#ویترین 🍃

«چه در ایران با اوج گرفتن احساسات مخالفی که علیه آمریکا در جریان انقلاب بروز کرد و بعد از کودتا منشاء گرفت، در عامه‌‌ی مردم ایران این فکر نفوذ و رسوخ یافت که این کودتا تمام کار آمریکایی‌‌ها بود. ولی بنده در این‌‌باره با مطالعاتی و با تجربیاتی که در داخل کشور خودمان دارم، با تصدیق به اینکه آمریکا در این امر نقش مهمی داشت معتقدم که نه منشاء کودتا از آمریکا بود و نه هم قدرت آمریکا آن را انجام داد.


منشاء این کودتا از انگلیس‌‌ها شروع شد و شخص کرمیت روزولت را هم که به عنوان نماینده‌‌ی سیا به ایران آمد منتخب دستگاه جاسوسی خود انگلیس‌‌ها بود و انگلیس‌‌ها بودند که او را به دولت آمریکا و به سیای آمریکا معرفی کردند و پیشنهاد کردند که او وسیله‌‌ی این کار قرار بگیرد. بعد سازمانی که برای تهیه و تدارک این عمل ترتیب داده شد و در ایران یواش یواش توسعه پیدا کرد، عوامل آن از لحاظ ارتباط بیشتر مرتبط به انگلیس‌‌ها بودند تا به آمریکایی‌‌ها.»



🖊آنچه خواندید بخشی از گفت‌وگوی کریم سنجابی بود با پروژه‌ تاریخ شفاهی هاروارد. ادامه‌ی این مطلب را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/نگاه-به-کودتا-با-عینک-دکتر-کریم-سنجابی/

#تازه_های_نشر 🍃


در دنیای انتشارات چه می‌گذرد؟

هر دوهفته یک‌بار، در بخش «تازه‌های نشر»، با تعدادی کتاب تازه منتشرشده آشنا شوید.

📖 «نوستالژی جای دیگر»، نوشته رضا حائری، نشر گمان

📖 «گرمای روز»، نوشته الیزابت بوئن، ترجمه آناهیتا مجاوری، نشر نی

📖 «موفق مضطرب»، نوشته مورا آرونزمل، ترجمه مهسا ملوکی، نشر چشمه

📖 «تقصیر هر دوی ماست»، نوشته جان کیم و ونسا بنت، ترجمه مهدی خشنود و آریانا داودی، نشر کوله پشتی

📖 «زیبایی ناب غیرمنتظره‌ها»، نوشته مارسلو گلیزر، ترجمه سیروس قهرمانی، نشر خزه




برای سهولت در تهیه کتاب‌ها، می‌توانید به سایت وینش مراجعه کنید.

اخیراً چه کتاب تازه منتشرشده‌ای خواندید؟ با ما در میان بگذارید.


https://vinesh.ir/تازه-های-نشر/  📚

#معرفی_کتاب #نقد_کتاب #تازه_های_نشر #زیبایی_ناب_غیرمنتظره_ها #مارسلو_گلیزر #سیروس_قهرمانی #تقصیر_هردوی_ماست #جان_کیم #ونسا_بنت #مهدی_خشنود #آریاناداوودی #موفق‌_مضطرب #موراآرونزمل #مهساملوکی #الیزابت_بوئن #آناهیتامجاوری #گرمای_روز #نوستالژی_جای_دیگر #رضاحائری

#ویترین 🍃

برای کامو، قهرمان اگزیستانسیال کسی است که مانند سیزیف، بی‌معنی بودن کارش (هستی) را درک کرده و به‌هرحال آن را می‌پذیرد. از بسیاری جهات، این امر آشکارا کنایه‌ای از تقدیر اجتناب‌ناپذیر مشترک ماست: ما نمی‌توانیم واقعا قدر زندگی را بدانیم مگراینکه که مرگ را ارج بنهیم و آن را بپذیریم -مرگی که زندگی‌مان را نابود می‌کند و معنایش را از بین می‌برد. شما نمی‌توانید صرفا زمانی که شاد هستید شاکر زنده‌بودنتان باشید اما در زمان غم شاکر نباشید. در یک وضعیت معمولی، شما نمی‌توانید صرفا زمانی که خانواده‌تان با شما مهربان هستند آن‌ها را دوست بدارید.

سیزیف با انتخاب نگرش قهرمانانه در مقابل بی‌معنایی آشکار زندگی، بر تقدیر یا سرنوشت شوم خود غلبه می‌کند. به این ترتیب او ثابت می‌کند که انسان قادر است در هر شرایطی معنا بیافریند. سیزیف این کار را تنها با تغییر نگرش نسبت به سرنوشتش انجام می‌دهد؛ کاری که نهایتا همه‌ی ما، قریب به اتفاق، باید انجام دهیم.


🖊ادامه‌ی مطلب قهرمان وجودی را با ترجمه‌ی آرزو حسینی در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/قهرمان-وجودی-همهچیز-یا-هیچچیز/

#نقد 🍃

 
هرابال در کتاب تنهایی پرهیاهو، با آراستن واقعیات به مدد ادبیات و تمهید سحرانگیز “سوررئال” طنزی سیاه با اندوه‌های عمیق فلسفی را بر بستری از یک روایت “پست مدرن” در برابر دیدگان مخاطب به نمایش می‌گذارد.
ابراز واقعیات پنهان در لفافه استعاره در بزم شادخوارانه همیشگی “هانتا” به یاری “مستی هوشیارکننده”!
 
هانتا همان سیزیف معاصر ماست که طی ۳۵ سال پیوسته و عاشقانه به کار عبث خمیرکردن کتاب‌های ممنوعه مَشغول بوده، غافل از آنکه اندیشه‌های این کتاب‌ها دور از گزند قدرت استبداد مرتبا” در حال تکثیر است.
 
هرابال در این داستان از همان ابتدا تلاش می‌کند با استفاده از استعارات و اشارات وضعیت اسفبار مردم را در یک حکومت توتالیتر خواه تشریح کند، حکومت‌هایی که برای حفظ دوام و بقای خود باید هر دگراندیشی و تحول‌خواهی را در نطفه خفه کنند و کتاب همان قربانی مظلوم همیشه آرام ولی پر هیاهویی‌ست که در مسلخ جلادان اندیشه به صلابه کشیده می‌شود.
 

🖊ادامه‌ی مطلب حسین آزاده را در لینک زیر بخوانید.

https://vinesh.ir/دور-از-اجتماع-خشمگین/

نشرثالث منتشرکرد:

آسایشگاه ساختمانِ نوسازی بود شبیه مدرسه. یکی از این چندکلاسه هایی که خبر افتتاح شدنش را در تلویزیون محلی پخش می کنند: دوطبقه، با سقف شیروانی و نمای شُسته کاری و کتیبۀ کاشیِ زشتی که اسم آسایشگاه را به خط نستعلیق رویش نوشته بودند. این جا و آن جا آثاری از ناتمامی، بدسلیقگی، پشت هم اندازی. فاصلۀ ورودی حیاط تا ورودی ساختمان را آسفالت سرد ریخته بودند که به همین زودی نِشست کرده بود و از میان تَرَک ها علف سبز شده بود. دو طرف باریکه راه باغچه ای بود لخت وعور که خاکش را تازه شخم زده بودند. درخت ها را ریشه کن نکرده بودند و جا به جا تنۀ بریده شدۀ.
@bookcitycc

#معرفی 🍃

جوانی بدون جوانی یعنی جوان شدن بدون داشتن احساسات و افکار و دنیای جوانی. به‌نظرتان چطور است؟

در یک شب بارانی عید پاک، صاعقه به یک استاد زبان‌شناس سالخورده برخورد می‌کند. همه گمان می‌کنند که مرده است اما وجود نشانه‌هایی از حیات باعث می‌شود او را به بیمارستان ببرند گرچه امیدی به زنده ماندش ندارند. درحالیکه همگی منتظر مرگ او هستند او زنده است و همه گفت‌وگوها را می‌شنود.
ذهن او بیدار و پویا و فعال است. در این میان خاطراتی از گذشته به یادش می‌آید. وقتی پزشکان شگفت‌زده می‌فهمند که زنده است و می‌تواند به خوبی صحبت کند، قهرمان داستان متوجه نکته عجیب دیگری می‌شود: او جوان شده است. یعنی گزارش پزشکان سنی از او را برآورد می‌کنند که با سن او در زمانی که صاعقه خورده بود فاصله بسیار دارد.



🖊ادامه ی مطلب گیتی صفرزاده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/book/جوانی-بدون-جوانی/

#نقد 🍃

رمان «دریا» نخستین کتابی است که از جان بنویل خوانده‌ام. حدود ده سال پیش آن را از یکی از کتابفروشی‌های شیراز خریده بودم. بین قفسه‌ی کتاب‌ها چرخیدم و آن را برداشتم. همین. به خاطر ندارم چه چیزِ این کتاب نخستین‌بار جذبم کرد؟ رنگ و لعاب جلدش؟ یادداشت معرفی پشت آن که می‌گفت «آمیزه‌ای از عشق و خاطره است»؟ یا به اعتبار جایزه‌ای که گرفته بود؟ شاید هم به خاطر عنوان ساده و نوستالژیکی که می‌توانست به‌راستی وسوسه‌انگیز باشد. به‌هرحال «دریا» کتابی بود که در عین سادگی، با همان امواج نرم و کوتاهش، مرا با خود برد و محصورم کرد.
 

«دریا» واکاوی گذشته و غوطه خوردن در گستره‌ی زمان و خاطره است، بستری برای رستگاری. مردی میانسال که همچنان در سوگ همسرش نشسته، برای رهایی از تنهایی و یافتن تسلی تصمیم می‌گیرد به گذشته بازگردد، به ابتدای نوجوانی خود. جایی که برای نخستین‌بار مفهوم عشق و مرگ (که گویی دومی همیشه غیرضروری می‌نمود) را تجربه کرده بود. او به خانه‌ی ساحلی «سدارها» بازمی‌گردد، جایی که خانواده‌ی گریس تعطیلاتشان را آنجا می‌گذراندند.


🖊ادامه ی مطلب آرزو حسینی را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/رستگاری-در-دریا/

از ۱۵ تا ۱۹ مهر ماه مجلات حرفه: هنرمند را با ۳۵٪ تخفیف و ارسال رایگان در سایت دیجیکالا تهیه کنید.
-----

📌خرید از لینک زیر:
https://B2n.ir/g26514

#پرونده 🍃

شاید هیچ مکانی به اندازه کافه با کتاب همراه نشده باشد. ترکیب کافه با کتاب انگار طعم جادویی دارد که به هردو رنگ‌وبوی ویژه‌ای می‌بخشد. این ترکیب شکل‌های مختلف دارد. از محتوای داستان‌هایی که کافه عنصر مهمشان است تا کافه‌هایی که سرنوشتشان با کتاب و نویسندگان گره خورده یا جریان‌ها ادبی و داستان‌هایی که از دل کافه‌ها بیرون آمده‌اند.
گویا همیشه ارتباطی بین کافه بازها و کتاب بازها برقرار بوده، ارتباطی که قدرتمند شدن هرکدام از کفه‌هایش تأثیر نمایانی روی جریان فرهنگی و ادبی گذاشته است.
حتی در ایران که سال‌ها قهوه‌خانه‌ها (البته با صرف چای) پاتوق فعالیت‌های فرهنگی بودند، کم‌کم کافه‌ها محفل آشنای ادبیاتی‌ها شدند. عباراتی مثل کافه‌های پاتوق روشنفکران یا روشنفکران کافه‌رو یا کافه‌کتاب‌ها در صدسال معاصر ایران مفهومی آشنا هستند.


📚این پرونده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/کافه-باز-یا-کتاب-باز؟/

#ویترین 🍃

این روزها مشتاقان هری پاتر با دو کافه هری پاتری در تهران آشنا هستند. یکی از آنها به تازگی کارش را شروع کرده اما اولین کافه سابقه‌ای طولانی دارد، گرچه در طی این سال‌ها چندباری ناچار به تغییر مکان خود شده است. مدیران این کافه از متولدین اواخر دهه 60 هستند، از همان نسل اولی که شیفته هری پاتر شدند. ایده اول آنها راه‌اندازی مکانی بوده که علاقمندان به هری پاتر به آنجا بیایند. کم‌کم علاوه بر کافه که با نشانه‌های مرتبط با داستان هری پاتر تزئین شده بود ایده‌های دیگری هم به آن اضافه شد.

چه از علاقمندان به هری پاتر باشید و چه نباشید، دیدن کافه هری پاتر می‌تواند برایتان جذاب باشد، و البته یادآور این نکته که ادبیات با قدرت خلق دنیاهای جدید می‌تواند هزاران شکل و طرح بیافریند.


🖊ادامه ی گزارش گیتی صفرزاده را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/کافه-با-طعم-هری-پاتر/

#کودک_و_نوجوان 🍃


«صلح» مفهومی است که در جهان امروز بیش از همیشه ضروری به نظر می‌رسد. خصوصا اینکه قربانی اصلی بسیاری از خشونت‌ها و جنگ‌ها کودکان هستند. در کودک و نوجوان این هفته سراغ کتاب‌هایی با مضمون «صلح» رفته‌ایم.


📖 «کوه های سفید»

📖 «عصا»

📖 «اژدهای بدجنسی که چشمهایش آستیگمات بود/نبود»

📖 «تکه ی ابر، شاخه ی نرگس»

📖 «پَکس یعنی صلح»


📚 vinesh.ir


📚 برای آشنایی بیشتر با این کتاب‌ها، روی لینک هریک از آن‌ها بزنید.

شب بارویر سواک

هفتصد و هفتاد و سومین شب از شب‌های بخارا با همکاری انتشارات نریمان و باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات به بزرگداشت بارویر سواک اختصاص یافته است. در این نشست که به مناسبت صدمین زادروز این شاعر بزرگ ارمنستان در ساعت پنج بعدازظهر یکشنبه بیست و دوم مهرماه ۱۴۰۳ در تالار فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود، سِواک قازاریان (سُواک‌شناس و نوۀ شاعر)، کارن خانلری، سرگه بارسقیان، مجتبا نریمان، آنی هُوسِپیان و علی دهباشی به بررسی زندگی و آثار سواک خواهند پرداخت. همچنین از کتاب «زنگ‌برجِ خاموش‌نشدنی» (منظومه‌ای بلند از سواک در سیصد ‌صفحه که برای اولین‌بار به زبان فارسی با ترجمۀ گِوُرگ نوباریان و به کوشش آنی هُوسِپیان در نشر نریمان به چاپ رسیده) رونمایی خواهد شد.

بارویر سواک (قازاریان) (۱۹۲۴ـ ۱۹۷۱)، ادیب، شاعر، فعال ادبی و اجتماعی اهل ارمنستان، با توانایی بی‌نظیر و منحصر‌به‌فرد خود توانست دست به ‌نوآوری‌هایی بزند که سطح شعر ارمنی را از لحاظ بیان و مضون به اعتلای چشمگیری رساند. سواک بیش از ۱۲ جلد کتاب از خود به‌جا گذاشته که هر‌کدام بار‌ها‌وبارها به چندین زبان ترجمه و چاپ شده است.
پخش فیلمی مستند از زندگی سواک، و دکلمۀ سروده‌هایی از او توسط آیرینا نُورواندیان همراه با پیانونوازی آرین میرزاییان از دیگر بخش‌های این نشست خواهد بود.

خانۀ اندیشمندان علوم‌انسانی: خیابان نجات‌الهی، چهارراه ورشو، تالار فردوسی

‍ 〇🍂
🍂
■سنگِ نیلی

ده‌سال پیش در خواب
آن سنگِ نیلی را دیدم
در زیرِ موجاموجِ رودخانه
آیا هنوز آن‌جا است؟
من مرده‌ بودم
در یک روزِ بهاری
آن‌گاه که مُردم
کنارِ رودخانه راه می‌رفتم
آه، مردن چه خوب بود
روشن بود اما مثلِ پَری سبُک
زیرِ امواجِ زلال
سفید و گِرد
سنگ‌ریزه‌ها را دیدم
«زلال باش و بیدار
یک دو سه»
آن‌جا بود
رنگ‌پریده و ساکت‌تر بود
سنگ
بی‌آن‌که توجه کنم
خواستم که دست‌هام را دراز کنم و
بردارمش
آن‌گاه دریافتم
برای انجام‌اش می‌باید دوباره زنده باشم
دوباره زندگی کنم
حس کردم اولین بار است
که ضعیف و ناتوان شده‌ام
برای انجام‌اش
می‌باید دوباره زندگی کنم
چشمان‌ام را گشودم
شبی عمیق بود
اشگی که در خواب‌م بر گونه‌هایم روان شد
هنوز گرم بود
سنگِ نیلی رنگی که ده‌ سال پیش در خواب دیدم
آیا آن را هم اینک برداشته‌یی؟
آیا هم اینک آن را گم کرده‌ایی؟
آیا تا به حال چیزی را از دست داده‌یی؟
آن‌چه در سپیده‌ی صبح
در خوابِ سبکِ من می‌تراود
آن سایه‌ی نیلی بود؟
سنگِ نیلی که ده سال پیش
در خواب دیدمش
روزی اگر که برگردی
به آن رودخانه‌ی درخشان
اگر برگردی و نگاه‌اش کنی
هنوز همان‌جاست
آیا به قدرِ تمامی چشم‌ها
آن سنگ در آن‌جا
همیشه ساکت خواهد ماند.

■شاعر: #هان_کانگ [ Han Kang / کره‌جنوبی، ۱۹۷۰ ]

■برگردان: #سعید_جهان‌پولاد 

🔺«هان کانگ» رمان‌نویس، شاعر و استادِ نویسندگی خلاق در موسسه‌ی هنرِ سئول است. او در سال ۲۰۱۶ جایزه‌ی بین‌المللی من بوکر را برای رمان «گیاه‌خوار» دریافت کرد. در بیانیه‌ی آکادمی نوبل در باره‌ی این شاعر و نویسنده‌ی آسیایی آمده است: «جایزه‌ی نوبلِ ادبیاتِ امسال به هان کانگ شاعر و نویسنده‌ی کره‌یی به خاطرِ «نثرِ شاعرانه‌اش که با آسیب‌های تاریخی مقابله و شکنندگی زندگی بشر را آشکار می‌کند» اهدا می‌شود.»
هان کانگ اولین نویسنده‌ی اهلِ کره جنوبی و اولین نویسنده‌ی زنِ آسیایی‌ست که برنده‌ی جایزه‌ی نوبل شده‌ است.

🔹به نقل از کانالِ شعر و داستانِ آفاق

#جهان_شعر_و_ترجمه
〇🍂🆔 @jahan_tarjome

ویترین🍃

کوروش پارسانژاد، طراح جلد کتاب:

«به نظر من مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده، موضوع خود کتاب است که طراح را به کاری که می‌خواهد انجام دهد هدایت می‌کند. وقتی یک کتاب موضوعی تخصصی دارد و برای استفاده قشر خاصی از افراد جامعه چاپ می‌شود، طراح می‌تواند از نمادها و سمبل‌های غیرمستقیم به نحوی بسیار ساده -که باب طبع بازار نیست- استفاده کند. برعکس، کتابی که جنبه عام دارد و برای همه مردم چاپ می‌شود و ناشر هم یکی از اهدافش در انتشار آن فروش بالاست، طراح را هدایت می‌‌کند که ضمن رعایت اصول هنری، از شکل‌ها یا نمادهایی استفاده کند که عامه مردم به راحتی بتوانند آنها را درک کنند.
ولی به هر حال این وظیفه طراح جلد است که با کار خودش، دید و سواد بصری عامه مردم را بالا ببرد. یعنی حتی هنگامی که می‌خواهد جلدی طراحی کند که مردم از آن خوششان بیاید، باید از یک حدی کار خود را پایین نیاورد.»
 

🖊ادامه‌ی گفتگوی مجله‌ی جهان کتاب با چهار نفر از طراحان جلد کتاب را در لینک زیر بخوانید.
https://vinesh.ir/گفتگو-با-طراحان-جلد-کتاب-بخش-اول-نقش-سف/