برج




برای سهولت در تهیه کتاب‌ها، می‌توانید به سایت وینش مراجعه کنید.

اخیراً چه کتاب تازه منتشرشده‌ای خواندید؟ با ما در میان بگذارید.


https://vinesh.ir/تازه-های-نشر/  📚

#معرفی_کتاب #نقد_کتاب #تازه_های_نشر #تاریخ_فلسفه #بلبشودره #از_مصدق_تاریخی #محمد_مصدق #علی_اصغر_سیدآبادی #مهاجمان_فضا #نونا_فرناندز #مهدی_نوید #نظریه_رهایی #بلبشودره #کریستوف_منکه #سیدمسعودحسینی #فریدریش_دورنمات #کیوان_غفاری_سینا #درویش_عمران
👍1
#ویترین 🍃

اگر بخواهی ردی از پرویز دوایی بیابی، باید سراغ او را در دهه‌های 30، 40 و اوایل 50 در نشریات سپید و سیاه، فردوسی، سینما، تهران مصور و امید ایران بگیری. هنگامی که او با اسم مستعار پیام، نقد فیلم و ترجمه می‌نوشت. دوایی را باید در دو برهه‌ی زمانی بررسی کنی؛ دوره اول تا اوایل دهه پنجاه و دوره دوم بعد از انتشار مجموعه داستان «باغ» در ابتدای دهه 60 به بعد.
 
 
پرویز دوایی منتقد فیلم، داستان‌نویس و مترجم ایرانی است که هفت آذر 1314 در تهران متولد شد و از اوایل دهه پنجاه به پراگ رفت و تاکنون در آنجا سکونت دارد. دوایی قبل از انقلاب را بیشتر به عنوان منتقد برجسته فیلم می‌شناسند. نقدهای او همراه با ترجمه‌هایش در مجلاتی مانند: سپید و سیاه، فردوسی، رودکی، روشنفکر، ستاره‌ی سینما و نگین، به چاپ می‌رسید و او را صاحب‌نظر در سینما می‌دانستند.



🖊ادامه‌ی مطلب محمدجواد محمدی را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/یادی-دوباره-از-پرویز-دوایی/
#نقد 🍃


کتاب "مثل باغچه‌ای در بهار" شروع خوبی است برای کسی که بخواهد پرویز دوایی را بشناسد و در افسون قصه‌های دل‌انگیز و جهان نوستالژیکش غرق شود. پرویز دوایی یک عمر همچون باغبانی وفادار از باغ خاطرات و زیبایی‌های جهانی که شناخته است، پاسداری کرده و روایت آن را برای نسل‌های آینده باقی گذاشته است. 

نویسنده زیستن در قصه‌های پرویز دوایی را مثل دویدن در کوچه‌های دوران کودکی می‌داند، کوچه‌های پامنار و لاله‌زار، قصه‌هایی دل‌انگیز با نثری دلکش که پر از خاطره و شور زندگیست. قصه‌هایی که گویی در ستایش از زندگی و موهبت زنده بودن نوشته شده‌اند.
«این شناخت‌نامه را با همه وجودم تقدیم می‌کنم به مردی که در قصه‌ها و نقد فیلم‌ها و بهاریه‌ها و هر آنچه نوشت و بر جای نهاد، از زندگی گفت و از زیبایی‌های جهان، درعین‌حال که از گفتن واقعیت، ولو تلخ، و مستندنگاری، ولو تاسف‌بار، غفلت نورزید و من و ما در فهم جهان‌مان به او و آنچه صادقانه و عمیق و مهربان نوشته است، مدیونیم.»



🖊ادامه‌ی مطلب سیدحسام فروزان را در  لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/حکایت-آن-باغبان-وفادار/
1
#معرفی🍃

بحث و مناقشه‌ای وجود دارد بر سر اینکه در ایران از دیرباز تئاتر وجود داشته است یا نه؟ موافقان این بحث معتقدند که دست کم در دوران پس از اسلام تعزیه و شبیه‌خوانی از نخستین نمونه‌های تئاتر در ایران به شمار می‌رود. اما آیا به‌راستی می‌توان چنین نمایش‌های آیینی را تئاتر دانست، آنچنان که در غرب ریشه گرفته و پرورش یافته است؟
 
جلال ستاری در کتاب زمینه‌های اجتماعی تعزیه و تئاتر در ایران بر آن است تا با کاوش منابعی که در این زمینه، چه توسط ایرانیان و چه توسط بیگانگان وجود دارد، تعریف دقیقی از تئاتر ارائه دهد و تفاوت آن با نمایش‌های آیینی را به عنوان اجراهای پیشاتئاتری بررسی کند. قصد نویسنده در این کتاب روایت تاریخ نیست، بلکه صرفا می‌کوشد آنچه که پیش‌نیاز اجتماعی و فرهنگی ظهور تعزیه و تئاتر در ایران بوده است را مورد توجه قرار دهد.  
 


🖊ادامه‌ی مطلب آرزو حسینی را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/book/زمینه-اجتماعی-تعزیه-و-تئاتر-در-ایران/
1👏1
#پرونده 🍃

جنگ‌ها به‌ظاهر تاریخ شروع و اتمام دارند اما در حقیقت ردپایشان سال‌ها و نسل‌ها باقی می‌ماند. چه بازنده جنگ باشیم چه برنده، جنگ به شکلی دیگر حیاتش را ادامه می‌دهد. ادبیات بخشی از این تصویر را به ما می‌دهد، حضور جنگ در زمان و زمانه‌ی بعدش. در این پرونده سراغ کتاب‌های می‌رویم که از آدم‌ها در جنگ و پس از جنگ می‌گویند، روایتی از حضور پیدا و پنهان جنگ.


📚این پرونده را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/جنگ،-جنگ-تا/
#ویترین 🍃

هری پاتر نماد دوستی، شجاعت، هویت‌طلبی، ماجراجویی و مبارزه با ظلم و ستم است. نسل Z که نشان داده به مسائل اجتماعی حساس است و روحیه‌ی عدالت‌طلب دارد، با این جنبه‌های داستان‌های هری پاتر همزات‌پنداری بیشتری دارد.

نوجوانان در همه جای جهان به دنبال کسب قدرت و تسلط بر محیط پیرامون خویش هستند و دنیای خیالی هری پاتر تا حدودی این نیاز آن‌ها را برآورده می‌کند.

از ان‌جا که نسل‌های پیش از نسل Z هم با این داستان‌ها ارتباط نزدیکی داشته‌اند، حس نوستالژیک آن‌ها با این داستان‌ها روی نسل Z هم تأثیرات ویژه‌ی خود را می‌گذارد.

رولینگ با این اثر توانسته زبانی مشترک برای نسل Z و نسل هزاره به وجود آورد تا اگر روزی این دو نسل به‌ناچار کنار یکدیگر قرار گرفتند حرفی جذاب برای نسل Z و نوستالژیک برای آن نسل باشد تا از هم‌صحبتی با هم لذت ببرند.



🖊ادامه‌ی مطلب هستی آهن‌خواه را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/نیاز-نوجوانان-به-دنیای-خیالی-هری-پاتر/
👍6
#کودک_و_نوجوان

مجموعه «قصه‌های صلح» دعوتی است به دیدن جهان امن و آرامش کودکانه. هر کدام از قصه‌های این مجموعه گشودن پنجره‌ای است به مفهوم صلح. نوشتن و گفتن از صلح در جهانی که از هر طرف خبر جنگ‌ها و نابسامانی‌ها مخابره می‌شود یک ضرورت است و این اتفاق برای کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، چرا که بچه‌ها جهان فرداها را می‌سازند و یادآوری این نکته که هر قدمی در راستای صلح، زمین را جای بهتری برای زیستن می‌کند، می‌تواند چراغ راه فرداهای آرام‌تری باشد. از طرفی نباید فراموش کرد که جنگ‌ها را آدم‌بزرگ‌ها به راه می‌اندازند. هیچ کودکی باعث برافروختن آتش جنگ نبوده است
مقاله را در سایت وینش بخوانید.

https://vinesh.ir/%d8%af%d8%b9%d9%88%d8%aa%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d9%85%d9%86/

#نشر_پیدایش
#حمزه_خوشبخت
#صلح
#جنگ
👍1
#ویترین 🍃

دايی جان دارد می‌ميرد و دوستعلی خان و آسپيرانت غياث‌آبادی با هم مشاجره می‌كنند. در اين ميان عزيزالسلطنه هم سر می‌رسد و با دمپايی به جان دوستعلی می‌افتد. دايی‌جان كه انتظار انگليسی‌ها را می‌كشد تا او را به اسارت ببرند، با حالت درماندگی از اين‌كه اطرافيانش نمی‌توانند اهميت اين لحظه را دريابند، می‌گويد: «پس اين انگليسی‌ها چرا نمی‌آيند مرا از دست اين‌ها نجات دهند».

دايی جان، خسته از اين همه هياهو، خواهان مرگ و آرامش است؛ و اين «انگليسی‌ها» هستند كه بايد او را از هياهوی اين‌جهانی نجات دهند. دشمنِ تمام عمر حالا در هيئت ناجی ظاهر می‌شود. آيا يک عمر اضطراب دايی‌جان از ترس انگليسی‌ها و اين روشن‌بينی دم آخر كه هم آن‌ها می‌توانند آرامش واقعی را به او اعطا كنند، مشابه نسبت دوگانه و متناقض آدمی با مرگ نيست؟ 



🖊ادامه‌ی مطلب روبرت صافاریان را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/دایی-جان-ناپلئون-چه-می‌خواهد-بگوید؟/
👍1
#معرفی 🍃

«خردمندی، دردمندی است»، کلامی از نمایشنامه ادیپ شهریار، انتخاب مناسبی برای نام کتابی است که قصد گرامیداشت یاد و خاطره یکی از چهره‌های شاخص تئاتر ایران را دارد.

رکن‌الدین خسروی، متولد سال 1308 و دانش‌آموخته مرکز دراماسنتر لندن، همراه با دکتر مهدی فروغ از اولین موسسان اداره تئاتر در ایران بود. او را پدر تئاتر تجربی ایران می‌دانند. استاد دانشگاه، مترجم، نویسنده و کارگردان چندین اثر نمایشی شاخص و به‌یادماندنی بود. اما در روزگاری که ثبت و ضبط آثار هنرهای نمایشی آسان و مرسوم نبود و با تغییراتی که وقوع انقلاب ایجاد کرد، کارهای ارزشمند او مجال دیده شدن و بهره‌مندی توسط طیف گسترده‌تری را پیدا نکرد.
اکنون کتاب خردمندی،دردمندی است قصد دارد تا این چهره تأثیرگذار تئاتر ایران را با معرفی بخشی از اندیشه‌ها و نگاه او معرفی کند. مردی که اندیشه‌ها و شیوه کار پیشرویی در تئاتر ایران داشت اما کمتر از او نشوته و معرفی شده است.



🖊ادامه‌ی مطلب گیتی صفرزاده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/book/خردمندی،-دردمندی-است/
👍1
#نقد🍃

هانتا، به‌نوعی مورسوی کتاب "بیگانه" نیز محسوب می‌شود، بیگانه‌ایی که بعد از ۳۵ سال در تقابل با مدرنیته قادر به درک تحولات دنیای مدرن نیست و همین بیگانگی و عدم درک در پایان داستان برای او یک مرگ خودخواسته و رویایی را رقم می‌زند.
 
هرابال در "تنهایی پرهیاهو" از همان ابتدا تلاش می‌کند با استفاده از استعارات و اشارات وضعیت اسفبار مردم را در یک حکومت توتالیتر خواه تشریح کند، حکومت‌هایی که برای حفظ دوام و بقای خود باید هر دگراندیشی و تحول‌خواهی را در نطفه خفه کنند و کتاب همان قربانی مظلوم همیشه آرام ولی پر هیاهویی‌ست که در مسلخ جلادان اندیشه به صلابه کشیده می‌شود.
 
هرابال در این رمان، عاشقانه‌ای عجیب و دور از ذهن در باب کتاب و سرنوشت هراسناک اندیشه در سیاهچال‌های استبداد را به رشته تحریر می‌آورد و از طرفی دغدغه سرگردانی و تنهایی انسان معاصر را در تقابل با ظهور کارخانجات و دستگاه‌های صنعتی را دارد.



🖊ادامه‌ی مطلب حسین آزاده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/دور-از-اجتماع-خشمگین/
👍1
#پرونده 🍃

بیست و یکم شهریور ماه در تقویم رسمی ایران «روزِ ملی سینما» نام گرفته است؛ همان سینمایی که باوجود محدودیت‌ها و تنگ‌نظری‌ها، مهمترین جلوه‌گاه هویت ایرانی در عرصه فرهنگ و هنر بوده است. پسوند «ملی» ذهن را ناخودآگاه به «هویت ملی» می‌رساند. اما هویت ملی چیست و چگونه می توانیم ردپای آن را در آثار فیلمسازان شاخص ایران پیدا کنیم؟ شاید هویت ملی از آن مفاهیم پیچیده و چند بُعدی باشد که نتوانیم به سادگی تعریفش کنیم؛ اما مثلاً می‌توانیم جلوه های آنرا در فیلمهای علی حاتمی و عشق بی‌پایانش به فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی سراغ بگیریم. در این پرونده سعی داریم به بهانه روز سینما مفهوم هویت ملی را در آثار چند تن از فیلمسازان شاخص ایرانی ردیابی کنیم. این دفتر تنها ادای دینِ مختصری است به این هنرمندان هویت‌ساز، با ذکر این نکته که برای هریک باید پرونده‌ای ویژه تدارک دید.


📚این پرونده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/همان-طعم-برنج-ایرانی-در-سینما/
1
2025/07/09 21:53:13
Back to Top
HTML Embed Code: